ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 190
บทที่ 190 ข้าได้ยินมาว่าพลังป้องกันทางกายภาพของเจ้าสูงมา…
โกวต้านไม่ได้จงใจจะตอบเอ็ดเวิร์ดแบบนั้น
ในฐานะนักข่าวภาคสนาม เขาสนุกกับการเล่ารายละเอียดจํานวนมากในระหว่างทําเควส และโพสต์ลงฟอรัม เพียงเพื่อให้ผู้เล่นคนอื่น ๆ แสดงความคิดเห็นว่า ยาวเกินไปอ่านไม่ทันข้างใต้โพสต์
การที่เขาพิมพ์สั้น ๆ นั้นหมายความว่าเขายังไม่ว่าง
เนื่องจากตอนนี้มีคนเกือบ 20 คนกําลังไล่ฆ่าเขาอยู่
“เจอพวกมันทุกที่จริง ๆ…” โกวต้านกระโดดจากต้นไม้หนึ่งไปอีกต้นหนึ่ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองข้อความที่ลอยอยู่เหนือหัวกลุ่มผู้ไล่ล่า
คนเหล่านี้มาจากชุมนุมลับดวงตา
“เชอะ แน่จริงก็มาสู่กันตัวต่อตัวสิวะ! สุภาพบุรุษเขาไม่รุมกันหรอก!”
ความจริงโกวต้านไม่กังวลกับสมาชิกของชุมนุมลับดวงตาที่มาแบบเดี่ยว ๆ เลย เพราะในหมู่พวกเขา คนที่เลเวลมากสุดก็มีเลเวลแค่ 30 เท่านั้น
แต่ไม่มีทางที่เขาจะรอดจากคนเหล่านี้ที่มากันเป็นหมู่คณะได้
5 นาทีที่แล้ว โกวต้านพบพวกชุมนุมลับดวงตาที่กําลังนําเด็กน้อยอายุประมาณ 10 ขวบที่ถูกมัดอยู่ มุ่งหน้าออกจากป่าอย่างเงียบ ๆ
ใบหน้าของเธอฟกช้ําอยู่หลายจุดและสะบักสะบอมไปทั้งตัว แถมดวงตาของเธอยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เธอไม่กล้าแม้แต่จะดิ้นรนขัดขืน
เมื่อโกวต้านเห็นเช่นนั้น เขาก็คิดจะกระโจนลงไปฆ่าศัตรูทันที
ตอนแรกโกวต้านตั้งใจจะเล่นสายราชันย์นักล่าหลังจากเปลี่ยนคลาสเป็นจังเกิ้ลวอล์คเกอร์ แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลา เนื่องจากเขายังไม่ได้รับ AWM ซึ่งเขายืมเงินมาร์นี่ไปประมูล และอาวุธที่เขามีอยู่ในตอนนี้ก็บอบบางเกินกว่าจะแสดงผลของสายทักษะราชันย์นักล่าได้อย่างเต็มที่
ดังนั้นเขาจึงจัดสรรคะแนนทักษะบางอย่างไปที่ดรูอิด หรือถ้าพูดให้ถูกกว่านั้นคือสายแปลงร่างสัตว์ป่า และเขาจะรีเซ็ตทักษะใหม่เป็นสายราชันย์นักล่าเมื่อเขาได้รับธนูในตํานาน
แม้ว่าทักษะแปลงร่างสัตว์ป่าดูเหมือนจะธรรมดา แต่ก็มีประโยชน์มากมายหลายอย่างและโควต้านเองก็พบว่ามันมีประโยชน์มากหลังจากได้ลองใช้มาสักพัก
ทักษะแปลงร่างสัตว์ป่าที่เลเวล 25 จะทําให้เขาอยู่ในรูปลักษณ์ของหมีธรรมดา
คําถามก็คือ: หมีมีพลังแค่ไหน?
คุณควรทราบว่าเมื่อโควต้านและคนอื่น ๆ ออกจากหมู่บ้านครั้งแรก ปาร์ตี้ของพวกเขาก็ได้ฆ่าหมีเมื่อพวกเขามีเลเวลเฉลี่ยเพียง 5…
แต่ด้วยค่าสถานะปัจจุบันของโกวต้าน ในฐานะผู้เล่นเลเวล 40 หมีที่เขาแปลงร่าง แน่นอนว่าต้องแข็งแกร่งกว่าหมีธรรมดามาก แม้ว่ามันจะเป็นหมีเหมือนกันก็ตาม
อย่างไรก็ตามเมื่ออัพเกรดทักษะแปลงร่างสัตว์ป่าเป็นเลเวล 2 (ผู้เล่นต้องมีเลเวล 30) มันจะทําให้ผู้ใช้แปลงร่างเป็นหมี 2 หัว ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับสัตประหลาดเขี้ยวมังกร เมื่อรวมเข้ากับคุณสมบัติของผู้เล่น มันก็ไม่ใช่ปัญหาที่เขาจะเอาชนะพวกแชมเปี้ยนธรรมดา แต่โกวต้านรู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาจะถูกทําลายหากเขาใช้มันนานเกินไป
ที่เลเวล 3 เขาจะเปลี่ยนร่างเป็น “ตัวกินเหล็ก” ที่เคี้ยวแร่และกัดอาวุธพังได้อย่างง่ายดาย ด้วยพลังต่อสู้ที่ท่วมท้นทั้งที่มีรูปลักษณ์แสนจะน่ารัก ที่สามารถฆ่าหมีได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว
ที่เลเวล 4 (ระดับทักษะแปลงร่างสัตว์ป่าในปัจจุบันของโกวต้าน) เขาจะกลายร่างเป็น “ปีศาจหมีดิน” ซึ่งเป็นสัตว์ประหลาดธาตุดินมาตรฐาน ที่เกิดมาพร้อมกับผิวหนังที่เป็นหิน และทักษะลมหายใจดิน มันมีการป้องกัน ทางกายภาพที่น่าทึ่ง และสามารถรักษาตัวเองได้ตราบใดที่เขายังยืนอยู่บนดิน ด้วยเหตุนี้เขาจึงเหนือกว่าคลาสนักดาบวิญญาณของโจในแง่ของความทนทาน (เพราะนักดาบวิญญาณต้องแบ่ง HP ให้กับวิญญาณคู่หูที่เรียกออกมา) จนกลายเป็นโล่มนุษย์ที่ดีที่สุดของปาร์ตี้
หากไม่ใช่เพราะทักษะนี้มีเวลาแสดงผลเพียง 3 นาที แล้วหลังจากหมด 3 นาที คริสตัลชีวิตที่ใช้แปลงร่าง และเริ่มกระพริบพร้อมกับส่งเสียงเตือน โกวต้านก็เชื่อมั่นว่าเขาสามารถต่อสู้กับผู้เล่น 3 คนที่มีเลเวลเท่าเขาได้ พร้อมกันแม้ว่าพวกเขาจะอยู่คนละคลาสกันก็ตาม!
และเนื่องจากทักษะแปลงร่างสัตว์ป่านั้นสูงสุดที่เลเวล 6 โกวต้านแทบจะจินตนาการไม่ออกเลยว่า เขาจะกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดตัวใดในเลเวลสูงสุด…
อย่างไรก็ตามในขณะที่โกวต้านกําลังคิดว่าจะกลายร่างเป็นปีศาจหมีดิน และปล่อยให้ร่างอันใหญ่โตของเขาร่วงลงมาจากฟ้า เพื่อทําให้สมาชิกของชุมนุมลับดวงตาตกอยู่ในความระส่ําระสาย หวาดกลัวและละทิ้งเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เพื่อหนีไป
แต่ก่อนที่เขาจะเริ่มการแสดง สมาชิกของชุมนุมลับดวงตาก็เคลื่อนไหวพร้อมกันเพื่อยิงดัชนีสีดําใส่เขา
คลื่นพลังของพวกเขาทําลาย HP ของโกวต้านไปถึงครึ่งหลอด นั่นทําให้เขากลัวมากและหันหลังวิ่งหนี
“ช พวกมันใช้คาถาจริงดิ!? ดาบที่สะโพกของเจ้าเป็นเพียงของประดับเท่านั้น! ชักมันออกมาสับข้าสิ ถ้าข้าขมวดคิ้วข้าก็ไม่ใช่หมีแล้ว!”
ในทางกลับกัน สมาชิกของชุมนุมลับดวงตาก็เริ่มไล่ล่าโกวต้านด้วยเหตุผลบางประการ
โกวต้านเดาว่าเหตุผลน่าจะเป็นเพราะ เจ้ารู้มากเกินไป!”
ยิ่งเขาโดนดัชนีสีดําเหล่านั้นเข้าไปมากเท่าไหร่ โกวต้านก็ยิ่งรู้สึกว่าฝีเท้าของเขาชลงทุกที่
เมื่อเขาเปิดดูค่าสถานะ เขาก็พบสถานะ เสื่อมสลาย’ บนแถบสถานะของเขา แม้ว่าจะไม่มีข้อมูลที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับผลของมัน แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามันค่อย ๆ ลดค่าสถานะของโกวต้านลงเรื่อย ๆ
“เสื่อมสลาย? ใช่พวกลัทธิรึเปล่า”
คาถาประเภทเสื่อมสลายเป็นคาถาเฉพาะของพวกลัทธิ นั่นรวมถึงอัครมุขนายกกระดูกเน่าด้วย
แต่ถึงกระนั้นเอฟเฟกต์ของคาถา ก็จะแตกต่างกันไประหว่างเทพเจ้าชั่วร้ายที่พวกเขาศรัทธา
ดัชนีสีดําที่อัครมุขนายกกระดูกเน่าปล่อยออกมา จะทําให้เกิดความเสียหายโดยตรง และทําให้กระดูกของผู้เล่นผุกร่อนและแตกออกระหว่างการต่อสู้…
“ข้าต้องปัดเป่าออร่าชั่วร้ายนี่ก่อน…ดูเหมือนมันจะเรียกว่าอะไรนะ ไอเทมที่เคยใช้ตอนสู้กับแมงมุม 8 ตา…”
เนื่องจากเจสสิก้าและเอเลน่าที่สามารถใช้ทักษะเพื่อปัดเป่าพลังชั่วร้ายได้ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ เขา โกวด้านเลย รู้สึกลําบากขึ้นมาทันที
นั่นคือตอนที่เขารู้ตัวว่ามีคน @ เขาในฟอรัม
โกวต้านเพิกเฉยต่อสิ่งต่าง ๆ และเปิดฟอรัม เขากล้าเสี่ยงที่จะวิ่งชนต้นไม้เพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการดูหน้าต่างระบบ
จากนั้นเขาก็พบว่าคนที่แอดเขาคือเอ็ดเวิร์ด
ดูเหมือนว่าคนอื่น ๆ จะจัดการเรื่องทางนั้นได้แล้ว เพราะเอ็ดเวิร์ดมีเวลาว่างส่งข้อความยาว ๆ มาหาเขา
โกวต้านอ่านมันด้วยความเร็วที่เขาพัฒนาขึ้นผ่านการเขียนรายงานภาคสนาม เขาอ่านทีละ 10 บรรทัดเพื่อทําความเข้าใจเรื่องราวและสรุปทุกอย่างทันที
“ข้าเข้าใจแล้ว เด็กคนนั้นคือสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเอลฟ์ ที่ชุมนุมลับดวงตาขโมยมา…” โกวต้านอยากบอกเอ็ดเวิร์ดถึงสิ่งที่เขารู้ แต่ศัตรูก็ตามมาอย่างกระชั้นชิด และเขาจะตายแน่ 100% หากเขาเสียสมาธิไปมากกว่าการอ่านข้อความในฟอรัม
ยิ่งไปกว่านั้น เขาเชื่อว่าเขามีทางออกอื่นในการแก้ไขวิกฤตปัจจุบัน
“คิดจะไล่ตามข้างั้นรึ? งั้นก็มาเลย!”
โกวต้านหยิบขวดโพชั่นที่มีข้อความอ่านว่า “น้ําหวานฉุกเฉินออกมา และเทของในขวดใส่ร่างกายตัวเอง ไอเทมนี้รู้จักกันในชื่อ “น้ําหวานยั่วยวน” ในหมู่ผู้เล่น มันสามารถดึงดูดสัตว์ประหลาดทุกตัวในดันเจี้ยนได้อย่างรวดเร็ว และโควต้านก็วางแผนที่จะใช้มันสร้างความสับสนให้พวกลัทธิ และทําให้พวกเขาช้าลง
จากนั้นเขาก็ร่ายทักษะแปลงร่างเป็นเสือดาว และเลือกทิศทางที่จะลากฝูงสัตว์ประหลาดไปหาเอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ อย่างรวดเร็ว
“ข้าจําได้ว่าการทําแบบนี้มันมีชื่อเรียก แม้ข้าจะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ชื่อนี้กลายเป็นที่นิยมในฟอรัม แต่มันน่าสนใจมาก…”
โกวต้านตะโกนออกมาเหมือนเสือคําเสียงของเขาดังก้องไปทั่วป่าและท้องฟ้าว่า “ข้าคือราชาแห่งการลากมอน!”