คิงดราก้อน - บทที่ 102 ยี่สิบเอ็ด
อะไรนะ?
เสิ่นอ้าวจุนเซถอยหลังไปสองสามก้าว มือขาวสวยจับโต๊ะเอาไว้เพราะเกือบจะล้มลง หลังจากที่ทุกคนได้ยิน ก็ส่ายหน้ากันเป็นแถว
สองล้านเลยนะ อย่าว่าแต่ครอบครัวธรรมดาเลย ต่อให้เป็นชนชั้นกลาง สองล้านก็ถือเป็นเงินจำนวนไม่น้อยเลย
“แม้แต่บ้านหลังเดิมพ่อก็เสียพนันไปเหรอ เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมถึงเพิ่งมาบอกฉันเอาตอนนี้”
เสิ่นเอ้อเหอเงยหน้าขึ้นมากะทันหัน ใบหน้านั้นดูแย่มาก สีหน้าท่าทางดูตื่นเต้นมาก
“อ้าวจุน แกให้พ่อหนึ่งแสนก่อนนะ ถ้าไม่มีหนึ่งแสน แค่ห้าหมื่นก็ได้ เมื่อวานพ่อให้หมอดูดูดวงให้แล้ว บอกว่าวันนี้โชคด้านการพนันดีมากเป็นพิเศษ”
“เมื่อเช้าพ่อซื้อหวยขูดมาใบหนึ่ง ถูกรางวัลตั้งหนึ่งร้อยหยวน นี่เป็นโอกาสดีมากที่พ่อจะเอาทุนคืน”
“ครั้งนี้ แกต้องเชื่อพ่อนะ!”
เซียวหยางดูถึงตอนนี้ ก็ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงเดินเข้าไปแล้วพูดว่า
“ถ้าคุณมีโชคด้านการพนันดีขนาดนั้นจริง ๆ ก็คงไม่ถูกรางวัลแค่หนึ่งร้อยหยวนหรอก แต่ต้องถูกรางวัลหนึ่งล้านไปแล้ว”
เสิ่นเอ้อเหอลุกพรวดขึ้นมาทันที แล้วขมวดคิ้วพลางพูดว่า “แกเป็นใคร ฉันกำลังพูดกับลูกสาวฉัน เกี่ยวอะไรกับแกด้วย?”
“ดูหน้าตาแกขาวใส เหมือนพวกเกาะผู้หญิงกิน ทำไม คิดจะจีบลูกสาวฉันเหรอ?”
“พ่อ พูดอะไรน่ะ นี่คือเพื่อนของฉัน ชื่อเซียวหยาง”
เซียวหยางทำท่าเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม แล้วเอ่ยพูดด้วยโทนเสียงเชิงสั่งสอน “พนันสิบครั้งแพ้เก้าครั้ง ลุงครับ ผมแนะนำลุงนะครับว่าอย่าเล่นพนันอีกเลย ถ้าการพนันทำให้คนร่ำรวยขึ้นได้จริง ก็คงไม่มีคนเปิดบ่อนการพนันกันหรอกครับ”
ค้าประเวณี ค้ายาเสพติดและการพนัน ช่องทางที่มากสุดก็คือการพนัน มีมากมายหลากหลายรูปแบบ จนละลานตาไปหมด ตอนแรกเริ่มทำให้คุณชนะได้เงินมานิดหน่อย เพื่อให้คุณติดการพนัน และเมื่อพนันต่อก็ยิ่งใช้เงินมากขึ้นเรื่อย ๆ จนสุดท้ายก็จะสิ้นเนื้อประดาตัวไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่
“เพื่อน?”
เสิ่นเอ้อเหอเพ่งมองเซียวหยางอย่างละเอียด แต่งตัวก็ดูดีอยู่หรกอ แต่ระหว่างหญิงชายจะเป็นเพื่อนกันได้ยังไง เขาไม่เชื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างเซียวหยางกับเสิ่นอ้าวจุนจะไม่มีอะไรในกอไผ่
“เหอะ คิดจะสั่งสอนฉัน แกยังอ่อนไป ไอ้หนุ่ม ถ้าแกอยากจีบลูกสาวฉัน ก็ต้องผ่านฉันไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
เสิ่นอ้าวจุนหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา “พ่อ พ่อเข้าใจผิดไปแล้วจริง ๆ ฉันกับเซียวหยางไม่ได้เป็นอะไรกันจริง ๆ”
เธอคิดจะพูดต่อไปอีก แต่เซียวหยางกลับรั้งเธอไว้ แล้วหันไปพูดกับเสิ่นเอ้อเหอว่า “คุณลุง ไม่ทราบว่าคุณหมายความว่ายังไงกันแน่?”
“ความหมายก็ง่าย ๆ เรามาพนันกันสักยก ถ้าฉันแพ้ ฉันจะอนุญาตให้แกจีบลูกสาวฉันได้ ถ้าฉันชนะ แกต้องให้เงินฉันหนึ่งแสนหยวนเป็นสินน้ำใจ”
เซียวหยางหัวเราะออกมา สมกับเป็นจิ้งจอกเฒ่าจริง ๆ เอาเงินจากเสิ่นอ้าวจุนไม่ได้ ก็คิดจะหาทางเอาเงินจากตัวเอง
“ตกลง งั้นผมจะพนันกับคุณหนึ่งครั้ง ถ้าผมแพ้จะให้คุณหนึ่งแสนหยวน แต่ถ้าผมชนะ ต่อไปคุณห้ามเล่นพนันอีก ไม่อย่างนั้น ผมจะตัดมือคุณทิ้งซะ ผมพูดจริงทำจริง!”
เซียวหยางแสยะยิ้มออกมา ใบหน้าดูสดใส
เสิ่นเอ้อเหอเห็นท่าทางของเซียวหยางไม่เหมือนกับพูดเล่น ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นขึ้นมา แต่เมื่อคิดถึงตอนชนะแล้วได้เงินหนึ่งแสนหยวน ก็ไม่คำนึงถึงอย่างอื่นแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น เซียวหยางเป็นแค่เด็กอ่อนต่อโลกคนหนึ่ง แม้แต่โต๊ะคาสิโนก็คงจะไม่เคยเล่นมาก่อน ส่วนเขาน่ะประสบการณ์โชกโชนแล้ว คลุกคลีอยู่ในวงการการพนันมาหลายปี จะตามเขาไม่ทันได้ยังไง?
“ตกลง งั้นก็เอาตามนี้!”
“เซียวหยาง คุณทำแบบนี้ทำไม?” เสิ่นอ้าวจุนดึงเซียวหยางมาพูดด้วย
“ไม่เป็นไร ก็แค่เล่นดูน่ะ ถ้าเกิดผมโชคดีชนะขึ้นมาล่ะ”
“ไม่ใช่ปัญหาเรื่องแพ้ชนะ แต่นี่เป็นเรื่องของครอบครัวฉัน คุณไม่ได้เป็นญาติหรือสนิทกับฉัน แล้วจะเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ทำไมกัน”
เซียวหยางพูดหยอกล้อว่า “หรือว่าให้ผมไปพูดกับคุณลุงดู ว่าถ้าผมชนะ ก็อนุญาตให้ผมจีบคุณ แบบนี้พวกเราสองคนก็เกี่ยวข้องกันแล้ว”
เสิ่นอ้าวจุนทั้งอับอายและโกรธ เจ้าหมอนี่กล้าล้อเล่นกับเธองั้นเหรอ
แต่เมื่อมองเห็นร่างของเซียวหยางที่เดินออกไปอย่างร่าเริง เสิ่นอ้าวจุนก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมา
“แกคิดจะพนันยังไง?” เสิ่นเอ้อเหอมีสีหน้าจริงจัง แล้วแสร้งทำเป็นยกแขนสองข้างขึ้นมาแบบวางมาด
เซียวหยางยักไหล่ “แล้วแต่คุณ คุณเล่นอะไรผมก็ตามคุณนั่นแหละ”
“เหอะ อวดดี!”
เสิ่นเอ้อเหอเห็นข้าง ๆ มีไพ่ป๊อกอยู่สำรับหนึ่งพอดี เลยพูดว่า “งั้นพวกเราเล่นยี่สิบเอ็ด!”
วิธีเล่นยี่สิบเอ็ดนั้นง่ายมาก ทุกคนจั่วไพ่ขึ้นมาสองสามใบ ใครมีแต้มไพ่ใกล้เคียงหรือเท่ากับยี่สิบเอ็ดแต้ม คนนั้นก็ชนะ ถ้าหากเกินยี่สิบเอ็ดแต้ม ก็จะแพ้ทันที
เซียวหยางแสดงท่าทีว่าไม่มีปัญหาอะไร และกำลังจะหยิบไพ่ป๊อกมาสับไพ่ แต่จู่ ๆ เสิ่นเอ้อเหอก็พูดขึ้นว่า “แกอย่าขยับ ฉันจะสับไพ่เอง”
นี่มันเกี่ยวข้องกับเงินหนึ่งแสนหยวนเชียวนะ จะประมาทไม่ได้ ไม่รู้ไอ้หมอนี่มือเท้ามันเคยทำเรื่องอะไรไม่ดีมาก่อนหรือเปล่า
เซียวหยางทำท่า เชิญ และไม่ได้พูดอะไร
แต่ระหว่างกำลังสับไพ่อยู่นั้น เซียวหยางเหลือบมองแวบหนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเอ่ยพูด “คุณอายุมากแล้ว คุณเริ่มก่อน?”
“ฉันก่อน ฉันเริ่มก่อน!”
เสิ่นเอ้อเหอทำเสียงเหอะออกมา จากนั้นก็จั่วไพ่ใบแรกมา เป็นแต้มสิบ!
ขณะนี้ คนที่อยู่โดยรอบก็มามุงดูด้วยความสนอกสนใจ เข้ามาใกล้กันโดยไม่รู้ตัว เสิ่นเอ้อเหอปิดไพ่ไว้มิดชิด กลัวคนอื่นจะเห็นเข้า
เขาจั่วไพ่อีกหนึ่งใบอย่างระมัดระวัง แล้วค่อย ๆ แง้มมุมไพ่ออก คิดไม่ถึงว่าจะได้แต้มสิบอีก!
แต้มไพ่สองใบรวมกันก็เป็นยี่สิบแต้มแล้ว!
เสิ่นเอ้อเหออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันบอกแล้วว่าวันนี้ฉันมีโชคด้านการพนัน พวกแกยังไม่เชื่อ!”
“กูไม่จั่วไพ่แล้ว สองใบยี่สิบแต้มแล้ว ฉันจะดูสิว่าแกจะเล่นยังไง แกแพ้แน่นอนแล้วล่ะ!”
แต้มที่มากสุดคือยี่สิบเอ็ดแต้ม ได้ยี่สิบแต้มก็ถือว่าแต้มมากแล้ว
ทุกคนต่างพากันส่ายหน้า ดูท่าทางเจ้าหนุ่มคนนี้ต้องแพ้แน่นอน เสิ่นอ้าวจุนอกสั่นขวัญแขวนขึ้นมา ถึงแม้เธอไม่เล่นการพนัน แต่ก็รู้ว่าครั้งนี้เสิ่นเอ้อเหอคงจะชนะแน่นอน
“เซียวหยาง เงินหนึ่งแสนนั่นเดี๋ยวฉันให้เอง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับนาย จะแพ้หรือชนะก็ไม่เป็นไรหรอก”
“ฉันยังไม่ได้จั่วไพ่เลย เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันต้องแพ้แน่นอน”
เซียวหยางยกมุมปากขึ้น แล้วสอดนิ้วเข้าไปในกองไพ่ป๊อกที่วางอยู่
พรึบ พรึบ พรึบ จั่วไพ่ออกมาสามใบโดยไม่ซ้ำจุดเดิม จากนั้นก็ไม่แม้แต่จะดูเลยสักนิด แล้วหงายไพ่ลงบนโต๊ะทันที!
เสิ่นเอ้อเหอหัวเราะเยาะออกมา “แกบ้าหรือเปล่า แม่งแกคิดว่าแกเป็นเทพแห่งการพนันงั้นเหรอ ถึงไม่ดูไพ่แล้วหงายออกมาเลยน่ะ ถ้าหากไพ่แกแต้มสูงกว่าฉัน ฉันจะไปกิน……”
เพียงแต่วัน คำสุดท้ายยังไม่ทันได้พูดออกมา เสิ่นเอ้อเหอก็อ้าปากพะงาบ ๆ ไปทันที เหมือนมีคนกำลังบีบคออยู่ยังไงยังงั้น หน้าแดงไปหมดทั้งหน้า
เพราะว่า เขามองเห็นไพ่ที่อยู่บนโต๊ะอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง ไพ่สามใบนั้นมีเจ็ดแต้มทั้งสามใบ!
รวมแต้มได้ยี่สิบเอ็ดพอดี!
เชี้ยเอ้ย!
เสิ่นเอ้อเหอสบถคำด่าออกมา แทบจะกัดลิ้นตัวเอง คนอื่น ๆ ก็อ้าปากตาค้างกันเป็นแถว
จั่วไพ่รวมกันได้ยี่สิบเอ็ดแต้มไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ที่น่ากลัวคือได้เจ็ดติดต่อกันทั้งสามใบ ความเป็นไปได้มันน้อยมาก!
“แก……แกขี้โกง!” เสิ่นเอ้อเหอทุบโต๊ะทันที ร้องโวยวายด้วยความโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
เซียวหยางสีหน้าถมึงทึง “ผมขี้โกงงั้นเหรอ ตาข้างไหนของคุณเห็นว่าผมโกง?”
“ต่อให้ผมโกง แต่คุณไม่มีหลักฐาน แล้วจะกล่าวหาว่าผมโกงได้เหรอ?”
“ไม่ ฉันไม่เชื่อ ฉันต้องพนันกับแกอีกรอบ!” เสิ่นเอ้อเหอโวยวายอย่างไม่ยอมแพ้
เซียวหยางยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ไม่ต้องแล้ว ไม่ว่าคุณจะพนันอีกกี่ครั้ง จุดจบก็เหมือนกันนั่นแหละ”
พูดจบ เซียวหยางก็ขยับนิ้วมือบนกองไพ่อย่างต่อเนื่อง
นิ้วมือที่ขาวดั่งหยก ราวกับกำลังกดลงบนคีย์บอร์ดเปียโนสีขาวดำไม่มีผิด เขาขยับมืออยู่บนกองไพ่อย่างต่อเนื่อง เลือกไพ่ป๊อกออกมาไม่หยุด แล้ววางโชว์บนโต๊ะ
“10, Q และ A ได้ยี่สิบเอ็ดแต้ม!”
“2, 9 และ J ก็ได้ยี่สิบเอ็ดแต้ม!”
“4, 7 และ K ได้ยี่สิบเอ็ดแต้มเหมือนกัน!”
“ผมถามคุณหน่อย คุณจะเอาอะไรมาพนันกับผม?”
ตอนนี้ ทุกคนในที่นั้นต่างอึ้งทึ่งกันไปหมด
