คิงดราก้อน - บทที่ 96 มังกรปรากฏบนเฮลิคอปเตอร์

เซียวหยางเห็นเฮลิคอปเตอร์ในอากาศแล้ว ตอนที่เขาเห็นสัญลักษณ์หัวมังกรที่อยู่บนลำตัวเฮลิคอปเตอร์นั้น ก็รู้ทันทีว่าเป็นคนของสำนักดราก้อน

เซียวหยางส่งสัญญาณมือขึ้นไปบนอากาศ แล้วขับไล่ตามเรือสปีดโบ๊ทที่อยู่ไกล ๆ นั้นไป

ในตอนนี้ เรือสปีดโบ๊ทห่างจากชายฝั่งสิบกว่ากิโลเมตรแล้ว มองเห็นเพียงเส้นชายฝั่งทะเลอันเวิ้งว้างกว้างไกล

เซียวหยางรู้ดี ว่าระยะห่างนี้ เริ่มขับออกห่างจากพื้นที่ใกล้ชายฝั่งแล้ว

ลมทะเลที่นี่เริ่มพัดแรงขึ้น คลื่นทะเลก็ซัดแรงมากขึ้นเช่นกัน

แม้ว่าเป็นเช่นนี้ แต่เซียวหยางก็ขับเรือสปีดโบ๊ทโดยไม่ลดความเร็วลงเลยสักนิด หยดน้ำสาดกระเซ็นโดนร่างกายเขาเหมือนกับลูกเห็บ ร่างกายของเขายังคงเหยียดตรงเหมือนกับปืนไรเฟิล

ความเร็วของเรือสปีดโบ๊ทถูกเขาขับเคลื่อนจนถึงขีดจำกัดแล้ว พุ่งกระแทกโดนคลื่นลูกแล้วลูกเล่า คิงดราก้อนเซียวหยางก็ไม่กะพริบตาเลยสักนิด

คลื่นทะเลลูกแล้วลูกเล่า ทำให้เย่หยุนซูที่นั่งอยู่ด้านหลังของเรือสปีดโบ๊ทโคลงเคลงไปมาไม่หยุด ตอนที่เธอเห็นว่าด้านหลังมีการต่อสู้กันเกิดขึ้น ในแววตาเธอก็เต็มไปด้วยความกังวลใจ

วินาทีนั้น เธอถึงกับหวังให้เซียวหยางไม่ต้องเสี่ยงชีวิตขนาดนั้น ไม่ต้องมาช่วยตัวเอง!

เธอสวมชุดว่ายน้ำ ทำให้ส่วนโค้งส่วนเว้าเผยออกมาอย่างไม่ต้องสงสัย เส้นผมมีหยดน้ำเกาะอยู่

ลมทะเลพัดโหมกระหน่ำ ตอนนี้นักฆ่าคนหนึ่งที่อยู่บนเรือสปีดโบ๊ทมีสายตาเฉียบคม ส่วนนักฆ่าอีกคนกำลังขับเรืออยู่

“เหลิ่งเฟิง ด้านหลังสถานการณ์เป็นไงบ้าง?” ผู้ชายที่ขับเรือพูดขึ้นมา

“แม่งเอ้ย พี่น้องพวกเราถูกเก็บหมดแล้ว แถมยังมีแมลงวันที่น่ารำคาญบินอยู่บนหัวลำหนึ่งด้วย! วิทยุเรียกกองบัญชาการดิ ให้พวกเขาส่งเรือมารับช่วงต่อ พวกเราต้านไว้ไม่อยู่แล้ว!” เหลิ่งเฟิงเอ่ยพูด

พูดจบ คนที่ขับเรือสปีดโบ๊ทก็ใส่หูฟังแล้วพูดกับกองบัญชาการ ไม่นานก็ได้รับการตอบกลับ บอกว่าได้สั่งให้คนเอาเรือมารับแล้ว

“ตกลง งั้นพวกเราไปข้างหน้ากันต่อ รอให้ฉันฆ่าไอ้เวรด้านหลังนั่นให้ตาย แล้วค่อยขึ้นเรือไปรายงานผลให้เบื้องบนทราบ!”

เหลิ่งเฟิงเองก็คิดไม่ถึง ว่าภารกิจง่าย ๆ งานหนึ่ง จะเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นมากมายขนาดนี้

เขามองเย่หยุนซูอย่างมักมาก แล้วเลียริมฝีปากที่แห้งกร้าน พูดตามตรงเขายังไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อนเลย

อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ยังใส่ชุดว่ายน้ำอีกด้วย เย้ายวนซะเหลือเกิน ใบหน้าที่ดูดีนั้น หู ตา จมูก ปาก ลิ้นดูพอเหมาะพอดีไปเสียหมด ถ้าใหญ่ไปหรือเล็กไปก็จะไม่สมบูรณ์แบบเหมือนอย่างตอนนี้

แล้วดูหุ่นสิ เป็นหุ่นปีศาจที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งสวยงามชัด ๆ

ไอ้หนุ่มนี่กลืนน้ำลายลงคอ ดวงตาทั้งสองข้างมีไฟราคะลุกโชนขึ้นมา

เย่หยุนซูใช้สองมือปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้ คิ้วงามขมวดเป็นปม รู้สึกรังเกียจสายตาที่ดูหื่นกระหายของเหลิ่งเฟิงมากเหลือเกิน

“จิ๊จิ๊ คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงที่วิจัยและพัฒนาของแบบนั้นออกมาได้ จะอยู่สวยถึงขนาดนี้ หาได้ยากจริง ๆ จับเธอจัดการซะตอนนี้เลยดีไหม จะได้ไม่ต้องให้ไอ้พวกไม่มีการศึกษาพวกนั้นได้ของดีไป ฮ่าฮ่าฮ่า”

เหลิ่งเฟิงพูดออกมาอย่างกำเริบเสิบสาน

“พวกแกเป็นใครกันแน่?” เย่หยุนซูขมวดคิ้วพลางเอ่ยถาม

“เหอะเหอะ คิดจะล้วงความลับฉันเหรอ?” เหลิ่งเฟิงหัวเราะคิกคักแล้วพูดว่า “ไม่ต้องรีบร้อน ยังไงซะถึงเวลาเธอก็จะได้รู้เอง ไว้รอให้ได้ของที่เบื้องบนต้องการก่อน แล้วฉันจะทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุด”

เย่หยุนซูขนลุกไปทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้พุ่งเป้ามาที่ p—one และคนพวกนี้ดูเหมือนว่านอกจาก p—one แล้ว ยังสนอกสนใจต่อร่างกายของเธออีกด้วย

เห็นเย่หยุนซูมองไปทางด้านหลัง ตอนที่เธอมองเห็นเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินอยู่ในอากาศ ก็รู้ได้ทันทีว่าเซียวหยางหาคนมาช่วย

และในขณะนี้เอง เย่หยุนซูก็สามารถมองได้อย่างชัดเจน ว่าเรือสปีดโบ๊ทที่ขับมาอยู่ไกล ๆ นั่นคือเซียวหยาง!

ในใจของเย่หยุนซูอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอบอุ่นใจ น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างด้วย

เหลิ่งเฟิงเห็นเรือสปีดโบ๊ทที่ตามมาอยู่ไกล ๆ ก็โวยวายออกมาอย่างดุดัน “เป็นไอ้เวรนั่นอีกแล้ว มันตามมาแล้ว แม่งมันตามรังควานไม่เลิกจริง ๆ!”

นักฆ่าที่เป็นคนขับเรือหันกลับไป แล้วด่าขึ้นมาทันที “ไอ้เวรนั่นทำไมมันถึงได้ขับเร็วขนาดนี้ แม่งเหมือนเห็นผีเลยว่ะ!”

ลมทะเลพัดกระหน่ำ เซียวหยางหรี่ตาทั้งสองข้างลง ในแววตามีรังสีอำมหิตที่ดูน่าเกรงขาม เรือสปีดโบ๊ทที่อยู่ด้านหน้า ห่างออกไปไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตรแล้ว

เรือสปีดโบ๊ทสีขาวสองลำขับตามกันอยู่กลางทะเล เปิดฉากการไล่ล่าอันดุเดือด

“อย่าคิดว่าไอ้เวรนั่นจะช่วยเธอได้นะ ฉันจะยิงมันเดี๋ยวนี้แหละ!”

เหลิ่งเฟิงหยิบปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติออกมา ขึ้นลำ จากนั้นเล็งกระสุนหนึ่งชุดไปยังเรือสปีดโบ๊ทที่อยู่ด้านหลัง

ปังปังปัง……

เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด มองจากไกล ๆ ดูเหมือนมีเปลวไฟลุกโชนขึ้น

เซียวหยางรีบก้มตัวลง ที่ขอบเรือมีเสียงถูกยิงดังขึ้นหลายนัด มีกระสุนหนึ่งนัดเฉียดจอนผมของเซียวหยางไป

เชี้ย!

เหลิ่งเฟิงเห็นเรือสปีดโบ๊ทยังคงตามมาอย่างไม่ลดละ ไม่เลี้ยวหลบเลยสักนิด ทำให้เขาโกรธจนโวยวายออกมา

เขาหยิบกระสุนขึ้นมาอีกหนึ่งชุด กำลังจะเปลี่ยนกระสุน ขณะนั้นเอง เย่หยุนซูก็ยื่นมือออกมากะทันหัน จับไปที่ลำกล้องปืน

อ๊า!

อุณหภูมิที่สูงของลำกล้องปืน ทำให้มือเย่หยุนซูร้อนจนร้องเสียงแหลมออกมา แต่เธอยังคงไม่ปล่อยมือ ดวงตาดูเด็ดขาดมาก

“แม่งเอ้ย อิกะxรี่นี่ มึงบ้าแล้วหรือไง!”

เหลิ่งเฟิงฟาดมือไปหนึ่งฉาด

เพี๊ยะ!

เย่หยุนซูล้มลงไปนั่งบนเรือทันที หน้าซีกหนึ่งเป็นรอยฝ่ามือชัดเจน มือสวย ๆ ก็ถูกลวกจนเป็นแผล

“อย่าวู่วาม เบื้องบนต้องการแบบยังมีชีวิต ถ้าทำมันตาย พวกเราก็ไม่รอดสิวะ!” คนขับเรือพูดด้วยเสียงโกรธ ๆ

ขณะที่สถานการณ์กำลังขับคัน ก็มีเรือประมงขนาดกลางที่ดัดแปลงแล้วขับมาไกล ๆ เรือทั้งลำยาวประมาณสามสิบเมตร บนเรือมีเพียงเงาคนเคลื่อนไหว

“เป็นคนของพวกเรา ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้เวรนั่นตายแน่!” เหลิ่งเฟิงมองเห็นเรือประมง ก็ยิ้มร้ายกาจขึ้นมาทันที

เย่หยุนซูเห็นเรือประมงขนาดกลางลำหนึ่งที่อยู่ไกลขับเข้ามา ก็รู้สึกหมดหวังทันที สายตาเธอดีมาก มองแวบเดียวก็เห็นคนบนเรือว่ามีอย่างน้อยยี่สิบกว่าคน

อีกทั้งดูเหมือนมีอาวุธจำนวนหนึ่งด้วย

คนพวกนี้เสียสติไปแล้วจริง ๆ คิดไม่ถึงว่าเพื่อ P—one ถึงกับส่งคนมากมายขนาดนี้

“ติดต่อกับเรือประมง ให้คนบนนั้นกำจัดไอ้คนที่ตามมาทิ้งซะ!”

เหลิ่งเฟิงนั่งลงบนเรือสปีดโบ๊ท แล้วหยิบบุหรี่ออกมาหนึ่งมวน คิดจะจุดสูบ แต่ก็ถูกน้ำสาดจนเปียก เลยโยนบุหรี่ทิ้งลงในทะเล

จากนั้น สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่เรือนร่างของเย่หยุนซู “เธอคาดหวังให้ผู้ชายของเธอมาช่วยไม่ใช่เหรอ? ฉันจะให้เธอดูให้เห็นกับตา ว่าผู้ชายของเธอมันจะตายยังไง!”

“แก……แกจะทำอะไร?” เย่หยุนซูพูดด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“ทำอะไรเหรอ เหอะเหอะ ก็ต้องดูว่าคนของพวกฉันเตรียมของขวัญอะไรให้มันแล้วล่ะ!”

ขณะนี้ เซียวหยางขับเรือไล่ตามเรือสปีดโบ๊ทลำข้างหน้าไม่หยุด

หนึ่งร้อยเมตร แปดสิบเมตร ห้าสิบเมตร!

เห็นว่าห่างเพียงสามสิบเมตรแล้ว และเซียวหยางก็สามารถมองเห็นใบหน้าอันงดงามที่ดูวิตกกังวลของเย่หยุนซู แต่ทันใดนั้น เรือประมงขนาดกลางลำหนึ่งก็โผล่มาในระยะสายตาของเขา

ตอนที่เซียวหยางเห็นเรือประมงลำนั้น ก็ขมวดคิ้วทันที

แย่แล้ว!

มีอาวุธหนัก!

ดวงตาทั้งสองข้างของเซียวหยางแดงก่ำ เขาคิดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะกล้าเสี่ยงชีวิตขนาดนี้ ในเขตน่านน้ำของจีน กลับกล้าใช้อาวุธหนัก!

ปัง ปัง ปัง!

บนหัวเรือประมงที่ถูกดัดแปลงแล้ว มีปืนครก M19 ของอเมริกาถูกติดตั้งไว้อยู่ กำลังยิงกราดไปทางเรือสปีดโบ๊ทของเซียวหยาง