ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 706 การลงโทษ
หัวใจของยอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลทั้งสี่สั่นไหว ทันใดนั้น หนึ่งในนั้นก็มีแรงบันดาลใจขึ้นมา
เขาโค้งค านับและกล่าวว่า “ผู้อาวุโส เราเป็ นยอดฝีมือขอบเขต ปฐมโกลาหลรุ่นหลัง สองคนนี้เป็ นรุ่นพี่ของเรา เมื่อเทียบกับพวกเขา แล้ว เราไม่ค่อยรู ้อะไรมากนักเกี่ยวกับกฎของความโกลาหล”
“ความเข้าใจเรื่องความโกลาหลและความสงบเรียบร ้อยของพวก เขานั้นเกินกว่าพวกเรามากโข”
“เนื่องจากเราทาผิด เราต้องถูกลงโทษโดยธรรมชาติ พวกเราทั้ง สี่ยังโข่เหลา และไม่รู ้ว่าเราควรได้รับการลงโทษแบบใด ข้าคิดว่าเรา ควรถามผู้อาวุโสทั้งสองว่าเราควรถูกลงโทษอย่างไร”
ชายชราสองคนสาปแช่งในใจ ‘เจ้าสารเลว เจ้ากล้าลากเราเข้า ไปเกี่ยวจริง ๆ!’
“นั่นก็สมเหตุสมผล” ฉู่เซวียนพยักหน้า เขามองไปที่ชายชราสองคน “เจ้าสองคนว่าอย่างไร?” ชายชราทั้งสองมองหน้ากันด้วยสีหน้าหนักใจ
หากพวกเขาไม่ระวัง พวกเขาคงจะถูกสาปแช่งไปชั่วนิรันดร ์
หนึ่งในนั้นกล่าวอย่างระมัดระวังว่า “นายท่าน เราทาผิดพลาดไป แล้วจริง ๆ ซึ่งขัดขวางระเบียบของความโกลาหล โดยปกติแล้ว เรา ต้องยอมรับการลงโทษสาหรับสิ่งนี้ และจะทาทุกสิ่งที่นายท่านกล่าว โดยไม่มีการโต้แย้ง”
ชายชรารู ้ว่าจะต้องพูดอะไร
ฉู่เซวียนอารมณ์ดีและมองไปที่ชายชราสองคนด้วยความพึง พอใจ
คนที่อ่านตาราในห้องและปรับตัวได้ดี ย่อมมีประสิทธิภาพในการ ทาสิ่งต่าง ๆ แทนเขาในอนาคตอย่างแน่นอน
ส่วนอีกสี่คนยังขาดไปเล็กน้อย
“เนื่องจากเป็ นกรณีนี้ ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป พวกเจ้าสองคน จะต้องรับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร ้อย เพื่อให้อัจฉริยะ สามารถเติบโตได้โดยไม่ถูกปราบปราม และน าพาความโกลาหลจะ เจริญรุ่งเรือง”
นี่ไม่ใช่การลงโทษจริง ๆ
แน่นอนว่าทั้งสองถือเป็ นคนของเขา เพราะพวกเขาจะต้อง จัดการสิ่งต่าง ๆ ในนามของเขา
“ขอรับนายท่าน!”
ชายชราทั้งสองถอนหายใจด้วยความโล่งอกและตอบกลับอย่าง รวดเร็ว
ดวงตาของ ฉู่เซวียนหันไปหายอดฝีมือขอบเขตปฐมโกลาหลอีก สี่คน ซึ่งแทบจะไม่สามารถควบคุมความกังวลใจของพวกเขาได้
“พวกเจ้าทั้งสี่คนจะต้องไตร่ตรองความผิดพลาดของพวกเจ้า อย่างสันโดษไปเป็ นเวลาพันล้านปี!”
ทั้งสี่คนถอนหายใจด้วยความโล่งอก การลงโทษนี้สามารถถือ เป็ นเพียงการปิดด่านฝึกฝน
โดยไม่รอให้พวกเขาตอบ ฉู่เซวียนพูดต่อ “นอกจากนี้ ข้าจะ ถอดพลังสูงสุดของเจ้าครึ่งหนึ่งออก และอัดฉีดมันเข้าไปในเต๋า สวรรค์เพื่อเป็ นการลงโทษ!”
สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป
การลงโทษนี้มากเกินไป!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ พวก เขาจะท าอย่างไรได้?
“พวกเจ้าไม่พอใจหรือ?”
เสียงอันสง่างามของฉู่เซวียนดังกึกก้อง
“ไม่ขอรับ!”
ทั้งสี่คนรีบตอบ การต่อต้านมีเพียงความตาย ซึ่งเป็ นทางเลือกที่ แย่กว่ามาก
“อยากให้ข้าลงมือ หรือจะท าเอง”
“พวกเราจะไม่รบกวนผู้อาวุโสเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเราจะทาเอง”
พวกเขารีบด าเนินการด้วยตนเองและดึงพลังสูงสุดของพวกเขา ออกมาครึ่งหนึ่งแล้วโยนมันเข้าไปในเต๋าสวรรค์
พวกเขากังวลว่าหากฉู่เซวียนเป็ นคนลงมือ มันจะไม่ใช่ครึ่งหนึ่ง แต่เป็ นทั้งหมด
ท าเองจะดีกว่า ไม่ว่าในกรณีใด ความแข็งแกร่งที่ลดลงชั่วคราว ก็ดีกว่าทางเลือกอื่นมาก
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาปิดด่านเป็ นเวลาหนึ่งพันล้านปี พวกเขา อาจจะฟื้นความแข็งแกร่งขึ้นมาได้บ้างแล้ว
“ผู้อาวุโส ท่านมีคาแนะนาอื่นใดอีกหรือไม่ หากไม่ พวกเราจะ กลับไปไตร่ตรองความผิดพลาดของเรา”
“ไปเถอะ”
ฉู่เซวียนโบกมือของเขา
“ขอรับ!”
พวกเขาทั้งสี่จากไปอย่างเร่งรีบและกลับไปยังชั้นสูงสุดแห่งความ โกลาหลเพื่อปิดด่านอย่างสันโดษ
น่าสะพรึงกลัวเกินไป!
ในที่สุดพวกเขาก็ปลอดภัย และรอดชีวิตจากการท่องขุมนรก!
“คาราวะนายท่าน!”
เทพเจ้ายักษ์โกลาหลและอีกสามคนรีบโค้งค านับด้วยความ เคารพ
หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสนี้ พวกเขาก็คงไม่สามารถบรรลุ ขอบเขตปฐมโกลาหลได้
ฉู่เซวียนเหลือบมองทั้งสี่คนแล้วพูดว่า “ฝึกฝนให้ดี แข็งแกร่งให้ ไว”
“หากพกเจ้าเต็มใจ พวกเจ้าสามารถสละเวลาเพื่อรักษากกฎแห่ง เต๋าสวรรค์และการพัฒนาของมันได้”
“ขอรับนายท่าน!”
ทั้งสี่คนรีบตกลงกัน
ในความเป็ นจริง แม้ว่าจะไม่มีค าแนะน าของ ฉู่เซวียนพวกเขาก็ ปกป้ องเต๋าสวรรค์เช่นเคย
ในขณะนี้ เต๋าสวรรค์ได้เปลี่ยนแปลงอีกครั้ง และขยายไปยังจุดที่ มันปกคลุมโลกโกลาหลบรรพกาล
พลังสูงสุดของยอดฝี มือขอบเขตปฐมโกลาหลทั้งสี่คนได้หล่อ เลี้ยงและเสริมความแข็งแกร่งให้กับเต๋าสวรรค์ และเข้าสู่ช่วงเวลาของ การพัฒนาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
ภายในเต๋าสวรรค์ ฉินมีความสุขมาก
เขาแข็งแกร่งขึ้น
เขารู ้สึกว่าความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่า บรรพชนมาร
ฉู่เซวียนมองไปที่ชายชราสองคน “ไปทาสิ่งที่พวกเจ้าต้องทา”
“ขอรับนายท่าน!”
ชายชราสองคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและหายตัวไปจาก ที่ที่พวกเขาอยู่ทันที
เทพเจ้ายักษ์โกลาหลและอีกสามคนก็จากไป และเข้าสู่ชั้นสูงสุด แห่งความโกลาหลเพื่อทาความคุ้นเคยกับพลังสูงสุดของพวกเขา
แต่พวกเขาก็รวมตัวกันเพื่อที่จะสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ได้ พวกเขาทั้งสี่คนมีอวตารในเต๋าสวรรค์ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถ ตรวจจับความผิดปกติใด ๆ ที่นั่นได้เกือบจะในทันที
ฉู่เซวียนกลับไปที่รถม้าดาราจตุวิญญาณและเส้นทางดวงดาราก็ หายไปในความโกลาหล
เสียงของเขาก้องกังวานในความโกลาหล
“สิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่มีเส้นทางเต๋าต่ากว่า 100,000 ลี้สามารถเข้า สู่เต๋าสวรรค์ได้”
เต๋าสวรรค์เปิดให้สาธารณชนเข้าชมอย่างเป็ นทางการ
แน่นอนว่ามันยังจ ากัดความแข็งแกร่งของผู้ที่สามารถเข้าไปได้
ด้วยฉินและเฟิงหยิ่ง ซึ่งเป็ นสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์แห่งเต๋าสวรรค์ทั้ง สอง กฎแห่งเต๋าสวรรค์จะไม่ถูกรบกวนจากภายใน ภัยคุกคามเพียง อย่างเดียวย่อมมาจากภายนอกเต๋าสวรรค์
ในอนาคต เต๋าสวรรค์จะเป็ นศูนย์กลางของความโกลาหลอย่าง แน่นอน และเป็ นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในหัวใจของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด