คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1381
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1381
ดังนั้นจักรพรรดินีจึงต้องการให้แดร์ริลและควินซีแต่งงานกันโดยเร็วที่สุด!
อะไรนะ?
‘จัดงานแต่งงานในอีกสิบวันที่จะถึงงั้นเหรอ?’
‘เร็วเกินไปไหม?’
ควินซีส่ายหน้าทันที “มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอพี่สาว? ไม่! ฉันยังไม่พร้อม!”
“เร็วเกินไปงั้นเหรอ?”
จักรพรรดินีขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ในเมื่อเจ้ากับเขาอยู่ด้วยกันแล้ว อีกสิบวันก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสม เจ้าเป็นเจ้าหญิงของทวีปโลกใต้เมฆี เพราะฉะนั้น เจ้าต้องคำนึงถึงชื่อเสียงของราชวงศ์แห่งโลกใต้เมฆีของเรา เจ้าอยู่กับเขามาเป็นเวลาครึ่งเดือนแล้ว ถ้าหากว่าเจ้าต้องการเลื่อนงานแต่งงานออกไป ผู้คนจะต้องนินทาเจ้าอย่างแน่นอน”
“แต่ว่าฉัน…” ใบหน้าของควินซีแดงก่ำ มันเป็นความจริงที่เธออาศัยอยู่ภายในห้องนอนห้องเดียวกันกับแดร์ริล แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองคน
ควินซีรู้สึกหดหู่ใจ เธอต้องการหาคำพูดมาหักล้าง ในเวลานั้น จักรพรรดินี้ก็ยกมือขึ้นเพื่อขัดจังหวะเธอทันที “เอาล่ะ ข้าได้ตัดสินใจไปแล้ว แดร์ริลเป็นคนมีความรู้ความสามารถและข้าก็ดีใจที่เจ้าได้เจอคู่ครองที่เหมาะสม เจ้าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ออกไปได้แล้ว ข้าต้องการพักผ่อน”
เมื่อได้ยินคำพูดที่เด็ดเดี่ยวของจักรพรรดินี ควินซีก็ปิดปากเงียบและไม่ได้พูดอะไรอีก จากนั้นเธอก็เดินออกจากพระราชวังสราญรมย์ไปอย่างรู้สึกหดหู่
เมื่อกลับมาถึงภายในห้องนอน ควินซีก็ยังอารมณ์เสียอยู่
เธอจะแต่งงานกับแดร์ริลในอีกสิบวันที่จะถึงได้อย่างไร?
ไม่มีทาง!
เธอจะไม่ยอมแต่งงานกับเขาเด็ดขาด!
ในขณะที่ควินซีกำลังรู้สึกหงุดหงิด เธอก็ได้เห็นแดร์ริลบิดขี้เกียจขณะเดินออกมา
“ทำไมทำหน้าบึ้งแบบนั้น? หรือว่าเธอฝึกฝนเคล็ดวิชาคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศไม่สำเร็จอีกแล้ว?” แดร์ริลโน้มตัวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มขณะกล่าวถามเช่นนั้น
“ออกไปให้พ้น!” ควินซีตะโกนขึ้นขณะจ้องมองแดร์ริลอย่างดุเดือด
เธออยากจะฆ่าเขาเสียจริง!
เมื่อเธอไม่สามารถขัดขืนคำสั่งพี่สาวของเธอได้ ดังนั้นเธอจึงเอาความโกรธของเธอมาลงที่แดร์ริล แต่ในตอนนี้พลังภายในของแดร์ริลกลับคืนมาแล้ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่เธอจะจัดการกับเขา
แดร์ริลส่ายศีรษะและยิ้มอย่างขมขื่น “ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย? ฉันก็แค่ถามเพราะเป็นห่วง”
จากนั้นแดร์ริลก็พูดต่อว่า “ในเมื่อเธอได้เรียนรู้เคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศแล้ว แล้วเธอจะปล่อยฉันไปได้หรือยัง?”
แดร์ริลตั้งใจจะจากไปเมื่อเขาหายดี แต่เป็นเพราะว่า เขาเป็นเจ้าชายพระราชสวามี ดังนั้น ถ้าหากว่าเขาแอบหนีออกไปจากที่นี่ เขาจะต้องตกเป็นเป้าสายตาของฝูงชนอย่างแน่นอน
เมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริล ดวงตาของควินซีก็เป็นประกายขึ้นอย่างมีความหวังทันที เธอหันมองเขาอย่างตื่นเต้นและถามขึ้นว่า
“คุณอยากไปจากที่นี่จริง ๆ เหรอ?”
ถ้าหากว่าแดร์ริลไปจากที่นี่จริง ๆ ควินซีก็จะได้ไม่ต้องแต่งงานกับเขา!
แดร์ริลไม่ได้สังเกตุเห็นความผิดปกติบนใบหน้าของ ควินซี ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าอย่างหนักแน่นและพูดขึ้นว่า “แน่นอน”
แต่ถึงอย่างนั้น แดร์ริลก็ยังคงหยอกล้อเธอว่า “ทำไม? เธอคิดว่าฉันอยากจะอยู่ที่นี่และเป็นเจ้าชายพระราชสวามีของเธอต่อไปงั้นเหรอ? แต่ถ้าหากว่าเธอยอมล้างเท้าและบีบนวดให้ฉันทุกวัน บางทีฉันอาจจะยอมเป็นเจ้าชายพระราชสวามีของเธอต่อไปก็ได้”
ถึงแม้ว่าใบหน้าของแดร์ริลจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น แต่ภายในใจ เขากลับรู้สึกวิตกกังวลเพราะเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแด๊กซ์และเชสเตอร์บ้าง
ควินซีจ้องมองแดร์ริลอย่างเย็นชา เขาไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย! ก่อนหน้านี้เมื่ออาการบาดเจ็บของเขายังไม่หายดี เขามักจะวางตัวสุภาพต่อหน้าจักรพรรดินีเสมอ แต่ในตอนนี้อาการบาดเจ็บของเขาหายดีแล้ว ดังนั้นเขาจึงเผยธาตุแท้ของเขาออกมา!
“ดี! ถ้าหากว่าคุณอยากออกไปจากที่นี่จริง ๆ ฉันจะช่วยคุณเอง! แต่คุณต้องทำตามแผนของฉัน!” ควินซีกล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้น
“แน่นอน!”
แดร์ริลพยักหน้าโดยไม่ลังเล
แดร์ริลรู้ดีว่าควินซีไม่อยากแต่งงานกับเขาและเธอก็หวังให้เขาจากไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
“ฉันจะไปพบจักรพรรดินีเพื่อบอกเธอว่าพวกเราอยากออกไปเดินเล่นนอกวัง ฉันจะบอกเธอว่าเราจะออกไปล่าสัตว์! และหลังจากที่พวกเราออกไปจากเมืองหลวงแล้ว คุณก็รีบจากไปทันทีเมื่อมีโอกาส!”
เมื่อพูดจบ ควินซีก็ฉีกยิ้มเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้เห็นฉากแบบนี้
ควินซีรู้สึกยินดี ตราบใดที่แดร์ริลเต็มใจไปจากที่นี่ เธอก็ยอมส่งเขาออกไปจากเมืองหลวง เพราะเธอคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่เธอจะไม่ต้องพบเจอเขาอีกตลอดชีวิต!
