คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1344
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1344
แดร์ริลแทบอยากจะร้องไห้เมื่อได้ยินคำพูดของแด๊กซ์ เขาช่างเป็นคนปากไวจริง ๆ แด๊กซ์ไม่เห็นเหรอว่าเดบร้ายืนอยู่ข้าง ๆ เขา!
แดร์ริลยกมือขึ้นมาและขึ้นพูดว่า “เลิกคาดเดาไปเองได้แล้ว เรื่องมันยาวน่ะ เอาไว้ฉันจะเล่าให้ฟังทีหลัง”
แด๊กซ์พยักหน้าขณะหัวเราะอย่างสนุกสนาน ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของแด๊กซ์ก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาเอ่ยถามแดร์ริลว่า “แดร์ริล นายได้รับคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศมาจริง ๆ ใช่ไหม?”
ก่อนหน้านี้ แด๊กซ์ เชสเตอร์และเดบร้าได้พบกับผู้คนมากมาย และคนเหล่านั้นก็บอกเขาว่า แดร์ริลได้รับไข่มุกแห่งจิตวิญญาณที่มีคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศอยู่ข้างในไปแล้ว
“แน่นอน!” แดร์ริลกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มขณะยกมือขึ้นชี้ไปที่หัวของตัวเองและพูดขึ้นว่า “ฉันเป็นใคร? แน่นอนว่าฉันได้รับเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศมาแล้ว และฉันก็จำสูตรได้อย่างแม่นยำ! เมื่อเราออกจากสุสานโบราณไปแล้ว ฉันจะแบ่งปันสูตรให้กับพวกนายเอง!”
“ยอดเยี่ยมไปเลย!” แด๊กซ์ตบไหล่แดร์ริลและหัวเราะด้วยความตื่นเต้น!
คัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศคือสุดยอดเคล็ดวิชาที่ลิโป้ที่เขาใช้ในการครอบครองตำแหน่งสูงสุด!
เชสเตอร์เองก็รู้สึกตื่นเต้นมากไม่แพ้กัน จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและพูดว่า “เราออกไปจากสุสานโบราณกันก่อนเถอะ!”
จากนั้น ทั้งสามคนก็โอบไหล่กันและมุ่งหน้าไปยังทางออกของสุสานโบราณ โดยมีเดบร้าประคองเตียวเสียนที่กำลังหมดสติเดินตามพวกเขาไป
…
ที่ด้านนอกของสุสานโบราณ ในเวลานั้น
ผู้คนจำนวนมากรวมตัวกันอยู่ที่ด้านล่างของภูเขาฮัว เมื่อพวกเขาออกมาจากสุสานโบราณแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้แยกย้ายกันออกไปทันทีแต่พวกเขากลับยืนรออยู่ที่นั่นอย่างอดทน
พวกเขาได้ยินว่า แดร์ริลได้รับคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศและข่าวนั้นก็ได้แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อพวกเขารู้ว่าแดร์ริลยังไม่ได้ออกมาจากสุสานโบราณ พวกเขาจึงยืนรออย่างมีความหวัง พวกเขาเองก็อยากรู้ว่าพวกเขาจะสามารถต่อสู้เพื่อแย่งชิงคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศมาจากแดร์ริลได้หรือไม่
และที่สำคัญ สาวกสำนักฮัวก็กำลังยืนอยู่รอแดร์ริลอยู่ที่ทางเข้าสุสานโบราณด้วยความโกรธและโศกเศร้าเช่นกัน
สาวกสำนักฮัวคิดว่าแดร์ริลเป็นคนฆ่าผู้เฒ่าไวท์ บราวส์ เจ้าสำนักของพวกเขาเพียงเพราะคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการล้างแค้นให้กับเจ้าสำนักของพวกเขาแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม!
ท่ามกลางฝูงชน โดน็อกยืนอยู่ที่นั่นด้วยความรู้สึกว่างเปล่าขณะที่จิตใจของเขาในตอนนี้ไม่ได้อยู่กับคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศ
ผู้ใต้บังคับบัญชาการของโดน็อกได้แยกย้ายกันค้นหาเชนเทล่าทั่วทุกมุมภายในสุสานโบราณ แต่ก็ไม่พบเชนเทล่าภรรยาของเขาเลย!
ผ่านไปหลายชั่วโมง โดน็อกก็ยังไม่พบภรรยาของเขา ดังนั้น เขาจึงออกมาจากสุสานโบราณและหวังว่าภรรยาของเขาจะรอเขาอยู่ข้างนอก
พรึบ!
ในเวลานั้น รังสีอันทรงพลังก็เปล่งออกมาจากภายในสุสานโบราณ
“มีคนออกมา!”
“แดร์ริลใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกสายตาจึงจับจ้องไปยังทางเข้าสุสานโบราณทันที จากนั้นพวกเขาก็ได้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ที่ติกำลังลอยอยู่ในอากาศ
เขาคือจูปาเจี๋ย!
ในขณะที่ผู้หญิงที่มีใบหน้าที่งดงามและแดงระเรื่ออยู่ในอ้อมแขนของจูปาเจี๋ย!
เธอคือเชนเทล่า!
“ที่รัก!” ร่างกายของโดน็อกสั่นสะท้านเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนเรียกภรรยาของเขาด้วยเสียงอันดัง!
“สามี!” เชนเทล่ากัดริมฝีปากอย่างรุนแรง จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า “ฉัน…ฉันขอโทษ! สามีได้โปรดลืมฉันไปและคิดเสียว่าฉันตายไปแล้ว!”
ใบหน้าของเชนเทล่าดูขมขื่นเมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น
แม้ภายในใจ เชนเทล่าจะต้องการพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของโดน็อกมากเพียงใด แต่ฝูงชนมากมายต่างก็เห็นว่าเธอกำลังอยู่ในอ้อมแขนของจูปาเจี๋ย ดังนั้น เธอจึงทำได้เพียงกลั้นน้ำตาและอดทนต่อความเจ็บปวดขณะที่เธอบอกลาเขาเพราะเธอไม่ต้องการทำให้ชื่อเสียงของเขาป่นปี้
‘อะไรนะ!’ ร่างกายของโดน็อกแข็งทื่อเมื่อได้ยินคำพูดของเชนเทล่า เขารีบถามขึ้นด้วยความรู้สึกกระวนกระวายว่า “ทำไม? ที่รัก ทำไม…”
‘เกิดอะไรขึ้น?’
