คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1102
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1102
เสียงโอดครวญของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ดังก้องไปทั่วป่า
ในเวลานี้ ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ได้สูญเสียรูปลักษณ์ที่สง่างามและน่าเกรงขามทั้งหมดไปและกลายเป็นคนสติไม่ดีไปแล้ว!
‘เขา…กลายเป็นคนสติไม่ดีอย่างนั้นเหรอ?’
แล้วเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นใคร!
โมนิก้าก็กัดริมฝีปากแน่นเมื่อได้เห็นการแสดงออกออกของเขา
โมนิก้าเดาถูก ดูเหมือนว่าสติของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์จะสติไม่ดีมาหลายปีแล้ว
ครั้งหนึ่ง ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ได้นำเหล่าสาวกของเขาเข้าร่วมสมทบกับกองทัพทหารของโลกใหม่เพื่อบุกเข้าโจมตีเมืองตงไห่ และกองทัพโลกใหม่ก็ได้แพ้พ่ายในศึกครั้งนั้น
หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น นิกายจ้าวสวรรค์ได้สูญเสียสาวกไปจำนวนมหาศาล
ต่อมาเขาได้รู้ว่านายหญิงแห่งนิกายหนีไปกับแดร์ริล เหตุการณ์เหล่านั้นจึงทำให้เขาเจ็บปวดแสนสาหัส
เหตุการณ์ที่น่าสะเทือนใจทั้งสองครั้งนั้น ทำให้จิตใต้สำนึกของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์คลุ้มคลั่ง เมื่อตื่นขึ้นมา เขาก็กลายเป็นคนสติฟั่นเฟือน จากนั้นเขาก็ออกจากกองทัพโลกใหม่และออกเดินทางไปตามลำพัง
และถึงแม้ว่าเขาจะกลายเป็นคนบ้าไปแล้ว แต่ยังมีความปรารถนาสองสิ่งที่ยังคงฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของเขาอย่างแน่นหนา นั่นคือการก่อตั้งนิกายจ้าวสวรรค์ขึ้นมาใหม่และการตามหาภรรยาของเขา!
ช่างน่าเสียดายที่เขาได้กับมาพบกับภรรยาของเขาอีกครั้งแต่เขากลับจำเธอไม่ได้!
“ฉันเป็นใคร? ฉันเป็นใคร? อ๊าก…”
ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์คำรามราวกับสัตว์ป่าดุร้ายที่กำลังได้รับบาดเจ็บ เขาจับศรีษะของเขาแน่นก่อนจะกลิ้งลงบนพื้นเพราะความเจ็บปวด
นิกายจ้าวสวรรค์และภรรยาของเขา เป็นความปรารถนาสองสิ่งที่ยังคงติดอยู่ในหัวใจของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงมัน
มันเจ็บปวดยิ่งกว่าการตาย!
เมื่อได้เห็นเช่นนั้น โมนิก้าก็ตื่นตระหนก
เธอไม่เคยคิดเลยว่าการจากไปของเธอจะทิ้งรอยแผลลึกเอาไว้ในหัวใจของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์
ผ่านไปครู่หนึ่ง อาการของประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ ก็สงบลงอย่างช้า ๆ เขายืนขึ้นและจ้องหน้าโมนิก้าก่อนจะถามเธอว่า “เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร? ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องรู้จัก โมนิก้า วอห์น ใช่ไหม? โมนิก้า วอห์นเป็นภรรยาของฉัน! โมนิก้าเป็นภรรยาของฉัน!”
ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์คลั่งไคล้เมื่อเขาพูดเช่นนั้น คนที่เขาต้องการพบอยู่ตรงหน้าทว่าเขากลับจำเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ!
“ฉัน…” หัวใจของโมนิก้าปวดร้าวเมื่อได้เห็นความหลงใหลที่ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา เธอพูดไม่ออก
โมนิก้าสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฉันรู้จักโมนิก้า วอห์น”
“จริงเหรอ? เธอรู้จักภรรยาของฉันจริง ๆ เหรอ?” ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์มีความสุขมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขารีบเดินเข้าไปหาโมนิก้าทันที เขาไม่สามารถเก็บซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้ได้ “รีบพาฉันไปหาเธอเลยสิ!”
โมนิก้ามองดูปฏิกิริยาของเขาและถามอย่างระมัดระวังว่า “ทำไมคุณถึงต้องการตามหาเธอ?”
“ฉันไม่รู้” ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ส่ายหน้าอย่างสับสน แต่เขากลับตอบขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “แต่ฉันต้องตามหาเธอให้เจอ!”
โมนิก้ากล่าวอย่างอ่อนโยน เพราะเธอกลัวว่าเขาจะคลุ้มคลั่งขึ้นมาอีก “ตกลง ตกลง ฉันจะพาคุณไปพบโมนิก้า วอห์น แต่คุณจะต้องฟังฉันก่อน คุณไม่สามารถฆ่าใครก็ได้ คุณเข้าใจไหม?”
โมนิก้าตัดสินใจว่าเธอจะพาเขากลับไปยังจักรวาลโลกและหาวิธีรักษาให้กับเขา เพราะท้ายที่สุดแล้ว เทคโนโลยีของจักรวาลโลกก็ล้ำหน้าไปมาก ดังนั้น มันคงจะพอหวังที่จะทำให้เขากลับมาหายเป็นปกติได้อีกครั้ง และเมื่อถึงตอนนั้นเธอจะคุยกับเขาอย่างตรงไปตรงมา
ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์พยักหน้าตอบรับทันที ผู้หญิงคนนี้รับปากว่าจะพาเขาไปพบภรรยา เขาจึงรู้สึกมีความสุขราวกับเด็กเล็ก ๆ ที่ไร้เดียงสา เขามองหน้าโมนิก้าและพูดว่า “เข้าใจแล้ว พาฉันไปพบภรรยาของฉัน ตราบใดที่ฉันจะได้พบภรรยาของฉัน ฉันจะเชื่อฟังคำพูดของเธอ!”
