คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 106
แดร์ริลนั้นไม่มีอารมณ์จะตอบนัก เขาตอบห้วน ๆ “ผมอยู่ที่โรงพยาบาลประจำเมือง มาหาผมเองที่นี่”
“ได้เลย ผมจะไปที่นั่นในอีกไม่นาน” ปลายสายหัวเราะแล้ววางสาย
ริชาร์ด—ผู้กองกับพื้น—กระอักเลือกออกมาแล้วจ้องไปที่แดร์ริลอย่างน่ารังเกียจ “แกรออยู่ที่นี่เถอะ!”
จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่เชลลีแล้วกล่าว “เธอ! เธอจงใจพามันมาใช่ไหม ใช่ไหม! อย่าได้หวังจะเป็นผู้อำนวยการต่อไปเลย!”
หลังจากนั้น เขาก็หยิบมือถืออกมา แล้วโทรออกไป
“โทรหากำลังเสริมเหรอ? เอาเลยสิ ฉันจะรออยู่ที่นี่แหละ” แดร์ริลหัวเราะอย่างเย็นชา
ในอีกด้านหนึ่ง เชลลีกำลังกังวล เธอเข้าไปหาแดร์ริลแล้วกล่าวเสียงอ่อน “แดร์ริล คุณควรจะไปนะ ริชาร์ดเป็นหัวหน้าของบุคลากร เขามีคนสำคัญอยู่เบื้องหลัง เขารู้จักคนรวยและมีอำนาจมากมาย”
เชลลีกังวลว่าแดร์ริลจะไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้อย่างปกติสุข เช่นเดียวกับอาชีพของเธอด้วยเช่นกัน
“ไม่ต้องห่วง ผมจัดการเอง” แดร์ริลตอบ
จัดการ? เชลลีงุนงงเล็กน้อย ในงานแต่งของแจ็คสัน เชลลีเห็นได้ว่าแดร์ริลนั้นมีความสัมพันธ์กับตระกูลของเขาไม่ดีนัก อีกอย่าง เขาเองก็ไม่มีจุดยืนในตระกูลลินดันด้วยซ้ำ
ในขณะที่ริชาร์ดกำลังจะโทรออก เสียงก้าวเดินก็ได้ยินมาจากด้านนอกออฟฟิศ
“คุณดาร์บี้อยู่ที่นี่รึเปล่าครับ?” ชายวัยกลางคนแต่งตัวดีคนหนึ่งเดินมาอย่างเชื่องช้า ตามมาด้วยบอดี้การ์ดอีกสองคน
ชายคนนั้น มีใบหน้าเป็นมิตร และมีรังสีน่าเกรงขาม เขาคือ ซาคาเรียห์ ไรท์ สามปีก่อน เขาคือผู้บัญชาการทหารของภูมิภาคตงไห่ หลังจากที่เขาเกษียณแล้ว เขาก็ก่อตั้ง ไฮโดรฮิลล์ กรุ๊ป บริษัทการป่าไม้ที่ประสบความสำเร็จที่สุดในเมืองตงไห่ รายได้เกือบทั้งหมดของบริษัทนั้นถูกบริจาคให้การกุศล และปลูกป่ามากมาย พวกเขามีชื่อเสียงอันน่าทึ่ง ซาคาเรียห์ใช้ครึ่งชีวิตของเขาในการอุทิศตนปกป้องเมืองตงไห่ เขาเป็นตัวตนอันทรงเกียรติ
แม้ว่าริชาร์ดจะเป็นหัวหน้าบุคลากร แต่เขาก็ไม่มีอำนาจในการไล่ผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาล แต่เพียงแค่คำเดียวจากซาคาเรียห์ ไรท์ พ่อของแดร์ริลจะถูกโยนออกไปทันที!
ริชาร์ดวางมือถือลง—เขามีความหวัง—และขอร้อง “ท่า…ท่านประธานไรท์ ท่านมาได้ถูกเวลาเลยครับ! ผมกำลังจะติดต่อท่านไปอยู่พอดี ท่านต้องช่วยผม!”
เชลลีก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิด เธอจบแล้ว ตัวตนอันทรงพลังปรากฏตัวแล้ว เธอมั่นใจว่าเธอคงไม่สามารถทำงานที่นี่ได้อีก
ไม่มีใครคาดคิดว่าซาคาเรียห์จะเมินริชาร์ด เขาเข้าไปหาแดร์ริลแล้วถาม “คุณดาร์บี้?”
“นั่นผมเอง” แดร์ริลตอบ เขาไม่เสียเวลายืนขึ้นด้วยซ้ำ
เมื่อเห็นแดร์ริลยังนั่งอยู่ ริชาร์ดก็ด่าทันที “ไอ้เวร แสดงความเคารพหน่อยสิวะ!”
“แดร์ริล ได้โปรด…ยืนขึ้นเถอะ” เชลลีขอร้อง เธอกระวนกระวายสุดขึด
ซาคาเรียห์เดินมาหาแดร์ริลอย่างสุภาพแล้วถาม “คุณดาร์บี้ ผมเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ไม่ทราบว่าคุณนำของมารึเปล่าครับ?”
“ใช่ ของอยู่กับผมที่นี่” แดร์ริลตอบ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ริชาร์ด “จัดการเรื่องนี้ก่อน หลังจากนั้นค่อยคุยกัน”
“แน่นอน!” ซาคาเรียห์ตอบทันที
ซาคาเรียห์จ้องริชาร์ดอย่างเย็นชา แล้วถาม “ริชาร์ด เกิดอะไรขึ้น?”
ริชาร์ด—ผู้เริ่มสังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติ—กำลังชะงักอย่างโง่งม
เกิดอะไรขึ้น? ทำไมหมอนี่รู้จักประธานไรท์? อีกอย่าง ทำไมประธานไรท์ถึงสุภาพกับเขานัก? เป็นไปไม่ได้! แม้แต่เดรก ดาร์บี้ ผู้ที่มาที่นี่วันก่อน ยังต้องคำนับประธานไรท์เลย!
สิ่งที่ริชาร์ดไม่รู้คือ นี่เป็นครั้งแรกที่แดร์ริลกับซาคาเรียห์พบกัน ยังไงก็ตาม เพราะเม็ดยาเทวะ ซาคาเรียห์จึงยินยอมทำทุกอย่าง! แม้แต่คุกเข่า! เพราะยังไงเสีย การได้บรรลุสู่ระดับการบ่มเพาะที่สูงขึ้น มันก็ล้วนเป็นความฝันที่ผู้บ่มเพาะทุกคนฝันถึง
เชลลีตะลึงโดยสิ้นเชิงจากการปฏิสัมพันธ์ของทั้งคู่เช่นกัน!
แดร์ริลหัวเราะ “ดูเหมือนหัวหน้าสโตนจะอับอายเกินกว่าจะพูดออกมานะ ผู้อำนวยการซัลลิแวน ทำไมคุณไม่บอกแทนล่ะว่าเกิดอะไรขึ้น”
เชลลีตัวสั่น เธอก้มหน้าลง แล้วเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเธอกล่าวจบ เธอก็หน้าแดงด้วยความอับอาย
“ริชาร์ด สโตน! ฉันอุตส่าห์เลื่อนขั้นให้แกเป็นหัวหน้าบุคลากร แต่นี่คือสิ่งที่แกทำงั้นเหรอ?” ซาคาเรียห์ดุด่า จากนั้นก็เตะเข้าที่ท้องของริชาร์ด
