คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 1383
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1383
“พี่…พี่เขย?” ร่างกายของควีนนี่สั่นสะท้าน ขณะที่จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
นี่มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม?
ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ควีนนี่ได้แอบปล่อยตัวแดร์ริลออกมาจากห้องขังของสำนักสหพันธ์สวรรค์ แต่ทำไมเขาถึงไม่กลับไปหาลูกพี่ลูกน้องของเธอในจักรวาลโลก?
แดร์ริลกลายเป็นเจ้าชายพระราชสวามีของเจ้าหญิงแห่งทวีปโลกใต้เมฆีได้ยังไง?
ควีนนี่ตกใจมาก เธอขยี้ตาหลายครั้งอย่างไม่เชื่อสายตา
‘ใช่! นั่นพี่เขยจริง ๆ ด้วย!’
เซลีนเองก็ตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เธอรีบหันไปถามควีนนี่ว่า “เขาคือแดร์ริล พี่เขยของเธองั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว!” ควีนนี่พยักหน้าด้วยจิตใจที่ว่างเปล่า
เซลีนถอนหายใจขณะพูดขึ้นว่า “เธอเคยบอกฉันว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอกับแดร์ริลรักกันมากไม่ใช่หรอกเหรอ? แล้วเขากลายเป็นเจ้าชายพระราชสวามีของเจ้าหญิงแห่งทวีปโลกใต้เมฆีได้ยังไง?”
เซลีนรู้สึกงุนงงเมื่อได้เห็นเช่นนั้น เมื่อครึ่งเดือนก่อน ควีนนี่ได้แอบปล่อยตัวแดร์ริลออกจากห้องขังของสำนักสหพันธ์สวรรค์ เมื่อเจ้าสำนักซอนย่ารู้เรื่อง เธอก็รู้สึกเสียใจมาก แต่ในเมื่อควีนนี่เป็นลูกศิษย์ของเซลีนผู้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของซอนย่า ดังนั้นซอนย่าจึงยอมปล่อยควีนนี่ไปและไม่เอาเรื่องเธอ
อย่างไรก็ตาม เซลีนกลับรู้สึกแย่ที่ลูกศิษย์ของเธอแอบปล่อยตัวแดร์ริลไป
เซลีนเองก็คิดว่าแดร์ริลจะกลับไปยังทวีปจักรวาลโลกทันทีที่เขาออกจากห้องขังของสำนักสหพันธ์สวรรค์ไปแล้ว เซลีนไม่คาดคิดว่าเขาจะกลายเป็นเจ้าชายพระราชสวามีอยู่ในทวีปโลกใต้เมฆีเช่นนี้
ควีนนี่ยืนมองดูเขาด้วยใบหน้าที่รู้สึกสิ้นหวังขณะพึมพำเบา ๆ ว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพี่เขยของฉันถึงได้กลายเป็นเจ้าชายพระราชสวามีไปได้? แล้วลูกพี่ลูกน้องของฉันล่ะ?”
“อย่าพึ่งด่วนสรุปเรื่องนี้เลย” เซลีนกล่าวปลอบโยนควีนนี่ “บางทีแดร์ริลอาจจะมีเหตุผลที่เขาต้องกลายเป็นเจ้าชายพระราชสวามีอยู่ในทวีปโลกใต้เมฆีเช่นนี้ เราตามเขาไปกันเถอะ”
เซลีนมีความเป็นผู้ใหญ่และเธอก็มีความรอบรู้มากกว่าผู้หญิงทั่วไป เนื่องจากเธอชอบเดินทางท่องไปทั่วโลก ดังนั้นเธอจึงเป็นคนค่อนข้างมีเหตุผล
“อืม!” ควีนนี่พยักหน้าขณะเดินตามเซลีนไป
ครึ่งชั่วโมงต่อมา แดร์ริลและควินซีก็มาถึงยังพื้นที่ล่าสัตว์ที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองหลวง พื้นที่ล่าสัตว์ขนาดใหญ่แห่งนี้เป็นพื้นที่ล่าสัตว์สำหรับสมาชิกราชวงศ์โลกใต้เมฆีเท่านั้น
แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างไม่เชื่อสายตาเมื่อเขาได้เห็นวิวทิวทัศน์ที่งดงามตรงหน้า
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้สนใจที่จะออกล่าสัตว์ เพราะนั่นเป็นเพียงข้ออ้างในการหนีออกมาจากเมืองหลวงเท่านั้น เนื่องจากมีทหารรักษาการณ์อยู่มากมาย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถแอบหนีออกมาเพียงลำพังได้
“รายงาน เจ้าหญิงและเจ้าชายพระราชสวามี!”
ทันใดนั้น ทหารราชองครักษ์ที่ออกไปสำรวจพื้นที่ก็กลับมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยความเคารพว่า “มีฝูงหมาป่าหิมะอยู่ข้างหน้า เราสามารถเริ่มออกล่าได้แล้วครับ!”
“อืม!” ควินซีพยักหน้า “มาเริ่มกันเถอะ!”
ควินซีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เมื่อเธอรู้ว่าแดร์ริลกำลังจะจากไป เธอจึงรู้สึกผ่อนคลายและต้องการเพลิดเพลินไปกับการล่าสัตว์!
ถึงแม้ว่าการล่าสัตว์ในครั้งนี้จะเป็นแผนการที่ควินซีได้วางเอาไว้ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็จะต้องแสดงให้ดีที่สุด
แดร์ริลรีบตามเธอไปทันที!
ฝูงหมาป่าหิมะกำลังรวมตัวกันอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น
ในเวลานั้น ควินซีหยิบคันธนูขึ้นมาใส่ลูกธนูและเตรียมตัวที่จะล่าหมาป่าหิมะทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม หมาป่าหิมะเหล่านั้นฉลาดเกินไป ดูเหมือนพวกมันจะรู้ว่ามีคนอยู่ที่นั่นและกำลังจะจับตัวพวกมัน ดังนั้นก่อนที่ควินซีจะเข้าใกล้พวกมัน พวกมันก็แยกกันวิ่งหนีไปคนละทิศละทางทันที
ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ควินซีก็ยังไม่สามารถจับหมาป่าหิมะได้
“หมาป่าหิมะฝูงนั้นฉลาดมากทีเดียว!” ด้วยพละกำลังของควินซี ดังนั้นเธอจึงคิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายในการกำจัดฝูงหมาป่าหิมะ อย่างไรก็ตาม เธอต้องทำตามกฎของการล่าสัตว์โดยทำได้เพียงใช้ทักษะการยิงธนูและสร้างกับดักได้เท่านั้น
ทหารราชองครักษ์ที่อยู่รอบ ๆ กลั้นหายใจด้วยความกลัวเมื่อพวกเขาตระหนักได้ว่าเจ้าหญิงยังไม่สามารถจัดการกับหมาป่าหิมะได้เลย
“ให้ฉันลองดู!”
แดร์ริลก้าวออกไปด้วยรอยยิ้ม
