คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 107

ปัง!

ริชาร์ดกระแทกลงโต๊ะทำงาน จากนั้นก็ล้มลงกับพื้น เขาไม่กล้าแม้แต่จะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เขามองซาคาเรียห์ด้วยความหวาดกลัวในดวงตา เขากล่าว “ท่านประธานไรท์ ผม-”

“ริชาร์ด แกหุบปากไปซะ! ฉันคาดหวังในตัวแก แต่แกทำให้ฉันผิดหวังมาก แกถูกไล่ออกจากตำแหน่งหัวหน้าบุคลากร” ซาคาเรียห์สั่ง

“ท่า… ท่านประธาน…” ริชาร์ดสั่นเทิ้ม แต่เขาก็ขยับไปไหนไม่ได้

ซาคาเรียห์มองที่เชลลีแล้วกล่าว “ในฐานะของแพทย์ ชีวิตคนไข้ต้องมากก่อน คุณทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว นับจากนี้ไป คุณคือหัวหน้าบุคลากร”

อะไรนะ? เชลลีสั่นสะท้าน ขาของเธอเหลวเป็นเจลลีเลยทีเดียว

เธอเตรียมเจอสถานการณ์ที่เลวร้ายแล้ว แต่เธอไม่คาดคิดว่าสถานการณ์จะกลับตาลปัตรแบบนี้ ฉับพลัน ไม่ใช่เพียงแค่เธอไม่สูญเสียงาน แต่เธอยังได้เลื่อนขั้นด้วย? เธอตอบสนองเรื่องนี้ไม่ถูกเลยทีเดียว

ซาคาเรียห์หันไปหาแดร์ริล แล้วยิ้มอย่างสุภาพก่อนจะถาม “ผมจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว คุณดาร์บี้ คุณพอใจไหมครับ?”

แดร์ริลพยักหน้าแล้วหัวเราะ “ประธานไรท์ คุณยอดเยี่ยมและยุติธรรมมาก! คุณจัดการเรื่องนี้ได้ไร้ที่ติเลย”

แม้พวกเขาจะเพิ่งเคยพบกัน แดร์ริลก็ชื่นชมวิธีการจัดการกับปัญหาของซาคาเรียห์ เขาเริ่มชอบชายคนนนี้ขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว

ซาคาเรียห์หัวเราะ เขามองไปรอบข้างแล้วกล่าว “ที่นี่คงไม่ใช่ที่ที่เหมาะนักในการพูดคุย ทำไมเราไม่ไปคุยกันในที่ของผมล่ะครับคุณดาร์บี้?”

แดร์ริลเห็นด้วย พวกเขายืนขึ้นแล้วเดินออกไป

แม้ว่าพ่อของเขาจะอยู่ที่วอร์ดผู้ป่วย แต่แม่ของเขาคอยดูแลเขาอยู่แล้ว มากกว่านั้น เชลลีก็เป็นหัวหน้าบุคลากรแล้ว เขาไม่มีอะไรต้องห่วงอีก

เชลลียังตะลึงกับเรื่องที่เกิดขึ้น เธอประทับใจกับความสามารถของแดร์ริลมากจนเธอแทบคุกเข่าให้เขาได้เลย

…

ชานเมืองตะวันตกของเมืองตงไห่ เป็นพื้นที่ที่มีทิวทัศน์ระดับสุดยอด หอคอยสามฤดูแบบจีนถูกสร้างไว้กลางทะเลสาบ

แม้ที่นี่จะไม่มีทะเล แต่ทิวทัศน์ของที่นี่ก็น่าเหลือเชื่อมาก

หอคอยนี้เป็นของซาคาเรียห์ ที่นี่คือพื้นที่ของเขา ด้วยคำเชิญจากซาคาเรียห์ แดร์ริลจึงเข้ามา ภายในโถงขนาดมหึมาบนชั้นสาม แดร์ริลนั่งอยู่บนโซฟาแล้วหยิบเม็ดยาเทวะออกมาจากกระเป๋า เขาวางมันลงบนโต๊ะ

ดวงตาของซาคาเรียห์เปล่งประกาย เขาหยิบเม็ดยามาไว้ในมือก่อนจะพิจารณามันใกล้ ๆ “นี่คือเม็ดยาเทวะ?” เขาถาม

“ถูกต้อง แบรนดอนกินมันเข้าไป เขาถึงได้สามารถทะลวงระดับได้” แดร์ริลตอบด้วยรอยยิ้ม

“ตอนที่ผมได้ยินมาจากแบรนดอน ผมไม่เชื่อเลย—คนหนุ่มแบบคุณจะไปสร้างยาวิเศษแบบเม็ดยาเทวะได้ยังไง ดูเหมือนว่าคุณ น้องชายแดร์ริล จะไม่ใช่คนธรรมดาสินะ” ซาคาเรียห์ชื่นชม

เมื่อพูดดังนั้น ซาคาเรียห์ก็ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยของเขาส่งเงินให้แดร์ริล เขากล่าวอย่างซาบซึ้ง “เฮ้อ มันเป็นเวลาห้าปีแล้วที่ผมไม่สามารถทะลวงระดับบ่มเพาะได้ ในที่สุดผมก็ได้สิ่งที่ผมต้องการในวันนี้เสียที”

แดร์ริลยิ้ม เขากำลังตื่นตาตื่นใจกับการตกแต่งภายในและกำลังวิเคราะห์รูปแบบของหอคอย จากนั้นเขาก็เห็นตู้ปลาใกล้บันได เขาหน้าบึ้งทันที

“ประธานไรท์ คุณบ่มเพาะพลังในนี้บ่อย ๆ เหรอ?” แดร์ริลถาม

ซาคาเรียห์พยักหน้า “ใช่ มันเป็นที่ที่ดี มันเงียบสงบมาก”

“บางที ผมอาจจะรู้แล้วว่าทำไมคุณถึงไม่สามารถทะลวงระดับได้” แดร์ริลเสนอ

ซาคาเรียห์ตะลึง เขาถาม “ทำไมเหรอ?”

แดร์ริลชี้ไปที่ตู้ปลาแล้วกล่าวอย่างเชื่องช้า “ฮวงจุ้ยและรูปแบบการจัดวางในหอคอยนี้ยอดเยี่ยม ยกเว้นก็แต่มัน”

ตู้ปลานั่นน่ะเหรอ?

ซาคาเรียห์ถามอย่างประหลาดใจ “น้องชายแดร์ริล คุณรู้เรื่องฮวงจุ้ยด้วยหรือ?”

นอกจากความประหลาดใจ ซาคาเรียห์เองก็ยังสงสัยในตัวแดร์ริลด้วย ซาคาเรียห์ไม่รู้เรื่องฮวงจุ้ย แต่ตอนที่เขาสร้างหอคอยนี้ เขาจ้างปรมาจารย์ฮวงจุ้ยชื่อดังมา การจัดวางทุกอย่างในหอคอยนี้เป็นไปตามคำขอของปรมาจารย์ฮวงจุ้ยคนนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น ธุรกิจและฐานะทางสังคมของซาคาเรียห์จึงเพิ่มขึ้นไม่หยุด เขาถึงกระทั่งกลายเป็นนักการเมืองใหญ่โต