คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1127
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1127
ซอว์เยอร์กระโจนไปข้างหน้าและคว้าแขนเล็ก ๆ ของแอมโบรสทันที!
จากนั้นซอว์เยอร์ก็อุ้มแอมโบรสขึ้นมาก่อนจะตะโกนขึ้นว่า “อย่าขยับ!”
ทุกคนตกตะลึง!
“ปล่อยลูกฉันนะ!” โมนิก้าตะโกนร้องด้วยความกระวนกระวาย เธอรีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวแอมโบรสด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
ซอว์เยอร์พยายามหลบหนีออกจากกระท่อมไป
ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์หยุดการกระทำ เขาขมวดคิ้วและจ้องเขม็งไปที่ซอว์เยอร์
“ซอว์เยอร์ คุณจะทำอะไร!”
อีเวตต์ที่เพิ่งฟื้นจากอาการตกใจตะคอกใส่เขาทันที “อย่าทำร้ายเด็กนะ!”
“เจ้าหญิง ประมุขนิกายผู้นี้แข็งแกร่งเกินไป ผมจะจับเด็กคนนี้เป็นตัวประกันเพื่อความปลอดภัยของพวกเรา” ซอว์เยอร์ตอบราวกับว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด
จากนั้นเขาก็รีบเดินเข้าไปจับมืออีเวตต์ทันที “ไปกันเถอะเจ้าหญิง!”
เมื่อพูดจบซอว์เยอร์ก็พาอีเวตต์และแอมโบรสลอยขึ้นไปในอากาศ!
“ปล่อยฉันนะ! ฉันไม่อยากไป!” อีเว็ตต์ดิ้นรนด้วยความโกรธเกรี้ยวเธอพยายามสะบัดมือของเธอออกแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเธอไม่ได้แข็งแกร่งเท่าซอว์เยอร์ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากมือของซอว์เยอร์ได้
ในชั่วพริบตา ซอว์เยอร์ก็พาอีเวตต์และแอมโบรสลอยมาไกลหลายร้อยเมตรแล้ว
“ท่านประมุขนิกาย!”
โมนิก้าวิตกกังวล เธอรีบอ้อนวอนประมุขนิกายทันที “ช่วยลูกของฉันด้วย!”
โมนิก้าแทบจะหมดสติไป น้ำตาของเธอไหลลงมาราวกับสายฝน เธอรู้สึกโกรธแค้นซอว์เยอร์ยิ่งนัก
เธอไม่คิดเลยว่าซอว์เยอร์จะจับลูกชายของเธอเป็นตัวประกัน ปราศจากแอมโบรสลูกชายของเธอ เธอก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
“ตามมันไป!” ประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ตะโกนสั่งสาวกของเขาทันที
เหล่าสาวกรีบปฏิบัติตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
ซอว์เยอร์ยังคงหนีต่อไปอย่างเร่งรีบ อีเวตต์ที่อยู่ข้าง ๆ รู้สึกตื่นตระหนก
“ซอว์เยอร์ ปล่อยเด็กไปซะ!” อีเวตต์ตะโกนขึ้น
เธอรู้ว่าแอมโบรสเป็นลูกของแดร์ริล แต่เธอเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่สามารถทนดูสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับแอมโบรสได้
“ไม่ เจ้าหญิงอีเวตต์ ผมไม่สามารถปฏิบัติตามคำสั่งของคุณได้! ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะมีความสำคัญต่อประมุขนิกายจ้าวสวรรค์ ดังนั้นเราจะต้องใช้เด็กคนนี้เป็นตัวประกัน หากประมุขนิกายจ้าวสวรรค์จับตัวเราได้ เราจะปลอดภัยถ้าหากเรามีเด็กคนนี้เป็นไพ่ตาย! ”
เมื่อพูดจบซอว์เยอร์ก็เร่งความเร็วให้เร็วมากยิ่งขึ้น ทว่าเขากลับตื่นตระหนกจนหนีไปผิดทาง! โลกใหม่อยู่ทางทิศตะวันตก แต่เขากลับลอยไปทางทิศตะวันออก!
ซอว์เยอร์รู้สึกสิ้นหวังเมื่อเขาหันกลับไปและได้เห็นว่า สาวกนิกายจ้าวสวรรค์ยังคงไล่ตามเขามาเป็นเวลาสิบสองชั่วโมงแล้ว!
ทันใดนั้น ซอว์เยอร์ก็พาอีเวตต์และแอมโบรสมาถึงยังเขตแดนของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่โดยไม่ได้ตั้งใจ!
แต่ถึงอย่างนั้น สาวกนิกายจ้าวสวรรค์ยังคงไล่ตามเขามาไม่หยุด!
การไล่ล่าดำเนินไปหนึ่งวันหนึ่งคืน!
ในเช้าวันรุ่งขึ้น ร่างของซอว์เยอร์แทบจะทรุดลงในขณะที่เขายังคงลอยตัวต่อไป เขาได้ใช้พลังของเขาจับอีเว็ตต์และแอมโบรสเอาไว้ ดังนั้นพลังของซอว์เยอร์จึงหมดลงอย่างสมบูรณ์!
“ไม่นะ! ข้างหน้ามีหน้าผา!”
ซอว์เยอร์ตะโกนขึ้นขณะที่เหงือเย็นไหลปกคลุมใบหน้าของเขา!
พวกเขามาถึงทางตัน! ตรงหน้าของพวกเขาคือหน้าผาขนาดใหญ่และไม่มีทางให้พวกเขาหนีต่อไปได้เลย!
ในเวลานี้พวกเขายืนอยู่บนขอบหน้าผา ยอดเขาแห่งนี้มีความสูงประมาณหนึ่งหมื่นฟุต! พวกเขาจะตายถ้าหากพวกเขาตกลงไป!
เมื่อซอว์เยอร์หันกลับมาเขาก็ได้เห็นสาวกนิกายจ้าวสวรรค์ยังคงไล่ตามพวกเขามา ซอว์เยอร์รู้สึกหมดหวังในทันใด
