คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1092
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1092
ฝูงชนอ้าปากค้าง!
เสียงคำรามที่ดังสนั่น ทำให้ฝูงชนยกมือขึ้นมาปิดหูอย่างตื่นตระหนก!
เจ้าศักดินาเคนนี่กวาดสายตามองไปรอบ ๆ และ จ้องเขม็งไปที่บรรดาผู้คุมและหัวหน้าผู้คุมจนทำให้ร่างกายของพวกเขาเหล่านั้นสั่นสะท้านเพราะความหวาดกลัว
ดวงตาของเจ้าศักดินาเคนนี่แทบจะลุกเป็นไฟ!
“เจ้าศักดินาเคนนี่…” หัวหน้าผู้คุมรีบคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความหวาดกลัวอย่างแท้จริง
เปรี้ยง!
เจ้าศักดินาเคนนี่เดินเข้ามาเตะเขาอย่างรุนแรง! จากนั้นร่างของเขาก็กระเด็นออกไปหลายสิบเมตร!
“เจ้าศักดินาเคนนี่” เดนิสเดินลงมาจากเสลี่ยงของเธอและจ้องหน้าเขาอย่างเด็ดเดี่ยว จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่โมนิก้าและพูดต่อว่า “เจ้าศักดินาเคนนี่ หญิงผู้นี้เป็นหญิงชั่ว เธอไม่สมควรได้รับการปฏิบัติที่ดีเช่นนั้น เธอหลับนอนกับชายอื่นลับหลังคุณ เธอได้ทำเรื่องที่เสื่อมโทรม…”
“หุบปาก!” เจ้าศักดินาเคนนี่คำรามและยกมือขึ้นตบหน้าเดนิสทันที!
เพี๊ยะ!
ฝ่ามือของเขาทำให้เดนิสกระเด็นออกไปหลายสิบเมตรก่อนจะกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง
ปัง!
ทันใดนั้น รอยฝ่ามือแดงก็ปรากฏขึ้นบนแก้มของเดนิสทันที เธอมองไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ด้วยความประหลาดใจ เธอทั้งสับสนและโกรธ!
‘นี่เขาตบหน้าเธอเพราะผู้หญิงต่ำ ๆ คนนั้นเหรอ?’
‘อะไรนะ? เจ้าศักดินาเคนนี่ตบหน้านายหญิงเดนิสอย่างนั้นเหรอ?’
ฝูงชนที่ยืนดูเหตุการณ์เริ่มพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อน!
เดนิสทั้งโกรธและอับอาย “เจ้าศักดินาเคนนี่ ฉันเป็นภรรยาที่แท้จริงของคุณ! แต่คุณกลับปกป้องนังสารเลวนั่นและทำร้ายฉันเช่นนี้ได้ยังไง? ฉันลากหล่อนออกมาเพื่อประจานให้สาธารณะชนได้รับรู้ถึงความชั่วของหล่อน แล้วฉันทำอะไรผิด?”
ฟึบ!
เจ้าศักดินาเคนนี่ไม่พูดอะไร เขายื่นมือออกไปและบีบคอเดนิสอย่างไร้ความปราณี!
“อ๊า…” ใบหน้าของเดนิสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินจากการหายใจติดขัด
“จำคำพูดของฉันเอาไว้นะ จะไม่มีใครบนโลกนี้ รังแกโมนิก้าและแอมโบรสได้! หากใครรังแกพวกเขา มันผู้นั้นจะต้องตาย!”
เจ้าศักดินาเคนนี่ตะโกนใส่เดนิสด้วยดวงตาที่แดงก่ำ “ไม่เว้นแม้แต่เธอ! ถ้าหากว่าเธอรังแกโมนิก้าและแอมโบรสอีก ฉันจะฆ่าเธอและครอบครัวของเธอให้หมด!”
เดนิสตกตะลึง!
เมื่อเจ้าศักดินาเคนนี่พูดจบเขาก็ปล่อยมือจากคอของเดนิส จากนั้นเธอก็ทรุดตัวลงกับพื้นและหายใจหอบเหนื่อย
“รีบพาเขากลับไปหาหมอ!” เจ้าศักดินาเคนนี่มองหน้าหัวหน้าผู้คุมและบรรดาผู้คุมอย่างเย็นชาก่อนจะพูดต่อว่า “ถ้าแอมโบรสเป็นอะไรไป ฉันจะฝังพวกแกทุกคนไปพร้อมกับร่างของเขา!”
‘ฝังพวกเขาทุกคนไปพร้อมกับร่างของเด็ก!’ คำพูดสุดท้ายเป็นเหมือนดั่งเสียงฟ้าผ่าที่ดังขึ้นมาในหูของพวกเขา!
“รับทราบครับ!” บรรดาผู้คุมรีบคุกเข่าลงด้วยความหวาดกลัวทันที!
“ผมจะรีบจัดการเดี๋ยวนี่เลยครับ!” หัวหน้าผู้คุมกัดริมฝีปากเพราะความเจ็บปวดและค่อย ๆ พยุงตัวเองขึ้น จากนั้นเขาก็รีบสั่งให้ผู้คุมหลายคนเข้าไปอุ้มแอมโบรสเพื่อพาเด็กชายกลับพระราชวังกวนเป๋งทันที
ฝูงชนตกตะลึง!
จากนั้นความโกลาหลก็ระเบิดขึ้นอีกครั้ง
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ทำไมเจ้าศักดินาเคนนี่ถึงได้ปกป้องผู้หญิงที่ผิดศิลธรรมเช่นนั้น?”
“หล่อนคงใช้เวทมนต์บางอย่างเพื่อทำให้เจ้าศักดินาเคนนี่ตกหลุมรักจนหัวปักหัวปำ…”
การถกเถียงยังคงดำเนินต่อไป และถ้อยคำเหล่านั้นก็ทำให้เจ้าศักดินาเคนนี่โกรธมาก เขาหันไปหาฝูงชนและพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “หุบปาก! ทหาร! จับตัวทุกคนที่ขว้างปาข้าวของใส่โมนิก้าขังเอาไว้ให้หมด!”
