ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี - บทที่ 717 – อีกครั้งของการสอบคัดเลือกพนักงานใหม่ เถิงต๋า

บทที่ทีมงานมืออาชีพเขียนนั้นละเอียดมาก ระบุทั้งแบรนด์ของ อุปกรณ์การเรียน ช่องทางการซื้อ รายงานการทดสอบจากห้องแล็บ ระดับมืออาชีพ และข้อมูลอื่นๆ ซึ่งครบถ้วนสมบูรณ์สุดๆ

ช่วงแรกของไลฟ์สตรีมเป็ นบทสรุปสั้นๆ

แต่ถัดจากนั้นเป็ นการแนะนาของแต่ละชิ้นอย่างละเอียด โดยเน้น เรื่องสารพิษและอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับสุขภาพ

ในบรรดาของต่างๆ ที่นามารีวิว บางชิ้นไม่มีชื่อแบรนด์ที่ชัดเจน แต่มีช่องทางการขาย บางชิ้นมีแบรนด์ ซึ่งหม่าหยางก็พูดชื่อแบรนด์ ออกมาตรงๆ โดยไม่ปิดบังอะไร

ไม่นานทิศทางคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอก็เปลี่ยนไป

ตอนแรกทุกคนแค่ดูกันข าๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก แต่คอมเมนต์ วิ่งผ่านหน้าจอก็ค่อยๆ จริงจังขึ้นเรื่อยๆ

“ก็คือบอสหม่าไม่ได้โฆษณาแบรนด์พวกนี้ แต่กาลังเปิ ดโปง ความปลอมเปลือกและไร ้คุณภาพหรอกเหรอ”

“?? ลูกฉันใช ้ยางลบแบบนี้เลย!”

“มีของแบรนด์ดังด้วย สินค้าแบรนด์นี้ขายดีมากบนช่องทาง ออนไลน์และตามร ้านเครื่องเขียนใกล้โรงเรียน แต่ของดันไม่ได้ คุณภาพเนี่ยนะ”

“สารพวกนี้เป็ นสารก่อมะเร็งรุนแรงสาหรับเด็กทั้งนั้น! ไอ้พวกที่ ผลิตของแบบนี้ออกมาขายนี่มีจิตสานึกบ้างมั้ย”

“บอสหม่าดูเตรียมตัวมาดีสุดๆ ขอบคุณบอสหม่ามากที่ช่วยเปิด โปงสินค้าขยะ!”

ผู้ชมที่พิมพ์คอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอไม่ได้สนใจไลฟ์ สตรีมของ บอสหม่าเลยในตอนแรก

ใครจะอยากดูคนมานั่งโฆษณาดินสอกับยางลบกัน ในห้องไลฟ์ สตรีมก็ไม่มีเด็กประถมเลยสักคน

แถมคนส่วนใหญ่ยังเชื่อว่าของแบบดินสอ ยางลบ ปกหนังสือ และกาวแท่งนั้น ถึงจะมีความแตกต่างด้านราคากับคุณภาพ แต่ก็คง ไม่ได้แตกต่างกันมากขนาดนั้น

ต่อให้มีคนออกมาโฆษณาก็คงไม่มีใครตามไปซื้อบนช่องทาง ออนไลน์

แต่ผู้ชมไม่คิดว่าบอสหม่าจะมาเปิดโปง ไม่ได้มาโฆษณา!

แถมเขายังซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และเปิดโปงหมดไม่ว่าจะเป็ น แบรนด์เล็กหรือแบรนด์ใหญ่ที่มีส่วนแบ่งในตลาดสินค้าเครื่องเขียน ในจีนสูง!

ถ้าเป็ นการโฆษณาสินค้าก็คงไม่น่าสนใจ แต่พอเป็ นการเปิดโปง สินค้าก็ดูน่าสนใจขึ้นมาทันที!

ในห้องไลฟ์ สตรีมมีคนกลุ่มหนึ่งที่มีลูกซึ่งต้องใช ้อุปกรณ์เครื่อง เขียนในโรงเรียน พอได้ยินว่าเครื่องเขียนเหล่านี้มีสารพิษในปริมาณ มากและเป็ นอันตราย พวกเขาก็กังวลใจขึ้นมาทันที ถึงคนส่วนใหญ่ จะไม่ได้สนใจเรื่องนี้โดยตรง แต่เรื่องเครื่องเขียนที่เป็ นพิษก็สร ้าง ความขุ่นเคืองใจให้ทุกคนได้ง่ายเหมือนกัน

ถ้าแพงแต่คุณภาพต่าก็เรื่องหนึ่ง แต่ถ้าพยายามลดต้นทุนแค่ ไม่กี่หยวนเพื่อแลกกับการทาอันตรายต่อเด็กก็เป็ นอีกเรื่อง

มนุษย์สมควรทาถึงขนาดนี้เลยเหรอ

“ฉันสนับสนุนบอสหม่า!”

“มีใครอัดไว้มั้ย อัปลงอินเทอร ์เน็ ตเลย! เปิ ดโปงไอ้พวกไร ้ ยางอายใจอ ามหิต!”

“บทสรุปของบอสหม่าเชื่อถือได้มั้ย ไม่คิดเหรอว่าเขาพูดเว่อร ์ให้ เรากลัว ต้องจ่ายเงินเพิ่มตั้งเยอะเพื่อซื้อของแบรนด์พวกนี้ แต่ คุณภาพกลับไม่ต่างจากของไม่ได้คุณภาพเนี่ยนะ บ้าไปหน่อยรึ เปล่า…”

“บอสหม่ามีรายงานการทดสอบ แสดงว่าต้องผ่านการทดสอบมา อย่างจริงจัง!”

“ฉันขอสมัครเป็ นแฟนบอสหม่า!”

“ฉันเคยคิดว่าบอสหม่าแค่ผลาญเงินทิ้งบนเว่ยป๋ อ ตอนนี้ดู เหมือนว่าบอสหม่าไม่ใช่แค่นักลงทุนที่ลงทุนตามความสนใจกับผู้เติม เต็มฝันคนทั่วไป แต่ยังเป็ นศัตรูของสินค้าไร ้มาตรฐานด้วย! ต่อไปนี้ ฉันจะไม่พลาดไลฟ์สตรีมของบอสหม่าเลย!”

“บอสหม่าเข้มมาก นี่สิคนจริง!”

ระหว่างที่บอสหม่ากาลังไลฟ์สตรีมอยู่ คอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอก็ ปรากฏเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เผยเชียนอ่านคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอของไลฟ์ สตรีมหม่าหยาง บนหน้าจอมือถือแล้วรู ้สึกอึ้งไปพักใหญ่

เชี่ยไรเนี่ย…

สถานการณ์ไปไกลเกินกว่าที่เผยเชียนคาดไว้ ตอนแรกเขาคิด ว่าหม่าหยางแค่มาแฉอุปกรณ์การเรียนคุณภาพแย่ ใครกันจะมา สนใจเนื้อหาแบบนี้

เขาไม่คิดเลยว่าเนื้อหาของไลฟ์ สตรีมจะได้กระแสตอบรับดี ขนาดนี้

พอคิดดูอีกที ก็เป็ นเพราะเขาพลาดเอง

เหมือนกันกับผู้ชมหลายๆ คน เผยเชียนเองก็คิดว่าถึงคุณภาพ ดินสอ ยางลบ ปกพลาสติก และกาวแท่งจะไม่ดีเท่าไหร่ ก็คงไม่ห่ว ยแตกขนาดนั้น

แต่ผลการทดสอบออกมาว่า ความคิดของเขานั้นตามมาตรฐาน ทางจริยธรรมของบริษัทพวกนี้ไม่ได้เลย

ด้วย ความ ที่ขอ งพวกนี้ดูไร ้ค่าแล ะ ธร ร ม ดาเ กิน ไ ป ใ น ชีวิตประจาวัน พอเปิดเผยให้เห็นปัญหาที่ร ้ายแรงเรื่องคุณภาพและ สุขภาพของเด็กๆ ที่ตกอยู่ในความเสี่ยง ผู้คนจึงรู ้สึกขุ่นเคืองใจกัน!!

เผยเชียนรู ้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว ไลฟ์ สตรีมของไอ้หม่าต้องประสบ ความส าเร็จแน่!

“หรือไอ้หม่าจะเป็ นเน็ตไอดอลได้จริงๆ

“แบบนั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไปรึเปล่า

“ไม่สิ ใจเย็นๆ เรื่องยังไม่เลวร ้ายขนาดนั้น”

หลังจากคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน เผยเชียนก็ตัดสินใจรอดูไปก่อน

เพราะนี่เพิ่งจะเริ่มต้น พอผ่านไปเรื่อยๆ แรงต้านและปัญหาก็จะ ยิ่งทวีคูณขึ้น

นี่แค่การไลฟ์ สตรีมครั้งแรก บริษัทที่ถูกหม่าหยางเอามาแฉยังไม่ ทันได้เตรียมตัว

พอหม่าหยางเปิดโปงบริษัทที่มีปัญหามากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขา ต้องรวมหัวกันคิดวิธีแก้แค้นและหาทางเล่นสกปรกแน่

อีกอย่างคนเราโกรธง่ายหายไว

สาหรับคนทั่วไป ความอยากใช ้จ่ายเงินนั้นไม่มีที่สิ้นสุด สตรีม เมอร ์จริงๆ ที่โฆษณาสินค้ามีแฟนคลับที่เหนียวแน่นมากๆ ผู้ชมจะเข้า ไปดูไลฟ์ สตรีมเสมอไม่ว่าจะว่างหรือไม่ว่าง และพยายามท าความ เข้าใจเนื้อหาแม้จะไม่ได้อยากซื้อก็ตาม

และคนส่วนใหญ่ก็ไม่ดูคลิปแฉสินค้าทุกวันด้วย พวกเขาจะให้ ความสนใจแค่ตอนที่อยากได้สินค้าชิ้นนั้นจริงๆ

ถึงหม่าหยางจะเริ่มต้นได้สวย แต่ความสาเร็จของเขาอาจจะไม่ ยั่งยืน ถ้าผ่านไปสักเดือนสองเดือนแล้วคนเลิกดูไลฟ์สตรีมล่ะ

มีโอกาสเป็ นไปได้สูง!

เพราะผู้คนเบื่อเนื้อหาของหม่าหยางได้ง่าย ตอนเห็นแรกๆ อาจจะรู ้สึกสดใหม่ แต่พอดูไปเรื่อยๆ ก็จะยิ่งรู ้สึกเบื่อมากขึ้น

แถมหม่าหยางยังทาสิ่งที่ถูกต้องด้วย

เผยเชียนเกลียดสิ่งที่เป็ นพิษและเป็ นอันตรายแบบห้องหมกสาร ก่อมะเร็งเข้าไส้ ในเมื่อสิ่งที่ไอ้หม่ากาลังทาตอนนี้ช่วยปกป้ อง ผลประโยชน์และสุขภาพของลูกค้าทั่วไปได้ ก็ถือว่าเป็ นสิ่งที่มี ความหมาย

ถึงจะท าเงินได้บ้าง เผยเชียนก็ยังพอทนไหว

นอกจากนั้น โอกาสทาเงินจากไลฟ์ ขายของในตอนนี้ก็ไม่ได้สูง มาก

เผยเชียนย้ากับทีมงานไว้แล้วว่าห้ามรับเงินจากบริษัทต่างๆ

ไม่ว่าบริษัทจะจ่ายเงินให้เพื่อพูดชม พูดด่า หรือไม่พูดอะไร เกี่ยวกับสินค้าเลย พวกเขาก็ห้ามรับเงิน

ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว ไลฟ์ สตรีมของหม่าหยางมี กระแสและจานวนผู้ชมในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังไม่เห็นโอกาสทากาไร

เพราะงั้นถึง ‘ไลฟ์ ด่าของ’ ของหม่าหยางจะเริ่มต้นได้ดี เผยเชียน ก็ไม่คิดจะหยุด แต่ตัดสินใจปล่อยหม่าหยางไปสักพักแล้วรอดู สถานการณ์ก่อน

ไม่นานไลฟ์สตรีมก็จบ

หม่าหยางอ่านบทจนจบ รอยยิ้มผุดขึ้นบนหน้าใหญ่ยาว “โอเค ครับ ไลฟ์สตรีมวันนี้พอแค่นี้ เจอกันใหม่คราวหน้าครับ!”

หลังไลฟ์ สตรีมจบ หม่าหยางก็รับน้าจากเฉินยู่เฟิง เขายกน้าขึ้น จิบสองจิบ ก่อนจะถามออกมาด้วยความทนไม่ไหว “เป็ นไงบ้างพี่ เชียน ผมทาได้ไม่เลวเลยใช่มั้ย”

เผยเชียนพยักหน้า “ใช่ พยายามเต็มที่ต่อไปนะ!”

…

ขณะเดียวกัน ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองจิงโจว

ครึ่งปีผ่านไปไวเหมือนกะพริบตา ตอนนี้ถึงฤดูสอบรับพนักงาน ใหม่ของเถิงต๋าอีกครั้ง

อู๋ปินกับเพื่อนๆ ในแผนก HR ช่วยดูแลความเรียบร ้อยในสนาม สอบ

ความรู ้สึกที่อู๋ปินสัมผัสได้เด่นชัดที่สุดคือ มีคนสมัครสอบเข้า เถิงต๋าเยอะขึ้นเรื่อยๆ!

พอมีคนสมัครเยอะขึ้น ก็ต้องจัดสถานที่สาหรับสอบเพิ่มขึ้น ค่าใช ้จ่ายสาหรับการสอบรับพนักงานเข้าก็ย่อมเพิ่มขึ้นตามไปด้วย

การสอบคัดเลือกพนักงานใหม่เถิงต๋าซึ่งจัดขึ้นปี ละสองครั้ง กลายเป็ นความรับผิดชอบที่สาคัญที่สุดของแผนก HR และแผนก ธุรการ พวกเขาต้องเริ่มเตรียมการล่วงหน้าหนึ่งถึงสองเดือน

รอบนี้เถิงต๋าเช่าห้องประชุมขนาดใหญ่กว่าสิบแห่งในจิงโจวไว้ เป็ นสถานที่สาหรับจัดสอบ อู๋ปินรับผิดชอบดูแลความเรียบร ้อยของ หนึ่งในสถานที่จัดสอบ

ตอนเที่ยง ผู้สมัครสอบจากต่างเมืองกลับห้องไปพักผ่อน แต่ยังมี ผู้สมัครบางส่วนอยู่อ่านหนังสือทวนโจทย์อย่างจริงจังต่อ

พนักงานหนุ่มจากโมหยูเดลิเวอรี่หลายคนเข้ามาส่งอาหารเที่ยง ให้ผู้สมัครที่สั่งอาหารไป

ผู้สมัครจากต่างเมืองหลายคนใช ้โอกาสนี้ลองชิมอาหารของโม หยูเดลิเวอรี่ซึ่งเป็ นที่เลื่องลือ ระหว่างเดินเตร่ไปรอบๆ ห้องประชุม อู๋ปินก็สังเกตเห็นหนังสือ สองสามเล่มที่วางอยู่บนโต๊ะของผู้สมัครสอบ ‘ข้อสอบคัดเลือกพนักงานเถิงต๋าและค าตอบโดยละเอียด’ ‘สารานุกรมการสอบคัดเลือกพนักงานเถิงต๋า’ ‘เก็งข้อสอบความรู ้ทางวิชาชีพในการสอบคัดเลือกพนักงาน เถิงต๋า’

อู๋ปินผงะไป “คู่มือแนะน าแนวทางการสอบคัดเลือกพนักงานเถิงต๋าเหรอ”