คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 117
โอ้ ไม่! สกายเลอร์ เบอร์ อยู่ที่นี่!
แดร์ริลนั้นเพิ่งจะดีขึ้นในตอนที่เขาได้ยินเสียงดังจากการที่ประตูห้องน้ำถูกถีบออก
“สกายเลอร์ เบอร์ นี่แกเป็นบ้ารึไง? ฉันคือราชันย์บูรพานะ!” แดร์ริลพยายามหลอก โดยที่ไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่าราชันย์บูรพาคือใคร
“เออ แล้วแต่แกเลย” สกายเลอร์เย้ย “แกล้งทำตัวเป็นราชันย์บูรพาตามที่แกต้องการ วันนี้ ฉันจะทำให้แกต้องร่ำไห้”
จากนั้น หญิงสาวทั้งสามที่ถูกจับมัดไว้ก็ถูกฝลักไปในห้องนั่งเล่น พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา แต่พวกเขาเป็นถึงศิษย์ของนิกายจ้าวสวรรค์!
แดร์ริลโกรธมาก แต่เขารู้ว่าเขาจะไม่มีทางสู้คนพวกนี้ได้หมดด้วยตัวคนเดียว เขาสูดหายใจเข้าไปเต็มปอดเพื่อตั้งสติ
รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนริมฝึปากของสกายเลอร์ “ตามฉันมาซะ” เขาแค่นเสียง
จากนั้น เขาก็เดินเข้าไปในห้องนอน แดร์ริลไม่มีทางเลือก เขาเดินตามไป สกายเลอร์อยากจะพูดคุยกับแดร์ริลเป็นการส่วนตัวเพราะเขาเป็นคนที่ขโมย ‘มังกรนพเก้าทะยานฟ้า’ ไปจากประมุขนิกาย เขายังคงเก็บความลับไว้อย่างดี แม้แต่ลูกน้องของเขาก็ไม่รู้ เพราะยังไงซะ มันก็เป็นการนหาที่ตาย ในการขโมยคัมภีร์ลับมาจากประมุข สกายเลอร์ระวังตัวตลอดเวลา เขาปิดประตูแล้วมองไปที่แดร์ริลอย่างเย็นชา
“คัมภีร์ลับอยู่ที่ไหน?” สกายเลอร์ถาม พร้อมเงื้อหมัดขึ้นมา
“คัมภัร์ลับอะไร?” แดร์ริลแกล้งโง่
สายตาของสกายเลอร์มืดลง
“แดร์ริล ดาร์บี้ อย่ามาท้าทายความอดทนของฉัน ฉันยอมปล่อยแกไปจากการปลอมตัวเป็นราชันย์บูรพาได้ แต่ฉันต้องการ ‘มังกรนพเก้าทะยานฟ้า’ คืนมา ไม่งั้น แกจะต้องเสียใจ”
หลังจากหยุดครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวต่อ “แกดูจะเป็นห่วงผู้หญิงสามคนข้างนอกนั่นนะ ใช่ไหมล่ะ? ฉันไม่รังเกียจที่จะสร้างความบันเทิงให้พวกหล่อนก่อนฆ่าแกทิ้งหรอกนะ ฉันจะบอกแกให้ เจ้าพวกที่มากับฉันด้วย พวกมันไม่ได้แตะผู้หญิงมาพักใหญ่แล้ว”
‘บัดซบ!’ แดร์ริลสบถเมื่อได้ยินแบบนั้น
“ก็ได้ ฉันจะคืนมันให้นาย” เขาถอนหายใจ “ตอนนี้คัมภีร์ไม่ได้อยู่กับฉัน มันอยู่ที่อื่น”
“ฉันดูโง่มากรึไง ถึงต้องเชื่อแก?” สกายเลอร์เตือน เขาดูอันตรายมาก
แดร์ริลตอบอย่างช่วยไม่ได้ “มันไม่ได้อยู่กับฉันจริง ๆ ตอนนี้”
“ก็ได้ แกมีเวลาครึ่งชั่วโมงในการส่งคัมภีร์ให้ฉัน ไม่งั้นล่ะก็ รอดูถ่ายทอดสดจากคนของฉันที่กำลังสนุกกับผู้หญิงสามคนข้างนอกได้เลย” สกายเลอร์ข่มขู่ ดวงตาของเขากะพริบ
แดร์ริลส่ายหัวอย่างหมดหนทาง ไม่มีทางออกอื่นอีก นอกจากคืนคัมภีร์ให้เขา โชคยังดี ที่เขาเรียนรู้และเชี่ยวชาญวิชาทั้งหมดในคัมภีร์แล้ว
เมื่อสกายเลอร์กำลังจะเปิดประตู เสียงดังสนั่นก็ดังขึ้น
ตูม!
ทันใดนั้น ร่างบึกบึนแข็งแกร่งของสกายเลอร์ก็ทรุดลงกับพื้น ร่างของเขาลงไปชักดิ้นชักงอกับพื้นอย่างควบคุมไม่ได้ ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวพร้อมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“อ๊า!” สกายเลอร์กลิ้งไปมากับพื้น ทรมานจากอาการบาดเจ็บ
บัดซบ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขายังดีอยู่เลยเมื่อครู่
สกายเลอร์ยังคงกลิ้งอยู่กับพื้น ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ เขาไม่คิดว่าพิษจากโอสถนิกายจ้างสวรรค์จะทำงานขึ้นมา!
เหล่าศิษย์ทั้งหมดของนิกายจ้าวสวรรค์นั้นล้วนได้รับโอสถกลั่นนี้มาจากประมุข เมื่อได้รับโอสถเข้าไปแล้ว พวกเขาจำเป็นต้องได้รับยาแก้พิษทุกปี ไม่งั้นศิษย์คนนั้นจะต้องตายจากการถูกธาตุไฟเข้าแทรก
อย่างไรก็ตาม มีเพียงประมุขเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ครอบครองยาแก้พิษจากโอสถ ดังนั้น เหล่าศิษย์ทั้งหลายจึงปฏิบัติต่อประมุขด้วยความเคารพและภักดีสูงสุด เพราะชีวิตของพวกเขาอยู่ในกำมือของประมุข หากพวกเขาต่อต้านประมุข พวกเขาจะไม่ได้รับยาแก้พิษ และพวกเขาก็จะจบลงที่ความตาย
สกายเลอร์ควรจะได้รับยาแก้พิษวันนี้ เขาวางแผนจะไปพบท่านประมุขที่แท่นบูชาวันนี้เพื่อรับยาแก้พิษ จากนั้นก็ค่อยแอบคืนคัมภีร์ลับที่ขโมยไปไว้ที่เดิม ด้วยการทำเช่นนี้ จะไม่มีใครรู้ว่าคัมภีร์ลับถูกขโมยไป โชคไม่ดีนัก ตอนนี้คัมภีร์นั้นถูกแดร์ริลขโมยไป แผนของเขาจึงพังลง โดยไร้ซึ่งยาแก้พิษ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอคอยความตายที่ใกล้เข้ามา!
ในขณะที่สกายเลอร์กำลังทรมาน เขาก็มองไปที่แดร์ริลด้วยจิตสังหาร เขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ในเวลาเดียวกัน แดร์ริลก็กำลังสังเกตเขาอยู่
“สกายเลอร์ ดูนายสิ ฉันเดาว่านายต้องกินโอสถนิกายจ้างสวรรค์เข้าไปใช่ไหม?” แดร์ริลวิเคราะห์ พร้อมรอยยิ้มผู้ชนะ
‘อะไรกัน? นี่เขารู้เรื่องโอสถได้ยังไง?’ สกายเลอร์ตัวสั่นขณะที่มองไปที่แดร์ริลด้วยความฉงน เขาฝืนความเจ็บปวดแล้วพยักหน้า
‘งั้นมันก็คือโอสถนิกายจ้าวสวรรค์’ แดร์ริลพึมพำกับตัวเอง
ตอนที่เขาอ่านคัมภีร์ ‘โอสถแห่งอนันต์’ เขาจำเรื่องโอสถนิกายจ้าวสวรรค์ได้ เมื่อพิษแตกซ่านออกมา มันเหมือนที่สกายเลอร์กำลังเป็นเลย อย่างไรก็ตาม คัมภีร์ก็ได้บอกถึงสูตรยาแก้พิษด้วย ซึ่งมันก็ง่ายมาก ความจริงก็คือ บุพผาสองสีที่เขาได้มาก่อนหน้านี้นั้น เป็นส่วนผสมหลักของยาแก้นั่นเอง
แดร์ริลยิ้มอย่างภูมิใจ “ฉันมอบยาแก้พิษให้นายได้ แต่นายต้องสัญญาว่านายจะปล่อยผู้หญิงสาวคนข้างนอกไป”
อะไรนะ? หมอนี่มียาแก้พิษ? เป็นไปไม่ได้! โอสถนิกายจ้าวสวรรค์ และยาแก้พิษของมัน? พวกมันเป็นความลับของนิกายจ้างสวรรค์! แม้กระทั่งนายหญิงแห่งนิกายยังไม่รู้เรื่องนี้ แล้วเขาไปรู้มันมาจากไหน?
“โอเค ฉันสัญญา! ช่วยฉัน ช่วยฉันที…” เขาโอดครวญ
สกายเลอร์กำลังดิ้นรนกับความทรมานแสนสาหัส ตอนที่พิษแตกซ่านออกมา เขารู้สึกเหมือนมดนับล้านตัวกำลังแทรกตัวอยู่ในเส้นลมปราณของเขา มันอึดอัดอย่างมาก เขายอมรับทุกอย่างไม่ว่าแดร์ริลจะพูดอะไรเพื่อให้ตัวเองรอด แม้ว่าหญิงสาวทั้งสามข้างนอกจะยั่วยวนมาก แต่มันก็เทียบไม่ได้กับชีวิตของเขา!
“ฉันจะถามอีกครั้ง ถ้าฉันให้ยาแก้พิษนาย นายจะปล่อยพวกเธอไปไหม? นายจะรักษาคำพูดใช่ไหม?” แดร์ริลถามอย่างเชื่องช้าและผ่อนคลาย
“ฉันสัญญา ได้โปรดช่วยฉันด้วย…” สกายเลอร์ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขาพูดทุกคำผ่านไรฟันออกมา
“ได้ ฉันจะเชื่อนายรอบนี้แล้วกัน” เมื่อกล่าวแบบนั้น เขาก็เดินไปที่เตาไฟ แล้วเปิดแก๊ส เขานำบุพผาสองสีออกมาแล้วเริ่มกลั่นยาแก้พิษ
