คิงดราก้อน - บทที่ 121 ไวรัสคอมพิวเตอร์
เซียวหยางมองใบหน้าชั่วร้ายของจางเฉียง แต่ไม่ได้พูดอะไร สถานการณ์ในตอนนี้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้
คนร้ายที่ก่อเรื่องนี้เป็นใคร ทุกคนต่างลือกันไปทั่วตั้งแต่เช้าแล้ว
เมื่อสิ้นเสียง สายตาของทุกคนในฝ่ายขายก็จับจ้องไปที่เซียวหยาง รอดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้
จางเฉียงยิ้มอย่างร้ายกาจ เดินไปหยุดตรงหน้าคอมพิวเตอร์ของเซียวหยางด้วยท่าทางดุดัน แล้วตะโกนเสียงดังออกมาอย่างได้ใจ “เครื่องนี้นี่แหละ!”
เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที คิดไม่ถึงว่าสามีของประธานเย่จะกล้าทำเรื่องทุเรศอย่างนี้ ไร้ยางอายสิ้นดี!
พนักงานในฝ่ายขายต่างพากันซุบซิบนินทา ชี้ไม้ชี้มือไปที่เซียวหยาง!
สีหน้าของเย่หยุนซูดูบึ้งตึงถึงขีดสุด!
ถึงแม้เธอไม่อยากเชื่อว่าเซียวหยางจะทำเรื่องแบบนี้ แต่ความจริงปรากฏอยู่ตรงหน้า เขาจึงยากจะปฏิเสธได้ ถึงเธอไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ!
ฉากสนุก ๆ อย่างนี้จางเฉียงได้เตรียมการไว้นานมากแล้ว ตั้งแต่เซียวหยางมาทำงานที่บริษัทเขามักพบกับความพ่ายแพ้อยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่ายังไงก็ต้องกำจัดเซียวหยางให้พ้นทาง
ช่างเทคนิคเฉพาะทางมาถึงแล้ว จางเฉียงได้พูดกับช่างเทคนิคสองคนนั้นว่า “จากข้อมูลที่พวกคุณตรวจพบก็คือคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ ตอนนี้เริ่มตรวจสอบได้เลย ตรวจสอบอย่างละเอียด ห้ามขาดตกบกพร่องไปแม้แต่น้อย!”
“ปัญหาเกิดจากฝ่ายขายของพวกเรา ผมเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ คิดไม่ถึงว่าฝ่ายขายของพวกเราจะมีคนสารเลวแบบนี้อยู่!”
เซียวหยางจงใจหลีกทางให้ช่างเทคนิค พวกเขาอยากตรวจสอบก็ตรวจสอบไป ยังไงจางเฉียงก็เป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดนี้ไว้แล้ว ต่อให้ตอนนี้ตัวเองขัดขวาง ก็มีแต่จะยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นไปอีก
ช่างเทคนิคเปิดคอมพิวเตอร์ แล้วเอาคอมพิวเตอร์อีกเครื่องที่ใช้สำหรับทดสอบมาเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ของเซียวหยาง จากนั้นก็เริ่มสแกน
ทุกคนที่อยู่ในฝ่ายขายต่างรอดูอย่างใจจดใจจ่อ อยากรู้มากว่าตกลงเซียวหยางแอบเข้าเว็บไซต์อะไรกันแน่
เย่หยุนซูวิตกกังวลมาก ถ้าเรื่องนี้เซียวหยางเป็นคนทำจริง ๆ เขาไม่เพียงแต่ทำงานที่บริษัทต่อไปไม่ได้เท่านั้น แต่เกรงว่าต้องรับผิดชอบความผิดตามกฎหมายด้วย
เซียวหยางเป็นสามีของเธอ แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
ภายในห้องเงียบสนิท มีเพียงเสียงที่ช่างเทคนิคเคาะคีย์บอร์ดดังขึ้นมาเท่านั้น ไม่นานก็มีเสียงร้องตกใจดังขึ้นมากะทันหันจากกลุ่มคนที่คอยเฝ้าดูอยู่
หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเซียวหยางมีภาพอันเร่าร้อนปรากฏขึ้น ผู้ชายมองดูด้วยความปรารถนา ส่วนผู้หญิงก็เขินอายจนแก้มแดง
ในฮาร์ดดิสก์เต็มไปด้วยหนังโป๊ หนังโป๊ญี่ปุ่นมีมากที่สุด ในจำนวนเหล่านั้นยังมีเวอร์ชันที่หาดูได้ยากอีกมากมาย
ช่างเทคนิคคลิกเปิดวิดีโอเรื่องหนึ่งขึ้นมา พนักงานผู้ชายของบริษัทต่างคอยืดคอยาวกันเป็นแถว จนแทบจะอดใจเข้าไปเลียหน้าจอไม่ได้เลยทีเดียว
ดูท่าทางจางเฉียงเตรียมการได้ค่อนข้างจัดเต็มมาก เซียวหยางยกมุมปากขึ้น นี่มันน่าสนุกซะเหลือเกิน!
อินเทอร์เน็ตของบริษัทรวดเร็วแค่ไหนทุกคนรู้ดีอยู่แก่ใจ เขาเพิ่งมาทำงานที่บริษัทได้ไม่นาน ต่อให้ไม่ปิดคอมพิวเตอร์ไม่พักคอมฯเลย ก็ไม่มีทางดาวน์โหลดหนังโป๊ได้มากมายขนาดนี้
จางเฉียงแหวกผู้คนเดินไปตรงหน้าเย่หยุนซู แล้วพูดพลางยิ้มชั่วร้าย “ประธานเย่ครับ คุณมาดูสิครับ!”
เย่หยุนซูเดินเข้ามาดูภาพอันเร่าร้อนที่ถูกฉายอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์เซียวหยาง เธอก็หันไปเขม็งไปเซียวหยางทันที “คิดไม่ถึงเลยว่านายจะเป็นคนแบบนี้ น่าขยะแขยงจริง ๆ!”
พูดจบ เย่หยุนซูก็กระทืบรองเท้าส้นสูงเดินจากไปด้วยความโกรธ
เซียวหยางอยากตามไปอธิบายให้เย่หยุนซูฟัง แต่จางเฉียงเดินไปขวางหน้าเซียวหยางเอาไว้
จางเฉียงหน้าตาดูได้ใจมาก นี่แหละคือผลลัพธ์ที่เขาต้องการ เซียวหยางมันก็แค่คนไม่ได้เรื่อง
กล้ามาแย่งผู้หญิงกับเขา เขาแค่ใช้แผนนิดหน่อย ก็ทำให้เซียวหยางเสื่อมเสียชื่อเสียงแล้ว!
คนอื่นกำลังดูละครอยู่ เขาเองก็กำลังดูละครอยู่เท่านั้น!
“แกนี่มันไร้ยางอาย ต่ำช้าจริง ๆ! สร้างความเสียหายให้บริษัทตั้งเท่าไหร่แกรู้ไหม? อยู่ที่นี่ทำไม ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!” จางเฉียงดุด่าด้วยท่าทางจองหอง
เซียวหยางมองใบหน้าได้ใจของจางเฉียงอย่างเย็นชา ดวงตาคู่นั้นมีรังสีที่ทำให้คนกลัวจนสติแทบหลุดแผ่ออกมา ทำให้คนรู้สึกหนาวสั่น!
จางเฉียงอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปสองก้าว
“ฉันไม่รู้ว่าของพวกนี้มันมาจากไหน ตอนฉันอยู่ที่บริษัทฉันไม่เคยดาวน์โหลดมาก่อนเลย เห็นได้ชัดว่าฉันถูกใส่ร้าย!” เซียวหยางเอาโทรศัพท์มือถือเก็บใส่กระเป๋าพลางเอ่ยพูดอย่างเรียบ ๆ
จางเฉียงเข้าไปใกล้เซียวหยางแล้วหัวเราะอย่างร้ายกาจออกมา แล้วพูดอย่างยโสโอหังว่า “แกแม่งคิดว่าตอนนี้แกยังมีสิทธิ์แก้ตัวได้อีกเหรอ? หลักฐานทนโท่ขนาดนี้ แกยังมีอะไรจะพูดอีก?”
“ลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับสิวะ ฉันแม่งรู้สึกดูถูกคนอย่างแกมากที่สุดละ เป็นลูกผู้ชายก็ยอมรับมาเลยสิ!”
เขาพูดยั่วยุ เพื่อบีบบังคับให้เซียวหยางยอมจำนน
เซียวหยางแสยะยิ้ม ในสายตาของเขา ตัวตลกพวกนี้ก็เป็นเหมือนมดนั่นแหละ!
จางเฉียงตื่นเต้นดีใจมาก ขอแค่ไล่เซียวหยางที่เป็นหนามยอกอกออกไปได้ ต่อไปเขาก็จะได้ตามจีบเย่หยุนซูในบริษัทได้อย่างสะดวก
ไม่แน่ เย่หยุนซูอาจจะหย่ากับเซียวหยางเพราะเรื่องนี้ก็ได้ เขาจะได้ใช้โอกาสนี้เข้าไปแทนที่
มองจางเฉียงที่ยิ้มปากไม่หุบ เซียวหยางก็เอ่ยถามอย่างเย็นชา “ดูท่าทางของนายเหมือนดีใจมากเลยนะ!”
สายตาของเซียวหยางดูเย็นยะเยือกจนน่ากลัว ราวกับสามารถทำให้เขากลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งแกะสลักได้เพียงชั่วพริบตา
จางเฉียงถอยหลังไปสองก้าวตามสัญชาตญาณ ที่นี่มีผู้คนอยู่มากมาย หรือว่าเซียวหยางยังจะกล้าลงมือให้ได้!
“แกนี่มันจะตายอยู่รอมร่อยังไม่รู้จักกลับตัวกลับใจ! ระวังฉันไปแนะนำให้เจ้านายเอาผิดแกตามกฎหมาย แกแม่งรอเข้าไปอยู่ในคุกเพื่อใช้ชีวิตที่เหลือในนั้นเถอะ!”
เซียวหยางยกมุมปากขึ้น เผยรอยยิ้มที่น่ากลัวออกมา แล้วหมุนตัวเดินออกไปจากฝ่ายขาย
จางเฉียงรีบนั่งลงบนเก้าอี้แล้วนวดขาทั้งสองข้างที่สั่นระริก สายตาของเซียวหยางน่ากลัวเกินไปแล้ว เหมือนกับจะจับตัวเองกลืนทั้งเป็น!
เซียวหยางเดินมาที่ดาดฟ้าด้านนอกแผนกฝ่ายขายแล้วล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเบอร์โทรศัพท์เบอร์หนึ่ง ปลายสายเป็นเสียงตื่นเต้นดีใจของผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมา “เป็นเรื่องที่พบเจอได้ยากจริง ๆ ทำไมนายคิดถึงฉันขึ้นมาได้ล่ะ?”
“ถ้าไม่มีธุระก็คงไม่โทรหาหรอก ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เซียวหยางเอ่ย
สาวสวยพูดหยอกล้อ “หรือว่านายคิดได้แล้ว เลยเตรียมตัวสู่ขอฉัน?”
เธอเป็นอัจฉริยะด้านคอมพิวเตอร์ที่หาได้ยากคนหนึ่ง ต่อมาได้เข้าประจำการอยู่ในหน่วยกองกำลังพิเศษ ไอคิวสูงบวกกับหน้าตาดี จึงมีคนตามจีบมากมายนับไม่ถ้วน
แต่ใจของเธออยู่ที่เซียวหยางเท่านั้น ต่อให้คนอื่นก้าวข้ามประตูเข้ามา เธอก็ไม่มีกะจิตกะใจชายตามองเลยแม้แต่น้อย
เซียวหยางหัวเราะออกมา “พอได้แล้ว อย่ามัวแต่พูดเล่นอยู่เลย วันนี้ฉันมีเรื่องคุยกับเธอจริง ๆ”
เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้แฮกเกอร์สาวสวยฟังอย่างละเอียดหนึ่งรอบ
แฮกเกอร์สาวสวยหัวเราะจนตัวโยกทันที คิดไม่ถึงว่าเซียวหยางจะมีวันที่ยุ่งยากลำบากใจแบบนี้ด้วย
“พอแล้ว หยุดหัวเราะได้แล้ว รีบจัดการซะเถอะ!” เซียวหยางพูดแผนการของตัวเองให้แฮกเกอร์สาวสวยฟังหนึ่งรอบ
ทั้งสองคนต่างเป็นคนที่มีไอคิวสูงมาก ร่วมมือกันมาหลายครั้ง ทั้งสองฝ่ายจึงรู้ใจกันเข้าใจกันเป็นอย่างดี เรื่องมากมายขนาดไหนแค่พูดนิดเดียวก็เข้าใจกันได้แล้ว!
ปลายสายมีเสียงเคาะคีย์บอร์ดดังต๊อกแต๊ก ๆ แฮกเกอร์สาวสวยเริ่มจัดการแล้ว
หลังวางสายไป เซียวหยางได้หันกลับไปมองหน้าจางเฉียงที่เป็น “ฮีโร่” ของฝ่ายขาย แล้วแสยะยิ้มออกมา ปล่อยให้ไอ้หมอนั่นมันอวดดีไปสักพักก่อน เดี๋ยวมันได้ร้องไห้แน่
บริษัทหยุนซูไม่เคยเกิดปัญหาอย่างนี้มาก่อน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับไวรัสคอมพิวเตอร์ที่โผล่มาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทุกคนจึงทำอะไรกันไม่ถูก
ไวรัสคอมพิวเตอร์ชนิดนี้ถ้าหากไม่สามารถจัดการได้ทันท่วงที จะส่งผลกระทบให้เกิดความสูญเสียทั้งทางตรงและทางอ้อมมากถึงสองร้อยล้าน!
เย่หยุนซูร้อนใจเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องทำงาน ไม่รู้ว่าควรจัดการยังไงดี บริษัทมีโครงการที่สำคัญมากอยู่สองโครงการ ถ้าไม่สามารถเรียกข้อมูลที่สูญหายกลับคืนมาได้ เธอต้องเผชิญกับค่าผิดสัญญาที่มีมูลค่ามหาศาล ไม่แน่ว่าบริษัทอาจล้มละลายเพราะสาเหตุนี้เลยก็ได้
คราวนี้เซียวหยางสร้างปัญหาใหญ่แล้วจริง ๆ!
จางเฉียงคันไม้คันมืออยากลองดูตั้งนานแล้ว ทั้งหมดนี่อยู่ในแผนการของเขาทั้งหมด
ขณะที่ทุกคนกำลังทำอะไรไม่ถูก จางเฉียงตบหน้าอกแล้วยืดตัวขึ้น “ประธานเย่ครับ คุณอย่ากังวลไปเลย เรื่องนี้ผมสามารถแก้ไขได้!”
เย่หยุนซูตาเป็นประกายขึ้นมา แต่เพียงครู่เดียวก็มืดมนลงอีกครั้ง จางเฉียงเป็นเพียงแค่ผู้จัดการฝ่ายขายของบริษัท จะรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน
“ประธานเย่ครับ ขอให้คุณเชื่อมั่นในตัวผม! เมื่อก่อนผมเคยเข้าอบรมทางด้านนี้มาก่อน ผมจึงพอเข้าใจอยู่บ้างครับ” จางเฉียงพูดอย่างภาคภูมิใจ
เย่หยุนซูขมวดคิ้วแล้วพยักหน้า “งั้นก็ได้”
เธอเองก็จนปัญญาแล้ว จึงได้แต่ลองดูสักตั้ง!
ชื่อของจางเฉียงกลายเป็นชื่อเรียกของฮีโร่ในบริษัทหยุนซูทันที แม้แต่ช่างเทคนิคของบริษัทก็ช่วยอะไรไม่ได้ แต่จางเฉียงกลับมีวิธีแก้ไข ผู้จัดการจางช่างถ่อมตัวจริง ๆ!
