ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 771 ฉีเล่อร ์(1)

กายาสามพันโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างของเขามีเอกลักษณ์ เฉพาะตัว เขาสามารถบรรลุขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าใหญ่ได้ทันที ในขณะที่ผู้ฝึกยุทธ ์คนอื่น ๆ จะต้องเริ่มต้นจากขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ า น้อย
เขาจะทะลวงจากผ่านขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดโดยการสร ้างโลก 3,000 โลกและบรรลุขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าใหญ่ได้ในทันี
ขณะที่เขามุ่งความสนใจ ทิศทางการฝึกฝนของฉู่เซวียนก็เริ่ม ก้าวหน้า โลกภายในมวลสารปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างยังคง ได้รับการปรับปรุงให้สมบูรณ์ นอกจากนี้ มวลสารปราณโกลาหล แห่งการสรรค์สร ้างยังขยายตัวอีกด้วย
กฎแห่งปฐมโกลาหลภายในนั้นยังคงพัฒนา ปรับปรุง และ แพร่กระจายไปทั่วโลก ทาให้กฎใหม่เกิดขึ้น
โลกใหม่ค่อย ๆ เกิดขึ้น และในแต่ละโลก วงจรของหยินยางก็ได้ ถูกสร ้างขึ้น นอกจากนี้ ระหว่างโลกจะมีวงจรหยินยางที่กว้างใหญ่ก็ ถูกสร ้างขึ้น
อย่างไรก็ตาม การดาเนินการนี้จะต้องใช ้เวลาที่ยาวนาน

ยิ่งกว่านั้น ทุกโลกต้องการพลังชีวิตและโชคชะตาจึงจะถือว่าเป็ น โลกที่สมบูรณ์
ฉู่เซวียนมีประสบการณ์ในการสร ้างเต๋าสวรรค์และขยายโลก ศักดิ์สิทธิ์
เขายังได้สร ้างสังสารวัฏในโลกศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย ดังนั้น เขาจึงมี ประสบการณ์เหลือล้น
เขาเริ่มวางรากฐานสาหรับการฝึกฝนในอนาคตของเขา
ตราบใดที่เขายอมรับทิศทางการฝึกฝนของตนเอง ฉู่เซวียนก็ไม่ จ าเป็ นต้องเข้าสู่การปิดด่าน เขาแค่ต้องอยู่บ้านและใช ้ชีวิตเรียบง่าย
ระบบนี้เป็ นข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดของฉู่เซวียน และเมื่อเทียบ กับผู้ฝึกยุทธ ์คนอื่น ๆ ที่ใช ้เวลาทั้งวันในการปิดด่าน ฉู่เซวียนก็รู ้สึก ผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น
การใช ้ชีวิตแบบปกติคือสิ่งเดียวที่เขาต้องพัฒนาต่อไป
“เซียนเอ๋อร ์ เอาเครื่องเคียงมาแล้วหยิบสุมาออกมาสักขวด เรา มาร่าสุราด้วยกันสักสองสามจอกเถอะ”
ฉู่เซวียนตะโกนไปทางบ้านไม้
หลังจากเข้าใจเส้นทางการฝึกฝนแล้ว อารมณ์ของเขาก็ดีเป็ น อย่างมาก

เขาเพียงแค่ต้องสร ้างโลก และเขาจะมีความแข็งแกร่งเฉกเช่น ยอดฝีมือขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าน้อย
เขาจะเหนือกว่าขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดและกลายเป็ นตัวตนที่ อยู่ยงคงกระพัน เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะมีความมั่นใจที่จะยุ่งเกี่ยวกับผู้ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องเหล่านี้
ไม่ว่าในกรณีใดก็เป็ นเวลาดีที่จะเฉลิมฉลอง
หลังจากร่าสุราไปสองจอกแล้ว เขาก็เอนกายลงบนเก้าอี้แล้วงีบ หลับขณะที่ซูเซียนเอ๋อร ์นวดไหล่ของเขา ชีวิตช่างสุขสบายเสียจริง
ฉู่เซวียนมองไปที่อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่แล้วพูดว่า “ข้าจะเทศนาเต๋า ให้กับพวกเจ้าเพื่อที่พวกเจ้าจะได้ทะลวงไปยังขอบเขตเหนือสูงสุด โดยเร็วที่สุด”
ในขณะที่เขาอารมณ์ดี ฉู่เซวียนได้ให้คาแนะนาแก่อสูรศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสี่ตัว
ซูเซียนเอ๋อร ์ยังคงเป็ นผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเต๋าเหนือลิขิต อย่างไรก็ ตาม ในขณะที่นางอยู่เคียงข้างเขาตลอดเวลา นางก็ได้รับผลกระทบ จากเต๋าอวิ้นที่เขาเปล่งออกมาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น ความแข็งแกร่ง ของนางจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน
แม้ว่านางจะไม่ได้ฝึกฝน แต่นางก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างก้าวกระโดด ซึ่งเหนือกว่าเหล่าอัจฉริยะส่วนใหญ่

เพียงพริบตาเดียวก็ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว
ความแข็งแกร่งของฉู่เซวียนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนับตั้งแต่ที่เขา ทราบทิศทางของการฝึกฝน และเริ่มวางรากฐานสาหรับมัน
ภายในเวลาเพียงหนึ่งปี ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น หลายเท่าตัว
จานวนโลกในมวลสารปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างทั้ง 3,000 ก้อนได้เพิ่มขึ้น
ในโลกที่หนึ่ง มีพืชพรรณเกิดขึ้นมากมาน
อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้สิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากพืชยังไม่เกิดขึ้น
การกาเนิดของสิ่งมีชีวิตดูเหมือนจะเป็ นอุปสรรคใหญ่ที่ไม่ สามารถข้ามผ่านไปได้อย่างง่ายดาย
โลกยังไม่มีสิ่งมีชีวิตโดยกาเนิด ดังนั้น มันจึงไม่ถือว่าเป็ นโลกที่ แท้จริง
ฉู่เซวียนเหลือบมองสมุนไพรวิญญาณชั้นยอด
หนึ่งปีผ่านไป มันก็แข็งแกร่งขึ้นและสวยงามยิ่งขึ้น
มันดูน่าอร่อยอย่างมาก!
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาให้โอกาสมันให้สร ้างสติสัมปชัญญะ เขาจึงไม่สามารถกลับค าพูดของเขาได้

ซูเซียนเอ๋อร ์ชอบสมุนไพรวิญญาณนี้มาก นางรู ้สึกว่าหากราก วิญญาณได้รับสติสัมปชัญญะ หลังจากที่มันเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะ เป็ นชายหรือหญิง มันก็คงมีรูปงามอย่างมากเป็ นแน่
ฉู่เซวียนเห็นด้วยกับสิ่งนี้
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าสมุนไพรวิญญาณจะมีโชคชะตาที่จะทา เช่นนั้นหรือไม่
…
ที่แห่งหนึ่งในโลกตะวันสวรรค์
ร่างหญิงสาวคนหนึ่งเปียกโชกไปด้วยเลือด ใบหน้าของนางซีด เซียว
นางอุ้มเด็กหนุ่มอายุสามขวบไว้ในอ้อมแขน
ในขณะนี้ เด็กหนุ่มถูกกอดอย่างแน่นหนา เขามองไปยังร่างที่อยู่ ไม่ไกล ดวงตาที่สดใสของเขาเต็มไปด้วยความกลัว ความคับข้องใจ และความโกรธ
หญิงสาวคนนั้นมองไปที่ร่างนั้นและกระอักเลือดในขณะที่ร ้อง ออกมาว่า “หลี่หวู่เฟิ่ ง เจ้าใจดาอามหิตจนถึงขั้นสามารถสังหาร เลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองได้เลยหรือ?”
“หลี่หวู่เฟิ่ง เจ้าจะปล่อยให้นางสังหารลูกของเจ้าหรือไม่?”
อีกฝ่ายยังคงนิ่งเงียบ

สีหน้าของหญิงสาวยิ่งโศกเศร ้ามากขึ้นเรื่อย ๆ
“ฮูหยินใหญ่หลี่ ท่านสังหารข้าได้ แต่โปรดปล่อยเล่อร ์เอ๋อร ์ไป เถอะ”
เสียงเย็นชาดังมาจากอีกฝั่ง “ลูกชายของเจ้าต้องตายไปพร ้อม เจ้า ฮูหยินบอกว่าเราต้องก าจัดพวกเจ้า”
“หลี่หวู่เฟิ่ง เจ้าช่างใจดาอามหิตยิ่งนัก” หญิงสาวสาปแช่งด้วย ความสิ้นหวัง
“ช่างตามืดบอด เจ้าจะปล่อยให้นังนั่นสังหารลูกชายของเจ้าได้ อย่างไร”
เสียงเศร้าหมองมาจากอีกด้านหนึ่ง “เจ้าเป็ นเพียงปุถุชนคน ทั่วไป เจ้ากล้าเรียกเจ้าเด็กนี่ว่าเป็ นลูกชายของนายท่านหรือ? เจ้า กาลังทาให้ชื่อเสียงของตระกูลหลี่เสื่อมเสีย!”
“ชีวิตหน้าก็จงจ าไว้ ปุถุชนเช่นเจ้าไม่ควรฝันสูง!”
เลือดไหลออกจากปากของหญิงสาวคนนั้นขณะที่นางก้มหัวลง เพื่อมองเด็กหนุ่มในอ้อมแขน
นางจูบที่ใบหน้าของเขา
“เล่อร ์เอ๋อร ์ พ่อของเจ้าไม่ต้องการเจ้าอีกต่อไป จากนี้ไป เจ้า คือฉีเล่อร ์ไม่ใช่หลี่เล่อร ์เจ้าจะต้องมีชีวิตรอดต่อไป” นางพูดเบา ๆ

“อย่าคิดที่จะแก้แค้นให้ข้า ตราบใดที่เจ้ามีความสุขข้าก็พอใจ แล้ว”
หนุ่มน้อยมองแม่ของตนด้วยตาที่เบิกกว้าง
“ท่านแม่…”
“ลาก่อนเล่อร ์เอ๋อร ์!”
ขณะที่หญิงสาวพูด นางก็วางยันต์หยกไว้บนร่างของเด็กหนุ่ม และร่างกายของนางก็เริ่มเปล่งแสงเจิดจ้า
วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของนางปรากฏตัวและถูกทาลายในทันที มัน กลายเป็ นล าแสงและตระตุ้นยันต์หยก
ยันต์หยกแตกสลายและกลายเป็ นม่านพลังที่ห่อหุ้มเด็กชายไว้
หญิงสาวคนนั้นทาลายรากฐานการฝึกฝนของนางด้วยตนเอง เพื่อเปิ ดใช ้งานยันต์หยก วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของนางซึ่งกาลังจะ สลายไปมองดูเด็กชายเป็ นครั้งสุดท้าย
ตู้ม!
นางใช ้พลังทั้งหมดที่เหลืออยู่เพื่อโจมตีคนที่กาลังพุ่งเข้ามา
แสงบนท้องฟ้ ากะพริบและวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็สลายไปจนหมด
หลังจากนั้นก็ได้ยินเพียงเสียงร ้องของเด็กชายเท่านั้น ทันที หลังจากนั้น ม่านพลังแสงก็เคลื่อนผ่านมิติและหายไปพร ้อมกับ เด็กชาย

“ท่านแม่!”
มีเพียงเสียงร ้องของเด็กชายที่ดังกึกก้องอยู่บนท้องฟ้ า
“นังสารเลว เจ้ามีสมบัติเช่นนี้ได้อย่างไร!”
“ตามหาและกาจัดเจ้ามารหัวขนนั่น!”
เสียงเย็นชาดังก้อง
“ขอรับ!”
ร่างมากมายบินออกไปในทุกทิศทุกทาง
เหลือเพียงหญิงวัยกลางคน ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความ เศร ้าโศก
“เจ้าสารเลว เจ้าคิดว่าเจ้ามารหัวขนจะมีชีวิตอยู่ได้หลังจากที่หนี ไปได้หรือ?”
“เจ้าไม่สมควรที่จะเป็ นส่วนหนึ่งในตระกูลของข้า เจ้ากล้าดี อย่างไรที่คิดว่าตนเองจะถูกยกย่องเพราะลูกชายของเจ้า”
หญิงวัยกลางคนเยาะเย้ยและโบกมือ พื้นที่โดยรอบถูกลบล้าง เพื่อให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะไม่มีทางฟื้นคืนชีพได้อีก
ร่างของนางขยับและหายไปจากจุดนั้น
ลาแสงสั่นไหวอยู่เหนือหุบเขา
ม่านพลังได้หรี่ลงแล้วและมีรอยแตกปรากฏขึ้น

ดวงตาของเด็กชายแดงก่าและบวมเป่ ง น้าตาของเขายังคง หลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม เขาเม้มริมฝีปากไว้แน่น เพื่อหยุดตนเองไม่ให้ร ้องไห้
ม่านพลังตกลงมาจากท้องฟ้ า
ที่ลานบ้าน ฉู่เซวียนลืมตาขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ
ความผันผวนห้วงมิติโดยรอบ ม่านพลังก็หายไปในทันที
แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดก็ไม่สามารถติดตามมาได้
จากนั้นม่านพลังก็ตกลงมาที่ลานบ้าน มันแตกกระจายและจาง หายไป