คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1206
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1206
ในเวลานั้น ทหารหลายแสนนายที่อยู่เบื้องหลังลินด์ซีย์ โจนส์ ต่างก็เป็นทหารชั้นยอดของทวีปเวสท์ริงตัน!
เมื่อเจ็ดปีที่แล้วทวีปเวสท์ริงตันต้องการโจมตีทวีปโลกใต้เมฆี พวกเขาได้ส่งนักการทูตไปสำรวจทวีปเวสท์ริงตันก่อนที่พวกเขาต้องการนำทหารบุกโจมตีทวีปโลกใต้เมฆี
ในเวลานั้น นักการทูตได้ทดสอบเจ้าหน้าที่พลเรือนและข้าราชการของทวีปโลกใต้เมฆีด้วยการร้อยด้ายผ่านหยกชิ้นหนึ่ง
และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อขันทีผู้น้อยสามารถแก้ปัญหานั้นได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาจึงตระหนักได้ว่า ผู้คนในทวีปเวสท์ริงตันมีไหวพริบและแข็งแกร่งมากเพียงใด หลังจากนั้นพวกเขาจึงล้มเลิกแผนการการรุกรานทวีปโลกใต้เมฆีก่อนจะหันไปพิชิตทวีปอื่นแทน
จากนั้นพวกเขาจึงมุ่งเป้าไปที่ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ จักรพรรดิทวีปเวสท์ริงตันจึงสั่งให้ลินด์เซย์ นำกองทัพที่แข็งแกร่งกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นนายบุกไปพิชิตทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่!
โมนิก้าขมวดคิ้วเมื่อเธอรับรู้ได้ถึงรังสีสังหารของกองทัพเวสท์ริงตัน เธอแทบจะหายใจไม่ออก ในที่สุดเธอก็รู้ว่านี่เป็นสาเหตุที่ผู้คนในเมืองหนีออกจากเมืองไป!
วินาทีต่อมา เมื่อโมนิก้าหันไปทางขวาร่างของเธอก็สั่นสะท้านมากยิ่งขึ้น
ทหารหลายแสนนายกำลังมุ่งหน้ามายังทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่
ทหารเหล่านั้นอยู่ในชุดเกาะสีขาวพวกเขาคือกองทัพของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่!
ทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่มีสำนักหลักอยู่สี่สำนักได้แก่สำนักพราน สำนักโอสถ สำนักกระบี่และสำนักหยก
เมื่อพวกเขาได้รับแจ้งว่าทวีปเวสท์นตันได้ยกทัพบุกมารุกรานทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ สำนักหลักทั้งสี่สำนักจึงได้รวบรวมสาวกและมาที่นี่เพื่อปกป้องทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ร่วมกับทหาร! โดยผู้นำกองทัพของพวกเขาคือแอนดี้ เคอติส เจ้าสำนักโอสถ!
ในตอนนั้นที่ภรรยาของแอนดี้ป่วยเพราะกระจกสองบานภายในห้องของพวกเขา แดร์ริลได้ใช้ความรู้เกี่ยวกับฮวงจุ้ยที่เขามีช่วยให้เธอหายจากอาการป่วยได้
เจ็ดปีผ่านไป แอนดี้ เจ้าสำนักโอสถก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก เขายังคงสง่างามเหมือนเช่นเคย
เมื่อรู้ว่ากองทัพของทั้งสองทวีปกำลังจะสู้รบกัน โมนิก้าก็แทบอยากจะร้องไห้ออกมา เธอรู้สึกตื่นตระหนกและว้าวุ่นใจ
ถ้าหากว่าเธอยังอยู่ในสนามรบแห่งนี้ ชีวิตของเธออาจจะต้องจบลงที่นี่
“ทุกคนฟัง!” ลินด์เซย์ โจนส์ ลอยตัวอยู่กลางอากาศขณะจ้องมองไปยังกองทัพทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ จากนั้นเธอก็สั่งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ฆ่าทหารทุกคนในทวีปเวสท์ริงตันให้หมด! อย่าให้ใครหนีรอดไปได้ แล้วความแข็งแกร่งของทวีปเวสท์ริงตันจะเป็นของเรา!”
“ฆ่ามัน!”
ทันใดนั้นกองทัพของทวีปเวสท์ริงตันก็นำอาวุธของพวกเขาออกมาและพุ่งเข้าใส่กองทัพของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ทันที
สีหน้าของแอนดี้มืดลง เขาสูดหายใจเข้าจากนั้นเขาก็หันกลับมาและตะโกนขึ้นว่า “เพื่อนสาวกของฉัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจงปกป้องบ้านเกิดของเรา!”
“ฆ่ามัน!”
“ปกป้องบ้านเกิดของเรา!”
สาวกและทหารนับแสนตอบพร้อมเพรียงกันอย่างมุ่งมั่น จากนั้นพวกเขาก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับกระแสน้ำทันที!
วินาทีต่อมา การสู้รบระหว่างสองทวีปก็เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด!
“ย๊าก!”
ในช่วงเวลาอันสั้น เสียงร้องโหยหวนก็ดังขึ้นทั่วสนามรบโดยมีเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งพื้นที่ ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดง
โมนิก้าที่หลงเข้ามาภายในสนามรบรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว ในขณะที่ใบหน้าของเธอเริ่มซีดเซียวลง
เมื่อกองทัพทั้งสองเริ่มต่อสู้กัน โมนิก้าจึงพยายามหาหนทางหลบหนีออกไปจากพื้นที่
โมนิก้าหันไปทางไหนก็มองเห็นแต่พื้นดินที่แปดเปื้อนไปด้วยเลือด
‘ฉันควรจะทำยังไงดี?’
มันเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด ถ้าหากเธอไม่รีบหนีออกไปเธออาจจะต้องโดนลูกหลงแน่ ๆ
ชีวิตของเธอจะต้องจบลงในสนามรบแห่งนี้เหรอ?
โมนิก้านิทั้งรู้สึกกลัวและสิ้นหวัง เธอยังไม่ได้พบกับแอมโบรสและแดร์ริลเลยด้วยซ้ำ!
‘แอมโบรส แม่คิดถึงลูกมาก!’
‘แดร์ริล คุณอยู่ไหน? เรายังไม่ได้กลับมาพบกันเลย ฉันยังไม่อยากตาย!’
โมนิก้าคร่ำครวญอยู่ภายในใจขณะที่เธอรู้สึกสิ้นหวัง จากนั้นน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา
