ข้าสามารถตรวจสอบได้ทุกสรรพสิ่ง I Can Track Everything - Chapter 126 หุ่นศพอสูรหยิน

“จุดพลังวิญญาณสูงสุด คริสตัลหินวิญาณ!”

เฉินเฉินพึมพำออกมาเบาๆ เขาบอกได้เลยจากชื่อของไอเทมว่ามันล้ำค่ากว่ามาก

ตั้งแต่ที่มันเรียกว่าจุดพลังวิญญาณสูงสุดแล้ว มันก็สามารถบอกได้เลยว่าเป็นส่วนสำคัญที่สุดของเส้นวิญญาณ

มนุษย์สามารถที่จะตายได้ ถ้าพวกเขาไม่มีวิญญาณ แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับเส้นวิญญาณกันถ้าพวกมันขาดแก่นกลางไป?

เมื่อคิดเรื่องนี้แล้ว เฉินเฉินก็เอื้อมมือไปไปด้านหน้า ก่อนที่หยวนฉิงเทียนที่อยู่ข้างเขาจะตะโกนออกมาอย่างหวาดหวั่น!

“เวรเอ้ย! ไอ้นี่มันอะไรกันเนี่ย? น่ากลัวชะมัด!”

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของเขา การเคลื่อนที่ของเฉินเฉินก็หยุดชะงักไป

เขานั้นประมาทไปมากแล้ว ถ้าใครบางคนจากสำนักอู๋ซิ่นวางกับดักไว้ด้านในแล้ว เขาคงจะทำให้เกิดอะไรบางอย่างขึ้นมาแล้ว

“ระบบ มีกับดักอยู่แถวนี้ไหม?”

“ไม่มีค่ะ”

หลังจากได้รับคำตอบจากระบบ เฉินเฉินรู้สึกโล่งอกและเขาเดินเข้าหาหยวนฉิงเทียนด้วยความโล่งอก

“เจ้าเป็นนักฆ่านะ ทำไมเจ้าถึงขี้ขลาดเสียจริง?”

“ศิษย์พี่ ดูนี่! มันมีโลงศพอยู่ด้วย!” หยวนฉิงเทียนตอบกลับมาอย่างอ่อนโยน

เฉินเฉินตื่นตระหนก

‘หรือว่ามันมียอดฝีมือที่ทรงพลังหลับไหลอยู่กัน? ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วมันจะไม่แย่แล้วเหรอเนี่ย?’

ยังไงก็ตาม เขาก็ตกตะลึงและตัวแข็งทื่อต่อหน้าโลงศพ

โลงศพนี้มันโปร่งใสและทุกสิ่งทุกอย่างก็สามารถที่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน

มันมีคนนอนอยู่ด้านในนั้น พูดตามจริงแล้ว มันมีสิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ที่ถูกขนแกะพันอยู่และร่างกายของพวกเขาส่องแสงออกมาจนเหมือนกับคริสตัลหยก

“มนุษย์” ตนนี้มีร่างกายที่บิดเบี้ยวและทุกสิ่งทุกอย่างของมันไม่เหมือนกับรูปร่างของมนุษย์ธรรมดาทั่วไป

สิ่งที่น่าหวาดกลัวที่สุดก็คือขากำลังยิ้มกว้างอยู่ มันเหมือนกับว่าเขากำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่งอยู่!

“เวรเอ้ย! มันทำข้ากลัวแทบตายเลย!”

เฉินเฉินบ่นออกมาในใจ เขารู้สึกว่าเจ้านี่มันมีคำอธิบายเดียวคือสัตว์ประหลาดเท่านั้น

ยังไงก็ตาม ด้านนอกเขายังคงดูใจเย็นอยู่และพูดออกมาอย่างเย็นชา “พวกเราเป็นสมาชิกของสำนักอสูรนะ พวกเราเห็นของแปลกๆแบบนี้ทั้งหมดแล้วละ”

หลังจากพูดเสร็จ เฉินเฉินถามระบบในหัว “ระบบ ใครคือคนที่ทรงพลังที่สุดที่นี่?”

“เป็นท่านค่ะ ท่านเจ้าของ” ระบบตอบกลับอย่างซื่อตรง

เมื่อได้ยินดังนี้ เฉินเฉินจึงทวนคำถามอีกครั้งหนึ่ง “สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดในบริเวณนี้อยู่ที่ไหนกัน?”

ในเวลานี้เอง เขาก็เก็บถั่วเขียนลงไปในกระเป๋าหนังสัตว์วิญญาณ มีเพียงแค่หยวนฉิงเทียนและสัตว์ประหลาดในโลงศพเท่านั้นในม่านหมอกแห่งนี้

“มันอยู่ด้านหน้าเจ้าของหนึ่งเมตรค่ะ มันคือหุ่นศพอสูรหยินกึ่งสำเร็จที่ถูกสร้างขึ้นมาจากการซึมซับอารมณ์ทางลบอย่างความโลภ ความโกรธ ความลุ่มหลวง ความแค้น ความเกลียดชังและความชั่วร้ายค่ะ”

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ เฉินเฉินก็บ่นออกมาในใจ

เขาบอกได้ลยว่ามันเป็นของที่พิเศษอย่างมาก สำนักอู๋ซิ่นนั้นได้ฝึกวิชาสุดยอดหวังฉิงเต๋า แต่พวกมันเขากลับใช้อารมณ์ด้านลบทั้งหมดในการหลอมรวมเจ้าปีศาจนี้ใต้ผืนดิน!”

“ศิษย์พี่ พวกเราควรจะทำยังไงดี? พวกเราควรจัดการมันไหม?” หลังจากหยวนฉิงเทียนตั้งสติได้ เขาก็ชักมีดออกมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร

เฉินเฉินรีบหยุดเขาก่อนที่จะหยิบของออกมาจำนวนมากจากแหวนของเขา รวมทั้งไม้เลี้ยงมังกรและดาบสังหารมังกรซึ่งมีหน้าที่ปัดเป่าปีศาจ

“ระบบ มันมีอะไรบางอย่างที่สามารถกำจัดเจ้าสัตว์ประหลาดนี่ไหม?”

“ท่านค่ะ ท่านเจ้าของ”

“ข้า? ข้าจัดการมันยังไง?” เฉินเฉินตกใจเล็กน้อย

“มันไม่น่าจะใช่เลือด ไม่อย่างงั้นแล้วระบบคงจะบอกมาแล้ว ฉันยังมีวิธีอื่นในการจัดการมันอีกอยู่เหรอ?”

หลังจากครุ่นคิดไปสักพักหนึ่ง สายตาของเฉินเฉินก็ดูเป็นหนักแน่นกว่าเดิม

“เจ้าสิ่งนี้มันจะต้องเป็นของล้ำค่าอย่างมาก ตั้งแต่ที่ข้าสามารถกำจัดมันได้แล้ว ข้าก็จะทำมัน”

‘ไม่อย่างงั้นแล้ว ข้าคงจะสบายใจไม่ได้’

‘ข้าจะกำจัดมันในขณะที่ทุกคนกำลังสนใจอย่างอื่นอยู่!’

ตั้งแต่ที่เขาตัดสินใจขึ้นมาได้แล้ว เฉินเฉินก็อัญเชิญเจ้าถั่วเขียวออกมาโดยไม่ลังเลและทำลายการป้องกันของโลงศพ

หลังจากที่เปิดโลงศพออกแล้ว พลังหยินที่น่าหวาดกลัวก็ปลดปล่อยออกมาจากด้านในจนทำให้เฉินเฉินสั่นไหว

ในเวลาเดียวกัน ความเกรี้ยวกราดของเขาก็ปะทุขึ้นมาจนทำให้ตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง!

เฉินเฉินหายใจเข้าและส่ายหัว นอกจากนี้แล้วสร้อยคอดอกไม้เลือดที่เขาได้รับจากการหลอกเซี่ยวฮวงก็ปล่อยแสงสีแดงบนมือขวาของเขาเพื่อกำจัดพลังมารออกไป

“เจ้านี่มันชั่วร้ายมาก!”

ด้วยความตกตะลึง เฉินเฉินหันไปมองหยวนฉิงเทียนที่อยู่ข้างเขา

“ฉิงเทียน ยืนห่างออกไปสักหน่อย เจ้านี่มันแปลกมาก มีเพียงคนอย่างข้าที่เลือดร้อนและมีความสามารถในระดับที่มั่นใจในตัวเองเท่านั้น จะไม่ส่งผลกระทบ!”

เมื่อได้ยินดังนี้แล้ว หยวนฉิงเทียนก็รีบถอยกลับไปไกลจนแอบซ่อนตัวอยู่ในหมอก

ยังไงก็ตาม เขาพึ่งจะดูดซึมพลังหยินไปส่วนหนึ่งและเกือบจะเสียสติไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะศิษย์พี่แล้ว เขาก็ไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

‘ศิษย์พี่สามารถพึ่งจะช่วยให้ข้ายังมีสติอยู่ หลังจากถูกพลังหยินเข้าโจมตี ข้าละทึ่งกับความแข็งแกร่งทางจิตใจของงพี่เขาจริง’

เมื่อเห็นหยวนฉิงเทียนถอยไปไกลแล้ว เฉินเฉินรู้สึกเหนื่อยน้อยลงและเขาก็เอื้อมมือเข้าไปในโลงศพ หลังจากนั้นเขาก็ใช้พลังสายฟ้าระเบิดเข้าใส่สัตว์ประหลาดในโลงศพ!

แคร้ก!

สายฟ้าที่เป็นตัวแทนของพลังอำนาจซึ่งมันส่งผลร้ายต่อสูรอย่างมาก หลังจากที่ถูกระเบิดโดยพลังสายฟ้าของเฉินเฉิน หุ่นศพอสูรหยินที่ยิ้มอยู่ก็บิดเบี้ยวและมันเหมือนกับกำลังเปิดตาอยู่ก็ดูสั่นสะท้านเล็กน้อย

ปัง ปัง ปัง…

โลงศพสั่นสะท้านอย่างหนักหน่วงพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าศพอสูรหยิน เมื่อเห็นดังนี้แล้ว เฉินเฉินก็รีบกดไปยังฝาโลง ในขณะที่โจมตีออกไปอย่างต่อเนื่อง

“มันเหมือนจะไม่ได้ผลเลยแหะ!”

เมื่อเห็นว่าแรงปะทะจากโลงศพมันเพิ่มขึ้น เฉินเฉินตื่นตระหนกและกัดฟันแน่นก่อนที่จะเปิดแหวนเก็บของ

ไอเทมทั้งหมดที่ใช้งานปัดกวาดพลังอสูรนั้นถูกเอามาใช้งาน

เขารีบกระจายผงสลายศพจากสาขาปรับแต่งศพ

พิษที่เข้มข้นจากสาขาพิษก็ถูกโยนลงไปยังโลงศพด้วยเช่นกัน

เขาก็ใช้ของต้องสาปที่ได้รับมาจากสำนักแม่มดลงไปด้วยเช่นกัน

นอกจากนี้แล้วเขายังใช้ยาอมฤตพิเศษที่ใช้โดยสาขาอสูร

หุ่นโจมตีรูปร่างแมลงจากสำนักหุ่นก็ถูกโยนลงไปเช่นกัน

…

แคร้ก!

โลงศพสั่นสะท้านอย่างรุนแรง มันเหมือนกับมีพลุถูกจุดอยู่ด้านใน ไม่เพียงแต่มันจะส่องประกายออกมา ควันก็พวยพุ่งออกมาอย่างมากด้วยเช่นกัน

เหงื่อไหลบนใบหน้าของเฉินเฉินอย่างควบคุมไม่ได้ เขาพยายามอย่างดีที่สุดแล้วแต่มันก็ยังสังหารมันทิ้งไม่ได้ เขาจะสาปแช่งระบบจนเขาตายเลย!

หยวนฉิงเทียนได้ยินเสียงเคลื่อนไหวจากระยะไกลและพูดออกมาด้วยความกังวล “ศิษย์พี่ ท่านต้องการให้ข้าช่วยไหม? มันรู้สึกหนักหน่วงมาก!”

เฉินเฉินปฏิเสธอย่างเร่งรีบ “อย่า…อย่า…อย่ามา สถานการณ์นี้มันตึงเครียดมากเกินไป เจ้าจะรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก ถ้าเจ้ามองเห็นมัน”

‘ก็แย่ละ ข้ายังใช้พลังสายฟ้าอยู่เลย ถ้าตัวตนของข้าถูกเปิดเผยขึ้นมาจะทำยังไงกันละเนี่ย?’

เมื่อเห็นว่าฝาโลงศพไม่สามารถที่จะกดลงไปได้อีกแล้ว เฉินเฉินจึงรีบเอาเจ้าถั่วเขียวออกมาและวางลงไปบนฝาโลง

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่สัมผัสได้ถึงพลังหยินแล้ว ตาของเจ้าถั่วเขียวก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาและร่างกายของเขาก็ปล่อยแสงสีดำออกมา

ปัง!

เจ้าถั่วเขียวกระทืบขาหน้าของมันและแสงสีดำที่สว่างขึ้นก็กดเจ้าฝาโลงศพลงไป

ฝาโลงศพปิดสนิทและมันไม่มีการเคลื่อนไหวอีกต่อไป ยังไงก็ตามมันก็ยังปล่อยควันและเปลวเพลิงสีดำออกไปทั่วทุกทิศทาง

สามนาทีได้ผ่านไป

การเคลื่อนไหวของโลงศพก็หยุดลงและสัตว์ประหลาดก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เหลือเพียงแต่น้ำที่ดูสกปรกอยู่ด้านใต้โลงศพ

ชั่วครู่ต่อมา คริสตัลใสที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นโลงศพก็แตกหัก ในขณะที่รอยแตกนั้นมาจากจุดแก่นกลางก็เปลี่ยนกลายเป็นฝุ่นด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น เฉินเฉินก็เข้าใจได้บ้าง

มันเหมือนว่าหุ่นศพหยินไม่เพียงแต่ซึมซับอารมณ์ทั้งหมด แต่รวมทั้งพลังจากคริสตัลหินวิญญาณผ่านคริสตัลอีก

“ข้าสงสัยว่าความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมันได้ดึงดูดความสนใจของคนอื่นไปหรือเปล่า”

เฉินเฉินเป็นกังวลเล็กน้อย โดยที่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาก็เดินไปหาคริสตัลหินวิญญาณและชักดาบทำลายวิญญาณออกมา

ปัง!

พร้อมกับเสียงแตก ดาบทำลายวิญญาณก็พังลงทันที

“…”

เฉินเฉินพูดไม่ออก เขาพยายามที่จะเคลื่อนที่คริสตัลหินวิญญาณด้วยกำลังทั้งหมดแต่มันก็ไม่ช่วยอยู่ดี

เมื่อเห็นดังนี้แล้ว เฉินเฉินก็ตัดสินใจได้และกดมือลงไปยังคริสตัลหินวิญญาณก่อนที่จะใช้ร่างจิตต้นกำเนิดอย่างเต็มกำลัง เขาเริ่มดูดซึมพลังของคริสตัลหินวิญญาณไป!

พลังวิญญาณในคริสตัลหินวิญญาณนั้นบริสุทธิ์มากและเฉินเฉินรู้สึกว่าพลังปราณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก!

ยังไงก็ตาม แสงของคริสตัลหินวิญญาณไม่ได้หม่นหมองลงเลยสักนิด เมื่อเห็นหยวนฉิงเทียนและเจ้าถั่วเขียวที่อยู่ห่างไกลออกไป เขาก็ตะโกนออกมา “เจ้าถั่วน้อย ฉิงเทียน มาที่นี่และดูดกลืนพลังวิญญาณไป พวกเราจะทำให้ไอ้นี้มันหมดไปเลย!”