ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 702 ฉู่เซวียนออกบ้าน(1)

โดยพื้นฐานแล้ว ยอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลนั้นถือว่าเป็ น อมตะ หากเขาต้องการฆ่ายอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหล เขาจะต้อง ทาลายกฎแห่งปฐมโกลาหลที่เกี่ยวข้องกับอีกฝ่ ายและทาให้มัน เปลี่ยนแปลง

แม้แต่ยอดฝี มือขอบเขตปฐมโกลาหลก็ไม่สามารถเปลี่ยนกฏ แห่งปฐมโกลาหลได้

นี่ก็หมายความว่าภายใต้สถานการณ์ปกติ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่ง เพียงใด เขาก็ไม่สามารถฆ่ายอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลได้ แม้ว่า อีกฝ่ายจะอ่อนแอก็ตาม

เขาสามารถปราบปรามและกักขังอีกฝ่ ายได้ แต่ไม่สามารถฆ่า พวกเขา นี่คือเอกลักษณ์ของขอบเขตปฐมโกลาหล มีเพียงผู้ที่ก้าว ข้ามความโกลาหลเท่านั้นที่จะสามารถสังหารยอดฝีมือขอบเขตปฐม โกลาหลได้

อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ก้าวข้ามความโกลาหลก็จะได้ออกจากความ โกลาหลไปแล้ว และไม่มีเหตุผลที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความโกลาหล อีก

ดังนั้น เว้นแต่ความโกลาหลจะถูกทาลายและกฏแห่งปฐม โกลาหลจะมีการเปลี่ยนแปลง ยอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลก็จะ เป็ นอมตะ

นอกเหนือจากสองสถานการณ์นี้ มีอีกหนึ่งอย่างที่จะทาให้ยอด ฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลตายก็คือเมื่อพวกเขาพยายามที่จะก้าว ข้ามความโกลาหล เช่นเดียวกับที่จ้าวแห่งความโกลาหล

ฉู่เซวียนสามารถสังหารยอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลได้ แม้ว่า จะไม่เปลี่ยนแปลงกฏแห่งปฐมโกลาหลก็ตาม

นี่คือประโยชน์ของความไร ้เทียมทานที่ระบบมอบให้เขา

ฉู่เซวียนเป็ นยอดฝี มือขอบเขตปฐมโกลาหลเพียงคนเดียวที่ สามารถฆ่ายอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลคนอื่นได้

ความสามารถพิเศษนี้เพียงพอที่จะทาให้เขาไร ้เทียมท่ามกลาง ความโกลาหล!

ในขณะนี้ มีการแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นอีกครั้ง

“ท่านได้เสร็จสิ้นการ ‘อยู่บ้าน’ เป็ นครั้งแรก ตอนนี้ระบบจะเข้าสู่ การพักตัวสาหรับการพัฒนาและเริ่มต้นใหม่…”

ฉู่เซวียนตกใจ ระบบกาลังจะพัฒนาและเริ่มต้นใหม่หรือ

นี่เป็ นสิ่งที่เขาไม่คาดคิด

ในขณะนั้น ระบบแสดง [กาลังพัฒนา…]

โชคดีที่เขายังสามารถรับรางวัลก่อนหน้านี้ได้แม้จะเป็ นเช่นนี้ก็ ตาม

ฉู่เซวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

จากนั้นเขาก็มีความสุขมาก

ระบบก าลังจะพัฒนา และเขาก็ไร ้เทียมทานในความโกลาหล ดังนั้นเขาจึงสามารถออกไปข้างนอกได้

หลังจากผ่านไปร ้อยปี ในที่สุดเขาก็ออกไปข้างนอกได้!

ตู้ม!

ในขณะนี้ เทพเจ้าบรรพกาลเบิกความว้างเปล่าถูกปราบปราม ด้วยมืออันใหญ่โต และกระแทกเข้ากับเต๋าสวรรค์

ในขณะนั้น เต๋าสวรรค์และโลกศักดิ์สิทธิ์ก็สั่นสะเทือน

หากไม่ใช่เพราะเทพเจ้าบรรพกาลเบิกความว่างเปล่าพยายาม ต่อต้านการโจมตีและกระจายพลังของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง การ โจมตีดังกล่าวคงจะได้ตกลงบนเต๋าสวรรค์และดินศักดิ์สิทธิ์แล้ว

นั่นคงจะเป็ นภัยพิบัติ

ในระยะไกล เทพเจ้ายักษ์โกลาหลกระอักเลือดออกมา ร่างที่ ใหญ่โตและทรงพลังของเขาแตกสลายครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาเพิ่งบรรลุขอบเขตปฐมโกลาหล ดังนั้น เขาจึงไม่ใช่คู่มือของ เจวี๋ย

แม้ว่าเจวี๋ยจะไม่สามารถฆ่าเขาได้ แต่อีกฝ่ ายก็ยังสามารถ ปราบปรามและกักขังเขาได้

บรรพชนอสูรและเทพเจ้าบรรพกาลแห่งความว่างเปล่าท าลาย ล้างพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต่อต้านการปราบปรามของมือยักษ์อีก มือหนึ่ง

เทพเจ้าบรรพกาลเบิกความว่างเปล่ายืนอยู่ตรงหน้าเต๋าสวรรค์ แต่เขาพบว่ามันยากมากที่จะป้ องกันมัน

หากไม่ใช่เพราะยอดฝี มือขอบเขตปฐมโกลาหลไม่ต้องการ ทาลายเต๋าสวรรค์และโลกศักดิ์สิทธิ์โดยสิ้นเชิง เขาคงไม่สามารถยื้อ ได้นานเช่นนี้

สีหน้าของเจวี๋ยเยือกเย็น

มือทั้งสองของเขารอให้ยอดฝีมือทั้งสี่คนนี้บรรลุก่อนที่จะลงมือ

เขาสามารถใช ้ประโยชน์จากการที่ทั้งสี่คนนี้ยังไม่แข็งแกร่งและ เพิ่งบรรลุขอบเขตปฐมโกลาหลเพื่อปราบปรามและกักขังพวกเขา

อย่างไรก็ตาม มันก็หมายความว่าเขาจะมีศัตรูที่มีแข็งแกร่งมาก ขึ้น

เขาต้องระวัง ในกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในความ โกลาหล ยอดฝี มือที่ถูกกักขังจะหลุดออกรอดและอาจเป็ นภัย อันตรายส าหรับเขา

นี่อาจเป็ นผลลัพธ ์ที่คนอื่นต้องการเห็น

ทั้งสี่คนนี้อาจทาให้เขาเสียสมาธิและยังรั้งเขาไว้เมื่อมีการ เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในความโกลาหล!

เขาปราบปรามเทพเจ้ายักษ์โกลาหลด้วยมือเดียว จากนั้นจึงหัน กลับมาและประเคนหมัดไปที่เทพเจ้าบรรพกาลเบิกความว้างเปล่า

“บรรลุขอบเขตปฐมโกลาหลแล้วอย่างไรกัน? วันนี้ ข้าจะ ปราบปรามพวกเจ้าทุกคน!”

เทพเจ้าบรรพกาลเบิกความว่างเปล่าถูกทุบเข้าสู่เต๋าสวรรค์

ในขณะนี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกศักดิ์สิทธิ์ต่างตื่นตระหนก

อวตารของยอดฝีมือซีดเซียวไปหมด

ในลานบ้าน สีหน้าของเฮยเยว่และคนอื่น ๆ ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

“ฮึ่ม!”

น้าเสียงเย็นชาของฉู่เซวียนเข้าหูของทุกคนในการต่อสู้

“เต๋าสวรรค์เป็ นศูนย์กลางของความโกลาหล แบกรับโชคชะตา ของความโกลาหล ทิศทางและอนาคตของความโกลาหลไม่ใช่สิ่งที่ เจ้าจะอวดดีได้!”

หลังจากที่ฉู่เซวียนพูด เจวี๋ยก็หยุดชั่วคราว

ทันทีหลังจากนั้น ร่างมายาสองสามร่างก็ลงมาจากชั้นสูงสุดแห่ง ความโกลาหล

พวกเขาทั้งหมดมองไปที่เต๋าสวรรค์ด้วยความตกใจ

ยอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลอีกคนหรือ?

เป็ นไปได้อย่างไร?

พวกเขารู ้ดีว่ามียอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลจานวนกี่คนที่อยู่ ในความโกลาหล

หากมีใครบรรลุขอบเขตปฐมโกลาหล พวกเขาจะไม่รู ้ได้ อย่างไร?

พวกเขาทั้งหมดมองไปยังเต๋าสวรรค์ด้วยท่าทางงุนงง

“ควบคุมความโกลาหลหรือ กล้าดีอย่างไร! เจ้ามาจากที่ใดกัน? เจ้าต้องการจะล้มล้างกฎแห่งปฐมโกลาหลของข้าหรือ?” เจวี๋ยตะโกน อย่างเย็นชา

ทันทีหลังจากนั้น มือยักษ์ก็กดลงบนเต๋าสวรรค์

คราวนี้เขาไม่ลังเลใจแล้ว พลังสูงสุดแห่งการดับสูญดูเหมือนว่า ต้องการตัดเต๋าสวรรค์ออกจากโลกศักดิ์สิทธิ์

“เจ้าได้ทาการปิดกั้นเส้นทางสู่ขอบเขตปฐมโกลาหล และทาให้ การเติบโตของความโกลาหลอ่อนแอลง เจ้าจะต้องตาย!”

พลังลึกลับปรากฏขึ้นและขัดขวางมือของเจวี๋ย

ฉู่เซวียนก้าวไปข้างหน้าและเปิดใช ้งานอ านาจเทพเจ้าบรรพกาล ของเขา

เส้นทางที่ทอดยาวด้วยดวงดารากระจายออกไปจากโลกสู่ความ โกลาหล

มังกรฟ้ า พยัคฆ์ขาว เต่าดา และวิหคเพลิง อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ได้ ปกป้ องรถม้าดาราจตุวิญญาณและแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา