คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1229

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1229

อีเวตต์ตื่นเต้นมาก เธอรีบแบกแดร์ริลขึ้นหลังจากนั้นเธอก็รีบทำตามคำสั่งของดีไวน์ ฟาร์เมอร์ทันที

อีเวตต์วางร่างของแดร์ริลลงบนเตียงไม้ไผ่

เมื่อได้เห็นเลือดบนตัวของแดร์ริล ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

จากนั้นเขาก็สั่งอีเวตต์ว่า “ถอดเสื้อผ้าของเขาออก แล้วทำความสะอาดบาดแผล ข้าจะทายาให้เขา”

‘อะไรนะ?’

‘ฉันต้องเปลื้องผ้าเขางั้นเหรอ?’

อีเวตต์ตัวสั่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอับอาย

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนอีเวตต์เพิ่งจะช่วยแดร์ริลสวมเสื้อผ้า แต่ในตอนนี้เธอกลับต้องช่วยเขาถอดเสื้อผ้าออก!

ใบหน้าของอีเวตต์แดงระเรื่อ!

แดร์ริลเองก็ผงะเช่นกัน

‘บัดซบ! ฉันต้องถูกถอดเสื้อผ้าออกอีกแล้วเหรอ?’

เมื่อได้เห็นท่าทางลังเลของอีเวตต์ ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็ขมวดคิ้ว “มัวรออะไร? ข้าบอกให้เปลื้องผ้าสามีของเจ้าออก เร็วเข้า! เขาเสียเลือดมากและเส้นลมปราณของเขาก็บอบช้ำมากด้วย เราจะรอช้าไม่ได้แล้ว”

‘สามีงั้นเหรอ?’

อีเวตต์ตกตะลึงไปชั่วขณะเมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของเธอแดงก่ำจนร้อนผ่าว

แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์คิดว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน!

เมื่อเห็นว่าอีเวตต์กำลังเขินอาย แดร์ริลก็แทบจะกลั้นขำเอาไว้ไม่ไหว

อีเวตต์หันไปเห็นรอยยิ้มของแดร์ริล เธอก็รู้สึกอับอายและโกรธมาก

เธอกำลังรู้สึกอับอายมาก แต่เขากลับกล้าหัวเราะออกมาเช่นนั้นได้ยังไง? เมื่อคิดเช่นนั้น อีเวตต์ก็เอื้อมมือไปหยิกแดร์ริลทันที

อุ๊ย!

เมื่อได้สัมผัสถึงแรงบีบแดร์ริลก็อ้าปากค้างและมองไปที่อีเวตต์อย่างหมดหนทาง ‘ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย ฉันแค่หัวเราะก็เท่านั้นเอง’

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ส่ายหน้า จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า “เอาล่ะ เลิกล้อเล่นกันได้แล้ว ถอดเสื้อผ้าของสามีเจ้าออก เร็วเข้า!”

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์มั่นใจในการคาดเดาของตัวเองมากยิ่งขึ้น

พวกเขาหยอกล้อกันเช่นนี้ แล้วพวกเขาจะไม่ใช่คู่รักกันได้ยังไง?

“ใช่ ที่รัก!”

แดร์ริลฉวยโอกาสนี้กลั่นแกล้งอีเวตต์ “รีบถอดสิ ฉันจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว!”

ดวงตาของแดร์ริลเต็มไปด้วยความทะเล้นเมื่อเขาพูดเช่นนั้น

แดร์ริลรู้สึกสะเทือนใจที่อีเวตต์ยอมละทิ้งศักดิ์ศรีของความเป็นเจ้าหญิงเพื่อช่วยชีวิตเขาและเธอก็ยังขอร้องให้ดีไวน์ ฟาร์เมอร์รักษาเขาอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม อีเว็ตต์หยิกขาของเขาแรงเกินไปราวกับว่าผิวหนังของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้กลั่นแกล้งเธอ

อีเวตต์จ้องหน้าแดร์ริลอย่างดุเดือดขณะที่เธอถอดเสื้อผ้าออกให้เขา

อีเวตต์ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการถอดเสื้อผ้าของเขาออกแต่มันกลับดูเหมือนหนึ่งศตวรรษสำหรับเธอ

อีเวตต์เหงื่อตกหลังจากที่เธอถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออก ใบหน้าที่บอบบางของเธอมีเลือดฝาดขึ้นมาก

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของแดร์ริล จากนั้นเขาก็หันไปหาอีเว็ตต์และพูดว่า “ออกไปเด็ดสมุนไพรเจ็ดวิญญาณมาสองดอก ต้นที่ดอกมีกลีบเจ็ดสี…”

เสียงของดีไวน์ ฟาร์เมอร์ค่อนข้างเบาแต่กลับฟังดูหนักแน่น

อีเวตต์เป็นผู้ช่วยแพทย์ของเขา ดังนั้นเธอจึงต้องช่วยเขาทำงานตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

อีเวตต์ไม่ลังเล เธอรีบออกไปข้างนอกเพื่อเด็ดสมุนไพรเจ็ดวิญญาณทันที ไม่นานเธอก็นำมันมาให้ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ จากนั้นเขาก็ผสมมันเข้ากับสมุนไพรชนิดอื่นและทำเป็นยาทา

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ทาสมุนไพรลงบนบาดแผลของแดร์ริลอย่างระมัดระวัง

อุ๊ย!

ในเวลานั้น ร่างกายของแดร์ริลก็รู้สึกผ่อนคลาย ไม่นานเขาก็รู้สึกว่าความเจ็บปวดบนร่างกายของเขาได้หายไปหมดแล้ว เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ยอดเยี่ยมจริง ๆ ยาของดีไวน์ ฟาร์เมอร์น่าทึ่งมาก!

“ดื่มยาชามนี้สิ” ดีไวน์ ฟาร์เมอร์พูดขณะยกชามยายื่นให้แดร์ริล

ยามีรสขมจนสีหน้าของแดร์ริลดูบูดบึ้งเมื่อเขาดื่มมันเข้าไป

ดีไวน์ ฟาร์เมอร์พูดขึ้นช้า ๆ ว่า “ยาชามนี้เป็นยาสูตรพิเศษของข้า มันสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้าได้อย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็มีผลข้างเคียงเช่นกัน เพราะยาของข้าจะทำให้เจ้ามองไม่เห็นเป็นเวลาสองถึงสามวัน ดังนั้น สิ่งที่เจ้าต้องทำก็คือพักผ่อนให้มาก ๆ หลังจากนี้ เมื่อเวลาผ่านไปสองถึงสามวันแล้ว ตาของเจ้าจะกลับมามองเห็นเป็นปกติและอาการบาดเจ็บของเจ้าก็จะหายดี”