คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1001
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1001
“นายเป็นเจ้าสำนักคุนหลุนนี่เอง เข้าใจแล้ว” รอยยิ้มของโดน็อกเข้มขึ้น จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “ฉันจะช่วยนายก็ได้ แต่จากนี้ต่อไปนายจะต้องแสดงความจงรักภักดีต่อฉันและอย่าแม้แต่คิดที่จะหักหลังฉัน”
เมื่อลีรอยเองก็เป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกเขาสามพี่น้อง ดังนั้นโดน็อกจึงตัดสินใจช่วยเขา
ทว่าใบหน้าของลีรอยกลับเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น นี่โดน็อกต้องการให้เขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างนั้นเหรอ?
ลีรอยเป็นถึงเจ้าสำนักคุนหลุน แต่โดน็อกต้องการให้เขากราบไหว้และอยู่ใต้คำบัญชาการ นี่มันไม่มากไปหน่อยเหรอ? แน่นอนว่าเขาไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น! แต่ถ้าหากลีรอยไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของโดน็อก ชีวิตของเขาและลูกสาวก็อาจจะต้องจบลงในวันนี้!
ลีรอยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็กัดฟันแน่นก่อนจะพยักหน้าตอบรับข้อเสนอของโดน็อก “แน่นอนท่านโดน็อก ต่อจากนี้ไปฉันจะติดตามท่านไปทั่วทุกแห่งหน ไม่ว่าจะบุกป่าลุยไฟ ข้ามน้ำข้ามทะเลไปจนสุดขอบโลก ฉันขอให้คำมั่นสัญญาว่าฉันจะเชื่อฟังคำบัญชาการของท่านและจงรักภักดีต่อท่านไปจนชั่วกัปชั่วกัลป์!”
“ดีมาก! โดน็อกพยักหน้าและยิ้มอย่างปิติยินดี “ฉันจะไว้ชีวิตนาย” จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาและเยือกเย็น
“เห้ย! แกคิดว่าแกเป็นใคร?” แด็กซ์ที่ยืนดูเหตุการณ์มาได้ครู่หนึ่งแล้วก้าวไปข้างหน้าและจ้องมองโดน็อกด้วยใบหน้าที่เย้ยหยัน
‘ไอ้บ้านี่เห็นฉันกับเชสเตอร์เป็นตัวอะไร?’ แด๊กซ์ กำขวานยักษ์เอาไว้แน่น ความโกรธในตัวของเขาเพิ่มทวีคูณยิ่งขึ้น “โดน็อก แกคิดว่าแกจะช่วยไอ้คนที่ฉันต้องการฆ่าทิ้งได้อย่างนั้นเหรอ? ในตอนนั้น แกเพียงแค่โชคดีที่แกหนีรอดไปได้ แต่วันนี้จะเป็นวันตายของแก!”
แด๊กซ์ยังคงจำเหตุการณ์ในบาร์ได้ไม่ลืม ในวันนั้นโดน็อกเคยแทงเขาถึง 36 ครั้ง! ความเคียดแค้นแทบจะปะทุออกมาจากร่างกายของเขา เขาส่งเสียงคำรามก่อนจะพุ่งเข้าใส่โดน็อกพร้อมกับขวานยักษ์ในมือ
โดน็อกสัมผัสได้ถึงพลังของขวานยักษ์ที่อยู่ในมือของแด๊กซ์ จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย “แด๊กซ์ แซนเดอร์ส ขวานของแกช่างห่วยอะไรเช่นนี้! นี่แกยังกล้าใช้มันอีกเหรอ? แกไม่อายบ้างหรือยังไง?”
จากนั้นรังสีที่แข็งแกร่งและทรงพลังก็ปะทุออกมาจากร่างกายของโดน็อกทันที
ทันใดนั้นร่างของเขาก็ลอยอยู่ในอากาศ
เปรี้ยง!
เกิดเสียงดังก้องกังวาลก่อนที่ขวานแยกนภาจะปรากฏขึ้น!
เปรี้ยง!
ขวานแยกนภาอันทรงพลังที่ปรากฏขึ้นพร้อมกับแสงอันแวววับมีความยาวประมาณสองเมตร มันส่งเสียงคำรามราวกับมังกรพสุธาที่กำลังผงาด
ตะลึง!
‘ช่างทรงพลังอะไรเช่นนี้! นี่มันขวานอะไรกันเนี่ย!’
หรือว่านี่จะเป็นขวานอันศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏขึ้นเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว?’
แด๊กซ์ เชสเตอร์ ลีรอยและลิเดียต่างก็ต้องตกตะลึงจนพูดไม่ออก! พวกเขาจ้องมองโดน็อกอย่างไม่เชื่อสายตา
“ตายซะ!” โดน็อกไม่สนใจปฏิกิริยาของพวกเขา ขวานอันทรงพลังที่อยู่ในมือของเขาโบกสะบัด! จากนั้นเสียงคำรามของมังกรพสุธาก็ดังก้องกังวาลราวกับว่ามันกำลังพิโรธก่อนที่ลำแสงสีทองของขวานแยกนภาจะพุ่งเข้าหาแด๊กซ์อย่างรวดเร็ว!
มันเร็วจนแด๊กซ์แทบจะหลบไม่ทัน!
“แด๊กซ์!” เชสเตอร์ตะโกนขึ้นก่อนที่เขาจะโบกสะบัดพัดในมือและสร้างเกราะป้องกันให้แด๊กซ์อย่างรวดเร็ว
จากนั้นเชสเตอร์ก็รีบวิ่งไปหาแด็กซ์และสร้าง เกราะป้องกันอีกชั้นให้กับแด๊กซ์และตัวเขาเอง
เปรี้ยง!
ทว่าในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตา ขวานแยกนภาอันทรงพลังก็ปักลงบนเกราะป้องกันของพวกเขาอย่างไร้ความปราณีด้วยเสียงที่ดังสนั่น!
เพร้ง!
เกราะป้องกันที่เชสเตอร์สร้างขึ้นแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ จากนั้นสองพี่น้องก็กระเด็นออกไปหลายสิบเมตร
เมื่อร่างของพวกเขาตกลงบนพื้น ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับกระดาษ จากนั้นพวกเขาก็กระอักเลือดออกมา!
โดน็อกลอยตัวลงสู่พื้นด้วยท่าทางเย็นชา
