ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 652 ภาพถ่ายชื่อดังชิ้นใหม่

จางลี่เสียนเหมือนจะเข้าใจ “อย่างนี้นี่เอง ก็คือเป็นเครื่องมือช่วยลด ความเครียดใช่มั้ยคะ”

หลี่สือส่ายหัว “คุณอาจจะคิดแบบนั้น แต่เจ้าเครื่องนี่กับเครื่องช่วยลด ความเครียดมีจุดแตกต่างกันบางอย่าง

“เครื่องมือที่ช่วยลดความเครียดทั่วไปอย่างของเล่นกดปุ่มบับเบิ้ล ฟิตเจต และอื่นๆ ใช้การเคลื่อนไหวซ้ำๆ เพื่อลดความกดดันทางจิตใจ ความเฉื่อยจากการ เคลื่อนไหวซ้ำๆ จะเข้าครอบครองสมองแทน

“แต่เครื่องทะเลาะอัตโนมัติไม่ได้ทำงานแบบนั้น การทำงานของเครื่องไม่มีกฎ ตายตัว ไม่ได้ใช้การเคลื่อนไหวซ้ำๆ ทำให้บางคนอาจจะยิ่งเล่นยิ่งติด

“ซึ่งจุดนี้แหละคือความแตกต่างระหว่างเครื่องทะเลาะอัตโนมัติกับเครื่องช่วย ลดความเครียดอื่นๆ

“เครื่องช่วยลดความเครียดมีหน้าที่แค่ช่วยระบายอารมณ์และเบี่ยงเบนความ สนใจ ทำให้ลืมปัญหาไปได้ชั่วคราว แต่ไม่ได้ช่วยทำให้เราคิด เอาเข้าจริงเราอาจ ต้องพึ่งมันมากเกินไป ทุกครั้งที่รู้สึกกระวนกระวายหรือหงุดหงิดก็ต้องไปเล่น เครื่องช่วยลดความเครียด

“แต่เครื่องทะเลาะอัตโนมัติไม่ได้ช่วยระบายอารมณ์ ถ้าเรายิ่งเล่นเราจะยิ่ง หงุดหงิดขึ้น หน้าที่ของมันคือกระตุ้นความคิดบางอย่างให้คุณตระหนักถึงการ

กระทำที่ไร้ความหมาย และบังคับให้คุณรู้จักควบคุมตัวเอง ทำแบบนี้คุณจะคุม อารมณ์ตัวเองในสถานการณ์ชวนหงุดหงิดใจได้ด้วย

“เพราะงั้นจึงมีแค่คนที่สามารถควบคุมตัวเองได้ประมาณหนึ่งเท่านั้นถึงจะใช้ เครื่องทะเลาะอัตโนมัติได้

“ผมเลยย้ำว่าเครื่องนี้ช่วยให้ผมคิด ไม่ได้ทำให้ลืม แต่หยิกให้ตื่น ในระยะยาว จะเห็นความแตกต่างของทั้งสองสิ่งนี้ได้ชัดเจนมากขึ้น”

ชัดเจนว่าจางลี่เสียนสนใจกล่องสี่เหลี่ยมนี้มาก แต่เพราะกำลังสัมภาษณ์อยู่ จึงไม่เหมาะเท่าไหร่ที่จะถามว่าซื้อมาจากไหน เธอจึงตัดสินใจปล่อยเรื่องนี้ไปเพื่อ จบการสัมภาษณ์

จางลี่เสียนมองไปรอบๆ ห้องชุดนี้ เป็นเหมือนที่บอสหลี่ว่าไว้ มันเรียบง่ายเสีย จนทำให้เธอคิดว่ากำลังฝึกบำเพ็ญตนอยู่

แต่จังหวะนั้นเอง จางลี่เสียนก็เห็นทีวีขนาดใหญ่ในห้องนั่งเล่น

ทีวีใหญ่ขนาดนี้แทบหาไม่ได้ในอพาร์ตเมนต์ไหนในเมืองนี้ จึงไม่แปลกที่จะ สะดุดตาเธอ

จางลี่เสียนถามขึ้นด้วยความสงสัย “บอสหลี่คะ ถ้าอยากได้ที่เงียบๆ เพื่อ ครุ่นคิด ก็ไม่น่าติดทีวีไว้ในห้องนั่งเล่นสิคะ”

สำหรับคนส่วนใหญ่ ชุดทีวีคืออุปกรณ์เพื่อความบันเทิง ละคร หนัง รายการ วาไรตี้ และเกมน่าจะไม่เป็นประโยชน์ต่อการครุ่นคิด

หลี่สือยิ้ม “อ๋อ เรื่องนั้น จริงๆ แล้วถ้าคุณเปิดชั้นวางใต้ทีวีจะเจอเครื่องเกม กับแผ่นเกมมากมาย

“ซึ่งก็ปกติ บอสเผยรับหน้าที่หลายบทบาท แต่บทบาทที่สำคัญที่สุดยังไงก็คือ นักออกแบบเกม!

“GOG เกมออนไลน์ที่บอสเผยพัฒนาขยายออกสู่ตลาดตะวันตก เรียกแฟน คลับได้หลายล้านคนทั่วโลก แถมยังขึ้นโฆษณารอบไทม์สแควร์

“ดิ้นรน เกมสแตนด์อโลนที่บอสเผยพัฒนาก็ดังมากๆ ในจีน แนวคิดและ ความลุ่มลึกของเกมได้รับคำชมเชยอย่างเป็นเอกฉันท์จากทั้งคนในวงการและเกม เมอร์

“นักออกแบบเกมจะหาแรงบันดาลใจโดยไม่เล่นเกมได้ยังไง

“ผมเจอเกมจากบริษัทต่างชาติหลากหลายแนวในตู้ แสดงให้เห็นเลยว่าบอส เผยไม่ได้ทะนงตัวหรืออิ่มเอิบใจ แต่คอยเรียนรู้จากผู้ผลิตเกมต่างประเทศอยู่เสมอ และนำประสบการณ์ที่ได้มาสะท้อนคิด ถ้าไม่ทำแบบนี้ เขาก็คงไม่มีทางพัฒนา เกมยอดเยี่ยมแบบดิ้นรนขึ้นมาได้”

จางลี่เสียนพยักหน้าตาม ก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ เลยถามขึ้น “แล้ว ทำไมบอสเผยถึงเอาเกมใส่มาในห้องผู้เช่าด้วยล่ะคะ”

หลี่สือเตรียมตัวมาแล้วสำหรับคำถามนี้ จึงตอบออกไป “ชัดเจนว่ามันคือ แนวคิดของบอสเผยครับ

“ผมลองดูๆ แล้ว ทุกเกมที่ใส่มาคือเกม AAA ขึ้นหิ้งของต่างประเทศ ทุกเกมมี งานศิลป์และระบบการเล่นที่ยอดเยี่ยม บอสเผยน่าจะพิถีพิถันกับการเลือกเกม พวกนี้มาก

“สำหรับบอสเผยแล้ว เกมไม่ใช่แค่สิ่งบันเทิง แต่ต้องมีคุณค่าทางงานศิลป์และ มีความลุ่มลึก ตอนออกแบบและวางคอนเซปต์อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย บอส เผยน่าจะอยากให้ผู้เช่าได้พักผ่อนตอนเหนื่อยล้า ผลงานขึ้นหิ้งเหล่านี้น่าจะมีไว้ เพื่อให้แรงบันดาลใจ

“ขณะเดียวกัน บอสเผยน่าจะพยายามล้มล้างคำพูดที่ว่า ‘เล่นเกมทำให้โง่’ เขาน่าจะอยากเน้นย้ำว่าเกมไม่ได้ช่วยให้ผ่อนคลายแค่อย่างเดียว แต่ยังกระตุ้นให้ เกิดความคิดด้วย”

จางลี่เสียนพยักหน้า “อย่างนี้นี่เอง! ดิฉันได้ยินมาว่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอม เฉื่อยมีกฎที่ไร้เหตุผลมากมาย แต่ดูเหมือนว่าบอสเผยจะพยายามส่งต่อไลฟ์สไตล์ ของตัวเองผ่านอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย

“ทำไมบอสเผยถึงไม่ระบุเรื่องนี้ไว้ในสื่อโฆษณาต่างๆ ล่ะคะ”

หลี่สือยิ้ม “ของแบบนี้จะพูดเองได้ยังไงล่ะครับ จะให้ออกตัวชมตัวเองคงไม่ได้

“กระบวนความคิดเป็นเรื่องส่วนบุคคลมากๆ บางทีคุณอาจไม่สามารถสงบใจ เพื่อครุ่นคิดในสภาพแวดล้อมบางแบบ เรื่องพวกนี้มีปัจจัยที่ส่งผลกระทบหลาย อย่าง ไม่สามารถการันตีผลลัพธ์ได้

“อีกอย่างบอสเผยไม่เคยพยายามอธิบายการกระทำของตัวเอง มีแต่เดินหน้า ทำสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกต้องอย่างจริงจัง ส่วนคนอื่นๆ ถ้าเข้าใจก็จะเข้าใจ แต่ถ้าไม่ เข้าใจก็ไม่เข้าใจ บอสเผยไม่เคยคิดจะบังคับใคร

“ทำไมอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยถึงมีกฎมากมายขนาดนี้ ทำไมเครื่อง ทะเลาะอัตโนมัติถึงทำออกมาอย่างประณีตบรรจงโดยใช้วัสดุราคาแพง ทำไมถึง ขายราคาสูงขนาดนั้น

“เห็นได้ชัดว่าบอสเผยสร้างเครื่องนี้ขึ้นมาเพื่อคนที่เข้าใจว่ามันมีไว้เพื่ออะไร คนที่เข้าใจคุณค่าของมันจะยอมจ่ายเงินซื้อไม่ว่าราคาสูงขนาดไหน คนที่คิดว่า แพงเกินไปย่อมไม่เข้าใจว่าคุณค่าของมันอยู่ตรงไหนและไม่แย่งชิงมันจากคนที่ เห็นคุณค่าของมันจริงๆ”

…

ในที่สุดการสัมภาษณ์ก็จบลง

จางลี่เสียนทบทวนเนื้อหาดูแล้วพบว่าการสัมภาษณ์มีออกทะเลไปบ้าง เล็กน้อย

ตอนแรกเธอตั้งใจจะสัมภาษณ์บอสหลี่ แต่บอสหลี่กลับเอาแต่พูดถึงบอสเผย ไม่หยุด!

แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร รายการอื่นที่รูปแบบคล้ายๆ กันก็ไม่ได้จำกัดเรื่องบท สนทนา แขกรับเชิญเล่าอะไรก็ได้ตามใจ ซึ่งบอสหลี่ก็ให้ข้อมูลที่มีค่ามากๆ มา

ทำไมบอสหลี่ถึงยืนกรานร่วมลงทุนในโซนอุตสาหกรรมเก่า แม้นักลงทุนและ ผู้ประกอบการส่วนใหญ่จะไม่ค่อยหวังอะไรกับทำเลตรงนี้

ส่วนหนึ่งก็เพราะตามรอยบอสเผย อีกส่วนก็เพราะมีความคิดเป็นของตัวเอง

การมีวิธีคิดเป็นของตัวเองสั่งสมมาจากสภาพแวดล้อมและวิธีในการดำรงชีวิต ปกติ ประสบการณ์เรื่องการมีสมาธิมากๆ ระหว่างการคิดจะเป็นประโยชน์กับนัก ลงทุนคนอื่นๆ รวมถึงคนที่ต้องใช้สมาธิในการทำงานซึ่งต้องคิดโดยไม่ว่อกแว่ก!

ผลงานการแปลงโฉมโซนอุตสาหกรรมเก่าของบอสหลี่กับบอสเผยนั้นน่า ประทับใจและน่าชื่นชมมาก

พอคิดได้แบบนั้น จางลี่เสียนก็ลุกยืนแล้วจับมือกับหลี่สืออีกครั้ง “ขอบคุณ บอสหลี่มากนะคะที่สละเวลาจากตารางงานแสนยุ่งมาให้ดิฉันสัมภาษณ์ ดิฉันเชื่อ ว่าวิธีคิดของคุณจะช่วยคนรุ่นใหม่และคนที่กำลังสับสนอยู่ได้หลายคนเลย”

ช่างกล้องหยุดถ่ายวิดีโอ จางลี่เสียนจึงถามขึ้นเสียงเบา “บอสหลี่คะ เครื่อง ทะเลาะอัตโนมัตินี่หาซื้อได้ที่ไหนเหรอคะ”

หลี่สือยิ้ม “เอาชื่อไปเสิร์ชในอินเทอร์เน็ตก็เจอเลยครับ หาไม่ยากขนาดนั้น”

จางลี่เสียนพยักหน้า “ได้ค่ะ มันน่าสนใจมาก ดิฉันอยากได้ไว้ที่บ้านสักเครื่อง โอเคค่ะ ดิฉันไม่รบกวนเวลาคุณแล้ว ขอตัวก่อนนะคะบอสหลี่!”

…

…

วันอังคารที่ 13 กันยายน ตอนเย็น

วันนี้เป็นการแข่งขันนัดสุดท้ายของการแข่งขันชิงแชมป์โลก GOG รอบแรก ส่วนวันพรุ่งนี้เป็นวันพักผ่อน

หลังจากดูการแข่งจบ เผยเชียนไม่ได้กลับอพาร์ตเมนต์ แต่แวะไปร้าน อินเทอร์เน็ตโมหยูเพื่อจิบค็อกเทลพลางจัดการกับแผนผังความสัมพันธ์ระหว่าง กิจการต่างๆ ในเถิงต๋า

ไม่ใช่ว่าเผยเชียนไม่อยากกลับอพาร์ตเมนต์ แต่แค่กลับไปก็ไม่มีอะไรให้ทำ เท่าไหร่

ห้องของเขาว่างเปล่าเกินไป จะเล่นเกมก็ได้ แต่เล่นเยอะเกินไปก็เบื่อ ไม่ เหมือนที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูที่มีพนักงานคอยบริการ แถมนั่งฟังนักร้องร้อง เพลงพลางจิบเครื่องดื่มไปด้วยได้

บทแผนผังมีเส้นโยงใยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเผยเชียนเริ่มรู้สึกว่าสมองมีพื้นที่ จัดเก็บไม่พอแล้ว

เผยเชียนลากเส้นโยงเชื่อมสโมสร DGE ฝ่ายเกมเถิงต๋า และฟิตเนสฝาก ประจำเข้าด้วยกันอย่างไม่เต็มใจ

งานแข่งขันชิงแชมป์โลก GOG เป็นตัวจุดฟืน เหล่านักกีฬาโหม ‘โปรโมต’ สโมสร DGE กับฟิตเนสฝากประจำตั้งแต่วันแรกของการแข่งขันจนถึงวันนี้ ซึ่งก็ ผ่านมาสี่วันแล้ว

เผยเชียนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและจำใส่ใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้…

เขาตั้งใจว่าจะแวะไปดูสถานการณ์ที่ฟิตเนสฝากประจำ แต่พอคิดดูอีกทีก็สรุป ได้ว่าน่าจะยิ่งทำให้กังวลหนักกว่าเก่า เพราะงั้นจะเข้าไปให้ได้อะไร เผยเชียนทำได้แค่ลากเส้นและประกาศจุดเริ่มต้นสู่ขั้นต่อไปเงียบๆ เขาเปิดสาขาเพิ่มต่อไปเรื่อยๆ ได้ ถ้าเปิดสาขาเพิ่มได้รวดเร็วพอ กำไรก็ไม่มี ทางตามเงินลงทุนทัน เผยเชียนเริ่มตระหนักว่ารอบบัญชีนี้ไม่มีกิจการไหนราบรื่นเลย โดยเฉพาะ ธุรกิจหน้าร้านซึ่งมีชื่อเสียงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เริ่มจากร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู มาโมหยู เดลิเวอรี่ ตอนนี้แม้แต่ฟิตเนสฝากประจำก็เกินควบคุมแล้ว! โชคดีที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยยังไปรอดอยู่ ไม่งั้นเผยเชียนคงเหลือฟางแค่เส้นเดียว ซึ่งก็คือนี่เฟิงโลจิสติกส์ ถ้าเป็นแบบ นั้นจะทำยังไง! เผยเชียนมองเส้นโยงใยยุ่งเหยิงบนแผนผังแล้วก็รู้สึกว่าถึงเวลาต้องยอมแพ้ อย่าว่าแต่ความสัมพันธ์แอบแฝงระหว่างกิจการเลย ขนาดไอ้ที่เห็นได้ชัดเจน ยังตามยากขึ้นเรื่อยๆ! เส้นใยยุ่งเหยิงมีเขียนประโยคกำกับไว้ด้วย แค่มองก็มึนหัวแล้ว การจัด ระเบียบกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก กลยุทธ์ติดตามความสัมพันธ์ระหว่างกิจการโดยใช้แผนผังพังไม่เป็นท่า เพราะ การร่วมมือระหว่างกิจการต่างๆ มักจะเข้าใจได้ยากและไม่มีเหตุผล

ตัวอย่างเช่น เผยเชียนบอกให้โค้ชย่าหลิงถ่ายภาพนักกีฬา DGE ทุกวันเพื่อให้ มั่นใจว่ามีเวลาซ้อมเล่นเกมน้อยลง ใครจะไปคิดล่ะว่ารูปพวกนี้จะเอาไปใช้โฆษณา ฟิตเนสฝากประจำได้

พอคิดได้แบบนั้น เผยเชียนก็ได้แต่ถอนหายใจยาวด้วยความเศร้าอย่างบอกไม่ ถูก

…

ขณะเดียวกัน ด้านนอกร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู

ร้านอินเทอร์เน็ตส่องสว่าง แสงส่องผ่านหน้าต่างเต็มบาน ทุกอย่างด้านในเห็น ได้ชัดเจนจากด้านนอก

หร่วนกวางเจี่ยนเพิ่งทำคอนเซ็ปต์อาร์ตของฮีโร่เกม GOG เสร็จและเดินออก จากสตูดิโอกวงหวง ตั้งใจว่าจะกลับบ้านไปพักผ่อน

แต่พอเดินผ่านหน้าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เขาก็เห็นคนคุ้นหน้าผ่านหน้าต่าง ขนาดเต็มบาน

“เอ๊ะ ดึกขนาดนี้แล้ว ทำไมบอสเผยยังอยู่ที่นี่ไม่ยอมกลับบ้านไปพักผ่อน

“จ้องโน้ตบุ๊กอยู่แบบนั้น ยังทำงานอยู่อีกเหรอ”

หร่วนกวางเจี่ยนสงสัย บอสเผยนั่งหันหลังให้หน้าต่าง หร่วนกวางเจี่ยนเดินไป มองผ่านไหล่บอสเผยก่อนจะเห็นภาพบนหน้าจอ

ตอนนั้นเองหร่วนกวางเจี่ยนก็เกิดแรงบันดาลใจ มุมที่เขามองอยู่เป็นภาพที่ สวยมากๆ

เขารีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพผ่านหน้าต่างเต็มบาน

‘แชะ’

ในภาพ แผ่นหลังบอสเผยหันให้กล้อง มือขวากำลังจับคางราวกับครุ่นคิดอะไร อยู่ จอโน้ตบุ๊กที่กำลังมองอยู่ส่องสว่าง ถึงจะมองบนจอได้ไม่ชัดเจน แต่ก็ดูออกว่า ไม่ใช่เกมหรือหนัง

“ภาพระดับโลก: บอสเผยตอนกำลังทำงาน

“บนจอคืออะไรน่ะ

“แผนผังเหรอ”

หร่วนกวางเจี่ยนซูมภาพดู กล้องมือถือของเขามีความละเอียดสูง ถึงจะไม่ได้ ตั้งใจถ่ายภาพบนจอ แต่ก็พอมองออกได้รางๆ ว่าเป็นภาพแผนผังที่มีกล่อง ข้อความและเส้นโยงใยไปมานับไม่ถ้วน

กล่องข้อความมีหลายขนาด หร่วนกวางเจี่ยนอ่านข้อความในกล่องเล็กๆ และ ข้อความบนเส้นไม่ออก แต่ก็พอจะอ่านบางอันได้บ้าง ที่พออ่านออกเขียนไว้ว่า ‘ฝ่ายเกมเถิงต๋า’ ‘ฟิตเนสฝากประจำ’ ‘โมหยูเดลิเวอรี่’ ‘ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู’ และอื่นๆ เส้นโยงใยจากกล่องหนึ่งไปอีกกล่อง และเชื่อมกับกล่องรอบๆ

หร่วนกวางเจี่ยนมองดูแล้วยืนยันว่าไม่มีข้อมูลลับสุดยอดหรือความลับทาง ธุรกิจอะไรจึงสบายใจขึ้นมา

ทุกคนรู้ว่าเถิงต๋าคอร์เปอเรชันมีกิจการอะไรบ้าง ไม่ใช่ความลับอะไร ถ้าลงรูป ไปก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา

หร่วนกวางเจี่ยนโพสต์รูปลงเว่ยป๋อแล้วเขียนแคปชันว่า ‘ผมเลิกงานแล้ว แต่ ยังมีคนทำงานอยู่เลย’

เขาตั้งใจว่าจะเข้าไปทักทายบอสเผยในร้านอินเทอร์เน็ต แต่ก็คิดว่าไม่จำเป็น จึงกลับบ้านอย่างสุขใจ