ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 653 สัญญาณเตือนตายและการลงดาบสุดท้ายอันแม่นยำ
เผยเชียนพยายามอยู่ห้านาทีก่อนจะลากแผนผังลงถังขยะ
ยอมแล้ว แผนผังเชี่ยนี่ใช้การไม่ได้!
เผยเชียนไม่ใช่คนหัวรั้น เขาควรยอมแพ้อย่างเด็ดขาดและคิดหาวิธีอื่น
หลังยกค็อกเทลดื่มจนหมด เขาก็เหลือบมองนาฬิกา ตอนนี้ใกล้ได้เวลา กลับไปพักผ่อนแล้ว
เล่นเกมบนจอทีวียักษ์สักหน่อยก่อนนอนก็เป็นไอเดียที่ดี
ถึงจะเล่นเกมส่วนหนึ่งจบไปแล้ว แต่ก็ยังมีบางเกมที่เล่นได้ไม่มีวันจบ
เผยเชียนลุกขึ้น เตรียมกลับไปใช้เวลาส่วนตัวที่อพาร์ตเมนต์
…
บนชั้นสิบสองของตึกรุ่งอรุณ เผยเชียนที่กำลังจะเดินเข้าห้องพบกระดาษโน้ต แปะไว้หน้าห้อง
“หืม
“อะไรเนี่ย”
เผยเชียนคิดว่าอาจเป็นบิลค่าน้ำ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าบิลน่าจะยาวกว่านี้ และนิติ บุคคลของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเป็นคนจัดการเรื่องค่าน้ำค่าไฟด้วย
เขาหยิบมาอ่านแล้วพบข้อความเขียนไว้ว่า ‘คืนนี้สามทุ่ม รายการกระแส การเงิน จิงโจวทีวี’
เผยเชียนผงะไป
หมายความว่าอะไร
ประกาศลอบสังหาร?
จดหมายขู่?
จิงโจวทีวีจะมีอะไร
ไม่ว่าจะเป็นอะไร เผยเชียนรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีทุกครั้งที่มีสถานีโทรทัศน์มา เกี่ยวข้อง
โน้ตไม่ได้ลงชื่อไว้ แต่ก็สายไปแล้วที่จะมัวกังวลว่าคนร้ายคือใคร
เขามองนาฬิกา ตอนนี้ใกล้จะสามทุ่มแล้ว ถ้ามัวโอ้เอ้อยู่ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโม หยูคงจะพลาดเรื่องนี้ไป
เผยเชียนรีบเข้าห้อง เปลี่ยนรองเท้าแล้วเปิดทีวี
ผ่านไปไม่กี่นาที ช่วงสัมภาษณ์ของรายการกระแสเงินสดก็เริ่มตรงเวลา
“เขาคือบุคคลผู้เป็นหัวเรือของบริษัทลงทุนฟู่หุยอันโด่งดังแห่งจิงโจว
“เขาคือบุคคลผู้ถูกยกย่องให้เป็นผู้กำหนดทิศทางลำดับที่สองของ อุตสาหกรรมลงทุนในจิงโจว
“แม้ผู้ประกอบการและนักลงทุนส่วนใหญ่จะไม่กล้าแปลงโฉมโซน อุตสาหกรรมเก่า แต่เขากลับทุ่มลงทุนอย่างแน่วแน่
“ในขณะที่วงการลงทุนมีขึ้นมีลง เขาร่วมเป็นสักขีพยานตำนานการลงทุนมา มากมายนับไม่ถ้วน เขามีแนวคิดเฉพาะตัวอะไรในการลงทุน ทำไมถึงปล่อยหัวว่าง และครุ่นคิดอย่างมีเหตุผลได้แม้จะต้องเจอกับงานสุดซับซ้อน
“เคล็ดลับสู่ความสำเร็จของหลี่สือ ผู้ซึ่งผ่านร้อนผ่านหนาวในวงการธุรกิจมา ครึ่งชีวิต ที่อยากส่งต่อให้คนรุ่นใหม่ในยุคผู้ประกอบการและนวัตกรรมแห่งชาติคือ อะไร
“เรื่องราวด้านการเงินคืนนี้ขอเสนอ ‘หลี่สือและนักคิด’!”
ช่วงสัมภาษณ์นี้มีรูปแบบคล้ายกันกับรายการสัมภาษณ์ที่โด่งดังไปทั่วประเทศ ซึ่งก็ไม่แปลกที่จิงโจวทีวีจะเลียนแบบบ้าง
พอเห็นช่วงต้นของรายการ เผยเชียนก็รู้แล้วว่าคนร้ายที่แปะโน้ตไว้หน้าประตู คือใคร
บอสหลี่แน่นอน!
แต่พอรู้แล้วว่าคนร้ายคือใคร เขาก็เริ่มสงสัยจุดประสงค์ของคนร้ายแทน
การสัมภาษณ์นี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เพราะผู้ให้สัมภาษณ์คือบอสหลี่
ทำไมบอสหลี่ถึงอยากให้ฉันดู อยากให้เห็นว่าออกทีวีแล้วหล่อขนาดไหนงี้ เหรอ
หรือบอสหลี่แค่อยากอวดว่าตัวเองได้ออกทีวี แต่ฉันไม่เคยได้ออก
ไม่รู้เหรอว่ารายการกระแสเงินสดติดต่อฉันก่อน พอฉันปฏิเสธถึงได้ติดต่อไป หาแกแทน
ขี้อวดจริงๆ เผยเชียนคิดดูแล้วก็เปลี่ยนใจ บอสหลี่ไม่น่าจะใช่คนแบบนั้น เขาดูรายการต่อด้วยอารมณ์สับสน เผยเชียนอึ้งไปเมื่อช่วงสัมภาษณ์เริ่มขึ้น นั่นมันอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยไม่ใช่เหรอ!
เห็นได้ชัดว่าเป็นห้องของบอสหลี่ แต่ผังห้องเหมือนห้องของเขาเป๊ะ แม้แต่ เครื่องทะเลาะอัตโนมัติยังวางอยู่จุดเดียวกัน!
เผยเชียนตระหนักถึงปัญหาทันที เขามีเครื่องหนึ่งในห้อง แต่ก็เพราะจางวั่งส่งมาให้ ไม่ได้เอาใส่ให้ห้องอื่นเลย เผยเชียนสงบใจตัวเองแล้วดูรายการต่อ
บอสหลี่ในหน้าจอพูดไปเรื่อยๆ “…เพราะบอสเผยลงทุน ผมเลยลงทุนตาม
“…บอสเผยทำได้ดีเยี่ยมในทุกขั้นตอนที่บอกไป จึงประสบความสำเร็จอย่าง ยิ่งใหญ่ในทุกการลงทุน
“…แทนที่จะบอกว่าที่นี่คือบ้านของบอสเผย ผมว่าเรียกที่นี่ว่าเป็นห้องฝึกตน และระดมความคิดของบอสเผยน่าจะเหมาะกว่า!
“ความสำเร็จของบอสเผยไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นผลมาจากการครุ่นคิด ไตร่ตรองอย่างหนักทุกวันๆ…”
สีหน้าของเผยเชียนเปลี่ยนจากผ่อนคลายเป็นงุนงง ตกใจ และสุดท้ายก็นิ่งอึ้ง ไปขณะที่ตาจับจ้องทีวีอยู่
การสัมภาษณ์ของบอสหลี่ทำเขาตะลึงงันไปเลย!
เขาเข้าใจความหมายทุกคำ แต่พอเอามารวมกันก็ไม่รู้ว่าบอสหลี่กำลังพูด อะไรอยู่กันแน่!
แถมยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกบ้าขึ้นเรื่อยๆ แน่ใจนะว่า ‘บอสเผย’ ที่แกพูดถึงคือคนเดียวกันกับฉัน อีกอย่างเขาสัมภาษณ์แกนี่ ทำไมต้องพูดถึงฉันด้วย! ตอนแรกเผยเชียนคิดว่าชื่อ ‘หลี่สือและนักคิด’ หมายความว่าหลี่สือคือนักคิด เขาเพิ่งรู้ว่านักคิดที่ว่าคือตัวเขาเอง คำว่า ‘และ’ ไม่ใช่คำเชื่อมเพื่ออธิบาย แต่เป็นคำเชื่อมคำนามคู่กัน! พอนึกย้อนดูดีๆ บอสหลี่กำลังแทงเขารัวๆ ในการสัมภาษณ์นี้
เปิดด้วยการเล่าเรื่องโฮสเทลเขย่าขวัญให้พิธีกรฟัง แล้วสร้างภาพว่าตัวเองกับ เผยเชียนเป็นนักลงทุนที่ใส่ใจเมืองจิงโจวและสนับสนุนการแปลงโฉมโซน อุตสาหกรรมเก่าโดยไม่นึกลังเล
จากนั้นก็เริ่มเปลี่ยนหัวข้อไปที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย คุยเรื่องการวางผัง ห้องกับโครงสร้างสุดพิเศษของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย และการที่อพาร์ต เมนต์นี้สนับสนุนให้มีสมาธิกับการคิด
สุดท้ายก็เล่าเรื่องเครื่องทะเลาะอัตโนมัติ คุยโวว่าเป็นตัวที่ทำให้ ‘พื้นที่แห่ง การคิด’ นี้สมบูรณ์แบบและมีปรัชญาแฝง
ตอนแรกเผยเชียนไม่ได้คิดอะไรมาก คิดแค่ว่าการสัมภาษณ์ของนาย อยาก พูดอะไรก็พูดเลย จะมีอะไรเกี่ยวกับฉัน ทำไมต้องมาแปะโน้ตหน้าประตูเพื่ออวด กันด้วย
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว นี่ไม่ใช่การอวด แต่เป็นสัญญาณเตือนตาย!
เผยเชียนเริ่มใจไม่ดี
ฉิบหาย เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!
อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเจอเหตุการณ์พลิกผันมาหลายครั้ง แต่ปราการ ด่านสุดท้ายยังไม่ถูกทะลวง
เรื่องอพาร์ตเมนต์หมกสารก่อมะเร็งเมื่อเร็วๆ นี้ทำให้บริษัทห้องเช่าหลายเจ้า เช่น บริษัทจู้เจียกับบริษัทวอหนิวเสียชื่อเสียง ตอนนี้กำลังง่วนอยู่กับการขอโทษ
สังคม มีแค่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ แต่ดันได้ ผลประโยชน์แทน!
แต่มีคนที่แน่วแน่อยากย้ายมาอยู่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยไม่มาก เหตุผลก็ เพราะ ‘กำแพงว่างสี่ด้าน’!
จาก ‘อยู่อาศัยไม่ได้จริง’ กลายเป็น ‘มีประโยชน์กับการคิดและทำสมาธิ’ ขึ้นมาทันที
แถมสิ่งประดิษฐ์ไร้ประโยชน์อย่างเครื่องทะเลาะอัตโนมัติก็ไม่รอดเงื้อมมือ บอสหลี่ เขาอธิบายเจ้าเครื่องนี่ราวกับเป็นผลงานศิลป์ที่ช่วยให้ผู้คนฝึกฝนสภาพ จิตใจและกระตุ้นให้คิด
การสัมภาษณ์ธรรมดาๆ ช่วยยกระดับสถานะของโฮสเทลเขย่าขวัญ อพาร์ต เมนต์บ้านจอมเฉื่อย และเครื่องทะเลาะอัตโนมัติ
เผยเชียนรู้สึกหดหู่มาก
เขาไม่คิดเลยว่าการปฏิเสธไม่ให้สัมภาษณ์จะทำให้เกิดผลตรงกันข้ามกับที่ ตั้งใจไว้!
แต่ใครจะไปคิดว่าเรื่องจะออกมาอีหรอบนี้
เผยเชียนรีบหยิบมือถือออกมาเช็กคะแนนล่าสุดของอพาร์ตเมนต์บ้านจอม เฉื่อยในแอปชีวิตเถิงต๋า
ความหวังเดียวคือทุกคนจะไม่โดนบอสหลี่หลอก!
อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยไม่ได้ช่วยให้พวกแกคิด อย่าโดนหลอกกันนะ!
เครื่องทะเลาะอัตโนมัติเป็นแค่ของเล่นไร้สาระ อย่าซื้อกันนะ!
แต่หัวใจของเผยเชียนก็เย็นเฉียบเมื่อได้อ่านคอมเมนต์ใหม่ในหน้า อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย
คอมเมนต์เดิมส่วนใหญ่ติงเรื่องความไม่สะดวกสบายและอาศัยอยู่ไม่ได้จริง
แต่ทิศทางของคอมเมนต์ใหม่ๆ ตอนนี้พลิกกลับตาลปัตร
“เข้าใจแล้ว! ตอนแรกคิดว่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยไม่เหมาะเพราะมอง ผิดมุมนี่เอง!”
“ฉันเป็นนักวาด พอได้ฟังสัมภาษณ์ก็รู้เลยว่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย เหมาะกับฉันสุดๆ สไตล์มีความเป็นมินิมอล ไม่มีอะไรมารบกวนความคิดฉันได้”
“ผมเป็นนักเขียน คิดเหมือนกันว่าที่นี่ไม่เลวเลย!”
“โปรแกรมเมอร์ +1”
“วิธีของบอสเผยช่วยได้จริงๆ เหรอ ฉันคล้อยตามจนเตรียมเข้าไปจองห้อง แล้วเนี่ย!”
“จริงๆ มันก็เป็นความจริงประมาณหนึ่งเลยนะ ตอนนี้มีเทรนด์ ‘ตัดขาดจาก โลก’ กับ ‘มินิมอลลิสต์’ แน่นอนว่าก็ไม่ได้จริงทั้งหมดเหมือนกัน ทุกคนต้อง พิจารณาดูก่อนว่าเหมาะกับตัวเองรึเปล่า แต่ก็ปฏิเสธข้อเท็จจริงของทฤษฎีนี้ไม่ได้ พลังงานทุกคนมีจำกัด ถ้าอยากประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในชีวิต ก็ต้อง
จัดการความคิดฟุ้งซ่านออกไปให้หมด ซึ่งอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยมอบ สภาพแวดล้อมแบบนั้นให้ได้!”
“แล้วจะอธิบายเรื่องไม่มีพื้นที่จัดเก็บกับห้ามเคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์ได้ยังไง”
“เมนต์บนไม่เข้าใจเหรอ ก็เพื่อให้นายไม่ทำห้องเละไง! ลองคิดดูนะ ถ้ามีพื้นที่ จัดเก็บเยอะๆ นายก็จะซื้อของไม่หยุดแล้วยัดของไร้สาระใส่จนเต็มตู้ ถ้าซื้อ เฟอร์นิเจอร์เพิ่มเองได้ ก็จัดห้องในแบบที่ตัวเองชอบได้ ซึ่งขัดกับแนวคิดของอ พาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย!”
“ใช่ๆ ผังห้องออกแบบโดยสถาปนิกมือฉมัง ทำแบบนั้นความสอดประสานอัน สมบูรณ์แบบที่สร้างขึ้นมาก็พังหมดพอดี แล้วจะยังเหลือกลิ่นอายเดิมๆ อยู่มั้ยล่ะ”
“ถูก อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยมีนิติบุคคลกับพนักงานทำความสะอาด เรา ห้ามย้ายข้าวของด้านใน เพื่อที่จะได้ตั้งสมาธิกับเรื่องของตัวเอง ไม่ต้องสนใจเรื่อง อื่นไง”
“เป็นปกติที่จะรู้สึกไม่สมเหตุสมผล เพราะอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยทำขึ้น ตามปรัชญาชีวิตของบอสเผย ซึ่งไม่ได้เหมาะกับทุกคน แต่เตรียมไว้เพื่อนักคิด โดยเฉพาะ”
“ได้ยินมาว่าห้องใหญ่ที่สุดโดนนักลงทุนในจิงโจวเหมาไปหมดแล้ว ยังเหลือ ห้องวิวทะเลสาบกับห้องในอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัย ทุกคนรีบไปจองเลย เดี๋ยวเต็มก่อน”
“ห้องทั้งสามแบบราคาต่างกัน ที่วางราคาแบบนี้เพื่อให้ทุกชนชั้นได้ลองสัมผัส ชีวิตสไตล์มินิมอลเหรอ”
“ขอเตือนด้วยความหวังดี ถ้าจะเช่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยก็ต้องซื้อ เครืองทะเลาะอัตโนมัติด้วยนะ!”
“ฉันไม่เช่า แต่สนใจเครื่องทะเลาะอัตโนมัติมากๆ ต้องสั่งมาสักเครื่องแล้ว”
“เห็นเหมือนกันมั้ยว่าเครื่องทะเลาะอัตโนมัติโคตรจะสุดยอด เข้ากับแก่นแท้ มนุษย์ทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นพวกย้ำคิดย้ำทำ พวกชอบเท พวกกลับคำ พวก เกรียน!
“ทำเรื่องไร้สาระซ้ำๆ = พวกย้ำคิดย้ำทำ “เล่นไปได้ห้านาทีก็เลิก = พวกชอบเท “คิดเห็นตรงข้ามกับทุกคนแต่สุดท้ายพอลองแล้วก็ติดใจ = พวกกลับคำ “เล่นจนเซียน = พวกเกรียน”
“เชี่ย โคตรจริง เห็นว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์ของบอสเผย หรือบอสเผยจะเห็น ล่วงหน้าเลยสร้างมันขึ้นมา”
“ช่างเถอะ รีบสั่งเร็ว เดี๋ยวหมดก่อน!”
“ไม่ต้องรีบ เว็บไซต์ออฟฟิเชียลบอกว่ามีของพอต่อความต้องการ ไม่ต้อง รีบ!”
เผยเชียนตะลึงงันไป เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพวกบ้านี่คิดอะไรกันอยู่!
คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับความพ่ายแพ้ถ้าอพาร์ตเมนต์บ้านจอม เฉื่อยโดนจองเต็ม แต่พวกแกจะซื้อเครื่องทะเลาะอัตโนมัติกันไปทำม้ายยย สต๊อกสองหมื่นเครื่อง ฉันอุตส่าห์ขายได้หยิบมือเดียว ทำดีมาตั้งนาน แต่ ตอนนี้จบเห่แล้ว! เผยเชียนไม่รู้ว่าเครื่องทะเลาะอัตโนมัติจะขายได้กี่เครื่อง แต่ดูจากกระแสของ ชาวเน็ตแล้วไม่น่าจะน้อยๆ! เผยเชียนแสนอับจนหนทาง ชาวเน็ตไม่มีใครสติดีเลยเรอะ ไม่มีใครมองออกเลยเหรอว่าบอสหลี่สร้างเรื่องขึ้นมาหมด หมอนั่นแค่มโนเพ้อไปเรื่อย! เผยเชียนเห็นคอมเมนต์หนึ่งแล้วรู้สึกมีหวังขึ้นมาน้อยนิด “พวกแกโง่กันรึเปล่า มินิมอลสุดโต่งแบบนั้นเนี่ยนะจะช่วยให้คิด ไหน หลักฐาน บอสเผยมีกิจการมากมาย แต่ละกิจการมีผู้จัดการ เขาจะดูทุกอย่างคน เดียวหมดได้ยังไง คนนะไม่ใช่เทพ บอสเผยอาจจะไม่มีเวลามายุ่งเรื่องพวกนี้เลย ด้วยซ้ำ ทุกอย่างผู้จัดการเป็นคนทำเองหมด!” “ใช่ เถิงต๋ามีกิจการตั้งเยอะแยะ บอสเผยจะดูแลหมดได้ยังไง” “ฉันก็คิดงั้น ที่เป็นไปได้มากสุดคือบอสเผยตาคมจัดให้คนเก่งๆ ไปดูแลแต่ละ กิจการ ก็เลยประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ ถ้าต้องคิดเยอะขนาดนี้คงได้ผลตรงกัน ข้ามแน่”
เผยเชียนรู้สึกอบอุ่นหัวใจ พี่น้องพูดถูก!
ฉันดูแลกิจการเยอะแยะขนาดนี้ไม่ไหวหรอก! ทุกอย่างผู้จัดการแต่ละกิจการเป็นคนจัดการหมด ฉันไม่ได้ยุ่งอะไรเลย! แต่คอมเมนต์ต่อจากนั้นก็ทำลายไฟความหวังดวงเล็กในใจไปหมด “อยากได้หลักฐานเหรอ นี่ไง [รูป] [รูป]”
รูปแรกคือภาพแผ่นหลังเผยเชียนเอามือขวาแตะคางในร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู ดูแล้วเหมือนกำลังจมอยู่ในภวังค์ความคิด
ภาพของเขาในโมหยูเดลิเวอรี่กับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเคยดังว่อนไปทั่ว ทำ ให้ทุกคนจำแผ่นหลังเขาได้ทันที
รูปที่สองเป็นรูปซูมเข้าไปที่จอโน้ตบุ๊กซึ่งวางอยู่หน้าบอสเผย ถึงจะเห็นไม่ชัด นัก แต่ก็พอมองออกว่าเป็นแผนผัง กล่องข้อความขนาดใหญ่คือชื่อกิจการหลักๆ เช่น ฝ่ายเกมเถิงต๋าและโมหยูเดลิเวอรี่
“นี่ไงหลักฐาน พอใจรึยัง”
“หลักฐานพิสูจน์แล้วว่านอกจากบอสเผยจะเข้าใจทิศทางของแต่ละกิจการ แล้ว ยังเข้าใจความเชื่อมโยงระหว่างกิจการด้วย! ดูเส้นโยงใยยุบยับในรูปสิ คน ส่วนใหญ่อาจจะมองออกไม่ชัดเจน แต่บอสเผยมองแผนผังนี้ได้ทะลุปรุโปร่ง แถม ยังวางแผนความเชื่อมโยงระหว่างแต่ละกิจการได้ด้วย!”
“จริงด้วย! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมงานแข่งชิงแชมป์โลก GOG ถึงช่วยโปรโมต ฟิตเนสฝากประจำกับสโมสรอีสปอร์ตได้! บอสเผยวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว เหรอเนี่ย”
“พอลองคิดแบบนี้ ก็เข้าใจการโปรโมตสุดล้ำและการร่วมมือกันระหว่าง กิจการทั้งหมดเลย!”
“โห… บอสเผยคิดซ้ำไปซ้ำมาแค่ไหนกันนะถึงโยงเส้นยุบยับได้ขนาดนี้ สมอง เขาเป็นสุดยอดคอมพิวเตอร์รึไง คำนวณได้ร้อยล้านครั้งต่อวินาทีงี้”
“ตอนแรกฉันไม่เชื่อเนื้อหาการสัมภาษณ์เลยนะ แต่ตอนนี้เชื่อแล้ว! กระบวนการคิดของบอสเผยเชื่อมโยงกับวิถีชีวิตจริงๆ ด้วย! เดี๋ยวเข้าไปสั่งเครื่อง ทะเลาะอัตโนมัติเลยดีกว่า!”
เผยเชียนมองรูปด้วยสีหน้าแข็งทื่อ นี่มัน… คืนนี้นี่นา ยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ ใครถ่าย!
ไอ้เชี่ยไหนมันว่างขนาดแอบมาถ่ายรูปฉันวะ! เปิดมาก็เรื่องสัมภาษณ์ ต่อมาก็รูปที่กำลังจะว่อนไปทั่วเน็ต พวกแกวางแผนกันล่วงหน้ารึเปล่าว่าจะลงดาบสุดท้ายใส่ฉันแบบนี้
YOU MAY ALSO LIKE
