ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 762 เทพธิดาชุนหลาน(1)

ด้านนอกลานเล็ก ๆ มีบุปผาขนาดใหญ่ร่วงหล่นลงพื้น
กลีบดอกของมันเป็ นสีเขียวแดงอมม่วง และพวกมันผลิบาน พร ้อมเปล่งประกาย
ราวกับว่าเต๋าก าลังเติบโตอยู่ข้างใน
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ามันจะได้รับบาดเจ็บบางส่วน และเต๋า ของมันก็ไม่สามารถสร ้างได้ ดูเหมือนมันจะยังไม่สมบูรณ์นัก
ซูเซียนเอ๋อร ์เดินไปยังที่นั่น และเมื่อนางเห็นมัน นางก็เผยสีหน้า ประหลาดใจ
บุปผาดูเหมือนจะไม่ใช่พืชและไม่ใช่สมบัติด้วย
มันมีกลิ่นอายพิเศษที่นางไม่สามารถอธิบายได้
แมววิญญาณสวรรค์ขึ้นไปดูก่อนจะหันหลังกลับและจากไป
จากนั้น มันก็เดินไปรอบ ๆ และเข้าไปในศาลาคัมภีร ์สานักเร ้น ลับ
วิหคทองคาเขย่านภาเดินตามมันเข้าไปในศาลาด้วยความเร็วที่ ทรงพลัง

หลังจากนั้นไม่นาน อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่ลานเล็ก ๆ
“เข้าไปเถอะ”
ฉู่เซวียนพยักหน้า
อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่เข้าไปในศาลาทันที
ดูเหมือนว่าพวกเขาพร ้อมที่จะสร ้างเต๋าของตนเองแล้ว ฉะนั้นจึง ต้องการอ่านตาราที่กับการสร ้างเต๋า
รูปลักษณ์ของบุปผาและกลิ่นอายที่มันปล่อยออกมาได้สร ้างแรง บันดาลใจให้กับพวกเขา
ฉู่เซวียนมองดูบุปผาอย่างเงียบ ๆ และเฝ้ ารอ
“นายน้อย นั่นดอกอะไรหรือเจ้าคะ?” ซูเซียนเอ๋อร ์กลับไปที่ลาน เล็ก ๆ และถามอย่างสงสัย
“นั่นไม่ใช่บุปผา แต่เป็ นเต๋า”
“เต๋า?”
“เต๋าของยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาล”
ซูเซียนเอ๋อร์ตกใจมาก บุปผานั้นคือเต๋าของยอดฝีมือขอบเขต เต๋าปฐมกาลจริง ๆ หรือ?
อย่างไรก็ตาม เหตุใดมันถึงมีลักษณะเช่นนี้?

“ที่มันเป็ นเช่นนี้เพราะยอดฝีมือคนนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือ? คน ๆ นั้นตายไปแล้วหรือไม่?”
ใบหน้าของซูเซียนเอ๋อร ์เต็มไปด้วยความอยากรู ้อยากเห็น
“เขายังไม่ตาย”
ฉู่เซวียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะอธิบายเพิ่มเติม “อาการ บาดเจ็บของเลี่ยเทียนเกิดจากการสูญเสียเต๋าของเขา สิ่งที่เหลืออยู่ คือหัวของเขา อย่างไรก็ตาม เขายังคงเป็ นผู้ฝึ กยุทธ ์ขอบเขตเต๋า เหนือลิขิต”
“แต่เจ้าสิ่งนี้เหลือเพียงเต๋าที่ไม่สมบูรณ์เท่านั้น นอกจากนี้ เต๋านี้ ก็ราวกับเป็ นสมบัติล้าค่าจากสวรรค์ หากยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเหนือ ลิขิตท าการขัดเกลามัน พวกเขาจะบรรลุขอบเขตเต๋าปฐมกาล”
“แน่นอนว่าการทาเช่นนั้นจะส่งผลให้พวกเขาเป็ นยอดฝี มือ ขอบเขตเต๋าปฐมกาลที่อ่อนแอที่สุด ผู้ที่มีเต๋าอันไม่สมบูรณ์ไม่ สามารถก้าวหน้าได้อีกต่อไป”
“อย่างไรก็ตาม สาหรับผู้ที่ไม่มีความหวังในการสร ้างเต๋า นี่ถือ เป็ นโอกาสที่ดี”
ซูเซียนเอ๋อร ์เข้าใจทันที
ฉู่เซวียนกล่าวต่อว่า “นี่เป็ นสมบัติที่ค่อนข้างดีสาหรับผู้ฝึกยุทธ ์ ขอบเขตเต๋าปฐมกาล หลังจากดูดซับและหลอมสร ้างมันแล้ว พวก

เขาสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับเต๋าของตนเองได้ พวกเขายัง สามารถได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเต๋าใหม่ ๆ อีกด้วย”
แม้ว่าเลี่ยเทียนจะพิการ แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่เสี่ยงที่จะถูกขัด เกลาเหมือนคน ๆ นี้
ช่างน่าเวทนายิ่งนัก
“นายน้อย เราจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?”
ซูเซียนเอ๋อร ์มองดูบุปผาด้วยสายตาที่เวทนา
น่าเสียดายที่มันเป็ นเต๋า
มิฉะนั้นมันก็คงได้กลายเป็ นอาหารที่แสนอร่อย
หากนางปรุงมันในตอนนี้ มันก็คงไม่ต่างจากการทาอาหารโดย ใช้ผู้คนเป็ นวัตถุดิบ
“เนื่องจากคนผู้นี้สามารถเข้ามาในหุบเขาได้ เขาจึงไม่ถูก ก าหนดให้ตาย” ฉู่เซวียนกล่าวขณะลูบคาง
จิตส านึกของบุปผายังคงหมดสติ
โชคชะตาของมันค่อย ๆ เพิ่มขึ้น
จากมุมมองของฉู่เซวียน โชคชะตาของอีกฝ่ ายเดิมทีเป็ นเพียง ร่องรอยที่กาลังจะจางหาย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่มันเข้ามาในหุบ เขา มันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ฉู่เซวียนหรี่ตาลงและใช ้ความสามารถอนุมานของระบบอย่างลับ ๆ
“มีคนบงการอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือ?”
“ไม่”
หลังจากตรวจสอบให้แน่ใจว่าคนผู้นี้ตกลงมาในหุบเขาโดย บังเอิญ และไม่มีแผนการใดอยู่เบื้องหลัง ในที่สุด ฉู่เซวียนก็ผ่อน คลายลง
“สอดส่องต้นกาเนิดภูมิหลังของคนผู้นี้”
ฉากปรากฏขึ้นในหัวของเขา
มียอดเขาอยู่เหนือเมฆสีขาว
บนภูเขามีศาลาและบนยอดเขามีห้องโถงใหญ่
ร่างที่อ่อนโยนและสง่างามยืนอยู่หน้าห้องโถง นางมองเหนือเมฆ สีขาว
“ทายาทแห่งต าหนักภูเขาเมฆา (ถูกท าลาย) เทพธิดาชุนหลาน”
ฉู่เซวียนรู้สึกประหลาดใจ นางเป็ นผู้ฝึกยุทธ์โบราณ
ตาหนักภูเขาเมฆาเป็ นขุมอานาจโบราณที่ถูกทาลายในมหา สงคราม

อย่างไรก็ตาม ทายาทของต าหนักภูเขาเมฆาก็สามารถเอาชีวิต รอดได้
ฉู่เซวียนเงยหน้าขึ้นมองม่านพลังในหุบเขา โดยลังเลว่าจะ เปลี่ยนแปลงมันหรือไม่
ม่านพลังที่เขาสร ้างขึ้นจะไม่ปล่อยให้ยอดฝี มืออาวุโสเข้ามา ไม่ใช่หรือ?
อย่างไรก็ตาม เขาต้องการกาลังคนมากขึ้นอยู่ดี
เทพธิดาชุนหลานผู้นี้ได้กลายเป็ นสมบัติล้าค่าแห่งสวรรค์มันน่า เศร ้าจริง ๆ
นางอาจจะซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งและถูกค้นพบ ด้วยเหตุนี้จึงไม่มี ทางเลือกอื่นนอกจากหลบหนีมาที่นี่
นอกจากนี้ เห็นได้ชัดว่านางใช ้พลังปราณไปมากจนหมดสติไป
ดังนั้น ฉู่เซวียนจึงอนุญาตให้เทพธิดาชุนหลานอยู่นอกลานบ้าน
เขาจะตัดสินใจว่าจะช่วยนางดีหรือไม่เมื่อนางตื่นขึ้นมา
สามวันต่อมา เลี่ยเทียนกลับมาพร ้อมกลับใบหน้าที่สดใส
เขาจัดการศาลาสวรรค์จนอีกฝ่ายยอมจ านน
ชื่อเสียงของสานักเร ้นลับแพร่กระจายไปทั่วโลกตะวันสวรรค์ พวกเขาเทียบได้กับขุมอานาจโบราณที่ทรงพลัง

“นั่นใครกัน?”
ทันทีที่เขากลับมา เขาก็ค้นพบบุปผาที่อยู่นอกลานเล็ก ๆ
“มีคนบุกเข้ามาหรือ?”
ด้วยฐานพลังยุทธ ์ขอบเขตเต๋าปฐมกาลของเขา เขาสามารถ บอกได้ว่าบุปผานั้นเป็ นเศษเสี้ยวเต๋าของยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐม กาล
สิ่งแรกที่เขาคิดคือผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋าปฐมกาลได้บุกเข้ามา ในหุบเขาและถูกฉู่เซวียนก าราบ
“นางกาลังจะตาย อย่างไรก็ตาม โชคชะตาของนางนั้นลึกล้า นางไม่ได้ถูกกาหนดให้ตาย ดังนั้น นางจึงปรากฏตัวที่นี่”
เมื่อเลี่ยเทียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็มองดูบุปผาด้วยความประหลาดใจ
“นี่คืออะไร?”
เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคย
ดูเหมือนจะเป็ นคนที่เขารู ้จักหรือ?
“ตาเฒ่า เจ้ารู ้จักต าหนักภูเขาเมฆาหรือไม่ ข้าอนุมานอดีตของ นางได้ นางมีชื่อว่าเทพธิดาชุนหลาน และเป็ นทายาทของตาหนัก ภูเขาเมฆา” ฉู่เซวียนกล่าวอย่างเกียจคร ้าน
หัวใจของเลี่ยเทียนสั่นไหว

เป็ นไปไม่ได้