ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 688 แอปโหย่วย่ง

วันอังคารที่ 18 ตุลาคม
เฉียวเหลียงลากกระเป๋ากลับสู่จิงโจวอีกครั้ง
“จิงโจว! อาจารย์เฉียวผู้นี้กลับมาอีกแล้ว!
“เอ๊ะ ทำไมถึงพูดว่า ‘อีกแล้ว’ ล่ะ”
ไม่รู้ทำไมเฉียวเหลียงรู้สึกใกล้ชิดกับจิงโจวอย่างบอกไม่ถูก
พอกลับไปถึงปักกิ่ง เขาก็ขายของทุกอย่างที่ขายได้ในอพาร์ตเมนต์เก่า
จากนั้นก็คืนห้อง แล้วส่งคอมพิวเตอร์ คอลเลกชันฟิกเกอร์สุดหวงแหน และสมบัติ
อื่นๆ มาที่จิงโจว จากนั้นก็หอบกระเป๋าเดินทางที่ใส่เสื้อผ้ามา
เพราะอะไรก็ไม่รู้ เฉียวเหลียงรู้สึกผ่อนคลาย
เขาบอกลาอพาร์ตเมนต์รกสกปรกแล้วกลับมาอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยที่
สะอาดและเป็นระเบียบเพื่อเริ่มชีวิตใหม่!
เดือนกรกฎาคมปีนี้ สถานีรถไฟความเร็วสูงในจิงโจวเปิดทำการอย่างเป็น
ทางการ ทำให้การเดินทางระหว่างปักกิ่งกับจิงโจวสะดวกมากขึ้น
นี่เป็นครั้งแรกที่เฉียวเหลียงได้เหยียบสถานีรถไฟความเร็วสูงของจิงโจว เขา
เดินตามป้ายบอกทางภายในสถานีไปจนถึงจุดรอรถแท็กซี่มีหลายคนต่อแถวรอรถแท็กซี่อยู่ ตอนที่เฉียวเหลียงลากกระเป๋าไปต่อท้าย
แถว เขาก็เห็นป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ข้างๆ
‘นามบัตรใหม่ของเมืองจิงโจว’
ดูเหมือนจะเป็นป้ายโฆษณาแบบเป็นชุด ป้ายที่ใกล้เฉียวเหลียงที่สุดเป็นภาพ
จุดท่องเที่ยวดังๆ ในจิงโจวและมีข้อความตัวอักษรสวยหรูเขียนอธิบายไว้ด้านใต้
‘เมืองประวัติศาสตร์ สัมผัสอดีตในจิงโจว’
พอมองที่ป้ายถัดไปก็เป็นภาพจุดท่องเที่ยวมีชื่อเสียงอีกจุดหนึ่งในเมืองจิงโจว
ท้องฟ้าสีคราม เมฆขาว ภูเขาเขียวชอุ่ม และน้ำทะเลสีเขียว ด้านใต้มีข้อความ
ตัวอักษรสวยอีกข้อความ
‘บทกวี ภาพเขียน ทิวทัศน์ จิงโจวที่สวยงาม’
เฉียวเหลียงจับจ้องไปยังแถวป้ายโฆษณาระหว่างที่แถวขยับไปเรื่อยๆ
ป้ายโฆษณาด้านหลังเป็นภาพทิวทัศน์ยามค่ำคืนของโซนเทคโนโลยีล้ำสมัย
สโลแกนคือ ‘ยกระดับอุตสาหกรรม สร้างสรรค์นวัตกรรมจิงโจว’ ส่วนภาพมุมสูง
ของมหาวิทยาลัยฮั่นตงใช้สโลแกนว่า ‘ใช้สิ่งที่เรียน บอกสอนจิงโจว’ และอื่นๆ
พอเดินต่อไปข้างหน้าผ่านป้ายต่างๆ เฉียวเหลียงก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที
สโลแกนของป้ายที่อยู่หน้าสุดคือ ‘ชีวิตสุขภาพดี จิงโจวน่าอยู่’ เนื้อหาบนป้าย
โฆษณาคือเนื้อหาของแอปชีวิตเถิงต๋า!ตรงกลางป้ายโฆษณาเป็นรูปจอมือถือที่เปิดหน้าแอปชีวิตเถิงต๋าไว้บนจอ
กล่องข้อความที่ขยายออกมาจากแอปคือกิจการต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเถิงต๋า
ไม่ว่าจะเป็นอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย ฟิตเนสฝากประจำ โมหยูเดลิเวอรี่ และ
อื่นๆ
เฉียวเหลียงอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะรีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้
“สุดยอดเลย!”
การโปรโมตระดับเมืองแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่เถิงต๋าทำได้เองแน่
เห็นได้ชัดว่าแนวคิดชีวิตสุขภาพดีที่เถิงต๋าทุ่มเทสร้างและกิจการหน้าร้านที่
พัฒนาอย่างก้าวไกลของเถิงต๋ากลายเป็นนามบัตรใหม่ของเมืองจิงโจวและส่วน
หนึ่งของวัฒนธรรมชีวิตเมือง!
แนวคิดเรื่องนามบัตรจริงๆ แล้วคือภาพรวมของเมืองทั้งหมดที่แสวงหาโอกาส
เพิ่มเติมในการนำเสนอตัวเอง มันไม่ใช่การนำเสนอแบบดั้งเดิม ถ้าพูดให้ถูกคือ
เป็นการส่งเสริมภาพลักษณ์แบบสามมิติที่ครอบคลุมเป็นพิเศษ
ตามแนวคิดนี้ ‘วิถีชีวิต’ คือปัจจัยที่สำคัญที่สุด เป็นตัวชูลักษณะเด่นและ
คุณค่าของเมือง ผู้คนที่อาศัยในเมืองสามารถนำตัวชู ‘วิถีชีวิต’ ไปใช้เติมเต็มการ
ระบุตัวตนทางจิตวิทยาของเมืองได้
เห็นได้ชัดว่ากิจการที่เกี่ยวกับชีวิตเถิงต๋าส่งผลต่อวิถีชีวิตของชาวจิงโจวเป็นอ
ย่างมาก เพราะงั้นก็สมเหตุสมผลแล้วที่จะกลายมาเป็นนามบัตรการที่สามารถกลายมาเป็นนามบัตรของจิงโจวได้เป็นมากกว่าการได้ขึ้น
โฆษณาบนป้าย
มันหมายถึงว่าเถิงต๋าคอร์เปอเรชันได้รับการยอมรับจากเมืองจิงโจว เป็น
องค์กรมาตรฐานในทุกด้านและได้รับการดูแลและสนับสนุนเป็นพิเศษ สามารถตั้ง
หลักปักฐานที่จิงโจวอย่างมั่นคง และขยายอิทธิพลไปทั่วมณฑลหรืออาจจะทั้ง
ประเทศเลยก็ว่าได้
“ดูเหมือนว่ากลยุทธ์ ‘วางรากฐานในจิงโจวแล้วพัฒนากิจการที่หลากหลาย’
จะได้ผล!
“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่าวิสัยทัศน์เชิงกลยุทธ์”
เฉียวเหลียงอดถอนหายใจไม่ได้
ถ้าบอสเผยตั้งหน้าตั้งตาขยายกิจการร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูไปทั้งประเทศหลัง
ประสบความสำเร็จในช่วงแรก แทนที่จะไปพัฒนากิจการในอุตสาหกรรมอื่น
‘ชีวิตเถิงต๋า’ ก็จะไม่ถือกำเนิดขึ้นมา แถมยังมีความเป็นไปได้สูงที่จะไม่ได้รับการ
ยกย่องให้เป็นหน้าเป็นตาของเมือง
เฉียวเหลียงขึ้นแท็กซี่แล้วมุ่งหน้าไปยังอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย
ชีวิตใหม่ของเขาในจิงโจวกำลังจะเริ่มขึ้น!
…
ขณะเดียวกัน เผยเชียนกำลังนวดขมับอยู่ในห้องทำงานเพราะรู้สึกปวดสมองครั้งนี้ไม่ใช่แค่ได้เป็นนามบัตรของเมืองจิงโจว
แอปชีวิตเถิงต๋าประสบความสำเร็จขึ้นมาในรอบบัญชีก่อน มีทั้งโมหยูเดลิเวอรี่
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย ฟิตเนสฝากประจำ งาน
แข่งขันชิงแชมป์โลก GOG โฮสเทลเขย่าขวัญ และอื่นๆ ซึ่งได้รับความนิยมสูงมาก
เหตุการณ์ทั้งหมดทำให้จิงโจวชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศ ดังนั้นจิงโจวจึง
ไม่ได้แค่ให้เถิงต๋าเป็นนามบัตรของเมือง แต่ยังมอบตำแหน่ง ‘องค์กรยอดเยี่ยม
แห่งจิงโจว’ ให้และลดภาษีต่างๆ ให้กับผู้เสียภาษีรายใหญ่อย่างเถิงต๋าด้วย!
ถ้าเผยเชียนได้ยินข่าวนี้ในช่วงรอบบัญชีก่อน คงจะเป็นลมล้มพับลงไปกองกับ
พื้นแล้ว
โชคดีที่รอบบัญชีนี้เพิ่งเริ่ม เผยเชียนจึงสับสนอยู่แป๊บนึง ก่อนจะปรับตัวได้
อย่างรวดเร็ว
ยังไม่เป็นไร!
เหลือเวลาอีกพักใหญ่กว่าจะถึงวันปิดบัญชี เพราะงั้นเรื่องนี้จึงไม่ใช่ปัญหา
ใหญ่อะไร
แต่ก็ต้องเปลี่ยนแผนผลาญเงินที่วางเอาไว้
แล้วก็ต้องหาทางจัดการแอปชีวิตเถิงต๋าด้วย
หยูผิงอันสร้างปัญหามากมายให้เผยเชียนในรอบบัญชีก่อน เขาเอาแอป ‘มาสิ
เด็กหัวกะทิ’ ที่เจ๊งไปแล้วมาผนวกเข้ากับกิจการหน้าร้านของเถิงต๋า เปลี่ยนชื่อ
แล้วชุบชีวิตมันขึ้นมาใหม่ตอนนี้แอปชีวิตเถิงต๋าได้รับความสนใจอย่างล้นหลาม และโอกาสพัฒนาใน
อนาคตก็แสนสดใส ถ้าปล่อยไว้ใครจะรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง!
เพราะงั้นเผยเชียนจึงรู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง
ตามหลักการ ‘ใครหามาก็ต้องใช้ไป’ ต้องหาภารกิจใหม่ให้แอปชีวิตเถิงต๋า
เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ยึดติดกับโปรเจ็กต์นี้มากเกินไป
เผยเชียนโทรเรียกหยูผิงอันให้มาที่ห้องทำงาน
…
หยูผิงอันมาถึงในหนึ่งชั่วโมงต่อมา
“บอสเผย!”
หยูผิงอันยิ้มแฉ่ง มีใครจะไม่ภูมิใจบ้างที่ได้เป็นหน้าเป็นตาของเมืองจิงโจว
จากแอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ สู่แอปชีวิตเถิงต๋า ทีมงานเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ อยู่
หลายหนและประสบความสำเร็จทุกครั้ง
ในสายตาของหยูผิงอัน ความสำเร็จนี้ไม่ได้มาจากโชคช่วย แต่มาจาก
วิสัยทัศน์อันกว้างไกลของบอสเผยและความพยายามของพนักงานทุกคน!
เผยเชียนผายมือให้หยูผิงอันนั่งแล้วถามขึ้น “งานช่วงนี้เป็นไงบ้าง”
หยูผิงอันรีบตอบ “ทุกอย่างไปได้สวยมากครับบอสเผย! แอปชีวิตเถิงต๋ามี
จำนวนผู้ใช้งานเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะในจิงโจวที่อิทธิพลของเรา
แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!“แน่นอนว่า ทีมของเราจะไม่หยิ่งผยองและพอใจกับแค่ความสำเร็จนี้
“ผมวางแผนการอัปเดตที่สมบูรณ์เอาไว้แล้ว!
“ตอนนี้แอปชีวิตเถิงต๋ายังมีปัญหาหลายอย่าง ซึ่งเรามีเป้าหมายหลักอยู่สอง
อย่าง หนึ่งคือลดความซับซ้อนและปรับการจัดวางอินเทอร์เฟซให้ผู้ใช้งานใช้ได้
สะดวกยิ่งขึ้น สองคือพัฒนาการร่วมมือกับกิจการต่างๆ ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น เพื่อ
นำเสนอฟังก์ชันที่สามารถใช้งานได้จริงเพิ่มขึ้น…”
ยิ่งฟังเผยเชียนก็ยิ่งรู้สึกถึงภัยอันตรายที่เพิ่มมากขึ้น
แอปชีวิตเถิงต๋าไม่ได้ทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำในปัจจุบัน แต่ปัญหาคือกิจการ
หน้าร้านต่างหากที่ทำเงินได้ถล่มทลาย!
เพราะงั้นต้องหาอย่างอื่นให้เจ้าพวกนี้ทำ
เผยเชียนกระแอมกระไอ “อืม แผนของคุณค่อนข้างดีเลย แต่ผมมีโปรเจ็กต์
ใหม่อยากมอบหมายให้คุณจัดการ”
หยูผิงอันผงะไปครู่หนึ่ง “บอกมาได้เลยครับบอสเผย”
เขารู้สึกงงนิดหน่อย
แอปประสบความสำเร็จขนาดนี้ก็ต้องเพิ่มกำลังคนกับเงินทุนสิ
ทำไมบอสถึงอยากให้ทำโปรเจ็กต์ใหม่ล่ะ
หรือจะเกี่ยวข้องกับแอปชีวิตเถิงต๋าหยูผิงอันรอฟังอย่างตั้งใจโดยไม่ถามอะไร
เผยเชียนหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น “ผมจะทำโปรเจ็กต์ใหม่ ซึ่งจะมีทั้งหน้า
เว็บและแอปมือถือ ชื่อว่า…โหย่วย่ง”
หยูผิงอัน “แอปโหย่วย่ง…? เอาไว้ใช้ทำอะไรเหรอครับ”
เผยเชียนอธิบาย “ผมได้ไอเดียจากประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์บางอย่าง
ตอนใช้เว็บเชียนตู้ค้นข้อมูล
“ตอนนี้อินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยขยะมากมาย บทความเดียวกัน แต่มีคนเอาไป
โพสต์ซ้ำในเว็บอื่นหรือแก้เนื้อหาใหม่ พอค้นหาด้วยคีย์เวิร์ดอะไรสักอย่าง ก็จะหา
สิ่งที่ต้องการไม่เจอ
“ดังนั้นผมคิดว่าต้องมีคนลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้!”
หยูผิงอันอึ้งไปครู่หนึ่ง “ก็คือ… บอสเผยอยากทำผลิตภัณฑ์คล้ายๆ เสิร์ชเอน
จินเหรอครับ”
เผยเชียนส่ายหน้า “ถึงเสิร์ชเอนจินในปัจจุบันจะมีปัญหามากมาย แต่การทำ
เสิร์ชเอนจินดีๆ ขึ้นมาช่วยแก้ไขปัญหานี้ไม่ได้
“ถ้า 99% ของสิ่งต่างๆ ในอินเทอร์เน็ตเป็นสแปมไร้ค่าแล้วเราทำเสิร์ชเอนจิน
ขึ้นมา อัลกอริทึมของเสิร์ชเอนจินเราต้องดีขนาดไหนถึงจะหา 1% นั้นได้ ให้ตาย
ยังไงก็ทำไม่ได้
“เพราะงั้นเราจะไม่ทำเสิร์ชเอนจิน แต่จะผลิตเนื้อหาแทน”มีความเป็นไปได้สูงที่ถ้าทำเสิร์ชเอนจินแล้วจะผลาญเงินได้
ถึงเชียนตู้จะมีปัญหามากมาย แต่ก็แข็งแกร่งมากในแง่ของการสั่งสม
เทคโนโลยีในเสิร์ชเอนจิน บริษัทใหญ่หลายบริษัทพยายามทำเสิร์ชเอนจินขึ้นมา
แต่ก็ไม่สามารถสั่นคลอนบังลังก์ของเชียนตู้ได้
แต่เผยเชียนก็รู้สึกว่าระวังตัวไว้ก็ไม่เสียหาย
เถิงต๋ามีชื่อเสียงยิ่งใหญ่ แถมเมื่อพิจารณาจากเว็บ TPDb และปัจจัยต่างๆ ถ้า
ทำเสิร์ชเอนจินขึ้นมา ต้องมีหลายคนเข้ามาใช้งานแน่
ยิ่งไปกว่านั้น เสิร์ชเอนจินยังเป็นเหมือนหน้าต่าง ถ้าดันไปเชื่อมโยงกับกิจการ
ที่มีอยู่แล้วจะทำไง ความเสี่ยงสูงเกินไป
หยูผิงอันคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้างั้น… เราทำแพลตฟอร์มถามตอบดีมั้ยครับ ถึงจะ
มีอยู่สองแพลตฟอร์มแล้วคือ เชียนตู้สารานุกรม กับเชียนตู้ถาม-ตอบ เราก็ยังทำ
เพิ่มได้”
เผยเชียนตอบ “เราจะเอาโมเดล ‘สารานุกรม’ กับ ‘ถาม-ตอบ’ มารวมกัน มี
ข้อกำหนดอยู่สามอย่าง
“หนึ่ง เราต้องสร้างสภาพแวดล้อมแบบปิดและแบ่งผู้ใช้งานออกเป็นสองส่วน
ส่วนหนึ่งคือครีเอเตอร์ อีกส่วนหนึ่งคือผู้อ่าน ทุกคนต้องผ่านการรับรองความ
ถูกต้องโดยใช้ชื่อจริง ถ้าอยากเป็นครีเอเตอร์ ก็ต้องพิสูจน์กับผู้ประเมินว่ามี
ความสามารถด้านวิชาชีพ ซึ่งสามารถตอบคำถามและแก้ไขข้อมูลในขอบเขต
ความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านของตัวเองเท่านั้น“สอง เราต้องพยายามปกป้องทรัพย์สินทางปัญญาอย่างเต็มที่ ห้ามให้เกิด
การก๊อบวาง ทำซ้ำ และขโมยเนื้อหา ถ้ามีคนขยันขโมยด้วยการพิมพ์ขึ้นใหม่หมด
เราจะเอาผิดและเรียกร้องค่าเสียหายอย่างเต็มที่
“สาม เราจะเก็บค่าบริการจากผู้ใช้งานทั้งหมด ถ้าไม่จ่ายก็อ่านเนื้อหาไม่ได้
ค่าสมาชิกที่ได้มาจะส่งคืนให้กับครีเอเตอร์”