ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 746 เสวี่ผิง(2)

เสวี่ยผิงยืนขึ้นด้วยความเคารพ ตอนนี้เขาได้เป็ นศิษย์แล้ว เขา สงสัยว่าอาจารย์นั้นเป็ นใครและมีนิสัยอย่างไร

ทั้งยังมีหัวประหลาดเช่นกัน…

บางทีหัวนั้นอาจเป็ นจอมมารหรือไม่

ทันใดนั้นดวงตาของเลี่ยเทียนก็สว่างขึ้นพร ้อมจ้องมองเสวี่ยผิง ซึ่งทาให้ผมของเสวี่ยผิงชูชัน

“วิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน!” เลี่ยเทียนอุทานด้วยความตกใจ

ฉู่เซวียนเลิกคิ้ว

“ตาเฒ่า บอกเสวี่ยผิงว่ามีอะไรพิเศษในตัวเขาบ้าง อย่าพยายาม ท าให้มันฟังดูลึกลับนัก”

เลี่ยเทียนกลอกตา

ชายคนนี้ไม่รู ้ด้วยซ้าว่ามันคืออะไร แต่เขาแกล้งทาเป็ นรู ้ทุกอย่าง

หลังจากยอมรับเสวี่ยผิงเป็ นลูกศิษย์ของเขา ระบบจะมอบรางวัล ให้เขา

ทว่าสิ่งที่ทาให้ฉู่เซวียนประหลาดใจคือระบบไม่ได้ให้รางวัลแก่ เขาด้วยวิชายุทธ ์ในครั้งนี้

นี่ก็หมายความว่าพรสวรรค์ของเสวี่ยผิงไม่จาเป็ นต้องใช ้วิชา ยุทธ ์พิเศษใด ๆ

“ท่านรับเสวี่ยผิงเป็ นศิษย์ เขามีกายาที่มีความสามารถสูงสุด ท่านได้รับรางวัล ต าราปฐมกาล”

ฉู่เซวียนดูค าอธิบายของรางวัล ต าราปฐมกาลประกอบด้วย พรสวรรค์และกายาสูงสุดประเภทต่าง ๆ ตลอดยุคสมัย

ในแง่หนึ่ง มันได้ชดเชยความรู ้ของฉู่เซวียนในด้านนี้

ฉู่เซวียนกดรับรางวัลของเขาและพบค าอธิบายวิญญาณสวรรค์ เก้านิพพานอย่างรวดเร็ว

“วิญญาณสวรรค์เก้านิพพานนั้นเป็ นกายาพิเศษ” เลี่ยเทียน กล่าว

“ว่ากันว่าคนที่มีร่างนี้ต้องพบกับมหาภัยพิบัติเก้าครั้งก่อนจึงจะ สามารถปลุกพรสวรรค์ของตนได้อย่างเต็มที่”

“เมื่อพวกเขาปลดปล่อยความสามารถออกมา พวกเขามี ศักยภาพที่จะบรรลุขอบเขตเหนือสูงสุดได้”

“อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากภัย พิบัติได้ พวกเขาจะต้องตาย”

ฉู่เซวียนดูคาอธิบายของตาราและตระหนักว่ามันตรงกับสิ่งที่เลี่ย เทียนพูด

เจ้าของกายาวิญญาณสวรรค์เก้านิพพานจ าเป็ นต้องผ่านมหา ภัยพิบัติทั้ง 9 ครั้ง และจะนิพพานหลังจากรอดชีวิตจากภัยพิบัติแต่ละ ครั้ง

หากพวกเขารอดพ้นจากภัยพิบัติทั้งเก้า พวกเขาจะไร ้คอขวด ก่อนที่จะบรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาล และในที่สุดจะสามารถไปถึง จุดสูงสุดของขอบเขตเหนือสูงสุดได้

“ด้วยความสามารถพิเศษประเภทนี้ จึงเป็ นเรื่องยากสาหรับเขาที่ จะปลดปล่อยพรสวรรค์โดยกาเนิดออกมาอย่างเต็มที่ ท้ายที่สุด หาก เขาไม่ระวัง เขาจะตายในช่วงพบพานมหาภัยพิบัติ”

โชคดีที่ผู้ที่มีกายาวิญญาณสวรรค์เก้านิพพานได้รับพรจาก โชคชะตา และจะไม่ตายง่าย ๆ

อย่างไรก็ตาม มีการก าหนดไว้ด้วยว่ากระบวนการพัฒนาของ เสวี่ยผิงจะต้องลาบาก

ยิ่งไปกว่านั้น การมีโชคชะตาที่แข็งแกร่งอาจเปลี่ยนโชคร ้าย กลายเป็ นดีได้เช่นกัน

“มีข่าวลือว่าครั้งหนึ่งเคยมียอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุดที่ ครอบครองกายาวิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน เขาเป็ นคนเดียวที่ได้ ผ่านภัยพิบัติทั้งเก้าครั้ง แม้ว่าเขาจะมาจากก่อนยุคของข้าก็ตาม”

“ในรุ่นของข้า มียอดฝีมือคนหนึ่งที่ผ่านการนิพพานมาแล้วเจ็ด ครั้ง และเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาล อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก

เขาผ่านการนิพพานได้เพียงเจ็ดครั้ง เขาจึงไม่สามารถทะลุผ่านไปสู่ ขอบเขตเหนือสูงสุดได้”

เสวี่ยผิงตกตะลึงในขณะที่เขาเงี่ยหูฟัง หัวใจของเขาสับสน วุ่นวายและไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

‘ข้ามีความสามารถที่เพียงนั้นเลยหรือ?’

อย่างไรก็ตาม เขาต้องผ่านความยากลาบากเก้าครั้ง และสาเร็จ เก้านิพพานก่อนที่เขาจะสามารถปลุกพรสวรรค์ได้อย่างเต็มที่?

นอกจากนี้ ขอบเขตเต๋าปฐมกาลคืออะไร?

ขอบเขตเหนือสูงสุดคืออะไร?

เขารู ้เพียงเกี่ยวกับขอบเขตนักบุญเต๋า และขอบเขตราชัน นักบุญเต๋าเท่านั้น…

มีข่าวลือเกี่ยวกับยอดฝีมือขอบเขตเต๋าศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งว่ากันว่าเป็ น จุดสูงสุด แต่เต๋าปฐมกาลและขอบเขตเหนือสูงสุด… สิ่งนี้เขาไม่เคยได้ ยินมาก่อน

เขาตระหนักว่าความรู ้ของเขาเกี่ยวกับโลกยังตื้นเขินเกินไป

เป็ นไปได้หรือไม่ว่าอาจารย์ของเขาเป็ นตัวตนที่เหนือธรรมชาติ เช่นนี้?

ช่างเป็ นโอกาสที่ดีอะไรเช่นนี้!

ไม่ส าคัญว่าเขาจะกลายเป็ นมารร ้ายหรือไม่ ในโลกนี้ ความ แข็งแกร่งคือสิ่งที่สาคัญที่สุด

หัวใจของเสวี่ยผิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

เจ้าของกายาวิญญาณสวรรค์เก้านิพพานนั้นจาเป็ นต้องผ่าน มหาภัยพิบัติทั้งเก้าและผ่านการนิพพานเพื่อปลุกความสามารถอย่าง เต็มที่

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่ชัดเจนสาหรับทุกคนก็คือ เจ้าของกายา วิญญาณเก้านิพพานสวรรค์ไม่จาเป็ นต้องพึ่งพาตนเองเพื่อเอาชีวิต รอดจากภัยพิบัติเหล่านั้น

ในความเป็ นจริง ด้วยการคุ้มครองของยอดฝีมือ จึงเป็ นไปได้ที่จะ สาเร็จนิพพานทั้งเก้าได้ภายในระยะเวลาอันสั้น และปลุกพรสวรรค์ ของพวกเขาได้ส าเร็จ

มีคาอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตาราปฐมกาล พรั่ง พร ้อมด้วยกลวิธี

หลังจากที่เลี่ยเทียนพูดจบ ฉู่เซวียนก็เดินเข้ามาและยิ้มอย่าง ลึกลับ

“ตาเฒ่า เจ้าพูดถูก อย่างไรก็ตาม การปลุกวิญญาณสวรรค์เก้า นิพพานนั้นไม่ใช่เรื่องยาก”

เลี่ยเทียนเหลือบมองเขา

“หากมันง่ายเช่นนั้น เหตุใดผู้ฝึ กยุทธ ์ส่วนใหญ่ที่มีวิญญาณ สวรรค์เก้านิพพานจึงถูกมองว่าเป็ นขยะ?”

เนื่องจากลักษณะพิเศษของมัน วิญญาณสวรรค์เก้านิพพานจึง ได้รับการยกย่องอย่างสูงส่งก็ต่อเมื่อพวกเขาได้ผ่านการนิพพาน จานวนหนึ่งเท่านั้น

สาหรับผู้ที่ไม่ผ่านการนิพพาน พวกเขาก็เป็ นแค่ขยะ และได้รับ การปฏิบัติอย่างเลวร ้าย

ในประวัติศาสตร ์มีผู้ฝึกยุทธ ์จานวนมากที่มีวิญญาณสวรรค์เก้า นิพพานที่ไม่สามารถผ่านการนิพพานได้ และในที่สุดก็กลายเป็ น สิ่งมีชีวิตธรรมดา

ในประวัติศาสตร ์มีเพียงสองหรือสามคนเท่านั้นที่กลายเป็ นยอด ฝีมืออย่างแท้จริง

เลี่ยเทียนมั่นใจว่าความรู ้และวิสัยทัศน์ของฉู่เซวียนไม่สามารถ เปรียบเทียบกับเขาได้

ความเข้าใจของฉู่เซวียนเกี่ยวกับโลกตะวันสวรรค์รวมถึงกายา พิเศษต่าง ๆ ที่โลกนี้มียังขาดไปมาก