ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี - บทที่ 324 จัดการสหายร่วมกลุ่ม
บทที่ 324 จัดการสหายร่วมกลุ่ม
บทที่ 324 จัดการสหายร่วมกลุ่ม
จักรพรรดิชิงตายแล้ว ตายด้วยความเจ็บปวดยิ่ง!
เขาใช้เวลานับหมื่นปีเพื่อเสียสละภรรยาและบุตรสาว จนในที่สุดถึงหาทางยับยั้งกระบวนท่าขนาดใหญ่ได้ เขาคิดว่าจะสามารถใช้ท่าไม้ตายนี้ในการสังหารจักรพรรดิทั้งสี่ทิศ สังหารเหล่าทวยเทพและกลายเป็นผู้นำที่มีตัวตนเพียงหนึ่งเดียวในแดนเซียนอู่ฟาง
ผลที่ได้หลังจากใช้ไพ่ตายไป เขาเพียงสังหารสหายร่วมกลุ่มได้เพียงสองคน… ซ้ำศัตรูยังไม่มีโอกาสได้ลงมือเสียด้วยซ้ำ…
ความจริงที่เขาถือทลายพันธนาการเซียนไว้ในมือ ทำให้มีใจที่จะสู้ ใช่แล้ว… จักรพรรดิเซียนในตอนนี้ นับว่าเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่เขาไม่สามารถเอาชนะได้
แม้จักรพรรดิชิงจะคำนวณไว้นับพัน แต่คาดไม่ถึงว่าครั้งล่าสุดในยมโลกที่เขากดดันจักรพรรดิภูตผีไร้เทียมทานที่เข้าร่วมกับจักรพรรดิเซียนอู่ฟางได้นั้น อีกฝ่ายจะมีร่างจริงที่ยังไม่ถึงขั้นสร้างรากฐาน… ทว่าเป็นเพียงขั้นรากฐานเสมือน
เขาคือผู้อาวุโสอายุน้อยที่สุดในบรรดาจักรพรรดิเซียน ถึงแม้จะก้าวขึ้นสวรรค์สู่ราชวงศ์เซียน แต่นั่นหมายความว่าในเวลาเดียวกันนั้น เขาสูญเสียเครือข่ายข่าวกรองของโลกไปพร้อมกัน
เขาไม่ทราบว่าในการจารึกแสวงบุญแห่งเก้ามหาทวีปสิบแผ่นดินจะมีคนอยากรู้อยากเห็นมากเกินไป จนใช้จื้อเซียนเพื่อแสวงหาเรื่องง่ายดายกับสวรรค์จนได้รับสาส์นจากสวรรค์ริษยา
เขาไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับสภาพของสวรรค์ริษยา จักรพรรดิตะวันออกไท่อีผู้เป็น ‘คู่หู’ ของเขา ย่อมไม่เปิดเผยไพ่ตายใบใหญ่ที่สุดให้ได้เห็น
คุณลักษณะของทลายพันธนาการเซียนที่เอาไว้เผชิญกับเทพและการสังหารเทพ ย่อมไร้ประโยชน์เมื่อใช้กับคนที่มีระดับพลังต่ำอย่างไป๋ชิวหราน
อีกอย่าง ความหยิ่งทะนงและไร้เหตุผลอันสูงลิบของจักรพรรดิชิงทำให้ตัดสินใจพลาดมหันต์ ช่างฝีมือผู้สร้างทลายพันธนาการเซียนให้เขาไม่ได้มีความจงรักภักดีจากใจจริง ดังนั้นเมื่อเห็นโอกาส พวกเขาจึงแอบเล่นตุกติกกับทลายพันธนาการเซียน
ทลายพันธนาการเซียนเส้นนี้ถูกใช้งานไปไม่กี่ครั้ง ทว่าก็แตกสลายไปเอง ต่อให้ไป๋ชิวหรานจะโดนเล่นงานจริง แต่ทลายพันธนาการเซียนในมือของจักรพรรดิชิงยังแตกสลาย ทำให้ต้องต่อสู้ซึ่ง ๆ หน้า ต่อให้ไป๋ชิวหรานลงมือเพียงครึ่งเดียว เขาก็ไม่สามารถเอาชนะจักรพรรดิเซียนองค์แรกได้ ยิ่งกว่านั้น ยังมีจักรพรรดิเซียนกลางที่อยู่ด้านข้างตลอดด้วย
“มา รับไปสิ”
ไป๋ชิวหรานโยนศีรษะของจักรพรรดิชิงที่ถูกเก็บรักษาไว้เป็นพิเศษให้ไป๋ลี่ จากนั้นหยิบทลายพันธนาการเซียนที่พังแล้วขึ้นจากพื้น ก่อนสอดเข้าไปในคฤหาสน์ม่วงของตัวเอง
ถึงแม้จะพัง แต่พลังของศาสตรานี้ยังคงอยู่ มันสร้างการเชื่อมโยงอันแสนวิเศษกับคฤหาสน์ม่วงของไป๋ชิวหรานในทันที ชายหนุ่มดึงมันอย่างแผ่วเบา ทลายพันธนาการเซียนถูกเขาดึงส่งเสียง ‘โป๊ะ’ อย่างแผ่วเบา พลังวิญญาณที่แท้จริงและพลังปราณแก่นแท้ของปราสาทม่วงในร่างกายเพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีการตอบสนองพิเศษ
“อึก”
ไป๋ชิวหรานถอนหายใจยาว ถึงแม้จะตายไปแล้ว แต่สิ่งที่หวังในตอนนี้ คือมีบางสิ่งในร่างกายที่สามารถสลายกลายเป็นแก่นแท้ที่บริสุทธิ์ที่สุดได้
เขาถือทลายพันธนาการเซียนไว้ขณะมองไปที่ไป๋ลี่
“เจ้ายังอยากต้องการสิ่งนี้หรือไม่?”
“ไม่อีกแล้ว”
ไป๋ลี่ส่ายหน้าก่อนตอบออกมา
“ของชิ้นนี้ รบกวนอาจารย์ทำลายมันด้วย”
ไป๋ชิวหรานออกแรงเล็กน้อย ไม่นาน ทลายพันธนาการเซียนที่พังอยู่แล้วในมือกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยก่อนสลายไปเอง
ดูท่าช่างฝีมือเหล่านั้นจะมีความคับข้องใจกับจักรพรรดิชิงมาก ทลายพันธนาการเซียนเส้นนี้ ให้ความรู้สึกเหมือนกับไป๋ชิวหรานจับต้นกล้าไร้แรงต้านลมก็ไม่ปาน
ต่อมา ไป๋ชิวหรานค้นหารอบบริเวณพื้นที่ใกล้เคียงอีกครั้ง และพบว่าที่มุมหนึ่งในซากปรักหักพังใต้ดิน มีวิญญาณของจักรพรรดิชี่และจักรพรรดิตะวันตกที่อยู่ในสภาพสั่นเทาซ่อนอยู่ หากปล่อยให้พวกเขาตายทั้งอย่างนั้น มันก็ออกจะเอาเปรียบเกินไป…
มีชุดกฎเกณฑ์ที่สมบูรณ์แบบอยู่ในยมโลกที่รอให้พวกเขาได้ลิ้มลอง!
หลังจากไป๋ชิวหรานรวบรวมและผนึกวิญญาณของจักรพรรดิเซียนทั้งสามแล้ว จักรพรรดิเซียนกลางกับนางฟ้าลี่เจิ้นก็เดินกลับมา
“อาจารย์ อาจารย์”
เขาคารวะไป๋ชิวหรานและไป๋ลี่ จากนั้นแบมือออกกว้าง ในนั้นปรากฏจักรพรรดิเฮยแห่งแดนเซียนเหนือใช้วิชาจักจั่นทองคำเพื่อหลบหนีออกจากเปลือก มนุษย์น้ำแข็งตัวน้อยที่หลบหนีมาได้กลับถูกพันธนาการโดยชั้นศาสตราทำให้ไม่สามารถขยับได้
“โอ้ จักรพรรดิเฮย เจ้ากลับมาแล้ว”
ไป๋ชิวหรานเอื้อมมือไปคว้านางไว้
“ใช่แล้วล่ะ พวกเจ้าสี่จักรพรรดิเซียนควรรวมตัวกันให้เป็นระเบียบเรียบร้อย”
จักรพรรดิเฮยเตะขาอยู่ในมือของไป๋ชิวหราน อีกทั้งยังพยายามตะโกนว่า
“จักรพรรดิภูตผีไป๋ชิวหราน ข้ารู้ตัวตนที่แท้จริงของเจ้า! ข้ารู้เรื่องโลกก่อนที่เจ้าจะขึ้นสวรรค์ด้วย ข้าไม่ต้องการทำให้โลกที่ญาติและสหายอยู่ถูกทำลายโดยกองทัพภายใต้การบัญชาหรอกนะ ดังนั้นรีบปล่อยข้าซะ!”
“หืม งานข่าวกรองทำได้ดีมาก ดูท่า… ไม่เพียงแค่ที่ยมโลกเท่านั้น แม้กระทั่งเก้ามหาทวีปสิบแผ่นดินก็มีสายลับของเจ้าอยู่ เจ้าไม่บอกจักรพรรดิชิง เห็นได้ชัดว่าอยากปกปิดจากเขา… ร้ายกาจยิ่งนัก”
ไป๋ชิวหรานพยักหน้าก่อนเผยยิ้มออกมา
“เจ้ามีข้อได้เปรียบเช่นกัน ต่อให้ไม่ปกครองด้วยความหวาดกลัว เจ้าก็ยังมีสุนัขที่คอยเลียประจบเซียนอาวุโสอยู่ภายใต้การบัญชาอยู่ พวกเขายังคงจงรักภักดีแม้ว่าเจ้าจะแพ้แล้วก็ตาม แต่ว่าคำขู่ใช้กับข้าไม่ได้หรอก จักรพรรดิเฮย เจ้าจะต้องถูกตัดสิน”
เขาบีบฝ่ามืออีกฝ่าย จักรพรรดิเฮยโอดครวญด้วยความเจ็บปวดขณะปากกรีดร้องออกมา
“เจ้าไม่กลัวว่าโลกจะถูกข้าทำลายหรือ? เจ้ามีภรรยาที่ยังอยู่บนโลกนั้นนะ!”
“ถ้าเจ้าฆ่าได้ก็ลองดู”
ไป๋ชิวหรานยิ้มเยาะขณะกล่าว
“พวกเจ้าสี่จักรพรรดิคิดว่าข้าโง่เขลาจนไม่ได้เตรียมการอะไรจริง ๆ หรือ?”
หลังจากนั้น เขาถอนหายใจต่ำขณะบดขยี้ร่างสุดท้ายของจักรพรรดิเฮย และผนึกวิญญาณนางเอาไว้
…
ในเวลาเดียวกัน นอกเขตอาคมโลกของเก้ามหาทวีปสิบแผ่นดิน กองทัพขนาดใหญ่ของโลกเซียนที่อยู่ภายใต้การนำของเซียนจำนวนมาก นั่งเรือที่สามารถล่องในความว่างเปล่าได้ พวกเขามาถึงที่นี่ก่อนจะล้อมโลกเอาไว้อยู่ด้านนอก
เหล่าเซียนที่นำพวกเขาล้วนสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลา ดูดีมีสง่า หลังจากนำกองทัพเซียนล้อมโลกเอาไว้ พวกเขาหยุดนิ่งลงรอคอยคำสั่งจากจักรพรรดิเฮยอย่างเงียบงัน
ผ่านไปสักพัก เซียนอาวุโสไป๋เหลี่ยนที่เป็นผู้นำ พลันเอามือป้องหู ราวกับกำลังฟังบางสิ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาพลันแดงก่ำและดูเดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง
“ท่านจักรพรรดิเฮยล่วงลับไปแล้ว คนที่ลงมือคือจักรพรรดิภูตผี”
เซียนอาวุโสหันศีรษะมอง ‘พวกเดียวกัน’ กับเขาที่มีใบหน้าหล่อเหลา ก่อนกล่าวว่า
“นางถ่ายทอดคำสั่งสุดท้าย ขอให้พวกเราแก้แค้นให้นาง!”
เซียนจำนวนมากตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว จากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศกเป็นอย่างยิ่ง
“พวกเราต้องแก้แค้นให้ฝ่าบาท!”
พวกเขาได้ข้อสรุป
“กองทัพทั้งหมด ฟังคำสั่งข้า!”
เซียนอาวุโสไป๋เหลี่ยนที่เป็นผู้นำยกแขนขึ้นตะโกนว่า
“ทำลายโลกนี้ แก้แค้นให้ท่านจักรพรรดิเฮย!”
เสียงแตรดังก้อง กลองศึกดังสนั่น กองทัพเซียนก้าวเดิน กองเรือเสวียนเทียนจากแดนเซียนทางเหนือ หนึ่งในกองเรือที่ทรงพลังและไร้ใครเทียบที่สุดในโลกมุ่งสู่โลกขนาดเล็กแห่งการฝึกตนเพื่อทำการรุกราน!
แต่ในขณะที่กองเรือรบไม่รู้ตัว หมอกประสาทหลอนพลันมาจากที่ใดไม่ทราบ เข้าขวางกั้นเบื้องหน้าโลกเก้ามหาทวีปสิบแผ่นดิน
โลกถูกปกปิด แต่คล้ายกับยังอยู่ใกล้ เซียนอาวุโสจำนวนมากไม่สนใจ ยังคงถ่ายทอดคำสั่งให้เรือล่องไปข้างหน้า
กองเรือแล่นผ่านม่านหมอก แต่หลังจากผ่านไปพักใหญ่ จนกระทั่งเซียนอาวุโสจำนวนมากเริ่มเกิดความสงสัย หมอกรอบข้างพลันสลายไป เซียนอาวุโสจำนวนมากพบว่า กองเรือของพวกเขามาถึงโลกขนาดใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย
“นี่ นี่มัน…”
เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกดดันและลมหายใจแห่งความตายจากโลกเบื้องหน้า เซียนอาวุโสจำนวนมากก็เกิดความประหลาดใจ
“ยมโลกหรือ? พวกเรามาถึงยมโลกอย่างนั้นหรือ?”
