คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1170

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1170

เมื่อแดร์ริลเดินเข้ามาในสวน เขาก็ได้เห็นจักรพรรดินีนั่งอยู่บนเก้าอี้ โดยมีสาวใช้หลายคนคอยปรนนิบัติเธออย่างนอบน้อม

มีข้าราชการหลายคนนั่งอยู่ที่โต๊ะน้ำชาด้านข้าง พวกเขากำลังท่องบทกวีกันอยู่ จักรพรรดินีรักศิลปะ หมากรุก ดนตรี บทกวี และบทเพลง ดังนั้น จักรพรรดินีมักจะเชิญข้าราชการให้มาท่องบทกวีให้เธอฟังอยู่เสมอ

ในขณะที่แดร์ริลเดินเข้ามา ข้าราชการหลายคนก็จ้องมองมาที่เขา

แดร์ริลเดินตรงเข้าไปหาจักรพรรดินีและคำนับเธอด้วยความเคารพ “ฝ่าบาท ผมมาแล้ว”

จักรพรรดินีมองดูเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มก่อนจะพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “เหตุการณ์ที่ห้องโถงเมื่อครู่นี้เจ้าทำได้ดีมาก ดังนั้นข้าจึงเรียกเจ้ามาเพื่อรับรางวัลในฐานะที่เจ้าทำสำเร็จ”

ในขณะที่เธอพูดเช่นนั้น เธอก็จิบน้ำชาด้วยท่าทางที่สง่างาม “บอกข้ามาสิว่าเจ้าอยากได้อะไรเป็นรางวัล?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแดร์ริลก็รู้สึกมีความสุขมาก “ผมสามารถบอกสิ่งที่ต้องการได้อย่างนั้นเหรอ?”

แดร์ริลมองดูจักรพรรดินีด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวัง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมความงามของเธอ

จักรพรรดินีมีเสน่ห์ยิ่งนัก เขาไม่สามารถลืมความสง่างามและความเย้ายวนของเธอได้เลย!

จักรพรรดินียิ้มให้เขาพร้อมพูดขึ้นว่า “แน่นอน! บอกความปรารถนาของเจ้ามาได้เลย!”

แดร์ริลสูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดขึ้นว่า “มีเพียงสิ่งเดียวที่ผมต้องการ มันคือสิ่งที่เรียกว่า แก่นแท้ของมังกร”

‘แก่นแท้ของมังกรอย่างนั้นเหรอ?’

จักรพรรดินีถามขึ้นด้วยความสงสัยขณะวางถ้วยชาลง “มันคืออะไร?”

เธอได้เห็นสมบัติจากทั่วทุกมุมโลกมานับไม่ถ้วนแต่เธอกลับไม่เคยได้ยินชื่อของสิ่งที่เรียกว่าแก่นแท้ของมังกรเลย

ในเวลานั้น ข้าราชการที่ได้ยินต่างก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าแก่นแท้ของมังกรคืออะไร

แดร์ริลยิ้มและพูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท แก่นแท้ของมังกรไม่ใช่สมบัติที่พิเศษอะไร มันเป็นเพียงสิ่งที่มีพลังวิญญาณอยู่ภายในเท่านั้น”

จักรพรรดินีพยักหน้าและยิ้มอย่างเข้าใจ “แต่ว่าข้าไม่มีสิ่งนั้น”

ตุ้บ!

แดร์ริลคุกเข่าลงอย่างรวดเร็วและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฝ่าบาท ผมได้ยินมาว่าเจ้าหญิงควินซีเพิ่งกลับมาจากจักรวาลโลก และแก่นแท้ของมังกรก็อยู่ในมือเธอ ดังนั้นถ้าหากฝ่าบาทจะกรุณารับสั่งให้เจ้าหญิงควินซีมอบแก่นแท้ของมังกรให้กับผม”

แดร์ริลไม่เคยต้องการที่จะคุกเข่า แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องทำเพื่อเทพธิดาตัวน้อยที่กำลังรอคอยความช่วยเหลือจากเขา

ข้าราชการที่อยู่ที่นั่นต่างก็มองดูแดร์ริลด้วยใบหน้าที่สับสน

ขันทีผู้นี้กล้าดียังไง? เขากำลังอยากได้ของที่เป็นของเจ้าหญิงควินซี!

จักรพรรดินีเองก็ขมวดคิ้วเช่นกัน บรรยากาศภายในพระราชวังเมฆารุ่งโรจน์เริ่มตึงเครียดขึ้นมาทันที

…

อีกด้านหนึ่ง ที่พระราชวังทวีปโลกใหม่

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรภายในห้องโถงด้วยใบหน้าที่มืดมน โดยมีเจ้าหน้าที่พลเรือนและทหารหลายร้อยนายยืนอยู่ที่นั่นอย่างเป็นระเบียบ

บรรยากาศภายในห้องโถงถูกปกคลุมไปด้วยความตรึงเครียด

อีเวตต์ยืนอยู่ข้างกายจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ในชุดยาว เธอยืนนิ่งเงียบอยู่ที่นั่นด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า

หลังจากที่กลับมาจากหุบเขาลึกภายในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่แล้ว จักรพรรดิก็ได้กักขังแอมโบรสเอาไว้ และไม่ว่าอีเวตต์จะพยายามอ้อนวอนจักรพรรดิเพียงใดแต่เขาก็ไม่ยอมใจอ่อนเลย

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ต้องการหารือกับเจ้าหน้าที่พลเรือนและทหารของเขาในที่ประชุมว่าพวกเขาจะทำยังไงกับแอมโบรส

‘แอมโบรสเป็นแค่เด็ก!’ เมื่อคิดเช่นนั้นจิตใจของอีเวตต์ก็ว้าวุ่นมากยิ่งขึ้น