คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1139

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1139

เมื่อพูดจบควินซีก็ยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ชายชุดดำและออกคำสั่งว่า “นำตัวเจ้าสำนักทั้งหมดของจักรวาลโลกไปขังไว้ในหอคอยดาวปรารถนาและล็อกเอาไว้อย่างหนาแน่น ฉันจะกลับมาจัดการกับพวกเขาในวันพรุ่งนี้ และถ้าหากพวกเขายังไม่ยอมมอบตำราลับให้กับฉัน ฉันคงจะต้องใช้วิธีที่ทรมานยิ่งกว่านี้”

“ครับ!” จากนั้นเหล่าชายชุดดำก็นำตัวเจ้าสำนักจากทุกสำนักไปขังเอาไว้ในหอคอยดาวปรารถนาทันที

เมื่อเห็นว่าควินซีกักขังบรรดาเจ้าสำนักเอาไว้ แดร์ริลที่เฝ้ามองดูอยู่ไม่ไกลก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แดร์ริลกลัวว่าควินซีจะตัดนิ้วของบรรดาเจ้าสำนักต่อไป ถ้าหากเป็นเจ้าสำนักคนอื่น ๆ เขาอาจจะไม่รู้สึกกังวลมากนัก แต่เขาคงจะทนไม่ได้ถ้าหากว่าควินซีตัดนิ้วของห้าเทพธิดาแห่งพระราชวังฟูเหยา! แดร์ริลทนเห็นพวกเธอได้รับบาดเจ็บไม่ได้

แม่ชีแห่งโชคชะตาคว้าแขนแดร์ริลและพูดขึ้นว่า “แดร์ริล ควินซีวางยาพี่สาวของฉัน ได้โปรดช่วยพี่สาวของฉันให้เร็วที่สุดด้วย!”

แม่ชีแห่งโชคชะตาคิดว่า ยาที่ควินซีให้ออโรร่ากินคือยาพิษ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกวิตกกังวลและกลัวว่าออโรร่าอาจจะตายในไม่ช้า

เมื่อเห็นแม่ชีแห่งโชคชะตาเป็นกังวล แดร์ริลจึงตอบอย่างช่วยไม่ได้ “ ฉันจะต้องรอโอกาสที่เหมาะสมก่อน แต่ตอนนี้ฉันยังทำอะไรไม่ได้ เพราะมีเวรยามมากเกินไป และที่สำคัญควินซีก็มีพลังมหาศาลเช่นกัน ดังนั้นฉันจะต้องรอให้เธอเผลอก่อนแล้วเราถึงจะย่องเข้าไปในหอคอยดาวปรารถนาได้”

แดร์ริลไม่ได้ซ่อนความกลัวเอาไว้เลย เพราะเขารู้ดีว่าควินซีมีพลังมากมายแค่ไหน เธอเป็นถึงจักรพรรดิยุทธขั้นห้า ดังนั้นเขาจะต้องยอมรับความจริงว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของเธอ

“ตกลง!” แม่ชีแห่งโชคชะตาพยักหน้า

เนื่องจากว่าเธอสูญเสียพลังภายในทั้งหมดไป ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงพึ่งพาและทำตามแผนของแดร์ริล

หลายชั่วโมงต่อมา บรรยากาศภายในหอคอยดาวปรารถนาค่อย ๆ เงียบลง ในขณะที่เวรยามที่ลาดตระเวนบริเวณรอบ ๆ หอคอยดาวปรารถนาก็เริ่มลดลงเช่นกัน

แดร์ริลจึงแอบย่องเข้าไปภายในหอคอยอย่างเงียบ ๆ

ผัวะ! ผัวะ!

แดร์ริลจัดการกับผู้คุ้มกันที่อยู่รอบ ๆ ด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าฟาด จากนั้นบรรดาผู้คุ้มกันก็ล้มลงไปกองอยู่บนพื้นทันที แดร์ริลรีบพุ่งเข้าไปในหอคอยโดยมีแม่ชีแห่งโชคชะตาตามหลังเขามาอย่างใกล้ชิด

‘เ*ย!’ แดร์ริลสบถกับตัวเอง

เมื่อแดร์ริลเข้ามาข้างใน เขาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า ผู้บ่มเพาะจากสำนักต่าง ๆ ถูกขังอยู่ในกรงขนาดใหญ่ภายในหอคอยดาวปรารถนา

เจ้าสำนักแต่ละคนมีสีหน้าที่เศร้าหมองและไม่มีเกียรติและความภาคภูมิใจของความเป็นผู้บ่มเพาะอีกต่อไป

ทุกคนไม่เพียงแต่ถูกล่ามโซ่และมัดมือเอาไว้ แต่พวกเขายังถูกสกัดจุดอีกด้วย ฉากตรงหน้าดูน่าสมเพชยิ่งนัก พวกเขาเป็นถึงผู้นำจากทุกสำนัก แต่พวกเขากลับต้องมาตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้

แดร์ริลถอนหายใจเบา ๆ

“แดร์ริล?” เมื่อใครบางคนสังเกตเห็นแดร์ริล เขาก็รีบตะโกนขึ้นทันที

ทันใดนั้นทุกสายตาก็จับจ้องไปที่แดร์ริลด้วยความโกรธแค้น ราวกับว่าพวกเขาต้องการจะบดขยี้แดร์ริลให้ตายคามือ

จากนั้นพวกเขาก็เริ่มตะโกนด่าทอแดร์ริลทันที

“ในที่สุดนายก็ยอมออกมาปรากฏตัวแล้วสินะ!”

“แดร์ริล นายมันน่ารังเกียจ นายจับพวกเรามาเพราะนายต้องการตำราลับของพวกเรา! ฝันไปเถอะว่าพวกเราจะยอมมอบมันให้กับนาย!”

“แดร์ริล ฉันจะทำให้นายต้องชดใช้อย่างสาสม!”

คำสาบแช่งจากพวกเขาดังเข้าหูของแดร์ริลอย่างต่อเนื่อง

คนเหล่านั้นเชื่อในคำพูดของควินซีอย่างสมบูรณ์ ว่าเธอเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาการของแดร์ริล

แดร์ริลรู้สึกโกรธเมื่อได้ยินคำสาปแช่งเหล่านั้น

พวกเขาทุกคนล้วนแต่เป็นผู้นำ แต่พวกเขากลับเชื่อคำพูดของคนอื่นอย่างง่ายดายเช่นนั้นเลยเหรอ?

ก่อนหน้านี้อีเวตต์ก็เคยแสร้งทำตัวเป็นส่วนหนึ่งของสำนักประตูสุราลัยเพื่อจับกุมพวกเขาทั้งหมด แต่พวกเขาก็ยังตกหลุมพรางของควินซีเหมือนกับเหตุการณ์ที่พวกเขาเคยประสบมา