คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1122
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1122
“อะไรนะ?”
เมื่อได้เห็นการแสดงออกอันโกรธเกรี้ยวของแม่ชีแห่งโชคชะตา แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “เธอเป็นอะไรไป? เธอก็เห็นว่าฉันอยู่ที่ทวีปมิสท์ลอเรน และสาวกสำนักประตูสุราลัยจะไม่ดำเนินการหากปราศจากคำสั่งของฉัน! เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนกำลังใส่ร้ายฉัน”
‘เธอควรจะมีสติเพราะเธอเป็นถึงผู้อาวุโสแห่งสำนักง้อไบ๊!’
แม่ชีแห่งโชคชะตากัดริมฝีปากแน่น “ใครกันที่มันกล้าทำเช่นนี้! ผู้ที่จะสามารถทำลายล้างสำนักง้อไบ๊ได้ ก็มีแต่สำนักประตูสุราลัยของนายเท่านั้น”
แดร์ริลไม่ต้องการอธิบายอีกต่อไป “ฉันจะไม่พูดอีกครั้ง”
เมื่อพูดจบแดร์ริลก็หันหลังเดินออกไป
“หยุดนะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตากระทืบเท้าอย่างเป็นกังวลก่อนจะเดินตามหลังแดร์ริลไป “ถ้าไม่ใช่สำนักประตูสุราลัยของนายแล้วจะเป็นฝีมือใคร! แล้วพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหน?”
มีร่างที่ไร้วิญญาณของสาวกสำนักง้อไบ๊อยู่ทั่วทุกพื้นที่ แต่พวกเขากลับไม่เห็นร่างของออโรร่าและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ อยู่ที่นั่น
“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? เธอคิดว่าฉันรู้ทุกอย่างงั้นเหรอ?” แดร์ริลตอบด้วยท่าทางที่หงุดหงิด
เขามองไปรอบ ๆ และพูดว่า “เลือดบนพื้นยังไม่แห้งสนิท ดังนั้นฆาตกรจะต้องหนีไปได้ไม่ไกล ฉันจะลองตามไปดู”
เมื่อพูดจบแดร์ริลก็รีบเดินออกไป
“เดี๋ยวก่อน!”
แม่ชีแห่งโชคชะตาเดินตามเขาไปและพูดขึ้นว่า “พาฉันไปกับนายด้วยสิ”
สำนักง้อไบ๊ถูกทำลายล้างเช่นนี้แล้วเธอจะรออยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร?
“อยากให้ฉันพาเธอไปด้วยงั้นเหรอ?” แดร์ริลเหลือบมองแม่ชีแห่งโชคชะตาและพูดขึ้นอย่างลังเล “ตอนนี้เธอไม่มีพลังภายในแล้ว ต่อให้เธออยากไปกับฉัน แต่ถ้าหากว่าเธอต้องเผชิญหน้ากับศัตรู เธอก็สู้กับคนเหล่านั้นไม่ได้อยู่ดี”
แม่ชีแห่งโชคชะตาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฉันไม่สน! นายจะต้องพาฉันไปด้วย ถ้าหากว่านายปฏิเสธนั่นก็หมายความว่า สำนักประตูสุราลัยของนายมีความผิดจริง!”
แดร์ริลรู้สึกหมดหนทาง เขาจึงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “เอาล่ะ ถ้าเธออยากไปด้วยก็เชิญตามสบายเลย”
จากนั้นแดร์ริลก็เดินนำเธอออกจากห้องโถงของสำนักง้อไบ๊ไป
มีรอยเท้าเปื้อนเลือดมากมายอยู่บนเส้นทางบนภูเขาอันคดเคี้ยว รอยเท้าเปื้อนเลือดเหล่านั้นได้เดินลงจากภูเขาง้อไบ๊ไปทางทิศตะวันออก
แดร์ริลและแม่ชีแห่งโชคชะตาจึงเดินตามรอยเท้าเปื้อนเลือดนั้นไป
หลังจากผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง แม่ชีแห่งโชคชะตาและแดร์ริลก็มาถึงยังภูเขาที่แห้งแล้ง จากนั้นทั้งสองคนก็หยุดเดินและมองลงมาจากภูเขา
ที่เชิงเขามีสาวกสำนักง้อไบ๊หลายพันคนกำลังเดิน ตามผู้นำไป พวกเขาทั้งหมดถูกล่ามโซ่ทั้งมือและเท้า
ร่างกายของพวกเขาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
“พี่สาว!” เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาเหลือบไปเห็นออโรร่า พี่สาวของเธอ เธอก็พุ่งไปข้างหน้าทันที
แดร์ริลรีบคว้าแขนของเธอเอาไว้ก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากเธอ “อย่าส่งเสียงดัง!”
เขาได้เห็นชายชุดดำราว ๆ หนึ่งหมื่นคนเดินตามหลังสาวกสำนักง้อไบ๊ไป พวกเขาทุกคนมีกระบี่ยาวอยู่ในมือ!
เห็นได้ชัดว่าชายในชุดดำเหล่านั้นคือผู้ที่จำกัดสำนักง้อไบ๊ และพวกเขาก็ยังจับสาวกสำนักง้อไบ๊หลายพันคนเป็นเชลยอีกด้วย
ดูเหมือนว่าชายในชุดดำส่วนใหญ่จะเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขาแข็งแกร่งเกินไป!
ที่ด้านหน้าของชายชุดดำเหล่านั้นมีผู้หญิงอยู่บนหลังม้ากำลังเดินนำพวกเขาไป
เธอมีอายุราว ๆ 20 ปี เธอดูงดงามในชุดยาวสีม่วง
แดร์ริลตกตะลึง!
‘ผู้หญิงในชุดสีม่วงเธอแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนั้นเลยเหรอ!’
‘ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้า!’
แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มปอด เขาแทบจะไม่เชื่อสายตา! จักรพรรดิยุทธขั้นห้า!
‘ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ทำไมเธอถึงทำลายสำนักง้อไบ๊และโยนความผิดให้สำนักประตูสุราลัย?’ มีคำถามมากมายเกิดขึ้นในหัวของเขา
