ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 742 ศาลาสวรรค์(2)

แผ่นหยกนี้ถือเป็ นสิ่งประดิษฐ ์อันดับสอดส่องสวรรค์ในตานาน หรือไม่?

อี้หลิงหลิงตรวจสอบร่างกายของนางอย่างรวดเร็ว แต่นางไม่ พบว่าแสงที่เข้าสู่ร่างกายของนางอยู่ที่ใด

ด้วยเหตุนี้นางจึงตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้กับอาจารย์ของนาง

แผ่นศิลาหยกดูเหมือนจะจางลงมากหลังจากเปล่งล าแสง ออกมา ดูเหมือนจะไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางจึงหันกลับมา มองดูผู้บาดเจ็บทั้งสอง

หนึ่งในนั้นคือจักรพรรดิคนปัจจุบันของแคว้นต้าเชิ่ง ในขณะที่ อีกคนหนึ่งคือจักรพรรดิเจิ้น

หากนางมาไม่ทัน พวกเขาคงตายด้วยน้ามือของจ้าวศาลา

“ขอบคุณที่ช่วยชีวิตข้าไว้ นายหญิงอี้” จักรพรรดิกล่าวด้วย ความขอบคุณ

แม้ว่าเขาจะเป็ นจักรพรรดิ แต่เขาก็ยังต้องก้มศีรษะต่อหน้ายอด ฝีมือที่ทรงพลังเช่นอี้หลิงหลิง ผู้ซึ่งทาลายศาลาสวรรค์ได้โดยลาพัง

อี้หลิงหลิงมองเขาอย่างเย็นชาแล้วหันหลังกลับและจากไป

เนื่องจากราชวงศ์ไม่เคลื่อนไหว นางจึงตัดสินใจไว้ชีวิตพวกเขา

ขณะที่นางก้าวออกจากศาลา อี้หลิงหลิงก็หยุดเดินทันที

“แคว้นต้าเชิ่งควรรักษาความสงบเรียบร ้อยและปกป้ อง สันติภาพ เจ้าควรปกป้ องผู้ฝึ กยุทธ ์ผู้บริสุทธิ์และลงโทษผู้ชั่ว ร้าย ไม่เช่นนั้นการก่อตั้งแคว้นจะมีประโยชน์อันใด? เพียงเพื่อ ผูกขาดทรัพยากรของโลกนี้รึ?”

จักรพรรดิตกตะลึง เขาพูดอย่างเคร่งขรึมทันทีว่า “นายหญิงอี้ ท่านไม่ต้องกังวล หากแคว้นต้าเชิ่งได้รวมโลกเป็ นปึ กแผ่น เราจะ รักษากฎและความสงบเรียบร ้อยไว้อย่างแน่นอน”

“ก่อนหน้านี้ แม้ว่าเราจะรวมโลกเป็ นปึกแผ่นได้ เราก็ไม่มีอานาจ ที่จะต่อต้านศาลาสวรรค์ เช่นเดียวกับการร่วมมือกันของขุมอานาจ ต่าง ๆ”

“อย่างไรก็ตาม นายหญิงอี้ได้ถอนรากถอนโคนขุมอ านาจ เหล่านี้ และแก้ไขปัญหาให้เราแล้ว เราจะใช ้โอกาสอันดีนี้เพื่อสร ้าง สังคมที่สงบสุขและเป็ นระเบียบอย่างแน่นอน”

“ข้าหวังว่าเจ้าจะรักษาค าพูด” อี้หลิงหลิงกล่าวขณะที่นางก้าวไปข้างหน้า “เจ้าควรรู ้ว่าควรทาอย่างไรกับว่านเจี๋ย” จักรพรรดิเข้าใจเป็ นอย่างยิ่ง

“นายหญิงอี้ไม่ต้องกังวล ข้าจะทาให้ว่านเจี๋ยต้องเสียใจกับสิ่งที่ เขาท าอย่างแน่นอน”

หลังจากเรื่องนี้ ราชวงศ์ก็กลายเป็ นขุมอานาจที่แข็งแกร่งที่สุดใน โลกอย่างแน่แท้ ไม่มีใครกล้ายืนขวางทางพวกเขา

ทางเลือกของพวกเขาที่จะไม่เข้าไปแทรกแซงในการต่อสู้ในตอน นั้นพิสูจน์แล้วว่าเป็ นทางเลือกที่ชาญฉลาด หากพวกเขายอมแพ้ต่อ ความโลภ แคว้นต้าเชิ่งคงจะถูกทาลายไปแล้ว

ฉู่เซวียนไม่กังวลเกี่ยวกับการแก้แค้นของอี้หลิงหลิง

แม้ว่าทุกคนในแคว้นต้าเชิ่งจะโจมตีนางพร ้อมกัน พวกเขาก็ไม่ สามารถท าร ้ายนางได้

เสื้อผ้าที่นางใส่นั้นไม่ธรรมดา

เพียงแต่อี้หลิงหลิงเพิกเฉยต่อข้อเท็จจริงนี้

นอกจากนี้ นางยังมีสมบัติป้ องกันมากมายอีกด้วย

เลี่ยเทียนปฏิบัติต่อนางในฐานะลูกศิษย์ส่วนตัว และมอบสมบัติ มากมายให้กับนาง สิ่งใดก็ตามที่ได้รับจากอดีตยอดฝี มือขอบเขต เต๋าปฐมกาลย่อมพิเศษมาก

“ศิษย์ของท่าน อี้หลิงหลิง สามารถแก้แค้นได้สาเร็จและ เปลี่ยนแปลงสถานการณ์ ท่านได้รับรางวัล การฝึกฝนพลังยุทธ ์หมื่น ปี!”

ฉู่เซวียนนั่งเอนกายบนเก้าอี้และจิบชา

รางวัลของระบบมาถึงแล้ว และความแข็งแกร่งของฉู่เซวียนก็ เพิ่มขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าจะยังต้องใช ้เวลาพอสมควร แต่เขาก็จะบรรลุ ขอบเขตเหนือสูงสุดในวันหนึ่ง

“ข้าสงสัยว่าเสี่ยวอี้เป็ นอย่างไรบ้าง” เลี่ยเทียนบินมาและพูด

ฉู่เซวียนไม่สามารถตอบได้

“จะไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันใด ๆ ใช่หรือไม่? จะไม่มีการ เปลี่ยนแปลงใด ๆ กับสิ่งที่เจ้าพูดใช่หรือไม่?”

เลี่ยเทียนร ้องโวยวาย

ราวกับว่าอี้หลิงหลิงเป็ นลูกสาวของเขา ฉู่เซวียนพูดไม่ออกเมื่อ เห็นอีกฝ่ายทาตัวราวกับพ่อแม่ขี้กังวล

“เจ้าจะกังวลไปเพื่ออะไร?”

“ที่นี่ไม่มียอดฝีมือ”

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ยอดฝีมือตรวจพบ ฉู่เซวียนไม่อนุญาตให้เลี่ย เทียนใช ้สัมผัสวิญญาณของเขาในพื้นที่ห่างไกลแห่งนี้

ดังนั้นเลี่ยเทียนทาได้เพียงแค่รอ และบินออกไปหลังจากนั้น

สามวันต่อมา อี้หลิงหลิงก็กลับมาแล้ว

ดูเหมือนว่านางก็กาลังรีบเช่นกัน เนื่องจากนางไม่สบายใจกับ แสงที่นางไม่สามารถตรวจสอบได้

เมื่ออี้หลิงหลิงกลับมา เลี่ยเทียนก็ปรากฏตัวขึ้น

“ฮึ่ม?”

เลี่ยเทียนขมวดคิ้วเมื่อเห็นอี้หลิงหลิง

“ท่านอาจารย์ ข้ากลับมาแล้ว” อี้หลิงหลิงรีบวิ่งเข้าไปในลานบ้าน หลังจากแก้แค้นแล้ว นางก็รู ้สึกผ่อนคลายมากขึ้น จิตใจของนางแจ่มใส และนางกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เลี่ยเทียนบินวนไปรอบ ๆ นางและจ้องมองที่นาง ทันใดนั้น แสงก็ บินออกมาจากร่างของอี้หลิงหลิง เมื่อเห็นสิ่งนี้ อี้หลิงหลิงที่กาลังจะบอกฉู่เซวียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ ตกตะลึง แสงปรากฏอักขระขนาดเล็กที่มีกลิ่นอายพิเศษ ฉู่เซวียนหรี่ตาลง

อักขระนี้เป็ นเพียงกลอุบายที่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋านิรมิตทิ้งไว้ …

มันเป็ นสิ่งที่ใช ้ติดตามตาแหน่ง

ยอดฝีมือบางส่วนมักจะทิ้งอักขระที่คล้ายกันไว้บนเหล่าศิษย์ของ พวกเขา

หากศิษย์ตายก็จะตามหาผู้ที่สังหาร และแก้แค้นให้ศิษย์ได้โดย ติดตามจากอักขระนี้

เนื่องจากอักขระปรากฏขึ้นจากร่างของอี้หลิงหลิง จึงเห็นได้ชัด ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

ดูเหมือนว่าศาลาสวรรค์จะเป็ นหนึ่งในขุมอานาจใหญ่จากโลก ตะวันสวรรค์

เลี่ยเทียนกาลังจ้องมองไปที่อักขระ

“ท่านอาจารย์!”

อี้หลิงหลิงหยิบแผ่นหยกออกมาแล้วพูดว่า “ในขณะที่ข้ากาลัง ทาลายศาลาสวรรค์ จู่ ๆ ก็เกิดเหตุการณ์เช่นนี้…”

จากนั้นนางก็อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง

“มันเป็ นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น” ฉู่เซวียนกล่าว