คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1022
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1022
ก่อนที่การมองเห็นของเขาจะพร่ามัว แดร์ริลทั้งตกใจและเสียใจ
เขาไม่เคยคิดเลยว่าอีวอนที่เขารักจะกล้าแทงเขาเช่นนี้!
“นายท่าน!”
จีเวลทั้งตกตะลึงและสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่างกาย เธอสวมกอดแดร์ริลเอาไว้แน่นพร้อมกับตะโกนเรียกเขาอย่างกระวนกระวาย “นายท่าน! นายท่าน! ไม่นะ…”
จีเวลพยายามเอามือห้ามเลือดให้แดร์ริลอย่างงุ่มง่าม ทว่าใบมีดได้แทงทะลุหน้าอกของเขาและไม่มีวี่แววว่าเลือดจะหยุดไหลเลย!
ถึงแม้ว่าเธอจะติดตามเขาได้เพียงปีเดียวเท่านั้น แต่สำหรับเธอ แดร์ริลเป็นเหมือนดั่งครอบครัวของเธอ เธอเสียใจมากและแทบจะเป็นลมเมื่อได้เห็นแดร์ริลนอนจมกองเลือด
“อีวอน!”
ดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาของจีเวลกลายเป็นสีแดงเมื่อเธอจ้องเขม็งไปทางอีวอน ยัง “นายท่านปฏิบัติต่อคุณดีแค่ไหน เขาเอาแต่คิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนและเฝ้าภาวนาให้เขาได้กลับมาพบกับคุณอีกครั้ง แล้วในตอนนั้นคุณก็ทำร้ายฉันไปแล้ว คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ? ทำไมคุณต้องทำร้ายนายท่านด้วย!? คุณมันเป็นคนไร้หัวใจ!”
จีเวลโกรธจนตัวสั่น
‘เมื่อฉันตื่นขึ้นมาในตอนนั้น ฉันควรจะบอกกับนายท่านว่าอีวอนเป็นคนทำร้ายฉัน ฉันไม่น่าใจอ่อนเพราะเชื่อว่าเธอจะต้องมีเหตุผลที่ทำแบบนั้นเลย และในตอนนี้เธอต้องการที่จะฆ่านายท่านด้วย! เธอมีเหตุผลอะไรที่ต้องทำแบบนั้นกันแน่?!’
ถึงแม้ว่าจีเวลจะต่อว่าเธอเช่นไร แต่ใบหน้าที่งดงามของอีวอนก็ยังคงเรียบเฉย เธอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมาเลย “ถ้าเธอเป็นห่วงแดร์ริลมากก็ไปลงนรกกับเขาซะ”
ถึงแม้ว่าลินเซย์จะถูกจับตัวเอาไว้ แต่เธอก็ยังสามารถควบคุมอีวอนได้อยู่
อีวอนหยิบดาบยาวขึ้นมาก่อนจะเล็งไปที่จีเวล
จีเวลเป็นแค่เด็กสาวธรรมดา ๆ เท่านั้น แล้วเธอจะหลีกเลี่ยงการโจมตีของอีวอนได้อย่างไร?
“ฆ่าฉันเลยสิ!”
จีเวลกัดฟันแน่น ใบหน้าของเธอทั้งหวาดกลัวและเศร้าโศก “ฆ่าฉันซะ ในเมื่อนายท่านของฉันไม่อยู่แล้วฉันจะมีชีวิตอยู่ไปทำไม!”
เมื่อพูดจบเธอก็หลับตาลงด้วยร่างกายที่สันเทา เธอไม่คิดที่จะหนี!
“หยุดนะ!”
ทันใดนั้น เสียงตะโกนอันอ่อนโยนและทรงพลังก็ดังขึ้น จากนั้นร่างที่เพรียวบางก็พุ่งเข้ามาขวางดาบของอีวอนเอาไว้
เธอคือเทพธิดาตัวน้อย
เทพธิดาตัวน้อยได้ตามพี่น้องของเธอและเดบร้าไปเพื่อไล่ตามโดน็อก ทว่าพวกเธอทุกคนว่องไวเกินไป ดังนั้นเธอจึงตามพวกเธอไม่ทัน
เทพธิดาตัวน้อยที่ยืนอยู่ด้านหน้าของจีเวลพูดขึ้นว่า “เธอเป็นบ้าอะไร? เธอทำร้ายหล่อนทำไม?!”
ในขณะที่เธอสอบสวนอีวอน เธอก็เหลือบมองไปยังแดร์ริล จากนั้นร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง!
แดร์ริลกำลังเสียเลือดมาก เธอไม่แน่ใจว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า!
“แดร์ริล! ตื่น! ได้โปรดอย่าทำให้ฉันกลัว…” เทพธิดาตัวน้อยโผลเข้ากอดแดร์ริลด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
‘แดร์ริล!”
โซรันรีบพยุงตัวเองเข้ามาและถามจีเวลว่า “จีเวล แดร์ริลเป็นยังไงบ้าง?”
“ลุงคาร์เตอร์ นายท่านอาการแย่มาก ดูเหมือนว่านายท่านจะไม่รอด…” จีเวลไม่พูดอะไรต่อก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างเศร้าโศก
อะไรนะ?
เมื่อได้ยินเช่นนั้นโซรันก็แทบจะหมดสติไปอีกคน
