คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1053
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1053
แอชลีย์พยักหน้าเห็นด้วยกับน้องสาวของเธอ ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะไม่ใช่บอดี้การ์ดที่เก่งกาจ แต่เขาก็ยังสามารถขับไล่ชายสวมหน้ากากออกไปจากคฤหาสน์ของพวกเธอได้
ดังนั้นพวกเธอจึงคิดว่ามันคงจะปลอดภัยกว่า ถ้าหากว่าแดร์ริลอยู่กับพวกเธอที่นี่จนกว่าพ่อของพวกเธอจะมาถึง
แดร์ริลพยักหน้าตอบรับอย่างไม่มีทางเลือก “ก็ได้ครับ”
จากนั้นแดร์ริลก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ในมุมที่สามารถมองเห็นพวกเธอได้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน
อย่างน้อยวิสัยทัศน์ตรงหน้าก็ทำให้เขาไม่รู้สึกเบื่อ
แอชลีย์ผู้เป็นพี่มีความเย็นชาและสง่างาม ในขณะที่ทิฟฟานี่ผู้เป็นน้องมักจะชอบทำตัวเจ้ากี้เจ้าการแต่ก็มีมุมที่สนุกสนานและร่าเริง
แดร์ริลเพลิดเพลินกับอาหารตาที่อยู่ตรงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเธออยู่ในชุดนอน
ผ่านไปครู่หนึ่ง แดร์ริลก็ยังคงนั่งชื่นชมพวกเธออยู่เงียบ ๆ
“ลูกสาวของฉัน!”
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นจากด้านนอกพร้อมกับเสียงที่เคร่งขรึม
จากนั้นชายวัยกลางคนก็เปิดประตูและเดินเข้ามา อย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวล เขาอยู่ในชุดสูทเรียบหรู เขามีคิวที่หนาและดวงตาที่กลมโต เขาคือ โรเบิร์ต บ๊อกซ์ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลบ๊อกซ์!
ทันใดนั้นแดร์ริลก็ต้องตกตะลึง!
เ*ย!
จักรพรรดิยุทธขั้นสาม!
ผู้อาวุโสแห่งตระกูลบ๊อกซ์ทรงพลังมาก! เดบร้า เป็นถึงเจ้าสำนักพราน แต่เธอก็ยังเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นสามเหมือนเขา หรือสโลนที่เป็นถึงเทพธิดาแห่งสงคราม ก็เป็นจักรพรรดิยุทธขั้นสามเช่นกัน!
แดร์ริลครุ่นคิด ‘โรเบิร์ตทรงพลังมากเช่นนี้แต่ทำไมลูกสาวทั้งสองคนของเขาถึงเป็นเพียงคนแค่ธรรมดาล่ะ?’
“สวัสดีครับนายท่าน ผมแดร์ริล เป็นบอดี้การ์ดของลูกสาวทั้งสองคนของคุณ” แดร์ริลก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายชายคนนั้นอย่างสุภาพ
โรเบิร์ตพยักหน้าและพูดอย่างเรียบเฉย “ใช่ ฉันรู้ ฉันตรวจสอบประวัติของนายแล้ว นายเป็นปราชญ์ยุทธได้ตั้งแต่อายุยังน้อย ฉันหวังว่านายจะปกป้องลูกสาวทั้งสองคนของฉันได้เข้าใจไหม?”
เฟลิกซ์ปลอมแปลงประวัติของแดร์ริลได้อย่างแนบเนียน ดังนั้นผู้อาวุโสบ๊อกซ์จึงไม่สงสัยในตัวเขาเลย
โรเบิร์ตเหลือบมองแดร์ริลและพูดต่อว่า “นายทำได้ดีมาก วันนี้นายสามารถจัดการหัวขโมยที่บุกเข้ามาในบ้านได้ ดูเหมือนว่านายจะมีคุณสมบัติมากพอที่จะเป็นบอดี้การ์ดของลูกสาวของฉัน เอาล่ะ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป นายจะต้องติดตามลูกสาวทั้งสองของฉันไปเรียนหนังสือและคอยคุ้มครองความปลอดภัยให้พวกเธอตลอดทั้งวัน เข้าใจไหม?”
‘อะไรนะ?’
‘ให้ฉันไปเรียนหนังสือ?’
แดร์ริลแทบอยากจะร้องไห้ ‘ฉันเกลียดการไปโรงเรียนที่สุด! ฉันเกลียดการสูญเสียอิสรภาพ!’
ให้เขาไปสถาบันหกวิถีเพื่อเล่าเรียนวิชาทั้งหมดในคัมภีร์มหาปริศนากับแด๊กซ์ยังดีเสียกว่า!
เขาไม่อยากไปเรียนหนังสือกับสองพี่น้องบ๊อกซ์จริง ๆ
เมื่อเห็นท่าทางที่ลังเลใจของแดร์ริล โรเบิร์ตก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ว่ายังไง? นายมีปัญหาอะไรไหม?”
“ไม่ครับ!”
แดร์ริลรีบส่ายหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เลยครับ ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ผมจะได้ปกป้องมิสบ๊อกซ์ทั้งสอง”
มีแต่แดร์ริลเท่านั้นที่รู้ถึงความขมขื่นที่อยู่ภายในใจของเขาเอง
“ดีมาก!” โรเบิร์ตพยักหน้า “ฉันจะให้คนไปจัดการ เรื่องเข้าเรียนให้ พรุ่งนี้นายไปรายงานตัวได้เลย”
แดร์ริลพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นเขาก็ถามสิ่งที่อยู่ภายในใจของเขาออกมาราวกับว่าเขาอยากรู้อยากเห็น “นายท่านครับ ก่อนหน้านี้ที่หัวขโมยบุกเข้ามา เขาได้เอ่ยถึงแก่นแท้ของมังกร…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค สีหน้าของโรเบิร์ตก็เปลี่ยนไปทันที “นี่ไม่ใช่เรื่องที่นายจะต้องเข้ามายุ่ง นายมีหน้าที่แค่ปกป้องลูกสาวของฉัน”
จากนั้นโรเบิร์ตก็โบกมือขึ้นเพื่อบอกให้แดร์ริลกลับลงไปที่ชั้นล่าง
เฮ้อ!
อันที่จริงเมื่อแดร์ริลพูดถึงแก่นแท้ของมังกร โรเบิร์ตก็ดูเหมือนเป็นคนละคนไปเลย เขาไม่เปิดโอกาสให้ถามเกี่ยวกับมันด้วยซ้ำ
แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเดินกลับลงไปข้างล่างอย่างหมดหวัง
…
เช้าวันรุ่งขึ้น เสียงทุบประตูห้องของแดร์ริลก็ดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงของทิฟฟานี่ “นี่ ตื่นได้แล้ว ฉันต้องไปเรียนแล้วนะ!”
