ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 754 คลื่นลูกใ

ขุมอำนำจระดับสูงจำกศูนย์กลำงของโลกตะวันสวรรค์ทั้งหมดมำ รวมตัวกันที่นี่ ขุมอ ำนำจจ ำนวนมำกมีมรดกตกทอดมำจำกยุคบรรพ กำล หรือได้รับกำรสนับสนุนจำกยอดฝีมือยุคบรรพกำลอย่ำงลับ ๆ
ในขณะนี้ บนยอดเขำแห่งหนึ่ง ซึ่งยังคงมีร่องรอยของมหำ สงครำม ยอดฝีมือขอบเขตเต๋ำเหนือลิขิตมำกกว่ำสิบคนได้มำรวมตัว กัน
บำงส่วนคือคนที่ไล่ตำมฉู่เซวียน
“ชำยคนนั้นตำยไปแล้วจริง ๆ หรือ?”
“ข้ำไม่รู ้”
ขณะที่พวกเขำกำลังไล่ล่ำฉู่เซวียน ดูเหมือนว่ำอีกฝ่ ำยจะทำลำย ตนเองไป
พวกเขำรู ้สึกว่ำมีบำงอย่ำงผิดปกติ แต่ไม่พบร่องรอยของฉู่เซ วียน ไม่ว่ำพวกเขำจะมองไปทำงใดก็ตำม
“เจ้ำได้ถำมผู้อำวุโสของเจ้ำหรือไม่”
ผู้คนที่นี่ได้รับมอบหมำยให้ดูแลทำงเข้ำดินแดนต้องห้ำม และแต่ ละคนได้รับกำรสนับสนุนจำกขุมอำนำจที่มียอดฝี มือขอบเขตเต๋ำ ปฐมกำล

หนึ่งในนั้นซึ่งมีใบหน้ำและรูปร่ำงพร่ำมัวกล่ำวว่ำ “เมื่อร ้อยปีก่อน ยอดฝีมือขอบเขตเต๋ำปฐมกำลพยำยำมที่จะเข้ำสู่ควำมโกลำหล ใน ท้ำยที่สุด เต๋ำของเขำได้รับควำมเสียหำย และฐำนพลังยุทธ ์ของเขำก็ ถดถอย”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนก็สูดลมหำยใจ
พวกเขำกำลังเฝ้ ำทำงเข้ำดินแดนต้องห้ำม ดังนั้น เป็ นเรื่อง ธรรมดำที่พวกเขำย่อมอยำกรู ้อยำกเห็นเกี่ยวกับควำมโกลำหลใน ต ำนำน
ยิ่งไปกว่ำนั้น พวกเขำยังรู ้ด้วยว่ำอำจมีโอกำสดี ๆ ที่ซ่อนอยู่ใน ดินแดนต้องห้ำม รวมถึงโอกำสสำหรับพวกเขำที่จะบรรลุขอบเขตเต๋ำ ปฐมกำล
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋ำปฐมกำลได้รับกำรยกย่องอย่ำงสูงในโลก ตะวันสวรรค์ ดังนั้น ผู้ฝึกยุทธ ์ทุกคนจึงไฝ่ฝันจะเป็ นเช่นนั้น
อย่ำงไรก็ตำม พวกเขำไม่สำมำรถผ่ำนอำณำเขตแห่งควำมว่ำง เปล่ำได้ เนื่องจำกพวกเขำจะถูกปนเปื้อนด้วยพลังลึกลับที่จะทำให้ ฐำนพลังยุทธ ์ของพวกเขำค่อย ๆ สลำยไป
ชำยชรำคนนี้เคยเสี่ยงที่จะเข้ำไป แต่เขำถูกปนเปื้อนด้วยพลัง ลึกลับ ซึ่งเป็ นเหตุผลว่ำเหตุใดเขำถึงดูแก่ชรำกว่ำผู้อื่น

พวกเขำสนใจฉู่เซวียนมำก เพรำะเขำเป็ นผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋ำ เหนือลิขิต แต่กลับสำมำรถผ่ำนอำณำเขตแห่งควำมว่ำงเปล่ำได้ อย่ำงปลอดภัย
นอกจำกนี้ เขำได้ออกมำจำกดินแดนต้องห้ำมแล้ว ดังนั้นจึง ชัดเจนว่ำเขำรู ้ควำมลับบำงอย่ำงของมัน
เขำเป็ นคนที่มำจำกดินแดนต้องห้ำม หรือว่ำเขำออกจำกโลก ตะวันสวรรค์และกลับมำหลังจำกได้รับโอกำสในดินแดนต้องห้ำม?
ไม่ว่ำสถำนกำรณ์จะเป็ นอย่ำงไร มันเป็ นโอกำสที่ดีสำหรับพวก เขำในกำรเรียนรู ้ควำมลับของดินแดนต้องห้ำม
อย่ำงไรก็ตำม ตอนนี้ดูเหมือนว่ำแม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเต๋ำปฐม กำลก็ไม่สำมำรถผ่ำนอำณำเขตแห่งควำมว่ำงเปล่ำได้
“มีคำสั่งจำกยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุด” ร่ำงที่พร่ำมัวกล่ำว ต่อ
“อย่ำแม้แต่จะคิดเข้ำไปในดินแดนต้องห้ำม แม้แต่ยอดฝี มือ ขอบเขตเต๋ำปฐมกำลก็ไม่สำมำรถออกไปจำกโลกตะวันสวรรค์ได้”
“นอกจำกนี้ ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดไม่สำมำรถทำนำยได้ ว่ำคนผู้นั้นคือใคร พวกเขำได้ส่งค ำเตือนให้หยุดค้นหำแล้ว”
ผู้คนที่เหลือต่ำงก็เงียบงัน
ดูเหมือนว่ำเรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขำสำมำรถเข้ำไปยุ่งได้

นอกจำกนี้ ใครจะกล้ำฝ่ ำฝืนคำพูดของตัวตนในขอบเขตเหนือ สูงสุด?
หลังจำกพูดคุยกันสั้น ๆ ทุกคนก็แยกย้ำยกันไป
ร่ำงที่พร่ำมัวหำยไปและเข้ำสู่ส่วนที่พังทลำยลงเนื่องจำกมหำ สงครำมในตอนนั้น
พลังที่ทรงอำนำจปรำกฏขึ้นมำประปรำย ซึ่งบำงครั้งก็สร ้ำงภัย พิบัติให้กับบริเวณโดยรอบ
หลังจำกที่ร่ำงพร่ำมัวเข้ำมำในส่วนนี้ เขำก็มุ่งหน้ำไปยังภูเขำลูก หนึ่งซึ่งมีตำหนักหินตั้งอยู่
พลังที่มองไม่เห็นได้ห่อหุ้มตำหนักหินไว้ และสกัดกั้นพลังจำกที่ อื่นออกไป
ร่ำงพร่ำมัวมำถึงหน้ำต ำหนักหิน
“เจ้ำแน่ใจหรือว่ำเขำมำจำกควำมโกลำหล?” เขำโค้งค ำนับและ ถำม
หลังจำกนั้นไม่นำน เสียงอันบริสุทธิ์ก็ดังมำจำกตำหนักหิน ไม่ สำมำรถบอกได้ว่ำคนผู้นี้เป็ นชำยหรือหญิง
“โลกตะวันสวรรค์อยู่ในสถำนะที่ไม่เหมือนใคร มันเป็ นที่ที่เข้ำ มำแล้วออกไปไม่ได้ แม้แต่ยอดฝี มือขอบเขตเต๋ำปฐมกำลก็ไม่ สำมำรถออกไปได้เพรำะกำรขัดขวำงจำกกฎเหนือลิขิต”

“เนื่องจำกเขำมำจำกภำยนอก เขำจึงมำจำกควำมโกลำหลอย่ำง แน่นอน”
“หำกเป็ นเช่นนั้น เนื่องจำกเขำไม่สำมำรถกลับไปสู่ควำม โกลำหลได้ในตอนนี้ อีกฝ่ ำยจะต้องซ่อนตัวอยู่ในโลกตะวันสวรรค์ใช่ หรือไม่?” ร่ำงที่พร่ำมัวยังคงถำมต่อไป
“ข้อจำกัดเดียวกันนี้อำจใช ้ไม่ได้กับผู้ที่มำจำกควำมโกลำหล”
หลังจำกเงียบไปนำน เสียงลึกลับก็พูดอีกครั้งว่ำ “ไม่ว่ำอย่ำงไรก็ ตำม นับตั้งแต่เขำมำจำกควำมโกลำหล เรื่องนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่เจ้ำ สำมำรถเข้ำไปยุ่งได้ เพียงแค่นั่งดูและเฝ้ ำรอเท่ำนั้น”
ร่ำงที่พร่ำมัวเงียบไปเป็ นเวลำนำนก่อนที่เขำจะถำมในที่สุดว่ำ “ท่ำนวำงแผนอะไรอยู่”
ต ำหนักหินยังคงเงียบ
ร่ำงที่พร่ำมัวรอสักครู่ ถอนหำยใจอยู่ภำยในใจ แล้วหันหลังจะ จำกไป
ครำวนี้อีกฝ่ำยก็ไม่ตอบเช่นกัน
ในที่สุดก็มีเสียงมำจำกตำหนักหิน
“เรำก็ไม่รู ้เช่นกัน ดูเหมือนว่ำมีคนบงกำรสถำนกำรณ์ทั้งหมดนี้ ดังนั้นเรำต้องระวัง”

เป็ นครั้งแรกที่มีสัญญำณบ่งบอกถึงควำมสิ้นหวังอยู่ในน้ำเสียง ของเขำ
ร่ำงที่พร่ำมัวนั้นแข็งทื่อ และจะหำยเป็ นปกติหลังจำกผ่ำนไปนำน
จำกนั้นเขำก็หำยใจเข้ำลึก ๆ และจำกไปอย่ำงรวดเร็ว
หัวใจของเขำไม่สำมำรถสงบลงได้เป็ นเวลำนำน
แม้แต่ยอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ได้รับผลกระทบและถูก ควบคุมโดยผู้อื่น?
ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้น่ำสะพรึงกลัวเพียงใดกัน?
ในเวลำเดียวกัน เขำก็รู ้สึกถึงควำมอ่อนแอ
หำกแม้แต่ผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดก็ไม่สำมำรถหลบหนีได้ เขำจะรอดพ้นจำกโชคชะตำนี้ได้อย่ำงไร