คิงดราก้อน - บทที่ 75 แก๊งมังกรเขียว

ณ คลับเป่ยไห่ คลับเฮาส์ส่วนตัวที่ใหญ่ที่สุดในเขตเยว่หลิน คลับเฮาส์ทั้งหมดครอบคลุมพื้นที่หลายพันตารางเมตร มีทั้งหมดห้าชั้น

ที่นี่เป็นแหล่งละลายทรัพย์ของพวกเศรษฐี ยิ่งเป็นสวรรค์ของพวกเศรษฐี มีผับ Massage และที่พักรวมอยู่ข้างใน สถานบันเทิงจากชั้นสองลงมา ขอแค่มีเงินก็สามารถเข้าออกได้ตามอัธยาศัย

ส่วนชั้นสองขึ้นไปนั้นรองรับเฉพาะแขกวีไอพี มีเพียงแขกวีไอพีที่สามารถเข้าออกได้ สำหรับข้างในมีบริการอะไรบ้างนั้นก็คงมีเพียงพวกแขกวีไอพีที่รู้แล้วล่ะ

ผับภายในชั้นหนึ่งของคลับเป่ยไห่ เสียงดนตรีดังสนั่นหวั่นไหว คนที่เข้า ๆ ออก ๆ ต่างเป็นพวกคนชั้นนำมีชื่อเสียง หรือแม้แต่สาว ๆ ก็ยังสวยกว่าผับที่อื่น ๆ อีกมาก แถมยังใจกล้าว่าอีก

จุดประสงค์ของพวกเธอนั้นง่ายนิดเดียว ถ้าโชคดีอาจจะตกได้เขยเต่าทองคำ ต่อให้โชคไม่มี เสพสุขกับพวกคนมีเงินสักคืน ก็ได้ทิปไม่น้อยแล้ว

เซียวหยางนั่งแท็กซี่มาจนถึงหน้าผับ ในสายตาของเด็กที่รับผิดชอบเอารถไปจอดนั้นปรากฏแววเหยียดหยามออกมาเล็กน้อย และไม่ได้สนใจเซียวหยาง

เซียวหยางเดินเข้าไปในผับอย่างสง่าผ่าเผย ที่มุมมุมหนึ่งภายในผับ เซียวหยางก็ได้พบเจอกาเบรียล หมอนั่นกำลังพุดคุยอยู่กับสาวที่ร้อนแรงคนหนึ่ง

ทั้งสองคนเหมือนจะรู้ใจกัน ใช้สายตาส่งสัญญาณเล็กน้อย จากนั้นเซียวหยางก็ไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์เพียงลำพังและสั่งเบียร์ให้ตัวเองแก้วหนึ่ง

ไม่นาน ผู้หญิงที่แต่งตัวสวยหยาดเยิ้ม รูปร่างอวบอั๋นก็ได้มานั่งลงตรงหน้าของเซียวหยาง เธอมองพิจารณาเซียวหยางตั้งแต่หัวจรดเท้าแวบหนึ่ง แล้วยิ้มออกมาจาง ๆ

“บ๋อย จัด Flaming Sex ให้กับหนุ่มหล่อคนนี้สักแก้ว”

ไม่นานบาร์เทนเดอร์ก็ได้ชงค็อกเทล Flaming Sex เสร็จและนำมาวางที่ด้านหน้าของเซียวหยาง เซียวหยางเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ นำมาวางที่ริมฝีปากและจิบเล็กน้อย แล้วยิ้มอ่อน ๆ :

“ไม่เลว เหมือนได้จูบกับสาวสวยแน่ะ ทิ้งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ไว้ที่ปากและฟัน แต่น่าเสียดายที่ผมยังมีธุระนิดหน่อย ดื่มกับคุณไม่ได้”

หญิงวัยกลางคนใช้มือเสยผมและยิ้ม“หนุ่มหล่อ เรื่องอะไรจะสำคัญไปกว่าการดื่มกับพี่อีก กลางคืนยาวนาน พวกเราไปหาที่เงียบ ๆ คุยกันหน่อยดีไหม?”

รอยยิ้มของเซียวหยางแข็งทื่อไปทันที เย็xเข้ พวกหญิงคนนี้ออกตัวแรงไปไหม ฉันแค่ดื่มเหล้าเธอไปแก้วเดียวก็ต้องอุทิศตนให้แล้วเหรอ?

ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้หญิงที่สวยกว่านี้สักหน่อยอาจจะพอคิด ๆ ดูบ้าง แต่ผู้หญิงที่อวบอั๋นแบบนี้ เซียวหยางค่อนข้างรับไม่ได้จริง ๆ

เมื่อกาเบรียลที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ ก็พ่นเบียร์ที่อยู่ในปากออกมา

“ขอโทษนะ ผมต้องไปแล้ว” เซียวหยางรีบเอาตัวจากไปทันที ดูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนมีเงิน เพียงแค่ปรนนิบัติให้เธอสบายได้ จะต้องไม่ขาดเงินแน่ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอหาผิดคน เซียวหยางไม่ใช่ชายขายบริการสักหน่อย

“ลูกพี่ครับ พี่นี่สุดยอดไปเลย กินได้ทุกวัย ผมล่ะนับถือจริง ๆ” กาเบรียลกล่าวอย่างยิ้มแย้ม

เซียวหยางชกเข้าไปที่หน้าอกของหมอนั่นอย่างไม่ออมมือ พลางกล่าว“หวางชิงหลงนั่นอยู่ที่ไหน?”

“อยู่ห้องนวดที่ชั้นห้าครับ ไอ้หมอนั่นเล่นครั้งเดียวสองคน กำลังกายแข็งแรงไม่เบา”

กาเบรียลได้สืบอย่างละเอียดมาก่อนหน้านี้แล้ว

เซียวหยางพยักหน้า เขาพากาเบรียลเดินขึ้นไปที่ชั้นบน เมื่อเทียบกับความครึกครื้นที่ชั้นหนึ่งแล้ว ชั้นสองนั้นเงียบกว่าเยอะ ส่วนมากจะเป็นพวกบูธโซฟา แถมยังมีเทียน ไวน์แดง บรรยากาศแบบฝรั่งเศส

ทั้งสองคนเดินต่อไปไม่หยุด ตรงดิ่งไปที่ชั้นบน

พอเดินไปถึงปากทางขึ้นบันไดกลับถูกขวางเอาไว้

“สองท่าน จะขึ้นไปข้างบนต้องใช้บัตรวีไอพี พวกคุณมีไหม?”

ชายฉกรรจ์ชุดดำสองคนที่ยืนอยู่ปากทางขึ้นบันได พวกเขารับผิดชอบดูแลทางขึ้นระหว่างชั้นสองไปชั้นสาม ถ้าเกิดถูกพวกตำรวจเล็ดลอดเข้าไป เห็นอะไรที่ไม่สมควร เช่นนั้นคงเป็นเรื่องใหญ่แน่

เซียวหยางไม่ได้เอ่ยอะไร กาเบรียลแสดงรอยยิ้มออกมา“พวกเราขึ้นไปหาคนน่ะ”

“มีบัตรวีไอพีก็สามารถเข้าไปได้ อย่าว่าแต่หาคนเลย หาผู้หญิงขายบริการก็ไม่มีปัญหา ถ้าไม่มีบัตรวีไอพี ก็รีบจากไปเถอะ” ชายฉกรรจ์ยื่นมือออกมาขวางไว้ ท่าทางไม่เป็นมิตรนัก

เซียวหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย เขายื่นมือสองข้างออกมาและกดลงไปที่บริเวณท้ายทอยของทั้งสองคนอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า พลันออกแรง หัวของทั้งสองคนกระแทกเข้าด้วยกัน เสียงปังดังขึ้น บนหัวของทั้งสองคนมีดาวหมุนวนเวียนอยู่ ไม่ได้เอะเสียงใด ๆ แม้แต่น้อย ก็ได้ลงไปกองบนพื้นแล้ว

“แหะ ๆ ลูกพี่ พี่ยังคงชอบใช้ความรุนแรงเหมือนเดิม”

“นายเองก็ไม่ต่างอะไร เรื่องที่กำจัดถังเทียนหวา ฉันยังไม่ได้เอาเรื่องกับนายเลยนะ”

“ลูกพี่ ผมทำเพื่อตัดรากถอนโคนให้ลูกพี่นะครับ” กาเบรียลกล่าวอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรม

“แต่ฉันในตอนนี้ ต้องคอยเช็ดตูดให้นาย!”

เซียวหยางคิดว่ามาถึงชั้นสามก็จะไม่มีคนมาขวางทางพวกเขาแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าที่ปากทางเข้าชั้นสาม ก็ได้ปรากฏคนเฝ้ายามออกมาอีกครั้ง บอกว่าถ้าต้องการขึ้นไป จะต้องใช้บัตรวีไอพีระดับสูง

เซียวหยางรู้สึกหมดคำจะพูด เย็xเข้ คลับเฮาส์เล็ก ๆ ระดับการควบคุมเข้มงวดไม่เบา

ครั้งนี้ไม่ต้องให้เซียวหยางเป็นคนลงมือเองแล้ว กาเบรียลลงมืออย่างเด็ดขาด ไม่นานก็จัดการจนทั้งสองคนสลบไป เป็นไปเช่นนี้ ทั้งสองคนก็ได้มาถึงห้องนวดที่อยู่ชั้นห้า

หวางชิงหลง เป็นหัวหน้าแก๊งของแก๊งมังกรเขียว สามารถเลื่อนจากอันธพาลตัวเล็ก ๆ ขึ้นมาเป็นหัวหน้าแก๊งได้ จะต้องมีความสามารถอยู่ไม่น้อยแน่

คลับเป่ยไห่แห่งนี้ เป็นผลงานที่น่าภาคภูมิใจของเขา คนที่มาที่นี่ต่างเป็นพวกคนชั้นนำมีชื่อเสียงกันทั้งนั้น ให้บริการทุกอย่างที่ทุกภาคส่วนของสังคมต้องการ แถมยังเร้นลับสุด ๆ

ดังนั้นการเฝ้ายามของพวกเขาจึงเข้มงวดมาก หวางชิงหลงเองก็ได้มาประจำอยู่ที่นี่แทบทุกวัน เพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น

คลับเป่ยไห่เปิดให้บริการมาเป็นเวลาห้าปี นอกจากการปะทะกันเองระหว่างแวดวงเดียวกันในสองครั้งนั้น ที่ทำให้ได้รับผลกระทบแล้ว ก็ไม่เคยมีใครกล้ามาก่อเรื่องที่นี่อีกเลย

แต่ทว่า ในตอนที่เซียวหยางและกาเบรียลปรากฏตัวขึ้นนั้น หวางชิงหลงยังคิดว่าได้เกิดภาพลวงตาขึ้นซะอีก เข้าใจผิดว่าพวกเซียวหยางสองคนเป็นแขกวีไอพีที่เดินเข้าผิดห้อง

“สองท่าน นี่เป็นห้องส่วนตัวของผม พวกคุณคงเข้าผิดห้องแล้ว”

สามารถมาถึงชั้นห้าได้ ล้วนเป็นแขกวีไอพีระดับสูง มีที่มาที่ไปไม่ธรรมดา ดังนั้นเซียวหยางและกาเบรียลดูไม่คุ้นหน้า หวางชิงหลงถึงไม่ได้ระเบิดอารมณ์ออกมาทันที

เซียวหยางไม่ได้สนใจคำพูดของเขาเลยสักนิด เขานั่งลงไปบนเก้าอี้ไม้แพร์ที่อยู่ด้านข้าง กาเบรียลยืนอยู่ที่ข้างกายของเซียวหยาง ด้วยท่าทางของลูกน้อง

“ฉันชื่อเซียวหยาง มีธุระจะคุยกับนายหน่อย”

หวางชิงหลงรู้สึกรำคาญขึ้นมา แม่ง ไอ้หมอนี่มาจากไหนวะ ทำไมไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำแบบนี้ กล้ามาก่อเรื่องที่คลับเป่ยไห่ของฉัน

เอ๊ะ ทำไมรู้สึกว่าชื่อเซียวหยางนี่คุ้นหูจังเลย ไม่ใช่คนที่ถังหมิ่นบอกให้ตัวเองส่งคนไปจัดการเมื่อวานคนนั้นหรอกเหรอ?

ได้ยินว่าเป็นลูกเขยจำเป็นของตระกูลเย่?

“นายก็คือเซียวหยาง?”

หวางชิงหลงกล่าวด้วยความมึนงงเล็กน้อย ถ้าหากเป็นไอ้หนุ่มคนเมื่อวานจริง ๆ งั้นก็คงจะยุ่งยากหน่อยแล้ว แต่พอนึกได้ว่าที่นี่เป็นรังของตัวเอง เขาก็ได้สงบลงมาอีกครั้ง

“ถูกต้อง เป็นเซียวหยางคนเดียวกันกับที่นายส่งคนฟันเมื่อวาน แปลกใจมากไหม? ที่วันนี้ฉันยังกล้ามาหานายที่คลับเป่ยไห่?” เซียวหยางเหมือนยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้มพิจารณาดูหวางชิงหลงที่กำลังตกใจช็อกอยู่

หวางชิงหลงเองก็เป็นหัวหน้าแก๊งที่เคยชินกับสถานการณ์ใหญ่ ๆ มาเหมือนกัน หวางชิงหลงยิ้มอย่างชั่วร้าย กล่าว:

“ถูกต้อง ทำให้ฉันรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย ไม่ทราบว่านายมาหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ?”

มือของหวางชิงหลงไขว้อยู่ด้านหลัง เขากดลงไปที่ปุ่มฉุกเฉินที่ซ้อนอยู่ด้านหลังอย่างไม่รีบร้อน ไม่ถึงหนึ่งนาที ลูกน้องเหล่านั้นของเขาก็จะมาถึง

“ฉันแค่อยากจะถามนายหนึ่งคำถาม คนที่สั่งให้มาฟันฉัน คือผู้นำตระกูลถังถังหมิ่นใช่ไหม?” เซี่ยวหยางเอ่ยถามอย่างเรียบ ๆ

“เหอะ ตลกจัง แก๊งมังกรเขียวของฉันอยากจะฟันใคร ยังต้องให้คนมาสั่งอีกเหรอ? นายดูถูกฉันไปหรือเปล่าน่ะ”

จู่ ๆ หวางชิงหลงก็ลุกยืนขึ้นมา ในขณะที่เขาลุกขึ้นมานั้น ประตูก็ถูกถีบเปิดออก จากนั้นก็มีพวกอันธพาลที่ท่าทางโหดเหี้ยมสิบกว่าคนบุกเข้ามา