ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 735 เลี่ยเทียนมึนงง(2)
นอกจากนี้ เสื้อผ้าของนางยังพิเศษและถูกทอจากใยผ้าที่ไม่ ธรรมดาอีกด้วย
นางรู ้สึกว่าแม้แต่ยอดฝี มือขอบเขตจักรพรรดิก็ไม่สามารถท า ร ้ายนางในขณะที่นางสวมเสื้อผ้าเหล่านี้ได้
“อาจารย์น้าซู…”
“อย่าเรียกข้าว่าน้าเลย มันท าให้ข้าดูแก่ เรียกข้าว่าพี่สาวเถอะ”
ซูเซียนเอ๋อร์หัวเราะ
“พี่สาวซู อาจารย์คือ…”
“เจ้าจะรู้เองในอนาคต นายน้อยทรงพลังอย่างมาก” ซูเซียนเอ๋ อร์กล่าวอย่างลึกลับ
อี้หลิงหลิงได้เริ่มฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง เนื่องจากมีความหวัง ในการแก้แค้นของนาง
ทุกเช้าหลังจากกราบไหว้ฉู่เซวียนแล้ว นางก็ฝึ กฝนอย่างไม่ สิ้นสุด
พลังวิญญาณในหุบเขานั้นมีมากมายมากกว่าในโลกภายนอก และด้วยวิชายุทธ ์ที่เหมาะสมนี้ การฝึกฝนของอี้หลิงหลิงก็ก้าวหน้าไป ด้วยความเร็วปานสายฟ้ า
ยิ่งนางฝึกฝนมากเท่าใด อี้หลิงหลิงก็ยิ่งตระหนักว่าวิชายุทธ ์ที่ฉู่ เซวียนมอบให้นางนั้นทรงพลังเพียงใด
วันหนึ่ง อี้หลิงหลิงมาแสดงความเคารพต่อฉู่เซวียนตามปกติ แต่ แล้วนางก็ตระหนักว่าฉู่เซวียนไม่ได้อยู่ที่ลานบ้าน
ในอดีต ทุกครั้งที่นางมาแสดงความเคารพต่ออาจารย์ของนาง อาจารย์ก็จะนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสบาย ๆ อย่างไร ้กังวล
เลี่ยเทียนลอยอยู่เหนือหัวนาง
อี้หลิงหลิงไม่ได้กลัวเขาอีกต่อไป
“ผู้อาวุโสเลี่ยเทียน” อี้หลิงหลิงทักทายเขา
“ไม่เลว เจ้าบรรลุขอบเขตวิญญาณแล้ว” เลี่ยเทียนกล่าวขณะที่ เขาบินวนไปรอบ ๆ อี้หลิงหลิง
“อาจารย์ของเจ้ากาลังปลูกสิ่งเหล่านั้น” เลี่ยเทียนกล่าวขณะที่ เขามองออกไปนอกลานบ้าน
อี้หลิงหลิงอยากรู ้อยากเห็น อาจารย์ของนางทรงพลังมาก เหตุ ใดเขาถึงยังปลูกผลไม้และสมุนไพรเหล่านั้นอยู่?
ตอนนี้นางรู ้แล้วว่าสมบัติเหล่านี้เป็ นเพียงวัตถุดิบธรรมดา ๆ ส าหรับอาจารย์ของนาง
ซูเซียนเอ๋อร ์มักจะเลือกสรรพวกมันมาท าอาหาร
อี้หลิงหลิงยังอ่อนแออยู่ ดังนั้นนางจึงยังทานมันได้ไม่มากนัก
นางเดินออกจากลานบ้านและผ่านป่าโบราณ
หลังจากนั้น นางเห็นอาจารย์ของนางกาลังปลูกสมุนไพร วิญญาณประเภทหนึ่ง
ซูเซียนเอ๋อร ์ติดตามเขาไปพร ้อมกับอุ้มแมวตัวขาวไว้ในอ้อม แขนของนาง
อี้หลิงหลิงก้าวไปข้างหน้าเพื่อแสดงความเคารพ “อาจารย์ โปรด ให้ข้าปลูกสมุนไพรวิญญาณเหล่านี้แทนท่านเถอะเจ้าค่ะ”
“นี่เป็ นส่วนหนึ่งในชีวิตประจาวันของข้า และข้าก็ไม่ต้องการให้ เจ้าท า”
อี้หลิงหลิงไม่เข้าใจว่าเหตุใดยอดฝีมือเช่นอาจารย์ของนางถึงใช ้ ชีวิตเหมือนคนธรรมดา
บางทีนางอาจจะสามารถเข้าใจการกระท าของอาจารย์ได้ก็ ต่อเมื่อนางแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
ฉู่เซวียนมองไปที่สมุนไพรวิญญาณแล้วพูดว่า “เจ้าต้องการอะไร หรือไม่? เพียงแค่เลือกสิ่งที่เจ้าต้องการ พวกมันล้วนเป็ นของ ธรรมดา”
เขามองไปที่อี้หลิงหลิงและพูดต่อ “เป็ นการดีที่จะฝึ กฝนอย่าง ขยันขันแข็ง อย่างไรก็ตาม เจ้าต้องสร ้างสมดุลระหว่างการฝึกฝนและ
การพักผ่อน เจ้าไม่สามารถหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนเกินไปได้ มิฉะนั้น เจ้าจะคลุ้มคลั่ง”
“ข้ารู ้ว่าเจ้าต้องการแก้แค้นโดยเร็วที่สุด อย่างไรก็ตาม หากเจ้า ไม่พบความสมดุล เจ้าจะสูญเสียทิศทางหลังจากที่เจ้าแก้แค้นได้ ส าเร็จ”
“อย่าสูญเสียตนเอง เจ้าต้องจ าไว้ว่าศัตรูของเจ้าอ่อนแออย่าง มาก พวกเขาเป็ นเพียงขั้นบันไดให้เจ้าก้าวผ่าน”
“ฝึกฝนและผ่อนคลายเมื่อเจ้าต้องการ”
สีหน้าของอี้หลิงหลิงเปลี่ยนไป จากนั้นนางก็โค้งคานับและกล่าว ว่า “ขอบคุณพระคุณท่านอาจารย์ที่ชี้แนะเจ้าค่ะ!”
ฉู่เซวียนโบกมือจอบและปลูกสมุนไพรวิญญาณต่อไป
“เจ้าไม่จ าเป็ นต้องเป็ นเอ่ยทางการมากนัก ผ่อนคลายและมี ชีวิตชีวา เจ้ายังคงเด็กอยู่”
“แค่เจ้ายอมรับข้าในฐานะอาจารย์ในใจก็เพียงพอแล้ว ไม่ จาเป็ นต้องมีพิธีรีตองเช่นนั้น”
ดวงตาของอี้หลิงหลิงเปลี่ยนเป็ นสีแดง
“ท่านอาจารย์…”
“พรุ่งนี้ข้าจะสอนเต๋าแห่งกระบี่ให้เจ้า”
ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ
“เจ้าค่ะ”
อี้หลิงหลิงพยักหน้าและยิ้ม
วันถัดไป
ฉู่เซวียนเริ่มสอนอี้หลิงหลิงถึงวิชามาตรฐานจากสานักของเขา ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
วิชาหลบหนี วิชาปกปิดกลิ่นอาย และวิชาเอาชีวิตรอดอื่น ๆ ล้วน เป็ นสิ่งที่ต้องเรียนรู ้หากใครก็ตามมาเป็ นศิษย์ของเขา
โดยเฉพาะวิชาหลบหนีของเขาซึ่งอาจกล่าวได้ว่าไร ้เทียมทาน
วิชาหลบหนี วิชาปกปิ ดกลิ่นอาย แม้กระทั่งเปลี่ยนแปลง รูปลักษณ์และกลิ่นอายก็ถูกสอนทีละอย่าง
สิ่งเหล่านี้ล้วนจาเป็ น
เลี่ยเทียนตกตะลึง
ฉู่เซวียนมีประสบการณ์มากเพียงใดกัน?
เลี่ยเทียนไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้วยวิชาเหล่านี้ ประสบการณ์ที่ฉู่เซ วียนมอบให้จะช่วยให้อี้หลิงหลิงหลบหนีการไล่ตามแม้แต่ยอดฝีมือ ขอบเขตว่างเปล่าได้
เขาคิดว่าเมื่ออี้หลิงหลิงบรรลุขอบเขตจริงแท้ นางจะสามารถ หลบหนีจากยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิได้
ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ
…
เลี่ยเทียนยังสงสัยว่าฉู่เซวียนได้สร ้างวิชาการหลบหนีและ วิชาการเอาชีวิตรอดที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้โดยอิงจากหลายปีที่เขาถูก ตามล่า
ไม่เพียงแค่นั้น เขายังเกิดความสับสนทุกประเภทอีกด้วย
วิชาสร ้างร่างมายา
และเมื่อถึงจุดหนึ่ง ร่างมายานั้นจะระเบิดออกมาในทันทีเพื่อปก คลุมร่างหลัก
เลี่ยเทียนตื่นตาตื่นใจกับภาพที่เห็น
ไม่มีขุมอานาจใดในโลกตะวันสวรรค์ที่มีวิชาการหลบหนีและ วิชาการเอาชีวิตรอดที่ครอบคลุมเช่นนี้!
เลี่ยเทียนยังสงสัยว่าฉู่เซวียนคงจะบรรลุแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ด้วย วิชาเหล่านี้
หลังจากสอนวิชามาตรฐานให้อี้หลิงหลิงแล้ว ฉู่เซวียนก็เริ่มสอน เต๋าแห่งกระบี่
เขามีประสบการณ์ในเรื่องนี้มากมายเพราะเคยสอนติงเยว่มาแล้ว
นอกเหนือจากเต๋าแห่งกระบี่แล้ว เขายังสอนวิชาการโจมตีและ การป้ องกันอื่น ๆ ให้นางอีกด้วย
ท้ายที่สุดแล้ว อี้หลิงหลิงไม่ใช่อัจฉริยะที่เชี่ยวชาญเรื่องเต๋าแห่ง กระบี่
…
กาลเวลาไหลเหมือนสายน้า
ฉู่เซวียนนั่งบนเก้าอี้อย่างสบาย ๆ อย่างไร ้กังวล และหันศีรษะไป มองบ้านไม้ที่อยู่ข้างเคียง
อี้หลิงหลิงกาลังทะลวงขอบเขตจักรพรรดิ
ตามคากล่าวของเลี่ยเทียน ในโลกตะวันสวรรค์ การทะลวงจาก ขอบเขตห้วงลี้ลับสู่ขอบเขตจักรพรรดิภายในสามปี ถือเป็ น ความสาเร็จที่ยิ่งใหญ่
นอกจากนี้ เมื่อนางทาสาเร็จ นางจะอยู่ยงคงกระพันในหมู่ยอด ฝีมือขอบเขตเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช ้กระบี่ศักดิ์สิทธิ์
แม้จะเป็ นผู้ฝึ กยุทธ ์ขอบเขตจักรพรรดิขั้นที่ 1 นางก็ไม่น่าจะมี ปัญหาในการเอาชนะผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจักรพรรดิในที่รกร ้างแห่งนี้
แน่นอนว่าไม่มีการรับประกันใด ๆ
แม้ว่าสถานที่นี้จะห่างไกลและมีข้อจากัดมาก แต่อัจฉริยะบางคน อาจสามารถค้นพบสิ่งใหม่ ๆ ภายในขอบเขตจักรพรรดิได้
ยิ่งติดอยู่ในขอบเขตจักรพรรดินานเท่าใด รากฐานการฝึกฝน และความเข้าใจก็จะยิ่งลึกซึ้งมากขึ้นเท่านั้น
ดังนั้น อี้หลิงหลิงอาจยังต้องบรรลุขอบเขตจักรพรรดิขั้นที่ 3 หรือสูงกว่านั้นเพื่อรับประกันความปลอดภัยของนาง
ดังที่กล่าวไปแล้ว หลังจากที่บรรลุขอบเขตจักรพรรดิแล้ว คงอีก ไม่นานก่อนที่อี้หลิงหลิงจะออกจากหุบเขาเพื่อหาทางแก้แค้น
ขึ้นอยู่กับนางที่จะเลือกว่าต้องการแก้แค้นเมื่อใด
หลังจากแก้แค้นแล้ว ก็คงอีกไม่นานก่อนที่นางจะออกจาก สถานที่รกร ้างแห่งนี้
ความแข็งแกร่งของยอดฝีมือไม่สามารถสร ้างได้เพียงแค่ปิดด่าน ฝึ กฝน ยอดฝี มือระดับสูงทุกคนต้องรบราฆ่าฟัน และเหยียบย่าศพ ของยอดฝีมือจานวนนับไม่ถ้วนก่อนที่จะถึงจุดสูงสุด
ฉู่เซวียนเฝ้ ารอการเดินทางของอี้หลิงหลิงในโลกตะวันสวรรค์
บางทีนางอาจจะช่วยเขากระตุ้นรางวัลของระบบ
เนื่องจากโลกตะวันสวรรค์ถูกแบ่งออกเป็ นส่วนเล็กส่วนน้อย มากมาย หากนางจัดการพวกมันตามก าลัง นางก็จะไม่พบกับคู่ต่อสู้ ที่แข็งแกร่งอย่างอุกอาจ
อี้หลิงหลิงสัมผัสได้ถึงพลังขอบเขตจักรพรรดิหลังจากที่นาง บรรลุ และรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
ในวิญญาณของนาง กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไร ้ลักษณ์ดูเหมือนจะ กลายเป็ นภาพมายา ราวกับว่ามันได้รวมเป็ นหนึ่งเดียวกับวิญญาณ ของนาง
“ท่านพ่อ ท่านแม่! บุตรสาวของท่านก าลังจะล้างแค้นท่านให้ใน ไม่ช้า!”
ขอบเขตจักรพรรดิขั้นที่ 1 ยังไม่เพียงพอ!
ดวงตาของอี้หลิงหลิงตั้งใจแน่วแน่ นางจะออกจากหุบเขาเพื่อแก้ แค้นเมื่อนางบรรลุขอบเขตจักรพรรดิขั้นที่ 9
เมื่อถึงจุดนั้น นางจะกาจัดศาลาสวรรค์เช่นกัน…
และทาลายการจัดอันดับเหล่านั้น!
ตั้งแต่สมัยโบราณ มีผู้คนกี่คนแล้วที่ได้รับอันตรายจากการจัด อันดับเหล่านี้?
มีกี่คนแล้วที่สูญเสียตระกูลเพราะเหตุนี้?
ศาลาสวรรค์นั้นลึกลับ แต่อี้หลิงหลิงไม่ได้หวาดกลัว นางเชื่อว่า เมื่อนางเป็ นผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจักรพรรดิขั้นที่ 9 นางยังจะสังหารยอด ฝีมือขอบเขตสูงสุดขั้นที่ 3 ได้!
แม้ว่าศาลาสวรรค์จะมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ มันจะสามารถเทียบกับ กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไร ้ลักษณ์ของนางได้หรือ?
นางเปิดประตูออกมาหาฉู่เซวียนอย่างตื่นเต้น
“ท่านอาจารย์ ข้าบรรลุขอบเขตจักรพรรดิแล้ว”
“อืม ไม่เลว”
ฉู่เซวียนโยนโอสถเข้าไปในปากของนางแล้วหยิบสมบัติออกมา สองสามชิ้น
“รับสิ่งนี้ไป”
“ขอบคุณพระคุณท่านอาจารย์!” อี้หลิงหลิงยอมรับมันอย่างมีความสุข สมบัติเหล่านี้ล้วนเหมาะสาหรับยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิ เลี่ยเทียนลอยอยู่เหนือหัวทั้งสอง
“เสี่ยวอี้ ข้ามีวิชาบางอย่างที่เหมาะกับขอบเขตจักรพรรดิ เจ้า ต้องการเรียนรู ้พวกมันหรือไม่”
อี้หลิงหลิงมองไปที่ฉู่เซวียน “หากตาเฒ่าเต็มใจที่จะสอนเจ้า ก็เรียนรู ้จากเขาเถอะ” “เจ้าค่ะ ข้าจะตั้งใจ”
อี้หลิงหลิงพยักหน้า