คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1343
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1343
จากนั้นจูปาเจี๋ยก็กล่าวขึ้นว่า “โบราณว่าไว้ คนเราจะมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อกันก็ต่อเมื่อเรากลายเป็นสามีภรรยากัน ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถทนเห็นเธอตายได้ ฉันคิดว่าเธอควรจะเชื่อฟังฉันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
เมื่อพูดจบ จูปาเจี๋ยก็ยกมือขึ้นสกัดจุดเชนเทล่าอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็อุ้มร่างของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนและเดินต่อไปโดยไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว
ใบหน้าของเชนเทล่าซีดเซียวลง เธอแทบจะหมดสติเพราะความรู้สึกสิ้นหวังที่ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
เมื่อพวกเขาจากไปแล้ว คนกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาภายในสวนด้วยความกระวนกระวาย บางคนในพวกเขามีอาการบาดเจ็บสาหัส ขณะที่ร่างของหัวหน้าของพวกเขาเปียกโชกไปด้วยเลือด
เขาคือโดน็อก ดิกสัน!
หลังจากการต่อสู้อันยาวนาน ในที่สุดพวกเขาก็สามารถเอาชนะสัตว์เทพปี่เซียะได้ จากนั้นพวกเขาก็รีบออกมาตามหาเชนเทล่าทันที
โดน็อกเดินเข้ามาในสวนภายในสุสานโบราณ เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านขณะที่เขาตะโกนขึ้นว่า “เท็ด!”
ใบหน้าของโดน็อกซีดเซียวลงเมื่อเขาได้เห็นเท็ดและผู้ใต้บังคับบัญชาหลายคนของเขานอนจมกองเลือดอยู่บนพื้นด้วยร่างที่ไร้วิญญาณ!
โดน็อกรีบเดินเข้าไปตรวจสอบร่างของเท็ดและได้พบว่าพวกเขาเสียชีวิตเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว โดน็อกหันมองไปรอบ ๆ ด้วยความกระวนกระวายใจแต่เขาก็ไม่พบภรรยาของเขา
‘เกิดอะไรขึ้น?’
ใบหน้าของโดน็อกกลายเป็นสีน้ำเงินทันที ในเวลานั้น เขาไม่อาจเก็บซ่อนความวิตกกังวลและความโกรธแค้นภายในใจเอาไว้ได้
เขาหันกลับมาและตะโกนสั่งผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาว่า “เร็วเข้า! แยกย้ายกันไปตามหานายหญิงเชนเทล่าให้พบ!”
“ครับ!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาของโดน็อกตอบขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน ก่อนจะแยกย้ายกันไปค้นหาเชนเทล่า
โดน็อกกำหมัดแน่นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล
‘ที่รัก คุณจะต้องปลอดภัย คุณจะต้องปลอดภัย!’
…
ในขณะเดียวกัน แดร์ริล กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้นเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเขา ผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ลืมตาขึ้น จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนทันที!
แดร์ริลสัมผัสได้ว่าสนามพลังของเขามีเวทมนต์ที่กระจายไปทั่วร่างกาย ในที่สุดพลังของเขาก็กลับมาฟื้นฟูอย่างเต็มที่อีกครั้ง!
แดร์ริลฝึกฝนเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศได้สำเร็จ!
‘ได้เวลาออกจากสุสานโบราณแล้ว’ แดร์ริลหันกลับมาขณะที่เขาครุ่นคิดเช่นนั้น
หลังจากที่แดร์ริลเดินออกไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากไม่ไกล ตามมาด้วยเสียงของใครบางคน!
“แดร์ริล!”
เมื่อเขาหันไปตามที่มาของเสียง เขาก็ได้เห็น แด๊กซ์ เชสเตอร์ และเดบร้ากำลังเดินเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว
ก่อนหน้านี้ แด๊กซ์และเชสเตอร์ได้ไล่ล่าเมแกนไปจนเห็นว่าเธอตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่ ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปหาเดบร้าและนำสาวกสำนักประตูสุราลัยออกตามหาแดร์ริล
หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงพวกเขาก็รู้สึกสิ้นหวัง อย่างไรก็ตาม ในที่สุดพวกเขาก็ได้พบแดร์ริล!
“แดร์ริล นายเป็นยังไงบ้าง? ว่าแต่ เสื้อนายหายไปไหน?”
เมื่อแด๊กซ์เห็นร่างกายส่วนบนของแดร์ริลเปลือยเปล่า แด๊กซ์ก็อดไม่ได้ที่จะพูดจาหยอกล้อเขา
ฟ่อ!
ใบหน้าของเดบร้าแดงก่ำเพราะความโกรธ เธอเองก็สงสัยว่า ‘เกิดอะไรขึ้น? เสื้อของเขาหายไปไหน?’
“เอ่อ…” แดร์ริลยกมือขึ้นเกาศรีษะและไม่รู้ว่าจะอธิบายกับพวกเขาว่าอย่างไร
ในเวลานั้น แด๊กซ์รู้สึกดีใจเมื่อได้เห็นแดร์ริลยังคงทำตัวงุ่มง่าม จากนั้น เขาก็พูดหยอกล้อแดร์ริลต่อว่า “ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนไหนฉีกเสื้อผ้าของนายออก!”
