ข้าคือเทพเจ้าแห่งเกม I Am the God of Games - ตอนที่ 193
บทที่ 193 อาหารมังกรตราชุมนุมลับดวงตา
แต่เอ็ดเวิร์ดก็ไม่ได้โหดร้ายอย่างไร้เหตุผลถึงขนาดที่จะให้เอลีน่าเรียกคล็อกกาโตว์ออกมาเป็นอาหารเดรค
ไม่ใช่ว่าเขากลัวชื่อเสียงของพวกเขาในหมู่บ้านมนุษย์กบจะลดลง แต่คล็อกกาโตว์ตัวใหญ่ไม่พอที่จะติดซอกฟันเดรคถึงจะเรียกมันออกมาก็ไร้ประโยชน์
แถมพวกเขาก็ไม่สามารถตั้งความหวังไว้ที่เอลฟ์ชื่อเหลือง สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถพึ่งพาได้มีเพียงร่างในชุดคลุมดําที่วิ่งอยู่ข้างหน้าเท่านั้น
พวกชุมนุมลับดวงตา
ไม่รู้ว่าคนเหล่านั้นเป็นตัวอะไร ผิวหนังขรุขระใต้อาภรณ์สีดําแดงเหมือนเลือด ร่างกาย 80% ของพวกมันไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป แต่เดรคอาจจะไม่ใช่พวกเลือกกินและอาจชอบรสชาติพิเศษ
“โจ หยุดแหย่ได้แล้ว ใช้ดาบปีศาจหยุดพวกนั้นไว้!”
แม้ขณะที่เขาออกท่าทางให้โจโจมตี เอ็ดเวิร์ดก็ดึงไม้กายสิทธิ์ออกมาเตรียมร่ายเวทย์น้ําแข็ง ตรึงพวกชุมนุมลับดวงตาไว้กับที่ หรืออย่างน้อยก็ดีบัฟให้พวกมันเคลื่อนไหวช้าลง
“ข้าฆ่าพวกมันตรง ๆ เลยได้ไหม” โจถาม
“ได้!”
“แม้แต่เนื้อเราก็ยังสับพร้อมเสิร์ฟให้กับเดรค ดูสิเราห่วงใยเขาขนาดไหน?’ เอ็ดเวิร์ดคิดในใจ
เมื่อเขารวบรวมมานาและชาร์จคาถา เตรียมปล่อยระเบิดน้ําแข็งใส่ร่างในชุดคลุมดําเบื้องหน้าเขา เงาดําก็กระพริบวูบ และร่างในชุดคลุมดําก็ร่วงลงพื้น…
เอลีน่าเป็นคนเจาะเลือดแรกด้วยค้อนดาวตกของเธอ
คนของชุมนุมลับดวงตาที่โชคร้ายคนนั้น หัวปลิวออกจากบ่าและนอนสิ้นชีพอยู่บนพื้น
“ช แย่งฆ่ากันตั้งแต่ตอนนี้เลยเหรอ?
เอ็ดเวิร์ดหันไปจ้องเอลีน่าที่กําลังวิ่งอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้าที่สบาย ๆ และเข้าใจว่าความสามารถในการลอบสังหารของเธอเพิ่มขึ้นอีกแล้ว
จากนี้ไป ตราบใดที่ความเกลียดชังของบอสในกิจกรรมไม่ถูก OT* จากมาร์นี่ ปาร์ตี้ของพวกเขาจะได้รับหัวบอสอย่างแน่นอน
(TL: สถานการณ์ที่ MT(แท็งค์) ถูกผู้เล่นอื่นแย่งความเกลียดชังไปเรียกว่า OT)
แม้เขาจะคิดเรื่องอื่นแต่มือของเอ็ดเวิร์ดก็ไม่เคยหยุดนิ่ง ระเบิดน้ําแข็งหลายลูกทําให้เสื้อคลุมสีดําหลวม ๆ หลายตัวข้างหน้าวิ่งช้าลงและเคลื่อนไหวแข็งทื่อเหมือนมัมมี
แต่ไม่มีทางที่ปีศาจจากชุมนุมลับดวงตาจะปล่อยให้การลอบโจมตีดําเนินต่อไป พวกมันหันมาโต้กลับด้วยดัชนีแห่งความตาย แต่ดัชนีก็ถูกสกัดกั้นไว้ได้ด้วยบาเรียของเจสสิก้า แม้ว่าคาถาเหล่านั้นจะโดนเอ็ดเวิร์ดหรือโจเข้าในระหว่างที่ทักษะติดคูลดาวน์ แต่เจสสิก้าก็จะร่ายทักษะปัดเป่าให้อย่างรวดเร็วเพื่อลบล้างดีบัฟ
และด้วยไอเทมรักษาระดับเทพที่พวกเขามีอย่างโค้ก พวกเขาก็ทําให้พวกปีศาจหายไปกว่าครึ่งได้ในเวลาไม่นาน ขณะที่ทางฝั่งของเอ็ดเวิร์ดไม่มีปัญหาอะไรนอกจากมีลมในกระเพาะเล็กน้อย
ที่ด้านหลัง เอลฟ์ป่าเฝ้าดูการแย่งชิงของมนุษย์อย่างเฉยเมยและไม่มีเจตนาที่จะเข้าไปยุ่งเลย
เด็กสาวที่วิ่งอยู่ข้างพวกชุมนุมลับดวงตา เริ่มชะลอตัวลงแบบเนียน ๆ เธอตั้งใจหลบหนีไปหาเอลฟ์ป่า
ในตอนชุนมุน เอ็ดเวิร์ดก็สังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าผู้นําของพวกปีศาจ (เขารู้ว่าเป็นผู้นําก็เพราะมันมีเลเวลสูงสุดในหมู่ผ้าคลุม) หยิบของที่มีรูปร่างคล้ายแอปเปิ้ลสีเงินออกมาอย่างเงียบ ๆ ด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นก็ดึงกริชสีม่วงอ่อนออกมา แทงกริชเข้าไปในแอปเปิ้ลสีเงิน
ใบหน้าของเด็กหญิงซีดลงทันที เธอเดินโซซัดโซเซและล้มลง
“ท่านเซฟาริม!”
ตอนนั้นเองพวกเอลฟ์ก็สังเกตเห็นว่าสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาล้มลง และเห็นพวกชุมนุมลับดวงตาจับเธอยัดใส่ผ้าคลุม
พวกเขาเริ่มบัฟตัวเองด้วยคาถาธาตุลมและพุ่งเข้าหาเด็กหญิง
เอ็ดเวิร์ดเหลือบมองพวกเขา เมื่อรู้ว่าศัตรูของศัตรูคือมิตร หากพวกเอลฟ์กําหนดเป้าหมายไปที่ชุมนุมลับดวงตาตอนนี้ ความกดดันในฝั่งพวกเขาก็ลดลงมาก
น่าเสียดายที่ตอนนี้เขากําลังยุ่งอยู่กับการวิ่งและเหนื่อยจนแทบจะหายใจไม่ทัน เขาจะมีเวลาไปชักชวนพวกเอลฟ์ได้ยังไง
แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าสิ่งที่คล้ายแอปเปิ้ลนั่นต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเด็กผู้หญิงคนนั้นแน่ และนั่นอาจเป็นวิธีที่ชุมนุมลับดวงตาใช้ล่อเธอออกมา
เพราะไม่มีทางที่เอลฟ์จะปล่อยให้สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเผ่าพันธุ์วิ่งไปไหนมาไหนคนเดียวแน่
และเนื่องจากพวกเขาต้องกําจัดชุมนุมลับดวงตาอยู่แล้ว แอปเปิ้ลสีเงินนั้นก็อาจจะดรอป…
เอ็ดเวิร์ดหน้าซีดทันทีเมื่อเขานึกเรื่องสําคัญออก
ใช่ อะไรก็ตาม เฒ่าจะหายไป หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ ศพของชุมนุมลับดวงตาจะไม่กลายเป็นอาหารเดรค แถมกลิ่นเลือดยังทําให้เดรคหิวโหยและคลั่งมากขึ้น!
“โจ เอลีน่า เปลี่ยนกลยุทธ”
“เคาะพวกมันให้สลบแต่อย่าฆ่าพวกมัน!”
“เจสสิก้า กางบาเรีย! “เอ็ดเวิร์ดออกคําสั่งใหม่ขณะที่เขาโทษตัวเองไปด้วย”ให้ตายเถอะเทพเจ้าแห่งเกม ข้าล้มเหลว…ข้ายังถูกจํากัดด้วยสามัญสํานึกปกติ”
“โอ้ว ข้าจะทําให้ดีที่สุด”
“เข้าใจแล้ว”
“รับทราบ!”
“กรรรรร”
ทําไมถึงมีเสียงตอบรับเพิ่มมาอีกเสียง
เอ็ดเวิร์ดหันกลับไปมอง หลังจากที่เอลฟ์ป่าแซงพวกเขาไป เดรคก็เร่งความเร็วขึ้นเช่นกัน และตอนนี้มันก็มาอยู่ด้านหลังพวกเขาแล้ว รูม่านตาแนวตั้งดั่งสัตว์เลื้อยคลานสีทองของมันเต็มไปด้วยความหิวโหยจนเลือดในตัวเขาเย็นเฉียบ
เดรคเป็นสายพันธุ์ย่อยของมังกร พลังของพวกมันด้อยกว่ามังกรก็จริง เพราะแม้แต่ลมหายใจมังกรมันก็ไม่มี
แต่การใช้ลมหายใจมังกรไม่ได้ไม่ได้หมายความว่าเดรคจะไม่มีทักษะลมหายใจ อันที่จริงเดรคส่วนใหญ่มีทักษะคล้ายกับลมหายใจของมังกร แต่ลมหายใจของมันไม่ได้มีออร่าของมังกร ดังนั้นมันจึงไม่ถูกนับว่าเป็นลมหายใจมังกร
ตอนนี้เอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ ได้เข้าสู่ระยะโจมตีของทักษะลมหายใจแล้ว แต่เดรคดูเหมือนจะไม่ตั้งใจปล่อยมันออกมา ไม่รู้ว่าเพราะมันไม่ต้องการเนื้อไหมหรือต้องการออกกําลังกายก่อนอาหารกันแน่
แต่สําหรับผู้เล่น พวกเขาไม่มีใครเต็มใจสัมผัสกับประสบการณ์การถูกเดรคกินแม้ว่าพวกเขาจะไม่ตายจริง ๆ ก็ตาม
ด้วยเหตุนี้ปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดจึงระเบิดทุกสิ่งที่พวกเขามีออกมา
ทักษะของเอ็ดเวิร์ดพุ่งเข้าใส่ปีศาจเสื้อคลุมดําตัวใหญ่ข้างหน้าเขาอย่างรวดเร็วและแม่นยํา ทําให้มันช้าลง ขณะที่โจรีบตบปีศาจตนนั้นด้วยนิ้วเท้ายักษ์ และเพื่อป้องกันไม่ให้ปีศาจตาย เอลีน่าจึงมัดร่างในชุดคลุมด้วยโซ่แห่งการสํานึกผิดและทิ้งเขาไว้ข้างหลัง
ไม่นาน เสียงเคี้ยวอันโหดร้ายและเสียงกรีดร้องของปีศาจก็ดังก้องอยู่ข้างหลังพวกเขา เอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ รู้สึกขนลุกไปทั้งตัว แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้ร้าย แต่พวกเขาก็ไม่กล้าหันกลับไปมองว่าเกิดอะไรขึ้นข้างหลังและรีบวิ่งไปยังปีศาจตัวต่อไป…
แต่ปีศาจก็ไม่อยู่เฉย พวกเขาต้องโต้กลับเป็นธรรมดา แต่ปัญหาก็คือ ตอนนี้เอลฟ์ป่าก็โจมตีพวกเขาเช่นกัน ดูเหมือนว่าพวกเอลฟ์จะรู้เรื่องจากสมบัติของพวกเขาแล้วว่ากลุ่มคนชุดดําเป็นผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวเธอ ไม่เพียงเอลฟ์จะขัดขวางการโต้กลับของชุมนุมลับดวงตาเท่านั้น แต่ยังโจมตีพวกเขาไปพร้อมกับปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดด้วยเพื่อล้างแค้นให้กับสมบัติของพวกเขา
ในไม่ช้า ปีศาจชุมนุมลับดวงตาก็ถูกกําจัดจนหมด และถูกโยนทิ้งไปเป็นอาหารเดรคข้างหลัง
เอ็ดเวิร์ดยังแอบเก็บวัตถุที่มีลักษณะคล้ายแอปเปิ้ลสีเงินระหว่างนั้นได้อย่างคล่องแคล่ว
[เศษชิ้นส่วนที่ไม่ธรรมดา: ชิ้นส่วนที่ไม่ธรรมดาที่โอบล้อมไปด้วยพลังเหนือธรรมชาติของ “ลูน่า” เทพธิดาแห่งจันทร์สีเงิน แค่ถือมันไว้ในมือก็รู้สึกเหมือนได้อาบแสงจันทร์]
แต่ถึงอย่างนั้นเดรคก็ยังคงไล่ตามพวกเขาอยู่ และส่งเสียงคํารามอย่างน่ากลัวราวกับว่ามันบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม
“กินไปเยอะขนาดนั้นมันยังไม่พออีกเหรอ?” โจบ่นทั้งที่หายใจแทบไม่ทัน
ตอนนี้แม้แต่โจที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังหอบ นับประสาอะไรกับคนอื่น ๆ หลังจากที่ค่าความอดหมดหลอด ความเร็วในการวิ่งของพวกเขาก็ช้าลงมาก และความรู้สึกเหนื่อยล้าที่ไม่อาจต้านทานได้ก็ทําให้พวกเขารู้สึกว่าการยกขาขึ้นแต่ละครั้ง มันช่างทรมาน
เอ็ดเวิร์ดหันกลับไปมองเดรกและพบว่ารูม่านตาสีทองของมันกลายเป็นสีแดงไปแล้ว
“ไม่ใช่ว่ามันไม่อิ่ม..” เขาพูดอย่างปวดหัว “มันติดเชื้อจากพวกปีศาจชุมนุมลับดวงตา…”
แม้ว่าเดรคจะไม่ใช่ลูกหลานของมังกรพันธุ์แท้แต่มันก็มีสายเลือดของมังกรอยู่ มันจะติดเชื้อจากมนุษย์ประหลาดเพียงไม่กี่คนง่ายๆ ได้ยังไง?
ตอนนั้นเองเอ็ดเวิร์ดก็สังเกตเห็นว่าโกวต้านซึ่งวิ่งนําหน้าคนอื่น ๆ อยู่กําลัง @ เขาในฟอรัม
[โกวต้าน: เจ้าทําอะไร?]
[เอ็ดเวิร์ด: ให้อาหารเดรคด้วยพวกปีศาจจากชุมนุมลับดวงตา…]
[โกวต้าน: เข้าใจแล้ว รอเดี๋ยว]
[โกวต้าน: (ภาพ)]
ภาพที่โกวต้านส่งมาเป็นภาพถ่ายหน้ารายละเอียดเควสของเขา
นี่เป็นสิ่งที่ผู้เล่นเพิ่งค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ ไม่รู้ว่ามันเป็นความตั้งใจของเทพเจ้าแห่งเกมหรือช่องโหว่ของระบบ แม้ว่าผู้เล่นจะไม่เห็นหน้าต่างระบบของผู้เล่นคนอื่น แต่หากเปิดใช้งานฟังก์ชั่นถ่ายภาพของฟอรัมผู้เล่นบนหน้าต่างระบบ และอัปโหลดลงในฟอรั่ม มันก็จะทําให้ผู้เล่นคนอื่นเห็นข้อมูลในหน้าต่างระบบของผู้โพสต์ได้
การค้นพบนั้นทําให้การแลกเปลี่ยนเควสระหว่างผู้เล่นสะดวกขึ้น และไม่จําเป็นต้องอธิบายรายละเอียดเควส
[ติ้ง!]
[เควสเสริม: สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเอลฟ์ II เสร็จสมบูรณ์]
[ปลดล็อคเควสเสริม: สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเอลฟ์ III]
[ด้วยความพยายามของคุณ ในที่สุดเราก็สามารถเอาชนะผู้ร้ายหลัก ปีศาจจากชุมนุมลับดวงตาได้สําเร็จ แต่ผลก็คือเดรคที่ทรงพลังได้ติดเชื้อจากพลังงานปีศาจของพวกเขาและเริ่มกลายเป็นปีศาจ ตอนนี้ความแข็งแกร่งของคุณยังไม่สามารถเอาชนะเดรคตัวนี้ได้ แต่เทพเจ้าแห่งเกมนั้นไม่เคยทอดทิ้งคุณ มีวิธีฆ่าเดรคอยู่ตรงหน้าคุณแล้ว…]
[เป้าหมายเควส: เอาชนะเดรค]
[รางวัลเควส: ปลดล็อก สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเอลฟ์ IV’ EXP เหรียญเกม ม้วนคาถาวิญญาณ]
หมายเหตุ: นั่นคือปืนใหญ่นีโออาร์มสตรองไซโคลนเจ็ตอาร์มสตรองหรือไม่? มันช่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ…
