ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน - ตอนที่ 796 ความอดทน

มีอัจฉริยะที่ละโมบในตัวฉู่หยู่ ซึ่งกาลังค้นหาร่องรอยของฉีเล่อร ์ และฉู่หยู่ รวมถึงที่ตั้งของสานักเร ้นลับ

อย่างไรก็ตามเขาไม่พบอะไรเลย

ราวกับว่าสานักเร ้นลับไม่มีอยู่ในโลกนี้ และมันทาให้สานักนี้ดู ลึกลับมากยิ่งขึ้น

หุบเขาเล็ก ๆ ดูเหมือนจะแยกตัวออกจากโลกตะวันสวรรค์

ไม่ว่าโลกภายนอกจะวุ่นวายแค่ไหน ไม่ว่าความขัดแย้งจะรุนแรง แค่ไหน ก็ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อหุบเขาเล็ก ๆ แห่งนี้ได้

เลี่ยเทียนออกมาจากศาลาคัมภีร ์

เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ า

“การทะลวงไปยังขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดนั้นยากเย็นยิ่งนัก” เขา ถอนหายใจ

เขายังไม่ได้แตะคอขวดขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด และเขารู้สึกราว กับว่าเส้นทางการฝึกฝนของเขามาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

หากไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นในช่วงหมื่นปีที่ ผ่านมา เขาคงจะฟันธงไปแล้วว่ามันเป็ นเช่นนั้น

ฉู่เซวียนเหลือบมองและไม่ได้สนใจเขาอีก

เลี่ยเทียนต้องการที่จะบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดภายในหนึ่ง แสนปี?

แม้ว่าเขาจะได้รับโชคลาภมากมาย แต่ความส าเร็จดังกล่าวก็ เป็ นไปไม่ได้ แม้แต่ฉีเล่อร ์ซึ่งมีพรสวรรค์มากกว่าเลี่ยเทียนอย่างมาก ก็ยังไม่สามารถบรรลุเป้ าหมายนั้นได้

จากยอดฝีมือขอบเขตเหนือสูงสุดร ้อยคน อาจจะไม่มีสักคนเดียว ที่สามารถทะลวงและบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดได้ มันยากเย็น กว่าที่คิด

โชคดีที่เลี่ยเทียนและคนอื่น ๆ สามารถเข้าถึงศาลาคัมภีร ์ที่มี ต าราขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด ซึ่งสามารถนาทางพวกเขาไปสู่ เส้นทางที่ถูกต้องและช่วยในการฝึกฝนและความเข้าใจของพวกเขา ได้

อย่างไรก็ตาม มันเพียงแต่เพิ่มโอกาสในการทะลวงเท่านั้น

ไม่ใช่ทุกคนที่จะทะลวงผ่านได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใน ระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้

ชุนหลานก็ยุติการฝึกฝนอันเงียบสงบของนางเช่นกัน นางเองก็ ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเลี่ยเทียน และพบว่ามันยากที่จะ ก าหนดเส้นทางของนางสู่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด

ความยากนี้เป็ นเหตุผลว่าทาไมขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดจึงถูก มองว่าเป็ นเพียงตานาน และใครก็ตามที่สามารถเข้าถึงขอบเขตนี้ได้ ก็ถูกมองว่าเป็ นสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง

ตัวอย่างเช่น ผู้ปกครองโลกตะวันสวรรค์ในต านาน และ ผู้ปกครองความโกลาหล ระดับพรสวรรค์ของพวกเขาต้องสูงเสียด ฟ้ า! นอกจากนี้ ความสามารถไม่ใช่ปัจจัยเดียวเท่านั้น มีแนวโน้มว่า พวกเขามีโชคชะตามากพอที่จะพบกับโอกาสและมรดกต่าง ๆ ที่ทา ให้พวกเขาเข้าใจเส้นทางสู่ขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด

หากไม่มีโอกาสเหล่านี้ พวกเขาคงจะไม่มีวันไปถึงขอบเขตจ้าว เหนือสูงสุด และขอบเขตนั้นก็จะยังคงเป็ นเพียงตานานเท่านั้น

ฉู่เซวียนกลอกตาของเขา หากไม่มีต าราของศาลาคัมภีร ์ส านัก เร ้นลับ เลี่ยเทียนและชุนหลานก็คงไม่สามารถบรรลุได้แม้แต่ขอบเขต เหนือสูงสุด

เลี่ยเทีย มองออกไปนอกลานบ้านเห็นพยัคฆ์ขาวนอนอยู่ในป่ า โบราณ กลิ่นอายของมันไม่สามารถหยั่งรู ้ได้ต่อไป

เป็ นไปได้หรือไม่ว่าพยัคฆ์ขาวบรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดอยู่ แล้ว เช่นเดียวกับแมววิญญาณสวรรค์ที่เกียจคร ้าน ซึ่งนอนอยู่ข้าง เท้าของฉู่เซวียน เขาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงฐานพลังยุทธ ์ของมันได้ เช่นกัน

“จ้าวสานัก สัตว์เลี้ยงของเจ้าแข็งแกร่งเพียงใดหรือ?”

เลี่ยเทียนถามด้วยสีหน้าโศกเศร ้า เขาไม่แน่ใจว่าเขาต้องการได้ ยินค าตอบหรือไม่

“แมวและวิหคทองค าเขย่านภาได้บรรลุขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด แล้ว”

ฉู่เซวียนเหลือบมองบุปผากลืนวิญญาณในลานบ้านแล้วพูดว่า “มันเกือบจะบรรลุแล้วเช่นกัน”

จากนั้นเขาก็มองไปที่พยัคฆ์ขาวในป่าโบราณ

“อสูรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ก็ใกล้แล้วเช่นกัน”

เลี่ยเทียนถอนหายใจ

“จ้าวส านัก เจ้าคิดว่าข้าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน?”

“อย่าตั้งเป้ าหมายสูงเกินไป ถือเป็ นโชคดีมากแล้วที่เจ้าได้บรรลุ ขอบเขตเหนือสูงสุดยิ่งเจ้ามีความกังวลและใจร ้อนมากเท่าไร การจะ ไปถึงขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุดก็ยิ่งยากมากขึ้นเท่านั้น”

“เจ้าทั้งสองยังไม่ได้แตะคอขวดขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด แต่กลับ ต้องการทะลวงไปยังขอบเขตจ้าวเหนือสูงสุด มันก็ไม่ต่างกับทารก แรกเกิดที่ไม่รู ้วิธีคลาน แต่ต้องการโผบินขึ้นท้องฟ้ า”

ฉู่เซวียนตบหัวเลี่ยเทียนแล้วพูดต่อ “บรรลุจุดสูงสุดของขอบเขต เหนือสูงสุดเสียก่อน มิฉะนั้น เจ้าจะไม่มีวันไปถึงขอบเขตจ้าวเหนือ สูงสุดได้ในชั่วชีวิตของเจ้า”

เลี่ยเทียนตกตะลึง

“ขอบคุณจ้าวสานักที่ตักเทียน ข้าได้เลือกเส้นทางที่ผิด” เขา กล่าว

“ขอบคุณส าหรับค าแนะน าของท่านจ้าวส านัก ข้าเข้าใจแล้ว” ชุนหลานกล่าวด้วยความเคารพ

ฉู่เซวียนพยักหน้า

“เป็ นเรื่องดีที่เจ้าเข้าใจ ไม่จาเป็ นต้องเปรียบเทียบตนเองกับคน อื่นอีกต่อไป ฝึกฝนตามจังหวะของเจ้าเอง”

เลี่ยเทียนและชุนหลานยิ้มอย่างขมขื่น

พวกเขาต้องยอมรับว่าเมื่อเทียบกับลูกศิษย์ส่วนตัวของฉู่เซวียน แล้ว ทั้งสองคนค่อนข้างธรรมดา

“เสี่ยวอี้กาลังจะสร ้างเต๋าของเขาเองใช่หรือไม่?”

เลี่ยเทียนมองไปที่สถานที่แห่งหนึ่งในหุบเขาและถอนหายใจด้วย อารมณ์

ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าปฐมกาลที่อายุไม่ถึงล้านปีด้วยซ้า!

“พวกเขาเกือบจะเสร็จสิ้นแล้ว” ฉู่เซวียนพูดพร ้อมกับหาว

อี้หลิงหลิงและศิษย์อีกสามคนกาลังจะสร ้างเต๋าของตนเอง

ชุนหลานมองดูบ้านไม้หลังหนึ่ง สถานที่ซึ่งซูเซียนเอ๋อร ์ปิดด่าน นางก าลังจะทะลวงขอบเขตเหนือสูงสุด

“ข้าจะออกไปเดินเล่นดูว่าข้างนอกเป็ นอย่างไรบ้าง”

เลี่ยเทียนเพิ่งออกจากการปิดด่าน และไม่มีอารมณ์ที่จะปิดด่าน ต่อ ชุนหลานก็เช่นกัน

ฉะนั้นทั้งสองจึงได้ออกจากหุบเขาไป

ในฐานะยอดฝี มือขอบเขตเหนือสูงสุด มีน้อยคนในโลกตะวัน สวรรค์ที่สามารถคุกคามพวกเขาได้