ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 768 เบี้ย(2)
“บางสิ่งควรเกิดขึ้นภายในหนึ่งล้านปี”
เสียงถูกส่งเข้าไปในบ้านหิน
“เราเหลือเวลาอีกเพียงล้านปี เท่านั้น แล้วหลังจากนั้นจะเป็ น อย่างไร?”
เสียงจากบ้านหินตอบกลับ
“ใครจะรู้ แต่หวังจุดจบว่าจะได้ข้อสรุป”
เสียงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
“ข้าหวังว่าอย่างนั้น”
…
ยุคของอัจฉริยะที่ต่อสู้เพื่อพลังสูงสุดได้มาถึงแล้วในโลกตะวัน สวรรค์
เมื่อกฎถูกกาหนดขึ้น อัจฉริยะก็เริ่มหยิ่งผยองและเริ่มแข่งขัน กันเอง
อัจฉริยะบางคนแสดงฝีมือเล็กน้อยก่อนที่จะหายไป ในขณะที่คน อื่น ๆ เอาชนะความท้าทายนับไม่ถ้วนเพื่อก้าวไปข้างหน้า
ม่านพลังที่แยกส่วนต่าง ๆ ของโลกตะวันสวรรค์เริ่มอ่อนลง
มหายุคตะวันสวรรค์ก าลังจะมาถึง และดูเหมือนว่าจะสอดคล้อง กับการปรากฏของมหายุคแห่งความโกลาหล
ด้วยการจัดตั้งกฎ ยอดฝีมือและอัจฉริยะก็ล้มลงทีละคน และขุม อ านาจอันทรงพลังก็ถูกท าลายลง!
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลคอยเฝ้ ารักษากฎและระเบียบ
ภายในเวลาเพียง 1,000 ปี กฎเกณฑ์ก็ฝังลึกอยู่ในใจของ ผู้คน หลังจากที่ยอดฝี มือขอบเขตเต๋าปฐมกาลฝ่ าฝื นกฎและถูก สังหารด้วยตราประทับเหนือสูงสุดไม่มียอดฝีมือหรือขุมอานาจอื่นใด กล้าที่จะฝ่าฝืนกฎ
ในยุคนี้ หากมีขุมอานาจที่ต้องการพลังอานาจ ต้องการ ทรัพยากรมากขึ้น และควบคุมอานาจได้มากขึ้น พวกเขาทาได้เพียง พึ่งพาอัจฉริยะของพวกเขาเท่านั้น
ตระกูลที่อ่อนแอเริ่มมีชื่อเสียงจากการเติบโตขึ้นของอัจฉริยะ ของพวกเขา
นอกจากนี้ยังมีขุมอานาจสาคัญบางส่วนที่ชื่อเสียงได้รับ ผลกระทบอย่างมากจากความพ่ายแพ้ของอัจฉริยะของพวกเขา
ส าหรับอัจฉริยะ พวกเขารู ้สึกเหมือนมีแรงกดดันเหมือนภูเขาบน หลังของพวกเขา
นี่เป็ นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสาหรับอัจฉริยะจากขุมอานาจ ขนาดใหญ่
เมื่อพวกเขาพ่ายแพ้ พวกเขาจะถูกปฏิเสธ และสถานะของพวก เขาจะตกต่าลง
เพื่อที่จะผงาดขึ้น และเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพยากรของสานักมาก ขึ้น การแข่งขันระหว่างอัจฉริยะก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น
มันเหมือนกงล้อที่ไม่สามารถหยุดได้ ยอดฝีมือรุ่นเก่าหลายคน ตระหนักว่ายุคใหม่ก าลังจะมาถึงในโลกตะวันสวรรค์
ยอดฝีมือสมัยโบราณหลายคนเลือกที่จะปิดด่าน โดยพยายาม หลีกเลี่ยงยุคนี้ เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่กลายเป็ นอาหารและเป็ น ขั้นบันไดสาคัญสาหรับยุคใหม่
เวลาผ่านไปและหมื่นปีผ่านไป
โลกตะวันสวรรค์มีอัจฉริยะมากมาย
นอกจากนี้ยังมีอัจฉริยะจานวนนับไม่ถ้วนที่แพ้ในการแข่งขันและ หายตัวไป
พวกเขาถูกตระกูลและสานักทอดทิ้ง และโชคชะตาของพวกเขา ก็น่าสังเวช
หุบเขาเล็ก ๆ ยังคงเงียบสงบ
แคว้นต้าเชิ่งของโลกภายนอกได้กลายเป็ นประวัติศาสตร ์ไปแล้ว
อัจฉริยะคนหนึ่งผงาดขึ้นและทาลายม่านพลัง และออกจาก สถานที่รกร ้างแห่งนี้
เป็ นเวลาเกือบหนึ่งแสนปี แล้วที่ฉู่เซวียนก้าวเข้าสู่โลกตะวัน สวรรค์ และเหตุการณ์สาคัญนั้นกาลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
อี้หลิงหลิงเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเต๋าศักดิ์สิทธิ์แล้ว
มียอดฝีมือขอบเขตเต๋าศักดิ์สิทธิ์อายุ 100,000 ปีเพียงไม่กี่คน ในโลกตะวันสวรรค์ ในปัจจุบัน แม้ว่าจะมีอัจฉริยะที่ร ้ายกาจอีกสอง สามคนปรากฏตัวในโลกตะวันสวรรค์ ในช่วงหลายหมื่นปีที่ผ่านมาก็ ตาม
เสวี่ยผิงได้บรรลุขอบเขตเต๋าศักดิ์สิทธิ์แล้วเช่นกัน
อุปสรรคก าลังจะพังทลายลงแล้ว และดูเหมือนว่าแผนการใหญ่ ก าลังด าเนินไปอย่างลงร่อง
ความโกลาหลก็เข้าสู่มหายุคแห่งความโกลาหล
ในอาณาเขตแห่งความว่างเปล่า มีเพียงความโกลาหลสามแห่ง เท่านั้นที่ยังคงอยู่ และในไม่ช ้าพวกมันก็จะต้องปะทะกัน
ความโกลาหลที่เต๋าสวรรค์ตั้งอยู่นั้นมีขนาดเล็กที่สุดในสามแห่ง
อย่างไรก็ตาม มันยังเป็ นสิ่งที่ขยายตัวได้เร็วที่สุดอีกด้วย
เมื่อมหาภัยพิบัติแห่งความโกลาหลครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง เต๋า สวรรค์ยังไม่ได้รวมกฎแห่งปฐมโกลาหลเข้าด้วยกัน เนื่องจากความ โกลาหลยังคงฟื้นตัวจากผลที่ตามมา
อย่างไรก็ตาม เต๋าสวรรค์นั้นทรงพลัง ดังนั้นมันจึงเป็ นเพียงเรื่อง ของเวลาก่อนที่มันจะประสบความสาเร็จ
ต่อไปเป็ นการต่อสู้กับความโกลาหลขนาดใหญ่ทั้งสอง
นั่นจะเป็ นบททดสอบที่แท้จริงของความโกลาหล ของเฮยเยว่และ คนอื่นๆ
เฮยเยว่อยู่ไม่ไกลจากการทะลวงสู่ขอบเขตเต๋าปฐมกาล
หุบเขาเล็ก ๆ นั้นเงียบสงบตามปกติ และไม่ได้รับผลกระทบจาก สิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกเลยแม้แต่น้อย
เลี่ยเทียนเป็ นยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลขั้นปลายแล้ว
อย่างไรก็ตาม เขายังห่างไกลจากการไปถึงขอบเขตเหนือสูงสุด
ในทางกลับกัน ชุนหลานได้ท าให้เต๋าของนางสมบูรณ์แบบ หลังจากที่ฉู่เซวียนมอบหนึ่งในรางวัลของระบบให้กับนาง
ตอนนี้ นางอยู่ที่ชั้นสูงสุดของศาลาคัมภีร ์ กาลังอ่านตารา ขอบเขตเหนือสูงสุด ในขณะที่มองหาโอกาสและจังหวะเวลาที่จะ ทะลวงไปยังขอบเขตเหนือสูงสุด
ฉู่เซวียนเองก็มาถึงจุดวิกฤติแล้ว และได้มาถึงจุดสิ้นสุดของ เส้นทางขอบเขตเหนือสูงสุดของเขาแล้ว
เขาอยู่ห่างจากการทะลวงสู่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดเพียงก้าว เดียว
ภายในร่างกายของเขา มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้น
มวลสารปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างทั้ง 3,000 ก้อนไม่ เหมือนเดิมอีกต่อไป กฎของพวกมันมีความสมบูรณ์มากขึ้นและ แข็งแกร่งกว่าเดิมหมื่นเท่า
ในขณะนี้ เศษเสี้ยวปราณโกลาหลแห่งการสร ้างสรรค์จมลง และ ควบแน่นเป็ นกระแสปราณโกลาหลที่แจ่มชัด โลกในความโกลาหล ได้ถือกาเนิดขึ้น
มวลสารปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างทั้ง 3,000 ก้อนได้ ก่อให้เกิดโลกขึ้นมา
ปราณโกลาหลแห่งการณ์สรรค์สร ้างเริ่มควบแน่นกันภายในโลก ใหม่ ก่อให้เกิดชีวิตและโครงสร ้าง
ฉู่เซวียนรู ้สึกได้ชัดเจนว่าความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่าง ต่อเนื่อง
เขาอยู่ห่างจากขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดเพียงครึ่งก้าว
สายฟ้ าสีม่วงดังกึกก้องไปทั่วโลก และมันก็เริ่มก่อตัวขึ้นด้วย ความมีชีวิตชีวา