ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 733 ศิษย์คนแรกในโลกตะวันสวรรค์(2)
“หญิงสาวคนนี้ขี้กลัวเกินไป”
เลี่ยเทียนบินออกไป และหัวของเขาก็ตกลงไปบนโต๊ะ
ใบหน้าของอี้หลิงหลิงยังคงซีดเซียวขณะที่นางเดินเข้ามาในลาน บ้านด้วยตัวสั่น
เมื่อนางมองไปที่คนบนเก้าอี้ นางก็พบว่าเขาดูไม่แก่กว่านางมาก นัก
แน่นอนว่านางไม่ได้คิดอย่างนั้นจริง ๆ
ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวของนางคือชายหนุ่มคนนี้เป็ นสัตว์ ประหลาดเฒ่า
ซูเซียนเอ๋อร์ออกมาจากบ้านและยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เซวียน
อี้หลิงหลิงกาลังโศกเศร ้า เสื้อผ้าของนางขาดรุ่งริ่ง และใบหน้า เปื้อนโคลนตม
อย่างไรก็ตามใคร ๆ ก็บอกได้ว่านางเป็ นคนที่งดงาม
เป็ นไปได้หรือไม่ที่ฉู่เซวียนกาลังจะรับสาวใช ้คนอื่นเข้ามา?
เขาจะรับศิษย์ใช่หรือไม่?
ฉู่เซวียนมองไปที่อี้หลิงหลิง เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวคนนี้ประสบ โชคร ้ายจึงหลบหนีมายังที่นี่
เขาถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “เจ้ายินดีเป็ นศิษย์ของข้าหรือไม่”
อี้หลิงหลิงล้มลงคุกเข่า
“ศิษย์อี้หลิงหลิงคารวะท่านอาจารย์!”
นางไม่จ าเป็ นต้องลังเลเลย
ไม่ว่าคนตรงหน้านางจะมีเจตนาร้ายหรือไม่ก็ตาม นางก็ไม่มี ทางเลือก
นี่เป็ นโอกาสเดียวของนางที่จะแก้แค้น
นางยินดีจ่ายราคาใดก็ตามตราบใดที่ทาให้นางสามารถแก้แค้น ได้
ซูเซียนเอ๋อร์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในใจ
เขารับศิษย์มิใช่สาวใช้
นางมีความสุขที่ได้เป็ นสาวใช ้เพียงคนเดียว เพราะมัน หมายความว่าสถานะของนางมั่นคง
อี้หลิงหลิงกราบไหว้อาจารย์ของนางด้วยความเคารพ
“ท่านได้รับศิษย์คนแรกในโลกตะวันสวรรค์ โชคชะตาของศิษย์ นั้นไม่ธรรมดา และนางมีกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุด ท่านได้รับ
รางวัล วิชาไร ้ลักษณ์สูงสุด กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไร ้ลักษณ์ และการฝึกฝน พลังยุทธ ์หมื่นปี”
แน่นอนว่าหลังจากรับอี้หลิงหลิงเป็ นศิษย์แล้ว ฉู่เซวียนก็กดรับ รางวัลจากระบบ
วิชาไร ้ลักษณ์สูงสุดเป็ นวิชายุทธ ์ที่จะช่วยให้อี้หลิงหลิงบรรลุ ขอบเขตเหนือสูงสุด และเข้ากันได้กับร่างพิเศษของนางอย่าง สมบูรณ์
ฉู่เซวียนมั่นใจว่าแม้แต่วิชายุทธ ์ของเลี่ยเทียนก็ไม่สามารถ เปรียบเทียบกับที่ระบบมอบให้เขาได้
นอกเหนือจากวิชายุทธ ์แล้ว ยังมีกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมีไว้สาหรับ ศิษย์ของเขาอีกด้วย
รางวัลการฝึกฝนพลังยุทธ ์หมื่นปีคือสิ่งที่ฉู่เซวียนให้ความสาคัญ
หลังจากบรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาล เขาก็แข็งแกร่งขึ้นอย่าง ชัดเจน
หลังจากกดรับรางวัล ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ในทันที
ฉู่เซวียนพอใจกับสิ่งนี้อย่างมาก
ด้วยรางวัลการฝึ กฝนพลังยุทธ ์ที่ระบบมอบให้ เขาจึงสามารถ บรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาลได้ภายในพันปี ดังนั้นหากเขาต้องการ
บรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดภายในหมื่นปี เขาจะต้องพึ่งพารางวัลของ ระบบอีกครั้ง
ท้ายที่สุดแล้ว ระบบไม่อนุญาตให้เขาปิ ดด่านฝึ กฝนในช่วง ระยะเวลาที่ “อยู่บ้าน”
“เจ้าเป็ นศิษย์คนที่สิบของข้า ลุกขึ้นเถอะ” ฉู่เซวียนพูดอย่าง อ่อนโยน
อี้หลิงหลิงยังคงหมอบราบอยู่กับพื้น และนางพูดด้วยน้าเสียง ตะกุกตะกัก “ท่านอาจารย์ ข้ารู้สึกโศกเศร้าเหลือเกิน ท่านอาจารย์ ช่วยทวงคืนความยุติธรรมให้แก่ข้าด้วย!”
“เจ้าควรแก้แค้นด้วยตนเอง มีเพียงการฆ่าศัตรูของเจ้าเท่านั้นถึง จะทาให้หัวใจเต๋าที่กระสับกระส่ายของเจ้าบรรเทาลง และเส้นทางการ ฝึกฝนของเจ้าก็จะราบรื่นขึ้น”
อี้หลิงหลิงรู ้สึกถึงพลังอ่อนโยนปรากฏขึ้นและยกนางให้ลุกขึ้น ยืน
“ด้วยความสามารถของเจ้า เจ้าจะแก้แค้นได้ภายในไม่กี่ปี”
อี้หลิงหลิงมองไปที่ฉู่เซวียนและถามว่า “พรสวรรค์ของข้าดีเพียง นั้นเลยหรือ? แม้ว่าศาลาสวรรค์จะบอกว่าข้ามีกายาวิญญาณไร ้ ลักษณ์ แต่ความสามารถและความก้าวหน้าในการฝึกฝนของข้าก็ อ่อนด้อยอยู่”
เมื่อเทียบกับอัจฉริยะที่ไร ้เทียมทานคนอื่น ๆ ที่บรรลุขอบเขต วิญญาณแล้ว นางเป็ นคนที่อ่อนแอที่สุด
“นี่มันเรื่องบัดซบอันใดกัน? กายาวิญญาณไร ้ลักษณ์ขยะนั่น หรือ!”
เลี่ยเทียนอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
สีหน้าของอี้หลิงหลิงมืดมน กายาวิญญาณไร ้ลักษณ์เป็ นร่างขยะ …
เมื่อมองดูหัวบนโต๊ะ นางก็เต็มไปด้วยความอยากรู ้อยากเห็น นี่ คือสัตว์ประหลาดแบบใดกัน?
เขาถูกควบคุมโดยท่านอาจารย์หรือ?
ไม่ว่านางจะมองดูอย่างไร ดูเหมือนว่าอาจารย์ของนางก็ไม่ใช่คน ชั่วร ้าย
“แม้ว่ากายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สามารถฝึกฝนจนบรรลุขอบเขต เต๋านิรมิต แต่ก็ยังคงเป็ นเพียงกายาขยะ” เลี่ยเทียนกล่าวต่อ
อี้หลิงหลิงรู ้สึกสับสนเล็กน้อย ขอบเขตเต๋านิรมิตคืออะไรกัน?
“อย่างไรก็ตาม สาวน้อย เจ้าไม่ได้มีกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์ แต่ เจ้ามีกายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุด!”
กายาวิญญาณไร ้ลักษณ์สูงสุด?
อี้หลิงหลิงพูดอย่างระมัดระวัง “แต่ศาลาสวรรค์บอกว่าข้ามีกายา วิญญาณไร ้ลักษณ์…”
“ศาลาสวรรค์หรือ? แล้วอย่างไร พวกมันเป็ นแค่มดปลวก!” เลี่ย เทียนสบถ
อาจเป็ นเพราะเขาเก็บกดมานาน
ต่อหน้าฉู่เซวียน เขาต้องประพฤติตนให้ดี แต่ข้อจากัดนั้นใช ้ ไม่ได้ต่อหน้าอี้หลิงหลิง
นอกจากนี้ การได้เห็นนางทาให้เขานึกถึงสหายเก่า
เขาปฏิบัติต่ออี้หลิงหลิงเหมือนกับน้องสาวของตนเอง
หัวของอี้หลิงหลิงกาลังส่งเสียงพึมพา ศาลาสวรรค์เป็ นเพียงมด ปลวกหรือ?
พวกเขาเป็ นขุมอานาจที่ลึกลับและทรงพลังที่สุดในโลก!
สัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ความมั่นใจมาจากที่ใด?
เลี่ยเทียนบอกได้ว่านางกาลังคิดอะไรอยู่ เขากลอกตาและพูดว่า “สาวน้อย โลกนี้กว้างใหญ่มาก สถานที่แห่งนี้เป็ นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของโลกที่ห่างไกล เจ้าคิดว่าสถานที่นี้เป็ นศูนย์กลางของโลกทั้งใบ จริงหรือ”
อี้หลิงหลิงตกตะลึง
“เจ้าต้องมองการไกล ศาลาสวรรค์เป็ นเพียงขั้นบันไดให้เจ้าก้าว ผ่าน” เลี่ยเทียนกล่าวต่อ
ฉู่เซวียนพยักหน้าเห็นด้วย
“ตาเฒ่าพูดถูก การเดินทางของเจ้าไม่ได้จากัดอยู่เพียงที่เล็ก ๆ นี้เท่านั้น”
อี้หลิงหลิงตกใจมาก
สถานที่แห่งนี้เป็ นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของโลกจริงหรือ?
“หมายความว่าอย่างไรเจ้าคะท่านอาจารย์”
ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ
“ฐานพลังยุทธ ์ในปัจจุบันของเจ้าต่าเกินไป เป้ าหมายของเจ้าคือ การพัฒนาความแข็งแกร่ง ไม่ต้องกังวลกับสิ่งเหล่านี้”
ใบหน้าของอี้หลิงหลิงเริ่มจริงจัง และนางก็พูดอย่างจริงจัง “เจ้าค่ะ ท่านอาจารย์!”
นางยังไม่ได้แก้แค้น แล้วโลกภายนอกอันกว้างใหญ่นี้จะเกี่ยว อะไรกับนาง?
แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็ นเพียงส่วนเล็ก ๆ แต่ก็ยังคงเป็ นโลกที่ กว้างใหญ่ส าหรับนาง
เลี่ยเทียนลอยขึ้นมาอีกครั้งและวนรอบอี้หลิงหลิง ยิ่งเขามองนาง เขายิ่งชอบนาง
เขารู ้สึกเสียใจที่ไม่สามารถรับนางมาเป็ นศิษย์ได้
อี้หลิงหลิงรู ้สึกกังวลมากจนขนลุกสู่
นางมองไปที่ฉู่เซวียนเพื่อขอความช่วยเหลือ
“อย่ากลัวเลย นี่คือเลี่ยเทียน เขาเคยเป็ นยอดฝี มือ แต่เพราะ เหตุการณ์บางอย่างท าให้เขาเหลือเพียงหัว” ฉู่เซวียนอธิบาย
“นี่คือสาวใช ้ของข้า ซูเซียนเอ๋อร์”
อี้หลิงหลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่อีกฝ่ ายไม่ใช่ สัตว์ประหลาด
นางโค้งคานับซูเซียนเอ๋อร ์แล้วพูดว่า “อี้หลิงหลิงคารวะซู… อาจารย์น้า!”
“ลุกขึ้นเถอะ” ซูเซียนเอ๋อร ์กล่าวอย่างมีความสุข
เมื่อมองดูเลี่ยเทียนแล้ว อี้หลิงหลิงก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “ผู้ อาวุโสเลี่ยเทียน ท่านเคยเป็ นยอดฝี มือขอบเขตจักรพรรดิมาก่อน หรือไม่”
เมื่อเลี่ยเทียนได้ยินสิ่งนี้ หัวของเขาก็หมุนไปรอบ ๆ ด้วยความ โกรธ
ใบหน้าของอี้หลิงหลิงซีดเซียว
เขาน่าสะพรึงกลัวมาก!
หัวของเขาลุกเป็ นไฟ เป็ นไปได้หรือไม่ว่านางได้จี้ปมเก่าของเขา? การเหลือเพียงหัวนั้นมันน่าสลดใจอย่างยิ่ง เป็ นไปได้หรือไม่ว่าเขาได้รับบาดเจ็บเพราะยอดฝีมือจากศาลา สวรรค์? “ขอบเขตจักรพรรดิอะไรกัน? พวกเขาล้วนเป็ นมด! ข้าสามารถ ฆ่าพวกเขาเป็ นล้าน ๆ คนได้เพียงแค่พ่นลมหายใจ!” เลี่ยเทียนรู้สึกฉุนเฉียว เขาบินวนไปรอบ ๆ อี้หลิงหลิงและพูดว่า “สาวน้อย ท่านปู่ผู้นี้คือ …”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็โดนตบกระแทกกับพื้น เปลวไฟบนหัวของเขาดับลงแล้ว ดวงตาของเขาหมุนไปรอบ ๆ ราวกับว่าเขาอยู่ในสภาวะมึนงง ฉู่เซวียนดึงมือของเขากลับและเยาะเย้ย สหายเลี่ยเทียนผู้นี้ดูเหมือนจะไม่ซื่อสัตย์
อี้หลิงหลิงเป็ นศิษย์ของเขา หากนางเรียกอีกฝ่ ายว่าปู่ นั่นไม่ได้ หมายความว่าเลี่ยเทียนจะมีศักดิ์อาวุโสกว่าฉู่เซวียนหรือ? เห็นได้ชัดว่าสหายผู้นี้กาลังร ้องหาความเจ็บปวด!
อี้หลิงหลิงตกตะลึง เลี่ยเทียนตกใจมาก
เขาไม่ได้สังเกตเห็นการโจมตีของฉู่เซวียน
ไม่ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด เขาก็เคยเป็ นยอดฝีมือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล
ถึงตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเขายังเหนือกว่ายอดฝีมือขอบเขต เต๋าเหนือลิขิต
อย่างไรก็ตาม เขากับไม่ทันได้ตั้งตัว! สิ่งนี้หมายความว่าอะไร? ฉู่เซวียนได้สร ้างเต๋าของตนเองแล้ว!
พรสวรรค์ของเขาน่าสะพรึงกลัวเกินไป นานเพียงใดแล้วที่เขาบรรลุขอบเขตเต๋าเหนือลิขิต? หลังจากนั้นไม่นาน เลี่ยเทียนก็ลอยขึ้น เขายังคงเวียนหัวอยู่บ้าง “ข้าแค่เผลอกัดลิ้น” เขากล่าวอย่างช่วยไม่ได้
“จริงหรือ?” ฉู่เซวียนหัวเราะเยาะ
เลี่ยเทียนหัวเราะอย่างสิ้นหวัง และมองไปที่อี้หลิงหลิงอีกครั้ง “สาวน้อย…”
“หากยังเรียกศิษย์ของข้าเช่นนั้น…” ฉู่เซวียนตะคอก เลี่ยเทียนพูดไม่ออก