คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 104

อะไรนะ?

แบล็คการ์ดของธนาคารอเมทิสต์ของหมอนี่ไม่ใช่ของปลอม? มันจ่ายเงิน 700,000 เหรียญ ได้จริง?

ในทันใดนั้น ใบหน้าของริชาร์ดก็ยู่ลงและมองไปที่แดร์ริลด้วยความตกตะลึง! แบล็คการ์ด… ของจริง!?

ไอ้เ-ี้ยเอ๊ย! ริชาร์ดทำงานหนักมาทั้งชีวิต แต่เขาก็ยังมีแค่โกลด์การ์ดของธนาคารอเมทิสต์!

มีคำกล่าวว่าในเมืองตงไห่นั้นมีแบล็คการ์ดไม่มากไปกว่าสามใบ!

“เอ่อ ท่านครับ นี่เป็นการเข้าใจผิด ผมต้องขออภัยก่อนหน้านี้ด้วย” เสียงของริชาร์ดสั่นเทา เขาเพิ่งได้รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นคนที่เขาไม่สามารถล่วงเกินได้!

ว้าว!

ในเวลาเดียวกัน ฝูงชนรอบ ๆ ที่กำลังจะหัวเราะออกมาก็อ้าปากค้าง

700,000 เหรียญ!

หมอนี่มีปัญญาจ่ายจริงด้วย

ไม่ใช่ว่าเขาเป็นลูกเขย เป็นขยะเหรอ? ทำไมเขามีเงินมากขนาดนี้?

พยาบาลหลายคนงงงวย พวกเธอยืนนิ่งไม่กล้าแม้แต่สูดหายใจเสียงดัง

“ไม่จำเป็นต้องขอโทษ ฉันต้องการเพียงแค่ให้พ่อของฉันปลอดภัยและแข็งแรงดี” แดร์ริลกล่าวอย่างเย็นชา

“ได้ ได้ครับ ไม่ต้องกังวลครับท่าน ผมจะจัดหาห้องพักฟื้นที่ดีที่สุดให้พ่อของท่านเลยครับ” ริชาร์ดพยายามอย่างที่สุดเพื่อกู้หน้าตัวเองกลับมา

หลังจากผ่านไปเป็นชั่วโมง แดเนียลก็ถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด

“ผู้อำนวจการซิลลิแวน พ่อผมอาการเป็นยังไงบ้าง?” แดร์ริลรีบเข้ามาถามเธอ

“คงต้องบอกว่าคุณโชคดีในครั้งนี้ อาการของพ่อคุณยังวางใจไม่ได้นัก แต่เขาก็ปลอดภัยแล้ว” เชลลีกล่าว “มันเกิดขึ้นเพราะเขาโกรธ อะไรทำให้ชายชราคนนี้โกรธได้ขนาดนี้?” เชลลีถาม

แดร์ริลถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่เขาไม่ได้ตอบเธอ หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย แดร์ริลก็พาพ่อของเขาไปที่วอร์ดผู้ป่วย

ภายในวอร์ด ลูน่ารินน้ำแก้วหนึ่งแล้วถาม “ลูกแม่ ผู้อำนวยการซัลลิแวนนั้นค่อนข้างสวย และเธอก็มีจิตใจดี ลูกมีความสัมพันธ์ยังไงกับเธอเหรอ?”

“แม่ครับ เราเป็นแค่เพื่อน ไม่มีอะไรพิเศษระหว่างเรา อย่าคิดเกินเลยไปครับ” เมื่อได้ยินแม่ของเขาแซว แดร์ริลก็ช่วยไม่ได้ที่จะต้องหลุดขำออกมาพร้อมกับความหงุดหงิดเล็กน้อย

มันดึกแล้ว แต่แดร์ริลก็นอนไม่หลับ

เมื่อแดร์ริลเปิดตาออกมา มันก็สว่างแล้วเรียบร้อย

พ่อของเขายังคงมีอาการเพลีย แต่ผิวของเขาดูมีสีสันมากขึ้น เขาดูแข็งแรงขึ้นกว่าเมื่อวาน

“แดร์ริล ลูกควรไปขอบคุณผู้อำนวยการซัลลิแวน ถ้าเธอช่วยไม่ทันเวลา แม่กลัวว่าพ่อของลูกจะ…” ลูน่ากล่าวอย่างเศร้าโศกหลังจากที่เธอทานมื้อเช้าเสร็จ

แดร์ริลพยักหน้า

แม่ของเขาพูดถูก เขาควรไปขอบคุณเชลลี เมื่อเขาคิดได้ดังนั้น เขาก็เดินไปทางห้องทำงานของเธอ

ห้องทำงานของหัวหน้าบุคลากร

“หัวหน้า คุณตามหาฉันเหรอ?” เชลีกล่าวด้วยความสุขุม

ตรงหน้าเธอคือริชาร์ดที่นั่งยิ้มอยู่บนโซฟา ตาของเขาสอดส่องดูเธอ

ถ้าจะให้พูดกันตามตรง เชลลีนั้นอายุเข้าเลขสามแล้ว แต่เธอยังคงงดงาม แม้กระทั่งมีเสื้อกาวน์แพทย์สวมไว้ มันก็ปกปิดรูปร่างเย้ายวนของเธอไม่ได้เลย

ช่างเป็นสตรีที่ทำให้บุรุษทุกผู้ต้องเหลียวมอง

ริชาร์ดเองก็ไม่ต่างกัน

“โอ้ เชลลี เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนเหรอ? ทำไมเธอถึงได้เริ่มผ่าตัดก่อนที่คนไข้จะจ่ายค่ารักษาล่ะ? เธอรู้จักเขาเหรอ?” ริชาร์ดถามในขณะที่แสดงท่าทางเป็นหัวหน้า

เชลลีไม่มีความต้องการจะปิดบัง เธอพยักหน้า “ฉันรู้จักเขาค่ะ ลูกชายของคนไข้คือนายน้อยรองของตระกูลดาร์บี้”

อะไรนะ?

ริชาร์ดไตร่ตรองถึงตัวตนของแดร์ริลทั้งคืน แต่พอได้ยินคำพูดของเชลลี เขาถึงกับตะลึงทันทีตระกูลดาร์บี้นั้นเป็นตระกูลอันทรงเกียรติในเมืองตงไห่ ดีที่เขายังสามารถขอโทษได้ทันเวลาเมื่อวานนี้!

“เท่าที่ฉันรู้ เขายังคงอยู่ในตระกูลลินดันในฐานะลูกเขย” เชลลีกล่าวออกมาหลังจากใช้เวลาคิดครู่หนึ่ง

ลูกเขยตระกูลลินดัน?

ริชาร์ดแทบหลุดหัวเราะออกมา สรุปว่าเจ้าหมอนี่เป็นลูกเขยของตระกูลลินดันในข่าวลือนั่นเอง

ตอนนี้ทุกอย่างเข้าเค้าแล้ว

ข่าวลือบอกว่าเขามันเป็นของเล่นที่ไม่มีอะไรดี… บางทีแบล็คการ์ดของธนาคารอเมทิสต์ที่เขาถือก็อาจเป็นของพวกลินดันด้วย? หมอนี่ต้องถูกเมียเขาลงโทษแน่ตอนเขากลับไป เพราะใช้เงินไปถึง 700,000 เหรียญ

นอกจากนี้ ยังไม่มีสมาชิกตระกูลดาร์บี้สักคนที่มาที่นี่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่อยากยุ่งกับคนอย่างแดร์ริล

ในตอนแรก ริชาร์ดยังกลัวอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าความกังวลของเขามันไม่จำเป็น

ริชาร์ดคิดขณะที่เขากำลังตรวจดูเชลลี มุมปากของเขาเผยอขึ้นเผยรอยยิ้ม

เชลลีนั้นงดงามอย่างที่สุดในกางเกงยืนสีน้ำเงินและเสื้อเชิ๊ตที่ปลดกระดุมคอ ริชาร์ดนั้นจับตาเธอมานานแล้ว แต่เขาไม่เคยมีโอกาส

“โอ้ เชลลี” ริชาร์ดเคลียร์ลำคอก่อนจะทำท่าทางขึงขัง “แม้ว่าเธอกับแดร์ริลจะรู้จักกัน เธอก็ไม่สามารถฝ่าฝืนกฏของโรงพยาบาลได้ เธอเป็นที่รู้จักกันในนามของหมอเทวดาของเมืองตงไห่ ฉันคาดหวังในตัวเธอมาตลอด แต่การที่เธอทำแบบนี้ มันทำให้เรื่องยุ่งยาก…”

ท่าทางของเชลลีเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง เหมือนเธอกำลังกังวล “หัวหน้า ฉันแค่รีบช่วยชีวิตของชายคนหนึ่ง อีกอย่าง แดร์ริลก็จ่ายเงินหลังจากนั้นแล้วไม่ใช่เหรอคะ?”

ริชาร์ดยืนขึ้นแล้วเดินไปหาเชลลีอย่างช้า ๆ เขายิ้มแล้วส่ายหัว “มันไม่สำคัญว่าเขาจ่ายไหม แต่การผ่าตัดก่อนได้รับค่ารักษามันเป็นการละเมิดกฏ นี่เป็นข้อเท็จจริง”

ร่างกายของเชลลีสั่นเทา “หัวหน้า ลงโทษฉันตามที่เห็นสมควรได้เลยค่ะ”