คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1218
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1218
เมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริล จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็ทั้งตกใจและหวาดกลัว ความโกรธก่อตัวขึ้นในใจของเขาทันที
แดร์ริลช่างหยิ่งผยอง!
ไม่เพียงแต่เขาจะฆ่าเลขาธิการแคว้นโลกใหม่ เท่านั้น แต่เขายังต้องการเอาชีวิตของจักรพรรดิอีกด้วย
“ดี!”
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่จ้องหน้าแดร์ริลอย่างดุเดือด จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “ถ้าเจ้าเก่งนัก ก็เข้ามาตัดหัวข้าสิ!”
ทันใดนั้น ทหารมากกว่าแสนนายของกองทัพหลวงที่รวมตัวกันอยู่ด้านนอกก็รีบเข้ามาภายในห้องโถงราวกับฝูงผึ้งอย่างพร้อมเพรียง พวกเขามีหอกอยู่ในมือ
“คุ้มครองฝ่าบาท! สังหารแดร์ริล!”
“คุ้มครองฝ่าบาท!”
เมื่อกล่าวจบกองทัพหลวงก็รีบพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับเสียงคำรามที่ดังกึกก้องไปทั่วทั้งทวีปโลกใหม่แต่ละคนดูมุ่งมั่นและไม่เกรงกลัว!
กองทัพหลวงของราชวงศ์ล้วนแต่เป็นทหารชั้นยอดของโลกใหม่ ภารกิจของพวกเขาคือการอยู่ในพระราชวังทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อคุ้มครองจักรพรรดิ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยแม้ว่าพวกเขาจะต้องเสียเลือดจนหยดสุดท้ายก็ตาม!
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ยืนมองด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ โดยที่การแสดงออกของเขาไม่เปลี่ยนไปเลย
‘แดร์ริลมีเปลวเพลิงเย็นไร้มลทิน แล้วยังไงล่ะ?’
‘เพราะไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเอาชนะกองทัพหลวงของข้าได้อยู่ดี!’
‘แดร์ริลจะต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่เขาคิดว่าเขาจะสามารถทำลายราชวงศ์ของโลกใหม่และตัดหัวข้าได้’
เมื่อได้เห็นทหารกองทัพหลวงแดร์ริลก็หัวเราะเยาะ ดวงตาของเขาฉายแววความบ้าคลั่งขณะที่เขากำดาบกลืนโลหิตเอาไว้แน่น
“ดี! ถ้าไม่กลัวตายก็เข้ามาเลย! วันนี้ฉันจะต้องล้างแค้นให้กับอาจารย์ของฉัน ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่สามารถหยุดฉันได้!” แดร์ริลตะโกนขึ้นด้วยใบหน้าที่มืดลงและดวงตาที่แดงราวกับสีของเลือด เมื่อพูดจบเขาก็พุ่งเข้าจู่โจมกองทัพหลวงทันที!
ภายในหัวใจของแดร์ริลเต็มไปด้วยความโกรธและจิตสังหาร!
“อ๊าก!”
เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วทั้งพระราชวังราวกับว่ามันเป็นวันสิ้นโลก เลือดสีแดงแปดเปื้อนไปทั่วทั้ง ห้องโถงสีทอง!
แดร์ริลดูราวกับเทพเจ้าแห่งความตายขณะที่เขาพุ่งเข้าโจมตีกองทัพหลวงนับไม่ถ้วน! ร่างกายของเขาเหวี่ยงจากซ้ายไปขวาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนทหารของกองทัพหลวงล้มลงไปกองอยู่บนพื้นในทุก ๆ ครั้งที่เขาเหวี่ยงดาบออกไป!
ในพริบตาเดียว ร่างของเขาก็เต็มไปด้วยเลือด ขณะที่ร่างของกองทัพหลวงล้มลงไปกองอยู่บนพื้นราวกับขุมนรก
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าแดร์ริลจะแข็งแกร่งเพียงใด แต่จำนวนทหารของกองทัพหลวงนั้นมีมากเกิน ไป และดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้เกรงกลัวต่อความตายกันเลยแม้แต่น้อย!
แต่ถึงอย่างนั้น ใบหน้าของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็กลายเป็นซีดเซียวลงเมื่อเขาได้เห็นฉากตรงหน้า!
‘นี่เขาแข็งแกร่งมากแค่ไหนกัน? ทำไมไม่มีใครในโลกใหม่จัดการเขาได้เลยแม้แต่คนเดียว?’
“แดร์ริล!”
เมื่อเห็นว่าการต่อสู้เริ่มน่าสลดใจมากยิ่งขึ้น อีเวตต์ก็ขมวดคิ้วและตะโกนเรียกแดร์ริล “พอได้แล้วแดร์ริล! หยุดเดี๋ยวนี้!”
แดร์ริลสมควรตายเพราะเขาล่วงเกินจักรพรรดิแห่งโลกใหม่และยังบุกเข้ามาภายในพระราชวังของโลกใหม่เช่นนี้
แต่ถึงอย่างนั้น อีเวตต์ก็รู้สึกขัดแย้งเมื่อรู้ว่าแดร์ริลต้องการล้างแค้นให้กับฟอร์ด
อีเวตต์เองก็ได้ใช้เวลาร่วมกับฟอร์ดภายในหุบเขาลึกแห่งนั้นอยู่หลายวัน
มันเป็นความรู้สึกที่ซับซ้อน อีเวตต์ไม่ต้องการให้สถานการณ์บานปลาย
แต่ถึงอย่างนั้น…
ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะเสียสติไปแล้ว เขาไม่เหลียวมองไปทางอีเวตต์เลยด้วยซ้ำ เขายังคงเข่นฆ่า ทหารของกองทัพหลวงอย่างเคียดแค้น!
อีเวตต์กระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำเช่นไร!
ในชั่วพริบตา แดร์ริลได้สังหารทหารของกองทัพหลวงจนเหลือทหารเพียงแค่ไม่กี่คนตรงหน้าเขา
ในเวลาเดียวกัน แดร์ริลก็เหวี่ยงสโลนด้วยฝ่ามือจนเธอกระเด็นออกไปไกล
ตรงหน้าของแดร์ริลไม่มีสิ่งกีดขวางอีกต่อไป
ร่างกายของแดร์ริลเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ในขณะที่บาดแผลบนร่างกายของเขายังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด ดวงตาสีแดงเลือดของเขาทำให้เขาดูราวกับสัตว์ป่า เขาจ้องหน้าจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ด้วยสายตาที่เย็นชา จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นว่า “ตายซะ!”
