คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1119
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1119
“อาจารย์เซเรนดิพิตี้!” โรเบิร์ตหันกลับมาถาม แม่ชีแห่งโชคชะตาว่า “เมื่อกี้คุณเห็นใครเข้ามาที่นี่บ้างหรือเปล่าครับ?”
แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากแน่น เธอรู้ว่าโรเบิร์ตคือคนที่ตามล่าแดร์ริลอยู่
แม่ชีแห่งโชคชะตาตอบเบา ๆ ว่า “ฉันนั่งคัดลายมืออยู่ที่นี่คนเดียวและไม่มีใครเข้ามาเลย เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าผู้อาวุโสบ๊อกซ์?
ใบหน้าของเธอยังคงสงบนิ่งขณะที่เธอกล่าวเช่นนั้น
ใบหน้าของโรเบิร์ตดูผิดหวังเล็กน้อย จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “ไม่มีอะไร ถ้าเช่นนั้นผมไม่รบกวนเวลาของอาจารย์เซเรนดิพิตี้แล้ว”
จากนั้นโรเบิร์ตก็เดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อโรเบิร์ตเดินมา กลุ่มผู้บ่มเพาะก็เดินกลับมารวมตัวกันที่นั่น
“ผู้อาวุโสบ๊อกซ์ เราหาตัวแดร์ริลไม่เจอ”
“ฉันก็หาเขาไม่เจอเหมือนกัน!”
“เจ้าคนเจ้าเลห์นั่นไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันนะ!”
ใบหน้าของโรเบิร์ตมืดลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“หรือว่าเขาจงใจล่อลวงให้พวกเรามาเสียเวลาอยู่ที่นี่แล้วหนีออกไปแล้ว?”
‘อาจจะใช่!’
‘มันก็อาจจะเป็นไปได้!’
โรเบิร์ตครุ่นคิดก่อนจะกวักมือเรียกพวกเขา “ถ้าอย่างนั้นเรารีบออกไปตามหาเขาข้างนอกกันเถอะ!”
เมื่อพูดจบโรเบิร์ตก็เดินนำผู้บ่มเพาะออกจากอาคารสำนักงานไปทันที
เฮ้อ!
เมื่อได้ยินการสนทนาระหว่างโรเบิร์ตและผู้บ่มเพาะ แดร์ริลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นไม่นานเสียงฝีเท้าของพวกเขาก็ค่อย ๆ ไกลออกไป
‘พวกเขาน่าจะไปกันหมดแล้ว!’ แดร์ริลหัวเราะอย่างมีเลศนัย
แม่ชีแห่งโชคชะตาก้มลงมองดูแดร์ริลด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “พวกเขาไปแล้ว นายออกไปได้แล้ว!”
“แน่นอน! แน่นอน!” แดร์ริลรู้สึกขบขันกับปฏิกิริยาท่าทางของเธอ เขารีบลุกออกจากใต้กระโปรงของเธอทันที
บรรยากาศภายในห้องน่าอึดอัดใจอย่างสุดจะพรรณนา
“นาย!”
แม่ชีแห่งโชคชะตากลับมามีสติ จากนั้นเขาก็รีบถามแดร์ริลด้วยความสงสัยว่า “ทำไมผู้อาวุโสบ๊อกซ์ถึงตามล่านาย?”
แดร์ริลต้องไปก่อเรื่องมาอย่างแน่นอน
แดร์ริลยิ้มแห้ง ๆ และตอบว่า “มันก็ไม่มีอะไรมาก ฉันก็แค่เอาแก่นแท้ของมังกรของตระกูลบ๊อกซ์มา!”
‘อะไรนะ?’
‘แก่นแท้ของมังกร?’
แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากก่อนจะรีบพูดขึ้นอย่างหนักแน่นว่า “ถ้าอย่างนั้นนายควรจะเอามันคืนให้พวกเขา!”
เธออยู่ในเมืองว่านไห่มาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นเธอจึงรู้ดีว่า ไม่เพียงแต่ตระกูลบ๊อกซ์จะเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองเท่านั้น แต่พวกเขายังมีมรดกอันล้ำค่าอย่างแก่นแท้ของมังกรอีกด้วย
แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องโกรธที่แดร์ริลนำสมบัติอันล้ำค่าของตระกูลบ๊อกซ์ไป
ถึงแม้ว่าแม่ชีแห่งโชคชะตาจะสูญเสียพลังภายในไปและไม่สามารถต่อต้านแดร์ริลได้ แต่เธอก็ไม่ต้องการให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
แดร์ริลมองเห็นความยุติธรรมในแววตาของเธอ เขาทำได้เพียงยิ้มรับอย่างขมขื่นก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฉันต้องใช้มันเพื่อช่วยชีวิตคน ฉันไม่มีเวลาแล้ว ขอบคุณมากที่ช่วยฉันในวันนี้ ฉันขอตัวก่อนล่ะ!”
แดร์ริลหันหลังและกำลังจะเดินออกจากห้องไป
เขาสามารถกำจัดโรเบิร์ตและบรรดาผู้บ่มเพาะให้พ้นทางได้ เขาจะต้องรีบหนีไปให้เร็วที่สุด
“เดี๋ยวก่อน!”
แม่ชีแห่งโชคชะตาตะโกนขึ้น
แดร์ริลหยุดและหันกลับมามองแม่ชีแห่งโชคชะตา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
“มีอะไรเหรอ?” แดร์ริลถามเธอด้วยรอยยิ้ม
แม่ชีแห่งโชคชะตารีบพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “นายบอกว่านายจะตอบแทนที่ฉันช่วยเหลือนายวันนี้ไม่ใช่เหรอ? นายจะต้องทำตามสัญญาและพาฉันกลับไปยังจักรวาลโลกด้วย”
