ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี - บทที่ 315 ไพ่ตายของจักรพรรดิชิง
บทที่ 315 ไพ่ตายของจักรพรรดิชิง
บทที่ 315 ไพ่ตายของจักรพรรดิชิง
“เช้านี้… อี้ไช่อิงผู้อำนวยการแผนกบทบรรเลงต้องห้ามเบื้องบนสวรรค์ของแดนเซียนกลางประกาศว่า เวลานัดพบระหว่างจักรพรรดิเซียนองค์แรกและเหล่าจักรพรรดิเซียนทั้งสี่ทิศได้มีข้อสรุปแล้ว การประชุมถูกจัดที่โรงเตี๊ยม…”
ไป๋ชิวหรานอ่านรายงานอย่างรอบคอบ ก่อนจะวางป้ายประกาศลงบนโต๊ะ
“จะไปตกลงกันจริง ๆ สินะ”
ไป๋ชิวหรานมองจักรพรรดิเซียนกลางที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ไพ่ตายของคนเหล่านั้นแข็งแกร่งมากจนไม่คิดสนใจแม้จักรพรรดิเซียนองค์แรก และจักรพรรดิภูตผี… เจิ้นเทียน จากการคาดเดาของเจ้า หากคนเหล่านั้นแสดงความแข็งแกร่งทั้งหมดที่มีออกมา พวกเขาจะสามารถเอาชนะอาจารย์ของเจ้าได้หรือไม่?”
“ย่อมไม่ มหาเซียนสือเป็นมหาเซียนแห่งยุคสมัยก็จริง แต่ในเวลานั้นมีจักรพรรดิเซียนมากมายบนแดนเซียนแห่งนี้ เพียงแค่มหาเซียนสือเป็นที่หนึ่งเท่านั้น ส่วนช่องว่างความแข็งแกร่งของจักรพรรดิเซียนทั้งสี่กับท่านอาจารย์ นับว่ายังห่างไกลนัก”
จักรพรรดิเซียนกลางกล่าวตอบอย่างไม่ลังเล
“ต้นเหตุที่ไม่มีจักรพรรดิเซียนองค์ใหม่เกิดขึ้นในยุคนี้เป็นเพราะทั้งสี่คนนั้น”
ไป๋ชิวหรานดื่มสุราในจอกก่อนจะวางลง หลีจิ่นเหยานั่งอยู่ด้านข้างเดินเข้ามาทันทีราวกับภรรยาตัวน้อยที่ปรนนิบัติสามี นางยกไหและเติมสุราให้ไป๋ชิวหรานอีกครั้ง
ชายหนุ่มกล่าวขอบคุณนาง ก่อนจะหันกลับไปถามจักรพรรดิเซียนกลาง
“เพราะ?”
“พวกเขาต้องการรักษาสถานะของตนเอง จักรพรรดิเซียนทั้งสี่ไม่เคยเพียงพอ พวกเขาเกรงว่าตนเองจะถูกทิ้งไว้ด้านหลัง ดังนั้นจึงสังหารเมล็ดพันธุ์เหล่านั้นก่อนที่จะได้เติบโต”
จักรพรรดิเซียนกลางถอนหายใจ
“ในช่วงเจ็ดหมื่นปีที่ผ่านมา ข้าส่งผู้ตรวจการไปลาดตระเวนในทุกที่ พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องเมล็ดพันธุ์เหล่านั้นอย่างเต็มกำลัง แต่ผู้ที่อยู่ในพื้นที่ของแดนเซียนทั้งสี่ทิศถูกควบคุมไว้แน่นหนา ข้าไม่อาจมีอำนาจมากพอกระทำการเหล่านั้น… เฉกเช่นจักรพรรดิชิงที่นั่งบนบัลลังก์สูงสุด เขาคือคนที่โลกเซียนเคารพนับถือที่สุด อีกทั้งองค์ชายคนโตยังมีคุณสมบัติมากกว่าผู้เป็นบิดาเสียอีก หลังจากเขาเข้าสู่ขั้นเซียน การฝึกฝนของเขากลับหยุดนิ่งหลัง นั่นเป็นเพราะไม่กล้าที่จะผ่านพ้นมันไป”
“ตราบใดที่ผ่านพ้นไปได้ บิดาจะสังหารเขาแน่นอน และเช่นเดียวกับผู้ทรงเกียรติอาวุโสทั้งสามของยมโลก พวกเขาอยู่ในขั้นเซียนเท่านั้น และจักรพรรดิเซียนทั้งสี่สามารถผ่อนปรนให้พวกเขาได้ แต่หากทะลวงเข้าสู่ขั้นจักรพรรดิเซียน จักรพรรดิเซียนทั้งสี่ทิศย่อมร่วมมือกันสังหารพวกเขาแน่นอน”
“เนื้อร้ายอยู่ตรงนี้…”
ถังรั่วเวยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ไม่สามารถอดกลั้นคำพูดได้
“ด้วยวิธีนี้ ความแข็งแกร่งของกองกำลังจักรพรรดิเซียนทั้งสี่จะไม่หยุดนิ่งอย่างนั้นหรือ?”
“มันย่อมเป็นเช่นนั้น”
จักรพรรดิเซียนกลางอดไม่ได้ที่จะเกาศีรษะเบา ๆ ก่อนจะดึงเส้นผมเล่นขณะกล่าวตอบ
“ชายทั้งสี่ดูเหมือนจะชื่นชอบการใช้กำลังเข้าต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่ง ทั้งสู้รบกับคนภายในและภายนอก นั่นคือสิ่งที่ข้ากังวล ในคราวแรก เดิมทีอาจารย์คาดว่าในอีกเจ็ดหมื่นปี อย่างน้อยคงจะเกิดจักรพรรดิเซียนองค์ใหม่สักสี่ถึงห้าคนจากโลกเซียน เพื่อที่จะสามารถต่อกรเหล่าอาจารย์อสูรได้ หากอาจารย์ไม่กลับมาในคราวนี้ โลกเซียนอาจจะถูกทำลายลง โดยที่อาจารย์ไม่อาจรั้งชะตากรรมนี้ได้”
“เช่นนั้นก็สมควรตาย”
ไป๋ชิวหรานคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“เจ้าคิดว่าพวกเขาจะตกลงกันอย่างไร?”
“ตลอดหลายปีที่ผ่าน สายสอดแนมจากแดนเซียนกลางรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับแดนเซียนต่าง ๆ ข้าเก็บข้อมูลเหล่านั้นไว้ในบ้านหลังใหญ่สองหลัง รวมถึงทราบไพ่ตายของจักรพรรดิเซียนชิง และเหล่าสมุนของเขา ตอนนี้อาจารย์สามารถสังหารพวกเขาได้อย่างสบายใจ”
เล่อเจิ้นเทียนคิดครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวตอบ
“ไพ่ตายของจักรพรรดิเซียนเหนือ ตะวันตก และใต้ไม่ใช่เรื่องน่าสนใจ เพราะมันคือการลดฐานการฝึกตน ปิดกั้นพลังเหนือธรรมชาติ ทักษะพิเศษของการฝึกฝน สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่อาจารย์รับมือได้ทั้งสิ้น แต่จักรพรรดิเซียนชิงโหดเหี้ยมยิ่งนัก ไพ่ที่เขาเก็บเอาไว้น่าจะทรงพลังที่สุด”
“อาจารย์คงจะทราบว่ามีทักษะที่ถูกเรียกว่าพันธะสัญญาสวรรค์ ตราบใดที่สามารถจ่ายได้ เช่นนั้นจะสามารถแลกเปลี่ยนกับวิถีสวรรค์ได้โดยตรง และจากนั้นสวรรค์จะตอบแทนความต้องการนั้น?”
“ข้าทราบ”
ไป๋ชิวหรานพยักหน้า จื้อเซียนเป็นสัตว์ประหลาดโครงกระดูกที่ถูกเขาเปลี่ยนแปลงด้วยเวทคาถานี้
“จากรายงานของสายสอดแนม จักรพรรดิชิงใช้เวทคาถานี้เช่นกัน เขาเสียสละจักรพรรดินีของตนและเจ้าหญิงซีฉี นั่นคือมารดาผู้ให้กำเนิดและน้องสาวของมหาเซียนสือ แต่ไม่มีใครทราบว่าเขาได้รับสิ่งใดจากวิถีสวรรค์”
จักรพรรดิเซียนกลางถูจอกสุราที่ว่างเปล่าในมือ
“หลังจากแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้น ช่างฝีมือในเมืองจักรพรรดิเซียนตะวันออกของวังแห่งเซียนเริ่มทำงานอย่างลับ ๆ แต่ไม่มีผู้ใดทราบว่ากำลังทำสิ่งใด นับตั้งแต่เริ่มก่อสร้าง จักรพรรดิชิงมีบัลลังก์ส่วนตัวอยู่ในเมืองจักรพรรดิ เขาไม่เคยย้ายที่พักไปไหน สายสอดแนมทั้งหมดที่ข้าส่งออกไปล้วนตายตกอยู่ในกำแพงของวังแห่งเซียนนั้น เช่นนี้จึงไม่มีผู้ใดทราบว่าเกิดสิ่งใดขึ้นภายในนั้น”
หลังกล่าวเช่นนี้ จักรพรรดิเซียนกลางรู้สึกคอแห้งเล็กน้อย เขามองจอกว่างเปล่าของตนเอง และเงยหน้ามองไหสุราที่อยู่ในมือของหลีจิ่นเหยาอย่างท้อแท้ใจ
“แม่นางหลี โปรดเทสุราให้ข้าสักจอกได้หรือไม่”
“ไม่ได้”
หลีจิ่นเหยาหันศีรษะไปหาไป๋ชิวหราน
“ข้ายินดีบริการเพียงท่านบรรพชนกระบี่เท่านั้น”
ถังรั่วเวยถอนหายใจยาว ก่อนจะยกไหสุราขึ้นแล้วกล่าวว่า
“ฝ่าบาทเล่อเจิ้นเทียน ข้าจะช่วยเหลือท่าน”
“โอ้ ไม่กล้าแล้ว”
เล่อเจิ้นเทียนถือไหสุราด้วยมือทั้งสองข้างพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ข้าจะกล้าดีขอให้อาวุโสเทสุราให้ได้อย่างไรกัน”
ไป๋ชิวหรานเหลือบมองทั้งสองคนก่อนจะกล่าวว่า
“เจ้าสองคนอาจถูกคนซื่อสัตย์ตรงหน้ารังแกเอาได้”
หลีจิ่นเหยาแลบลิ้นของนางอย่างหยอกเย้า
“ง่ายดายเพียงนั้น”
ไป๋ชิวหรานคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะมองเล่อเจิ้นเทียนเทสุรา แล้วกล่าวขึ้น
“มีเพียงสองฝ่ายที่แลกเปลี่ยนกัน ช่างฝีมือเซียนที่ถูกคัดเลือกไปล้วนมีฝีมือ และบางทีมหาเซียนสืออาจจะทราบเรื่องนี้ด้วย กองกำลังจักรพรรดิเซียนชิงไม่อาจรุกรานที่นี่ได้ ดังนั้นเราจึงควรจะไปทางอื่น เพื่อให้พันธะสัญญาสวรรค์เป็นเรื่องง่าย หากจักรพรรดิชิงใช้ได้ พวกเราก็ควรจะใช้มันได้?”
“ข้าเคยลองใช้มัน แต่ไม่สามารถจ่ายได้”
จักรพรรดิเซียนกลางกล่าวอย่างละอายใจ
“วิถีสวรรค์ขอให้ข้ามอบปีศาจหลายร้อยตัวให้ แต่อาจารย์สั่งสอนข้าว่าชีวิตมนุษย์ยิ่งใหญ่กว่าสวรรค์ เหล่าปีศาจที่กลายเป็นเซียนก็เป็นเช่นเดียวกัน และข้าไม่อาจทำลายสิ่งนี้ได้ ดังนั้นข้าจึงยอมแพ้ต่อมัน”
“เจ้าทำถูกต้องแล้ว”
ไป๋ชิวหรานตบบ่าของอีกฝ่ายอย่างชื่นชม
“แต่วิถีสวรรค์ต้องการปีศาจจำนวนมากเพื่อสิ่งใด? มันคือเจตจำนงแห่งสวรรค์ อีกทั้งไม่จำเป็นต้องกินสิ่งมีชีวิตอื่น และ… ข้าจดจำได้ว่าความปรารถนาแรกของวิถีสวรรค์คือความหวังว่าโลกจะดำเนินต่อไปภายใต้การปกครอง การกระทำของจักรพรรดิเซียนทั้งสี่ทิศคือการขัดขวางความแข็งแกร่งของแดนเซียน แต่เหตุใดวิถีสวรรค์ถึงปกป้องพวกเขา?”
“การอยากได้ชีวิตคือการวิเคราะห์องค์ประกอบชีวิตของพวกมัน แล้วจึงพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น”
จักรพรรดิเซียนกลางกล่าว
“เหตุใดวิถีสวรรค์ถึงต้องการแลกเปลี่ยนกับจักรพรรดิชิงและผู้อื่น อีกทั้งยังเก็บงำความลับเอาไว้หนาแน่น ข้าไม่มีทางล่วงรู้ได้”
“ง่ายดายนัก”
ชายหนุ่มดีดนิ้วเบา ๆ
“เจ้ารอสักวันสองวัน ข้าจะไปถามสหายเก่าให้”
เขาทำในสิ่งที่กล่าวทันที ไป๋ชิวหรานยืนขึ้นเปิดห้วงมิติออกกว้าง และมาถึงกระแสความว่างเปล่านอกแดนเซียนในพริบตา ในความว่างเปล่าปรากฏวิถีแห่งสวรรค์นับไม่ถ้วนตั้งแต่เก้าทวีปมหาสิบแผ่นดิน เชื่อมต่อกับแดนเซียนที่เป็นทางผ่าน และแผ่ขยายไปสู่สรวงสวรรค์กับโลก!
ไป๋ชิวหรานสุ่มเลือกวิถีแห่งสวรรค์ ก่อนจะกระทืบมันอย่างรุนแรง และใช้ฝ่าเท้าบดขยี้
“วิถีสวรรค์… ข้าต้องการทำการค้า รีบออกมาต้อนรับลูกค้าเสีย!”
