คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1013
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1013
เสียงคำราม!
เสียงคำรามของมังกรยักษ์ดังขึ้นจากขวานแยกนภาตามมาด้วยลำแสงสีทองที่ส่องประกายแวววาวได้เข้าปกคลุมเซปไฟร์และพี่น้องทั้งสามของเขาทันที! พวกเขาทั้งสี่ไม่มีเวลาให้หลบหนี วินาทีต่อมา ลำแสงสีทองก็พุ่งตรงมายังพวกเขาทันที!
พวกเขาทั้งสี่กระเด็นออกไปไกลหลายร้อยเมตรก่อนที่ร่างของพวกเขาจะตกลงสู่พื้นอย่างแรงจนเลือดโชกไปทั้งตัว พวกเขาหายใจโรยริน!
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังมีลมหายใจ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเรียกใช้พลังภายในได้อีก!
‘อะไรนะ?
‘แม้แต่พลังของเซปไฟร์และพี่น้องทั้งสามคนรวมกันก็ยังไม่สามารถต่อต้านการโจมตีของโดน็อกได้เลย’
หากใครได้พบเห็นเหตุการณ์นี้ พวกเขาเองก็คงจะหายใจไม่ทั่วท้องเช่นกัน!
โดน็อกจ้องมองไปยังสี่พี่น้องด้วยท่าทางเย้ยหยัน “พวกแกมันก็แค่หมารับใช้ของไอ้แดร์ริล! กล้าดียังไงมาหยุดฉัน ฉันจะไม่ฆ่าพวกแกตอนนี้เพราะฉันจะทำให้พวกแกได้ลิ้มรสกับความทรมานก่อน ฉันจะจัดการกับตระกูลคาร์เตอร์ก่อนแล้วฉันค่อยฆ่าพวกแกทีหลัง!”
เมื่อพูดจบโดน็อกก็หันไปหาโซรันแล้วพูดว่า “ถึงตาแกแล้ว!”
“แก…” โซรันขมวดคิ้วแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหาญกล้า “แกกำลังจะทำลายล้างตระกูลคาร์เตอร์ของฉันอย่างนั้นเหรอ? ข้ามศพฉันไปก่อน!”
เปรี้ยง!
ในขณะที่เขาคำราม รังสีอันแข็งแกร่งก็เปล่งออกมาจากร่างกายของโซรัน! เขากำดาบเอาไว้แน่น
ปฏิเสธไม่ได้ว่าโดน็อกนั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก! ขวานแยกนภาที่เขาได้ครอบครองนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวจริง ๆ!
ทว่าตระกูลคาร์เตอร์นั้นไม่เคยยอมจำนนต่อใคร!
ก่อนหน้านี้ที่กองทัพโลกใหม่ได้เข้าล้อมตระกูลคาร์เตอร์ พวกเขาก็ยังไม่เกรงกลัวเลย แล้วนับประสาอะไรกับโดน็อก!
โซรันหันมองไปรอบ ๆ เมื่อเขานึกถึงเรื่องนั้น จากนั้นเขาก็มองไปยังเหล่าสาวกของเขา “ตระกูลคาร์เตอร์ของเรามีประวัติศาสตร์มายาวนานหลายร้อย ว่าพวกเราไม่เคยเกรงกลัวต่อกองกำลังใด ๆ สาวกคาร์เตอร์ของเราทุกคนคือผู้ยิ่งใหญ่และกล้าหาญ! ชายคนนี้มีอาวุธมหาประลัยอยู่ในครอบครอง พวกนายกลัวชายที่อยู่ตรงหน้านี้หรือไม่?!”
“ไม่!”
สาวกตระกูลคาร์เตอร์คำรามขึ้นพร้อมกันด้วยเสียงที่ดังสนั่น เลือดของพวกเขากำลังเดือดพล่าน!
“เยี่ยม!”
โซรันพยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “เหล่าพี่น้องของฉัน วันนี้เราจะสู้ให้ถึงที่สุด!”
“วันนี้เราจะสู้ให้ถึงที่สุด!”
จากนั้นเหล่าสาวกของคาร์เตอร์ก็นำอาวุธออกมาและพุ่งเข้าหาโดน็อกทันที
พวกเขาทุกคนรู้ดีว่าการต่อสู้กับโดน็อกนั้นก็เหมือนกับการเอาไข่ไปตีก้อนหิน! ทว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น!
“พวกแกกำลังรนหาที่ตาย!” โดน็อกคำราม “ฉันจะทำให้ตระกูลคาร์เตอร์ของแกหายสาบสูญไปตลอดกาล ตายซะ!”
จากนั้นโดน็อกก็ยกขวานแยกนภาขึ้นมา เขากำมันเอาไว้แน่นก่อนที่เขาจะปล่อยพลังภายในไปที่มือของเขาและเหวี่ยงมือออกไปสุดแรง!
ปัง!
แสงสีทองสว่างไสวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ราวกับว่าท้องฟ้าและพื้นดินกำลังถูกแยกออกจากกัน!
ลำแสงเจิดจ้าซึ่งนำพาพลังอันน่าสยดสยองตกกระทบลงสู่เหล่าสาวกตระกูลคาร์เตอร์ทันที!
ทุกหนทุกแห่งถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควัน ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวน!
ขวานแยกนภาได้แยกพื้นดินให้กลายเป็นแอ่งน้ำลึกหลายพันเมตร สาวกตระกูลคาร์เตอร์กรีดร้องและนอนจมกองเลือดด้วยความเจ็บปวด!
พลังของขวานแยกนภานั้นช่างแข็งแกร่งเกินต้านทาน!
ในเวลานั้น ผู้คนที่ยังมีชีวิตรอดต่างก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อได้เห็นฉากนั้น เหงื่อไหลปกคลุมร่างกายของพวกเขาทันที!
“ฮ่าฮ่า…”
โดน็อกหัวเราะลั่นเมื่อเขาได้เห็นใบหน้าอันซีดเซียวของตระกูลคาร์เตอร์ที่เหลือ!
