คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1080
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1080
แดร์ริลอมยิ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น
เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาหายตัวไป ออโรร่า แฮนเซ่น เจ้าสำนักง้อไบ๊ ก็กล่าวหาว่าแดร์ริลเป็นคนฆ่าพี่สาวของเธอ เธอตามจองล้างจองผลาญเขาไม่หยุดหย่อนและเธอก็ยังผลักเขาเข้าไปในปล่องภูเขาไฟอีกด้วย!
แดร์ริลโกรธแค้นกับสิ่งที่ออโรร่าทำมาก! ดังนั้นเขาอาจจะต้องกลั่นแกล้งน้องสาวของเธอสักหน่อยแล้ว!
‘อะไรนะ? พวกเขาเคยเป็นคู่หมั้นกันอย่างนั้นเหรอ?!’ อลิชาอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง
แม่ชีแห่งโชคชะตาหน้าแดงระเรื่อ เธอจ้องหน้าแดร์ริลด้วยความโกรธและอับอาย “อย่าพูดจาไร้สาระ! นายไม่คู่ควรกับฉัน!”
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เจอแดร์ริลนานแล้ว แต่นิสัยของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย!
“ดูเธอสิ งอนฉันอีกแล้ว!” แดร์ริลยิ้มแย้มในขณะที่เขามองไปที่แม่ชีแห่งโชคชะตา “เมื่อก่อนเธอชอบทำสีหน้าเย็นชาใส่ฉันทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าเธอจะหนีออกจากงานหมั้นของเราไป และเราก็ยังไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่เธอก็ยังเคยเรียกฉันว่าสามีไม่ใช่เหรอ? ดังนั้นเราไม่ควรทำลายความทรงจำดีดีของพวกเรา ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วก็ตาม ช่วยอ่อนโยนกับฉันหน่อยไม่ได้เหรอ?”
แดร์ริลเริ่มพูดจาเพ้อเจ้อและไร้สาระ ในตอนนั้นเขาได้ใช้เครื่องรางสุวินัยกับแม่ชีแห่งโชคชะตาเพื่อทำให้เธอเรียกเขาว่าสามี ก่อนที่เครื่องรางข้ามภพมหัศจรรย์จะส่งพวกเขาไปคนละที่ แดร์ริลจำได้ว่าเขาได้ถ่ายวีดีโอในตอนที่เธอเรียกเขาว่าสามีเอาไว้อีกด้วย
“นาย…” ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาซีดเซียวลง เธอทั้งโกรธและอับอายแต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะตอบโต้เขาเช่นไร!
อลิชาใจดีกับเธอมาก ดังนั้นแม่ชีแห่งโชคชะตาจึงไม่อยากให้อลิชารู้ว่าเธอโกหก
“อ๋อ เข้าใจแล้ว!” อลิชาพยักหน้าก่อนจะหันไปหาแดร์ริลและพูดว่า “ที่ซิสเตอร์หนีออกจากงานหมั้น ก่อนที่ความทรงจำของเธอจะหายไป ก็เป็นเพราะว่าเธอไม่ต้องการแต่งงานกับนายนี่เอง”
จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ฉันพอจะเข้าใจว่าทำไมซิสเตอร์ถึงไม่อยากแต่งงานกับนาย แม้แต่วิชาประวัติศาสตร์นายก็ยังสอบได้ลบหนึ่งคะแนน แล้วฉันก็คิดว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแต่งงานกับนายหรอก”
‘บ้าจริง เธอจะพูดถึงผลสอบของฉันทำไม’ แดร์ริลไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขารู้สึกหดหู่ใจยิ่งนัก
ในเวลานั้น อลิชาก็ขับรถมาถึงยังตลาดที่แดร์ริลบอก
“จอดให้ผมลงตรงนี้ก็ได้ครับ” แดร์ริลกล่าว “ขอบคุณมากครับคุณอลิชา” เมื่อกล่าวจบเขาก็รีบเดินลงจากรถไปทันที
‘บ้าจริง! ทำไมมันช่างบังเอิญเช่นนี้! เอาล่ะ ฉันจะต้องรีบมุ่งหน้าไปยังหอบรรพบุรุษของตระกูลบ๊อกซ์ก่อน’
แดร์ริลรีบเดินเข้าไปในตลาดก่อนจะอ้อมออกมาและมุ่งหน้าไปยังหอบรรพบุรุษของตระกูลบ๊อกซ์
ภายในรถของอลิชา
“ซิสเตอร์อลิชา!” แม่ชีแห่งโชคชะตาเอ่ยถามเธอเบา ๆ ว่า “แดร์ริลเป็นนักเรียนของเธอเหรอ?”
ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาเต็มไปด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็น
อลิชาพยักหน้า “ใช่แล้วซิสเตอร์เซเรนดิพิตี้ เธอรู้ไหมว่าผลการเรียนของเขาแย่มาก ไม่แปลกใจเลยที่เธอไม่อยากแต่งงานกับเขา”
แม่ชีแห่งโชคชะตาขมวดคิ้วแน่น ‘ทำไมแดร์ริลถึงมาอยู่ที่นี่? แล้วเขาก็ยังเป็นนักเรียนอีกด้วย’
“นี่ซิสเตอร์!”
อลิชายิ้มก่อนจะถามดูให้แน่ใจอีกครั้ง “แดร์ริลเคยเป็นคู่หมั้นของซิสเตอร์จริง ๆ เหรอ?”
“เอ่อ…” เธอทั้งโกรธและอับอายในเวลาเดียวกัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังพยักหน้ายอมรับ “ใช่”
เธอไม่ต้องการตอบว่าใช่ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น เพราะว่าเธอไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอ ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้
“แต่ถึงอย่างนั้น เราก็จบกันไปนานแล้ว” แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าว
“ฉันเข้าใจแล้ว!”
อลิชาหัวเราะและพยักหน้าก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ถ้าเป็นฉัน ฉันก็จะไม่มีวันแต่งงานกับผู้ชายอย่างเขา!”
‘เขาติดลบวิชาประวัติศาสตร์แบบนั้น! แล้วเขาจะคู่ควรกับการเป็นคู่ชีวิตได้อย่างไร?’
