ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 747 วิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน

ท้ายที่สุดแล้ว เขาเคยเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลและเป็ น ชนพื้นเมืองของโลกตะวันสวรรค์

ฉู่เซวียนผู้มาจากความโกลาหลจะเปรียบเทียบกับเขาในแง่ของ ความรู ้เกี่ยวกับโลกตะวันสวรรค์ได้อย่างไร

ในแง่ของความรู ้เกี่ยวกับความโกลาหล เลี่ยเทียนรู ้ว่าเขาด้อย กว่าฉู่เซวียน อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่ยอมแพ้ให้กับฉู่เซวียในบ้าน ของเขา

“ถ้าข้าจ าไม่ผิด เจ้าต้องเผชิญกับวิกฤตความเป็ นความตายและ รอดชีวิตมาได้บ้างแล้ว” เลี่ยเทียนมองไปที่เสวี่ยผิงแล้วพูด

“ด้วยความสามารถของเจ้าในปัจจุบัน เจ้าอาจจะนิพพานมาแล้ว สองหรือสามครั้ง”

เสวี่ยผิงตกใจมาก เมื่อเขาครุ่นคิดเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด หลังจากที่ เขาเผชิญกับวิกฤตชีวิตและความตาย เขาก็ตระหนักว่าความเร็วใน การฝึกฝนของเขาเพิ่มขึ้น

แม้แต่ความเข้าใจในวิชายุทธ ์ของเขาก็ดีขึ้น

ก่อนหน้านี้เขาถือว่ามันเป็ นการรู ้แจ้งจากประสบการณ์ใกล้ตาย ของเขา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับวิญญาณ เก้านิพพานสวรรค์

“ข้าจ าได้แค่ว่าเคยประสบวิกฤติความเป็ นความตายครั้งหนึ่ง ก่อนหน้านี้”

“อย่างไรก็ตาม ข้าเคยได้ยินจากผู้อาวุโสว่าข้าเกือบตายตั้งแต่ ยังเด็ก แต่สุดท้ายข้าก็สามารถเอาชีวิตรอดได้” เขากล่าวพร้อมกับ นึกถึงบางสิ่งในทันใด

“สามครั้ง รวมครั้งนี้ด้วย” ฉู่เซวียนพูดเบา ๆ

เสวี่ยผิงพยักหน้า

เขาเป็ นกังวล เขายังคงต้องพบกับภัยพิบัติชีวิตและความตายอีก หกครั้งก่อนที่เขาจะสามารถปลุกพรสวรรค์ของเขาได้อย่างเต็มที่

อีกหกครั้ง!

ไม่มีทางที่เขารับประกันได้ว่าเขาจะรอดทุกครั้ง

“ไม่ใช่เรื่องยากที่จะปลุกวิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน” ฉู่เซวีย นกล่าว

“เนื่องจากเจ้าเป็ นศิษย์ของข้า ข้าจะช่วยเจ้าปลุกพรสวรรค์ของ เจ้าโดยธรรมชาติ”

“ขอบคุณท่านอาจารย์ขอรับ!”

เสวี่ยผิงรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก “เจ้าจะช่วยเขาอย่างไร” เลี่ยเทียนถามอย่างสงสัย ฉู่เซวียนหัวเราะ “ภัยพิบัติชีวิตและความตาย? ข้าจะสร ้างมันให้เขาเอง” “หากมันง่ายเช่นนั้น ยอดฝี มือที่มีกายาวิญญาณสวรรค์เก้า นิพพานในตอนนั้นคงไม่ถูกตระกูลของทอดทิ้ง” เลี่ยเทียนยิ้มเยาะ ฉู่เซวียนเหลือบมองอีกฝ่ าย ชายคนนี้ดูไม่มั่นใจในตัวเขาด้วยซ้า และคิดว่าตนมีประสบการณ์ในโลกนี้จึงมีความรู ้เหนือกว่าเขาหรือ แน่นอนว่านั่นเป็ นเรื่องจริงก่อนที่เขาจะได้รับตาราปฐมกาล “ตาเฒ่า มาเดิมพันหรือไม่?”

“หืม?” เลี่ยเทียนเลิกคิ้วและถามว่า “เราจะเดิมพันอะไร?”

“ข้าจะช่วยเขาปลุกวิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน ถ้าข้าท าส าเร็จ เจ้าจะต้องเป็ นคนรับใช ้ของข้า”

ฉู่เซวียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง

คิ้วของเลี่ยเทียนกระตุก แม้ว่าเขาจะอยู่ในเงื้อมมือของฉู่เซวียน แต่เขาก็ยังไม่ใช่คนรับใช ้ของฉู่เซวียน

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ฉู่เซวียนก็พูดว่า “ข้าเปลี่ยนใจแล้ว คน รับใช ้น่าสงสารเกินไป ท้ายที่สุดเจ้าก็เคยเป็ นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียง”

“เอาล่ะ เป็ นลูกน้องของเขา เป็ นประเภทที่มีความภักดีและเชื่อฟัง อย่างยิ่ง”

มุมปากของเลี่ยเทียนกระตุก

“ข้าคิดว่าเจ้าควรเริ่มต้นสร ้างสานัก เนื่องจากเจ้าได้รับศิษย์แล้ว ข้าจะเป็ นผู้พิทักษ์ หรือผู้อาวุโสส านักของเจ้า”

ฉู่เซวียนรู้สึกว่ามันสมเหตุสมผล เขามีศิษย์ส่วนตัวและศิษย์ใน นามจ านวนมากแล้ว

เขาพยักหน้า.

“เช่นนั้นข้าจะตั้งชื่อว่าสานักเร ้นลับ ฟังดูน่าเชื่อถือและยอดเยี่ยม ตอนนี้ข้ามีสานักของตนเองแล้ว!”

เ ลี่ย เ ทีย น พ ยัก ห น้า “แ น่ น อ น ห า ก ข้า แ พ้ ข้า จะ เ ป็ น ผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้า ข้าจะเป็ นผู้พิทักษ์ ผู้อาวุโส หรืออะไรก็ตาม แต่ถ้าข้าชนะ เจ้าจะให้อะไรข้าได้บ้าง?”

สาหรับการถอดตราประทับควบคุมในวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของ เขาออก เลี่ยเทียนไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก

เขาเหลือเพียงหัว และแทบไม่มีความหวังที่จะฟื้นตัว ดังนั้นจึงไม่ จาเป็ นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว

“หากข้าแพ้ ข้าจะช่วยฟื้นฟูร่างกายของเจ้า จากนั้นจะช่วยให้ เจ้าฟื้นความแข็งแกร่ง” ฉู่เซวียนพูดเบา ๆ

“เจ้าสามารถท าได้หรือ?”

ดวงตาของเลี่ยเทียนสว่างขึ้น

“ยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ข้าจะทาได้ในอนาคตภายในหนึ่งแสนปี” ฉู่เซ วียนกล่าวหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

เลี่ยเทียนรู ้สึกตกใจอย่างมาก

ความสาเร็จนี้อาจต้องใช ้ความแข็งแกร่งของยอดฝีมือขอบเขต เหนือสูงสุด

เต๋าที่เขาสร ้างขึ้นได้พังทลายลงและหายไปอย่างสิ้นเชิง

การสร ้างเต๋าใหม่ครั้งที่สองนั้นยากกว่าครั้งแรกมาก

ยิ่งไปกว่านั้น เต๋าของเขายังถูกทาลายโดยยอดฝี มือขอบเขต เหนือสูงสุด ดังนั้นจึงยังคงมีร่องรอยของพลังของยอดฝีมือขอบเขต เหนือสูงสุดที่ขัดขวางการฟื้นตัวของเขา และพลังนั้นก็จะรบกวนการ สร ้างเต๋าใหม่ด้วย

การฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเขานั้นยากกว่าการฟื้นฟูร่างกาย ของเขามาก

ฉู่เซวียนมั่นใจเพียงนั้นเลยหรือว่าจะสามารถทะลวงไปสู่ขอบเขต สูงสุดเต๋าได้ภายในหนึ่งแสนปี?

หรือแม้แต่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด? มันเป็ นไปไม่ได้เลย “เอาล่ะ เช่นนั้นมาเดิมพันกัน” เลี่ยเทียนกัดฟันแล้วพูด เขาไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว

“เป็ นอันตกลง”

ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ การเดิมพันนี้จะทาให้สถานะของเลี่ยเทียน กลายมาเป็ นลูกน้องของเขา

เขามองไปที่เสวี่ยผิงและถามว่า “เจ้าต้องการปลุกพรสวรรค์ของ เจ้าหรือไม่? กระบวนการนี้จะต้องเจ็บปวดทรมานอย่างแน่นอน ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าจะต้องผ่านประสบการณ์ใกล้ตายถึงหกครั้ง”

“ข้าจะช่วยเจ้าเช่นกัน ทว่าข้าจะมอบเพียงโอสถวิญญาณให้เจ้า เพื่อฟื้นตัวหลังจากแต่ผ่านละรอบ แม้ว่าชีวิตของเจ้าจะไม่ตกอยู่ใน อันตรายจากมุมมองของข้า แต่เจ้าจะต้องสัมผัสกับความเจ็บปวดและ ความทุกข์ทรมานที่ไร ้มนุษยธรรมในกระบวนการนี้ เจ้าจะรู ้สึกเหมือน ก าลังจะตายอย่างแท้จริง”

ได้ยินฉู่เซวียนกล่าวแล้วเลี่ยเทียนหัวเราะ

“ข้ารู ้แล้ว หากเจ้าต้องการใช ้วิธีนี้ มันคงไม่ได้ผลอย่างแน่นอน หากมันง่ายเพียงนี้ อัจฉริยะคงปรากฏเต็มโลกนี้”

ฉู่เซวียนยิ้มและไม่ตอบสนอง

คงมีคนเคยลองสิ่งนี้มาก่อน อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่พวกเขา ล้มเหลวก็คือเจ้าของวิญญาณสวรรค์ทั้งเก้าแห่งนิพพานไม่ได้รู ้สึก เหมือนว่าตนเองก าลังประสบกับภัยพิบัติแห่งชีวิตและความตาย และ ผู้ที่ช่วยเหลือนั้นไม่ได้ทรมานอีกฝ่ายมากพอ

นอกจากนี้ มันคงเป็ นเรื่องยากที่จะใช ้วิธีนี้กับผู้ฝึกยุทธ ์วิญญาณ สวรรค์เก้านิพพานที่ไม่เคยประสบกับภัยพิบัติมากพอ พวกเขา เพียงแต่เป็ นลมเพราะความเจ็บปวดหรือยอมแพ้ จึงไม่สามารถ นิพพานได้

เสวี่ยผิงต้องผ่านความยากลาบากและสถานการณ์แห่งชีวิตและ ความตายมากมาย ความมุ่งมั่นของเขาแข็งแกร่ง ดังนั้นมันคงไม่ใช่ ปัญหาสาหรับเขาที่จะเอาชีวิตรอดจากประสบการณ์นี้

เสวี่ยผิงกัดฟันแล้วพูดว่า “ท่านอาจารย์ ข้าเลือกที่จะปลุก พรสวรรค์ของข้า ข้าท าได้…”

เขานึกถึงประสบการณ์ชีวิตของตนเอง

ความเจ็บปวดเพียงเท่านั้นมันเท่าใดเอง?

“เอาล่ะ ข้าจะเชื่อในตัวเจ้า”

ฉู่เซวียนโบกมือของเขา และสมุนไพรวิญญาณอันล้าค่าจานวน หนึ่งก็ปรากฏอยู่ข้างกายเสวี่ยผิง

“สิ่งนี้น่าจะเพียงพอสาหรับเจ้าที่จะฟื้นตัวได้หกครั้ง”

ดวงตาของเสวี่ยผิงสว่างขึ้นขณะที่เขามองดูสมุนไพร พวกมัน ทั้งหมดเป็ นสมบัติฟ้ าดินชั้นยอด

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ปลุกวิญญาณสวรรค์เก้านิพพานด้วย พรสวรรค์ในปัจจุบันและสมบัติล้าค่าเหล่านี้ เขาควรจะสามารถทะลวง ไปสู่ขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ได้

อย่างไรก็ตาม นั่นจะเป็ นสิ่งที่ตัวตนก่อนหน้านี้ของเขาจะ เลือก ตอนนี้ เขารู ้เกี่ยวกับวิญญาณสวรรค์เก้านิพพาน และไม่ ต้องการอะไรมากไปกว่าการปลุกพรสวรรค์

เขาต้องการปลุกพรสวรรค์และทวงศักดิ์ศรีที่เป็ นของเขากลับคืน มา!

เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพร ้อมแล้ว!”

“เอาล่ะ เช่นนั้นก็เริ่มกันเลย!”

หลังจากที่ฉู่เซวียนพูด เขาก็ลงมือ และเสวี่ยผิงก็กรีดร ้องด้วย ความเจ็บปวดทันที

ร่างกายของเขาพังทลายลงในบัดดล

แม้แต่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ยังต้องทนทุกข์ทรมานจาก พลังทาลายล้างที่ฉู่เซวียนใช ้งาน ราวกับว่าเขาใกล้ตายเมื่อใดก็ได้

เสวี่ยผิงกรีดร ้อง และใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

มันเจ็บปวดมากกว่าอาการบาดเจ็บครั้งก่อน ๆ ของเขาเป็ นร ้อย เท่า

เขาเกือบจะรู ้สึกราวกับว่าชีวิตของเขาวูบวาบไปมา

ความเจ็บปวดได้ครอบง าจิตส านึกของเขา และเขาเกือบลืมไป ด้วยซ้าว่าตนเองต้องทาอะไร

เลี่ยเทียนมองดู

เขาขมวดคิ้ว

มีบางอย่างผิดปกติกับเสวี่ยผิง เหตุใดจึงรู ้สึกเหมือนเขาต้องทน ความเจ็บปวดเกินกว่าที่เขาควรจะรู ้สึกเมื่อได้รับพลังที่ฉู่เซวียนใช ้?

ฉู่เซวียนอธิบายว่า “จริง ๆ แล้ว มันเป็ นไปได้ที่จะปลุกวิญญาณ สวรรค์เก้านิพพานด้วยวิธีนี้ อย่างไรก็ตาม มันจะทาให้ผู้ฝึ กยุทธ ์ วิญญาณสวรรค์เก้านิพพานเจ็บปวดอย่างมาก ผู้ที่ไม่มีจิตใจ แข็งแกร่งจะสูญเสียสติไปจากความเจ็บปวด หากทาอย่างนั้น พวก เขาย่อมไม่สามารถนิพพานได้”

เลี่ยเทียนขมวดคิ้วและถามว่า “เหตุใดจึงเป็ นเช่นนี้”

ฉู่เซวียนยิ้มและพูดอย่างลึกลับ “โดยธรรมชาติ นี่เป็ นเพราะ ข้อจ ากัดของกฎเหนือลิขิต”

หัวใจของเลี่ยเทียนสั่นไหวในขณะที่เขามองไปที่ฉู่เซวียนด้วย ความงุนงง

เนื่องจากข้อจากัดของกฎเหนือลิขิต ความเจ็บปวดจะเพิ่มขึ้น เป็ นร ้อยเท่าเมื่อมีคนอื่นช่วยในกระบวนการนิพพาน

ในกรณีนั้น เฉพาะผู้ที่มีจิตใจที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นจึงจะ สามารถประสบความส าเร็จได้