ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 791 การแทรกแซง
“คารวะท่านอาจารย์!”
ฉู่เซวียนดูพวกเขาและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
เนื่องจากอีกฝ่ ายต่อสู้อย่างไม่เป็ นธรรม เขาจึงไม่สามารถดูศิษย์ ของตนถูกรังแกได้
เป็ นเรื่องธรรมดาที่เขาจะลบเบี้ยสักสองสามตัวทิ้ง
ฉู่เซวียนโบกมือแล้วยันต์หยกสี่อันก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทั้งสอง
“ยันต์หยกอีกสองอันเป็ นของฉีเล่อร์และฉู่หยู่”
ยันต์หยกเหล่านี้จะช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงการถูกติดตามเมื่อ ใช้ร่วมกับวิชาการปกปิดของส านักเร้นลับ
ฉู่เซวียนโบกมืออีกครั้ง และกระจกหยกเล็ก ๆ สี่บานก็ปรากฏขึ้น
“พวกเจ้าเอาไปคนละบาน กระจกหยกนี้สามารถแสดงโชคชะตา ของโลก และยังสามารถดูดซับโชคชะตาของโลกได้อีกด้วย”
อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงรู ้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
เป็ นเวลานับหมื่นปี ที่พวกเขาถูกศัตรูปิ ดล้อมและตามล่าอยู่ ตลอดเวลา
ไม่ว่าพวกเขาจะฉลาดเพียงใด พวกเขาสามารถบอกได้ว่ามี บางอย่างผิดปกติและมีคนกาลังมุ่งเน้าไปที่ศิษย์ของสานักเร ้นลับ
ทั้งสองจึงกลับมาขอความช่วยเหลือ
“เมื่อข้าออกไปข้างนอกครั้งนี้ ข้าจะสั่งสอนบทเรียนให้พวกเขา!”
เสวี่ยผิงเผยสีหน้าที่ดุร ้าย
“เน้าหมายหลักของพวกเจ้าคือการสังหารปลาตัวใหญ่สักสอง สามตัว กระจกหยกจะให้ค าแนะน าแก่พวกเจ้า” ฉู่เซวียนกล่าว
“ขอรับท่านอาจารย์!”
อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงออกจากหุบเขาในทันที
ฉู่เซวียนหัวเราะเบา ๆ
ฮึ่ม!
เนื่องจากคนผู้นั้นทาสิ่งไร ้ยางอาย ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องรับผล กรรม
ขณะที่อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงกาลังสังหารอีกฝ่ าย ฉู่เซวียนก็ให้ ความสนใจกับความโกลาหลเช่นกัน
ติงเยว่และคนอื่น ๆ แข็งแกร่งไม่น้อย ด้วยแผนการของเฮยเยว่ทา ให้ได้ผลลัพธ ์ที่อัศจรรย์
ฉู่ผู้เจ้าเลห์ยังช่วยขจัดจุดอ่อนให้พวกเขา และหลีกเลี่ยงภัย คุกคามที่อาจเกิดขึ้น
จากนั้น ฉู่เซวียนก็มองไปที่ต้นกาเนิดมหาเต๋า ซึ่งขณะนี้มันได้ ขยายไปสู่ส่วนลึกของอาณาเขตแห่งความว่างเปล่า
ไม่ช ้าก็เร็วมันจะปกคลุมโลกตะวันสวรรค์และความโกลาหลอย่าง สมบูรณ์
ฉู่เซวียนมองไปที่มวลสารปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างทั้ง 3,000 ก้อน และโลกที่เขาสร ้าง เขามีความคิดบางอย่าง
บางทีเส้นทางที่อยู่เหนือขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าอาจมาจากอาณา เขตแห่งความว่างเปล่า หากเขาผสมผสานทั้งภายในและภายนอก เขาจะเปิดเส้นทางใหม่ได้หรือไม่?
ฉู่เซวียนคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะลอง ภายนอกเขามีต้นก าเนิดมหา เต๋าที่เติบโตอย่างต่อเนื่อง
ส าหรับภายใน โลกก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์อย่างช ้า ๆ เช่นกัน
อี้หลิงหลิงและเสวี่ยผิงสนุกสนานกับการสังหารปลาตัวใหญ่
ขุมอานาจลึกลับดูเหมือนจะถอนตัวออกไปหลังจากนั้น และ ไม่ได้สั่งการให้อัจฉริยะตามล่าพวกเขาอีกต่อไป สิ่งนี้ทาให้ฉู่เซวียน มั่นใจมากขึ้นว่าสหายคนนี้ไม่สามารถลงมือเองได้โดยตรง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสถานะที่ลึกลับของคนผู้นี้จะขัดขวางไม่ให้ เขาทาสิ่งต่าง ๆ แต่มันก็ป้ องกันไม่ให้ฉู่เซวียนค้นหาตัวตนของเขา เช่นกัน
จากนี้ เห็นได้ว่าเหตุผลที่ว่าเหตุใดผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตจ้าวเหนือ สูงสุด และผู้ฝึกยุทธ ์ขอบเขตเหนือสูงสุดที่ยังไม่ตายจึงไม่ได้ก้าวเข้าสู่ โลกตะวันสวรรค์ก็เพื่อหลีกเลี่ยงพลังลึกลับนี้
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และเหตุการณ์ส าคัญ 800,000 ปีก็ มาถึง
ความแข็งแกร่งของฉู่เซวียนเพิ่มขึ้นอย่างมาก
โลกใบแรกที่รวมปราณโกลาหลแห่งการสรรค์สร ้างได้ให้กาเนิด สิ่งมีชีวิตที่หลากหลายแล้ว และจานวนสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดก็เริ่ม เพิ่มขึ้นเช่นกัน
มนุษย์คนแรกได้สร ้างวิชายุทธ ์แล้ว และเรียนรู ้เส้นทางการ ฝึกฝน เขาบรรลุขอบเขตสวรรค์แล้ว
ในอีกโลกหนึ่ง สิ่งมีชีวิตแรกของโลกนี้ สัตว์รูปร่างคล้ายมังกรดู เหมือนจะเข้าใจความจริงของโลกนี้ และได้บรรลุขอบเขตสวรรค์ด้วย เช่นกัน สิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดรุ่นแรก ๆ ของแต่ละโลกส่วนใหญ่ได้รับ พรจากโชคชะตา และยังมีชีวิตอยู่หลังจากผ่านไปหลายปีนับไม่ถ้วน
มีสิ่งมีชีวิตหลายประเภทและพืชพรรณมากมาย ห่วงโซ่อาหาร และสภาพแวดล้อมของแต่ละโลกเริ่มก่อตัวขึ้น
ในขณะนี้ ความแข็งแกร่งของฉู่เซวียนเทียบเท่ากับยอดฝี มือ ขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าน้อย แม้ว่าจะยังไม่ทะลวงคอขวดก็ตาม ทว่า ยามที่เขาทะลวงผ่าน เขาก็จะบรรลุขอบเขตสวรรค์ชั้นฟ้ าใหญ่ ในทันที
ฉู่เซวียนค่อนข้างชื่นชมขุมอานาจลึกลับนั้น
วิธีการของพวกเขานั้นน่าประทับใจ พวกเขายังคิดหาวิธีที่จะ ทะลวงไปยังขอบเขตต่อไปเช่นกัน
ฉู่เซวียนสงสัยว่าหากอีกฝ่ ายโผล่ออกมาจากที่หลบซ่อน และ เปิดเผยร่างที่แท้จริง อีกฝ่ายจะมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับยอดฝีมือ ขอบเขตกึ่งสวรรค์ชั้นฟ้ าน้อย
ในขณะที่การต่อสู้ดาเนินต่อไป อัจฉริยะคนแล้วคนเล่าก็ล้มหาย ตายจาก
ผู้ฝึกยุทธ ์ที่ทรงพลังของคนรุ่นก่อนกลายเป็ นก้าวสาคัญสาหรับ การเติบโตของอัจฉริยะ…
ขุมอานาจอันทรงพลังถูกทาลายด้วยน้ามือของอัจฉริยะทีละคน หรือภายใต้การน าของอัจฉริยะ พวกเขาก็ได้ก้าวขึ้นสู่ระดับที่สูงขึ้น
ในความโกลาหล เต๋าสวรรค์ยังคงแทรกซึมและกลืนกินกฎแห่ง ปฐมโกลาหลของความโกลาหลแห่งสองแห่งต่อไป
ความโกลาหลอีกสองแห่งมียอดฝีมือที่ผงาดขึ้นและหลอมรวม ความโกลาหลของตนเข้าด้วยกัน
ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่แข็งแกร่งเท่าฝ่ายของเต๋าสวรรค์
ท้ายที่สุด หลังจากเข้าร่วมเต๋าสวรรค์ ยิ่งเต๋าสวรรค์แข็งแกร่งขึ้น เท่าใด พวกเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น และยิ่งแข็งแกร่งเท่าใด เต๋าสวรรค์ก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น มันเป็ นความสัมพันธ ์ที่อาศัย ซึ่งกันและกัน
เพื่อที่จะปรับปรุงความแข็งแกร่งของตนเอง และเสริมความ แข็งแกร่งให้กับเต๋าสวรรค์ ทุกคนจากฝ่ ายเต๋าสวรรค์พยายามอย่างดี ที่สุดเพื่อรวมความโกลาหลอื่น ๆ เข้าด้วยกัน
ไม่ว่าในกรณีใด แม้ว่าพวกเขาจะตายไป แต่สังสารวัฏก็ยังมีอยู่
ดังนั้นเต๋าสวรรค์จึงรวมเป็ นหนึ่งเดียวกับโลกภายนอก
ส าหรับความโกลาหลอีกสองแห่ง แม้ว่าเผ่าพันธุ์จ้าวเหนือหัวจะ รวมพวกเขาเข้าด้วยกัน แต่ยอดฝี มือหลายคนยังคงต้องพิจารณา ความต้องการ และผลประโยชน์ของขุมอานาจตนเองเอง ดังนั้นจึง เกิดการแบ่งแยก
เต๋าสวรรค์ได้รวบรวมยอดฝีมือจานวนหนึ่งในช่วงหลายปีที่ผ่าน มา ซึ่งพวกเขาได้ตระหนักถึงประโยชน์ของการเข้าร่วมเต๋าสวรรค์ได้ ในทันที
จุดประสงค์ของการฝึกฝนคืออะไร?
ไม่ใช่เพื่ออานาจและความเป็ นนิรันดร ์มิใช่หรือ?
สิ่งนี้สามารถบรรลุได้อย่างง่ายดายภายในเต๋าสวรรค์ แม้แต่ สายลับที่ส่งมาโดยขุมอานาจของความโกลาหลทั้งสองก็ลงเอยด้วย การเข้าร่วมกับเต๋าสวรรค์
ติงเยว่ยืนอยู่ที่ชายขอบระหว่างความโกลาหลและมองดูคู่ต่อสู้ ของเขาอย่างเย็นชา คนผู้นี้เป็ นยอดมือกระบี่ และนี่เป็ นครั้งที่เจ็ดที่ พวกเขาต่อสู้กัน
“ติงเยว่ พวกเจ้าจากเต๋าสวรรค์ล้วนไร ้ยางอาย เจ้าไม่คู่ควรที่จะ ฝึกฝนเต๋าสูงสุดแห่งกระบี่!”
คนที่อยู่ตรงหน้าเขามีสีหน้าซีดเซียว
ติงเยว่มองเขาอย่างเฉยเมย
ในใจเขาก าลังสาปแช่ง
‘ฉู่ คนไร ้ยางอายคนนั้น! เขาล่อลวงศิษย์น้องหญิงเล็กของอีก ฝ่ ายแล้วหนีไปพร้อมกับนาง!’
คู่ต่อสู้ของเขาคนนี้แทบจะคลุ้มคลั่ง ทาให้การโจมตีของเขา สะเปะสะปะ
ในระหว่างการโจมตีสองครั้งล่าสุด ติงเยว่รู ้สึกถึงแรงกดดันจาก อีกฝ่ าย เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ ายแอบชอบศิษย์น้องของตนเอง แต่กลับ ต้องสูญเสียนางให้กับฉู