ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี - บทที่ 505 ฝึกฝนพหุปฐมวิญญาณ

บทที่ 505 ฝึกฝนพหุปฐมวิญญาณ

บทที่ 505 ฝึกฝนพหุปฐมวิญญาณ

“ทัณฑ์สถานควบคุมจิตใจ?”

ไป๋ชิวหรานกล่าวถาม

“สถานที่แห่งนั้นเป็นเช่นไร?”

“ตามชื่อของมัน มันคือสถานที่ที่มหาเทพหุ่นกลใช้ในการควบคุมเผ่าพันธุ์อื่นที่ไม่ใช่หุ่นกล”

ชายต่างเผ่าพันธุ์กล่าวตอบ

“ขโมยความคิด อ่านความทรงจำ แก้ไขความทรงจำ เปลี่ยนแปลงตรรกะ และในขณะเดียวกันมันยังใช้เพื่อล้างความตระหนักรู้ของสมาชิกภายในเผ่าพันธุ์ตนเองด้วย คนของพวกท่านอาจถูกคุมขังอยู่ที่นั่นและถูกดึงความคิดและความทรงจำออกมา ข้าได้ยินว่าปัจจุบันมันถูกคุ้มกันโดยกองทัพขนาดใหญ่นามว่า ‘กองทัพปัญญาประดิษฐ์’ ภายใต้บังคับบัญชาของมหาเทพหุ่นกล”

“เข้าใจแล้ว” ไป๋ชิวหรานพยักหน้าพร้อมกล่าวตอบ “ข้าจะตรวจสอบมันเอง”

“ถ้าเช่นนั้น เรื่องข้อตกลงของพวกเรา…”

ชายต่างเผ่าพันธุ์ถามอย่างไม่มั่นใจนัก

“ไม่ต้องห่วง ข้าเองจะยังไม่ออกจากสถานที่แห่งนี้หากไม่มีเหตุฉุกเฉินใดเกิดขึ้น”

ไป๋ชิวหรานยิ้มพร้อมกล่าว

“ไม่ต้องรีบร้อน เราค่อย ๆ คุยกันไป อย่างไรแล้วข้ายังไม่ทราบนามของเจ้า”

“เรียกข้าว่า หงหลิง แล้วกัน”

ชายต่างเผ่าพันธุ์ครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หงหลิง? โอ้ ยินดีแล้ว หงหลิง!”

ไป๋ชิวหรานยื่นมือออกไป แล้วรีบหดกลับทันที

“โอ้! ข้าลืมไปสนิทว่าท่านไม่สามารถสัมผัสมือได้ เช่นนั้นเราทำแบบนี้ดีกว่า”

ขณะกล่าวคำ อาจารย์อสูรปรากฏออกมาจากด้านหลังของเขา เป็นร่างของเทพสงครามสวมชุดเกราะสีเงินยืนตระหง่านอยู่กลางอากาศ จากนั้นเหยียดฝ่ามือออกไปสัมผัสกับมือของหุ่นกลจักรพรรดิ

หงหลิงเข้าใจและควบคุมหุ่นพรรดิด้วยมืออีกข้างที่ว่างอยู่ เพื่อสัมผัสมือทักทายกับฝ่ามือของเทพอาวุโสก่อสร้างรากฐาน

“เช่นนั้นข้าจะแนะนำตนเองบ้าง”

ขณะสัมผัสมือ เทพอาวุโสก่อสร้างรากฐานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงดังก้อง

“นามของข้าคือไป๋ชิวหราน”

…

ทัณฑสถานควบคุมจิตใจของมหาเทพหุ่นกลอยู่ภายใต้อำนาจของกองทัพปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้คุ้มกันส่วนตัวของมหาเทพหุ่นกล และไป๋ชิวหรานกับถังรั่วเวยเป็นเพียงสายลับที่เข้าสู่หุ่นกลเท่านั้น จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะลอบเข้าสู่ภายในสถานที่แห่งนั้นด้วยร่างงหุ่นกล

โชคดีที่ภายในช่วงเวลาวิกฤต ไป๋ชิวหรานคิดวิถีทางได้อย่างรวดเร็วอีกครั้ง

เป็นเพราะหุ่นกลไม่สามารถเข้าสู่ทัณฑสถานควบคุมจิตใจมหาเทพหุ่นกลได้ เขาและถังรั่วเวยจึงยอมแพ้ที่จะใช้หุ่นกลผู้พิทักษ์อีกครั้ง อย่างไรก็ตามบันทึกภายในห้องควบคุมหลักถูกทำลายสิ้นแล้ว ทั้งสองจึงใช้โอกาสนี้ไม่เคลื่อนไหวใด ๆ พวกเขาทำลายโซ่ตรวนผนึกความคิดของหุ่นกลตนเองแล้วแสร้งทำเป็นว่าตายในการต่อสู้ ทิ้งซากทั้งหมดไว้บนลานภายในเรือนจำเซินลาต๋าที่หนึ่ง

และวิญญาณของพวกเขาที่แฝงตัวอยู่ภายในวิญญาณเทียมแรกเริ่มของหุ่นกลผู้พิทักษ์ก็ถูกทำลายสิ้นแล้ว

ยังมีหุ่นกลหลงเหลืออยู่ภายในเรือนจำ แม้ว่าจะถูกปิดกั้นโดยเหล่านักโทษหลบหนีด้วยเครื่องปิดกั้นสัญญาณจิต แต่พวกเขาก็ไม่อาจเคลื่อนไหวได้ อีกทั้งอาวุธต่าง ๆ ก็ถูกถอดออกสิ้น ต่อให้มีชีวิตอยู่ก็ไม่ต่างจากตายนัก

วัตถุเวทย์ปิดกั้นจิตวิญญาณไม่ได้ส่งผลถาวร หลังจากพลังอ่อนแอลง หุ่นเชิดผู้พิทักษ์เหล่านั้นจะสามารถกู้คืนความสามารถในการเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง และเมื่อถึงเวลานั้นพวกมันย่อมแจ้งข่าวให้กับปัญญาประดิษย์ที่อยู่ภายใต้คำสั่งของมหาเทพหุ่นกลอย่างแน่นอน จากนั้นพวกมันจะเข้าสู่สนามรบเพื่อกู้ซากของหุ่นกลที่ตายตกในสนามรบ

เมื่อถึงเวลานั้น ไป๋ชิวหรานและถังรั่วเวยจะมีโอกาสลักลอบเข้าสู่ขั้นตอน ‘การฝังศพ’

สถานการณ์ต่อไปเป็นไปตามที่ไป๋ชิวหรานคาดหวังเอาไว้ สองวันหลังจากที่เขาและถังรั่วเวยจัดการกับข้อตกลงเสร็จสิ้น หุ่นกลผู้พิทักษ์สองตัวที่ถูกโจมตีในเขตสามของเรือนจำก็กลับมาเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็ร้องขอความช่วยเหลือทันที สหายร่วมทีมของพวกเขารายงานความสูญเสียภายในเรือนจำเซินลาต๋าที่หนึ่ง

หุ่นกลทำหน้าที่ ‘เก็บศพ’ มาถึงอย่างรวดเร็ว ซึ่งมันแตกต่างจากหุ่นกลผู้พิทักษ์ เหมือนว่าหุ่นกลเก็บศพจะถูกฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ทันทีที่มาถึงพวกมันเริ่มนับความเสียหายจากการต่อสู้ และเก็บกู้ซากศพของหุ่นกลอย่างมีระเบียบ

ซากศพของหุ่นกลยังใช้ประโยชน์ได้อีกมาก หลังจากที่วิญญาณภายในหุ่นเชิดตายตกแล้ว ร่างที่เหลือเพียงแค่นำกลับไปซ่อมแซมใหม่อีกครั้ง และประกอบขึ้นเป็นร่างของหุ่นกลตัวใหม่ได้

ยิ่งกว่านั้น คฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์ที่ไม่เสียหายสามารถแยกชิ้นส่วนออกมาและใช้เป็นเตาหลอมพลังงานสำหรับกลไกในระดับเดียวกัน แม้หากคฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์เสียหาย มันก็ยังสามารถทำไปดัดแปลงเป็นยุทโธภัณฑ์ได้อีกด้วย แล้วหากปฐมวิญญาณได้รับความเสียหายนัก มันก็ยังสามารถนำไปทำเป็นระเบิดปฐมวิญญาณได้เช่นกัน

หลังจากที่นับหุ่นกลที่เสียหายบนลานจอดแล้ว หุ่นกลเก็บศพก็ค้นพบว่ามีหุ่นกลผู้พิทักษมากมายที่ถูกทำลายคฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์

อย่างไรก็ตามทั้งหมดรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย และตัดสนใจที่จะเพิ่มระดับความเป็นภัยของผู้หลบหนีเหล่านั้นในรายงานการประเมินความเสียหายจากการสู้รบ จากนั้นจึงค่อยเก็บซากหุ่นกลเหล่านี้ไปตามกฏ

ในเวลานี้พวกเขากำลังเก็บกวาดซากปรักหักพังทั้งหมด และในสภาพแวดล้อมที่เงียบงัน กลุ่มหุ่นกลไม่ทันได้สังเกต มิติอากาศผันผวนเล็กน้อยและมีบางสิ่งปรากฏออกมาจากคฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์ของหุ่นกลผู้พิทักษ์

“สำเร็จ!”

ภายในคฤหาสน์สีม่วงที่มนุษย์สร้างขึ้นภายในหุ่นกลซากศพ มีหุ่นกลขั้นปฐมภูมิปรากฏตัวขึ้น ทั้งสองมีใบหน้า ส่วนสูง ไม่มีความแตกต่างทางเพศก้าวออกมาจากรอยแตกของมิติ และเข้าสู่ร่างของหุ่นกลนี้

“ไม่คิดว่าพวกเราจะสามารถสวมรอยได้จริง”

ถังรั่วเวยมองไปที่ปฐมวิญญาณประดิษฐ์ที่แขวนอยู่สูงสุดภายในใจกลางคฤหาสน์สีม่วงพร้อมอุทาน

“ข้ากล่าวไว้แล้ว ว่านี่คือข้อบกพร่องของหุ่นกลปฐมวิญญาณ”

ไป๋ชิวหรานจัดการกับหุ่นกลของตนเอง และในขณะที่กำลังได้รับอิสรภาพ เขาบินไปด้านหลังปฐมวิญญาณประดิษฐ์ที่อยู่ภายในคฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์ที่ถูกสร้างขึ้น

“เชื่อหรือไม่ว่าหากข้าเตะเขาในเวลานี้ เขาก็ไม่ทราบ”

หลังกล่าวจบ เขายกเท้าขึ้นพร้อมกับเตะปฐมวิญญาณอย่างแรง

“ให้ตายเถอะ ขอสักทีแล้วกัน!”

“โอ๊ย เตะเขาจริงหรือ?!”

ถังรั่วเวยตกตะลึง นางทราบดีว่าไป๋ชิวหรานเต็มไปด้วยความเกลียดชังชนชั้นของหุ่นกลเหล่านี้ อีกทั้งพวกมันยังใช้ปฐมวิญญาณเป็นกระสุนพลัง แต่นางไม่คิดว่าอาจารย์ของตนจะถึงขั้นลงมือเตะผู้บริสุทธิ์ตรงหน้าได้ลงคอ!

นางพุ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับดึงร่างของเขาออกมา แต่ทันทีที่แขนของทั้งสองแตะกัน เมื่อทั้งสองสัมผัสถึงพลังงานบางอย่าง มันก็คล้ายกับถูกฟ้าผ่าจนเสียหาย

ถังรั่วเวยกรีดร้องอย่างตื่นตระหนกพร้อมปล่อยมือ ส่วนไป๋ชิวหรานถอยหลังกลับเล็กน้อยด้วยใบหน้ายังคงสงบ

“เมื่อครู่นี้มันอะไร?”

“ไม่มีอะไร ข้ากับเจ้าได้แนบวิญญาณของเราร่วมกับปฐมวิญญาณประดิษฐ์แล้ว หากมีการสัมผัสกันเกิดขึ้น พวกเราจึงจะสื่อสารกันแบบใจถึงใจ”

ไป๋ชิวหรานอธิบายให้ถังรั่วเวยฟัง จากนั้นจึงพึมพำกับตนเองว่า

“นี่คือการฝึกฝน ‘พหุปฐมวิญญาณ’ ในตำนานหรือไม่?”

เขาเพียงสร้างความสำพันธ์กับซูเซียงเสวี่ย และนางได้นำหนังสือภายในสำนักเหอฮวนที่บอกกล่าวการฝึกฝนพหุปฐมวิญญาณกับจิตวิญญาณในเวลานั้นออกมาให้เขาได้ศึกษา

ในเวลานั้น เมื่อเขาเห็นคำว่า พหุปฐมวิญญาณ… ไป๋ชิวหรานไม่เข้าใจหนังสือเล่มนั้นเลย เขาอ่านมันซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ

ในท้ายที่สุด เขาไม่คาดคิดว่า ณ ที่ตั้งของเรือนจำจักรกล ภายในคฤหาสน์สีม่วงประดิษฐ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นภายในกายของหุ่นกลฝังศพ เขาและถังรั่วเวยสามารถใช้ปฐมวิญญาณประดิษฐ์ได้ตั้งแต่แรกเริ่ม